Semua Bab Triplets and a Second Chance: Bab 251 - Bab 260

Chapter 251Nagmadaling lumapit si Ysabel. Bigla na lang siyang dinala pabalik ng Pilipinas ni Carmela.Hindi sinabi ni Carmela kung bakit kailangan siyang pauwiin, ni hindi rin nagbigay ng kahit anong pahiwatig, kaya walang kaalam-alam si Ysabel na alam na ni Argus ang ginawa niyang “kabutihan.”Pagdating sa bahay, isang araw siyang naghintay nang may kaba, ngunit walang kahit anong balita mula kay Argus. Kaya tinawagan niya si Donya Luciana, umaasang makakuha ng impormasyon pero ang nadatnan niyang balita: si Argus ay kasalukuyang sinasalba ang buhay.“Tito, Tita, Don Lorenzo, kamusta po si Argus? Paano siya nasugatan nang ganyan?”“Dahil lahat ’yan sa babaeng ’yon! Si Amara ang salarin. Pinatay na niya ang apo ko, pati si Argus gusto rin niyang patayin!” nangigigil na hinaing ni Luciana.“Amara?” bahagyang kumunot ang noo ni Ysabel. “Tita, ano’ng ibig n’yong sabihin na pinatay niya ang apo n’yo? Ano’ng nangyari?”Lumapit si Donya Luciana at hinawakan ang kamay ni Ysabel.“Ysabel… k

Chapter 253“Matapos akong ipagpalit ni Argus kapalit ni Elara, nagpadala ang mga kidnapper ng panibagong mensahe. Ako raw ang tunay nilang target. Pinapapunta nila ako rito. Gusto nilang makaalis ng Manila. Kung si Fely ang hostage nila, sapat na iyon para makatakas. Bakit kailangan pa nilang ipagpalit si Elara kapalit ko? Mas malaki lang ang naging panganib.” Maingat ngunit matatag ang tono ni Amara habang nagsasalita, bawat salita’y malinaw na parang talim na humihiwa sa tensiyon ng silid.Huminga siya nang malalim bago nagpatuloy.“Pagkatapos noon, tumakas ako kasama si Elara… pero nahuli kami ng ibang grupo. Mas malinaw ang pakay nila na patayin ako at si Elara. At hindi sila karaniwang kidnapper. Armado sila. Mga trained killer… mga bayarang sindikato.”Pagkatapos magsalita ni Amara, sabay na napalingon sina Alberto at Donya Luciana kay Ysabel. Sa isang iglap, lumalim ang hinala sa mga mata nila.Nanginginig si Ysabel, at hindi makatingin nang tuwid. Kitang-kita ang pagkabalisa

Chapter 255“Miss Amara,” bulong ng doktor habang pinapasok siya, “napakababa na ng will to live ni Mr. De Luca. Sinubukan na naming lahat… pero hindi na namin kaya.” “Isa kayo sa taong pinakamahalaga sa kanya. Ka-usapin n’yo siya. Baka ito na lang ang natitirang paraan.”Bahagyang kumurba ang labi ni Amara, marahang sarkastiko. “Mahalaga?”“Oo. Sa mga araw na comatose siya… iisang pangalan lang ang paulit-ulit niyang tinatawag.” Inporma ng doctor. “At iyon ay ang pangalan mo.”Pumasok si Amara sa loob at agad niyang nasilayan si Argus. Mas lalo itong namutla na parang bangkay na walang buhay. Lumapit siya nang malamig at walang alinlangan patungo sa kama, nakatitig pababa sa mukhang matagal na niyang kinasusuklaman.Tahimik niyang pinagmasdan ito nang ilang sandali… hanggang bigla siyang nagtaas ng kamay.PLOK!Isang malakas na sampal ang dumapo sa kaliwang pisngi ni Argus.Kasunod nito ay isa pang matunog na sampal uli sa kabilang pisngi naman. Hindi iyon basta sampal lamang; malina

Chapter 257Paglingon niya, nakita niyang galit na galit na papasok si Luciana. Nanlaki ang mata ni Ysabel.“T-Tita…? Tita?”Hindi inasahan ni Luciana na makakarinig siya ng ganoong kalupit na salita mula kay Ysabel.“Tita, hindi po iyon ang ibig kong sabihin! Hayaan n’yo akong magpaliwanag—”Agad na inabot ni Ysabel ang kamay ni Luciana, ngunit agad siyang iniwasan nito.“Elara ay anak ng pamilyang De Luca. Paano mo nagawang sumpain siya nang ganyan? Kahit hindi siya anak ng De Luca, isa pa rin siyang bata! Patay na nga ang bata, ganyan pa ang sinasabi mo sa likod niya. Hindi ko akalaing ganito ka pala.”“H-Hindi po, Tita! Si Amara ang nang-inis sa akin kaya ko lang nasabi iyon!”Doon lang napagtanto ni Ysabel na sinadya iyon ni Amara.Umismid si Luciana. “Hindi ganyan ang narinig ko.”Hindi man mahal ni Luciana ang anak ng iba, sobra naman niyang pinapahalagahan ang sarili niyang mga anak.Sapat nang masakit para kay Luciana ang pagkamatay ni Elara pero pagdating niya at narinig mul

Chapter 259Umupo si Amara sa upuan, nakatuon ang kanyang isipan sa kahon.Habang nagsasalita si General Umbao, hindi niya namalayang napadapo ang kanyang kamay sa balikat ni Amara.Kumintab ang mga mata ni Amara at agad siyang tumayo upang umiwas.Masamang tumitig si General Umbao kay Amara. “Ano’ng iniiwasan mo? Patagalin mo man ang proseso o hindi, ikaw ay magiging asawa ko. Kinamumuhian mo na ba ako ngayon?”“Hindi po. Sa katayuan niyo na isang General na handang magpakasal sa isang babaeng tulad ko—paanong mangangahas pa akong magreklamo?”Natuwa si General Umbao sa sinabi niya at sumagot, “Buti at alam mo.”“Hindi ko akalaing magiging ganoon kagalante si General. Huwag kayong mag-alala, General, kapag naipanganak ko na ang aking anak, imumulat ko sa siya na ikaw ang kaniyang ama.”Nanlaki ang mga mata ni General Umbao. “Ano’ng sinabi mo? Anak mo?”Kumurap si Amara at hinaplos ang kanyang tiyan. “Opo. Hindi ba sinabi ng lola ko sa inyo? Buntis po ako.”Malakas na ibinagsak ni Gen