All Chapters of My New Boss is the Man I Had a One Night Stand With!: Chapter 41 - Chapter 50

XimenaNagpatuloy kami sa pagkain at kwentuhan, pero ramdam na ramdam ko pa rin ‘yung mga mata ng amo ko na parang matalim na panang sumisiksik sa balat ko. Para bang bawat galaw ko ay sinusukat niya, at sa likod ng kanyang mga tingin ay may mabigat na tanong na pilit niyang pinipigil ilabas. Hindi ko alam kung dahil sa narinig niya kanina o dahil may naiipon na talaga siyang gustong ilabas mula sa dibdib niya.“Kuya Adrian,” biglang sabat ng kapatid ko na ikinatigil ko ng bahagya sa pagsubo ng brownies. “Kung sakaling magiging boyfriend ka ni Ate tapos magpapakasal kayo kahit hindi pa ako nakaka-graduate ng college… okay lang ba na sa inyo kami ni Mama tumira?”Parang kidlat na bumagsak sa gitna ng mesa ang tanong niya. “Nicolas!” halos pasigaw kong bulalas sabay takip sa bibig niya gamit ang palad ko. Ramdam ko ang init ng mukha ko sa sobrang hiya. “Pasensya ka na, Adrian… medyo madaldal talaga ‘tong kapatid ko,” pilit kong tinatawanan kahit gusto ko nang magtago sa ilalim ng mesa."

Ximena“Good morning, Mena!” masiglang bati sa akin ni Rona na himala, dahil nauna pa siya sa akin sa opisina.Napataas tuloy ang kilay ko. “Bakit parang ang aga mo ngayon? May nangyaring milagro o may sunog?” biro ko, pero may halong pagtataka. Normally kasi, siya ang huling dumarating sa amin.“Napaaga lang… hindi kasi ako nakatulog ng maayos kagabi,” sagot niya, pilit na ngumiti pero halata sa boses ang lungkot na kanina lang ay hindi ko napansin. Ang siglang bumati sa akin ay tuluyan ng nawala.“Problem?” Lumapit ako sa kanya, inilagay ang kamay ko sa balikat niya. Ramdam ko agad ang bigat na parang bumabalot sa kanya. Yung tipong may iniipit na hinanakit na hindi niya alam kung saan ibubuhos. Sa isang iglap, nakalimutan ko na muna yung kaba ko tungkol sa boss namin.“Hindi naman… kaya lang, si Papa kasi…” Huminga siya nang malalim, saka tinuloy, “…kung kailan tumanda, saka pa nambabae. Seriously, wala na ba talagang matinong lalaki sa mundo ngayon?” Napailing siya habang pilit pin

XimenaHanggang doon lang pala ang nangyari sa amin ni boss, bitin pero sapat para patuloy akong mag-isip kung ano bang trip ng taong ‘to. Bigla na lang siyang tumayo, parang wala lang ‘yong tensyon sa pagitan namin kanina, at may commanding pero malambing na tono na nagsabi, “Mag-ready ka na. May meeting tayo with the ad agencies na pinadalhan mo ng invitation to present.”Parang saka lang tumama sa akin, oo nga pala, ngayon iyon! Biglang bumilis ang tibok ng puso ko, hindi lang dahil sa trabaho, kundi dahil sa kung paano niya sinabi. Bago pa ako tuluyang makaalis, pinisil pa niya ang pisngi ko, tapos mahinang pinitik ang tungki ng ilong ko na para bang bata lang ako sa paningin niya. Grabe ka, Sir… ano bang pinapainom mo sakin at ganito ako kakilig?Napangiti ako, kahit pilit kong pinipigilan. Maloloka talaga ako sa amo kong ito. Pero sige na nga, hindi ko itatanggi, kinikilig ako, at kinikilig ako nang sobra.Bago bumalik sa desk ko, dumaan muna ako sa pantry para magtimpla ng kape

Ximena“Hi, Ximena…” nakangiting bati ni Devin, isa sa dalawang kaibigan ni Sir Roccaforte na kaharap ko ngayon. Yung ngiti niya? Tipong boy-next-door pero halatang may kasamang biro. Abot-batok din ang pagkakangisi ng isa pa, si Ronnel, na parang may balak mang-asar mula umpisa pa lang.“Hi,” simpleng sagot ko habang pilit pinapakalma ang sarili. Nasa condo kami ni Ronnel at dito pala ako dinala ng amo ko. Ito pala yung ‘lakad’ na sinasabi niyang gusto niya akong kasama. Hindi ko alam kung dapat ba akong magpasalamat o kabahan, kasi kahit mukha namang mababait ang dalawang lalaki, halata sa mata nila na mahilig sila sa pang-aalaska“Akalain mo at nagka-girlfriend ka!” biglang bulalas ni Ronnel, sabay tawa na parang nanalo sa pustahan. Halatang hindi makapaniwala. “Sa sungit mong ‘yan, may nakapagtyaga sayo! Miracle ‘to, bro!”Natawa rin si Devin, pailing-iling pa habang sumusulyap sa akin na para bang binabasa kung paano ko natitiis si Sir Roccaforte. Halata sa kilos nila na parang kw

XimenaNatapos ang inuman nila at kinailangan na naming magpaalam sa mga kaibigan ni Azael. Wala naman akong masasabi sa kanila dahil mababait naman at mabuti ang pakitungo sa akin. Pakiramdam ko ay tanggap nila ako bilang girlfriend ng kanilang kaibigan at masaya ako don.Mainit pa rin ang hangin sa labas kahit dis-oras na ng gabi. Tahimik ang lobby ng Roccaforte Empire Building, tanging yapak lang namin at tunog ng hangin mula sa aircon ang maririnig.“Magpagaan ka naman ng konti, Azael…” mahina pero may halong inis ang sabi ko habang mahigpit ko siyang inalalayan.Si Azael? Nakakaloka. Parang wala sa hulog. Amoy na amoy ang alak sa hininga niya at parang tuwing hakbang ay mas lalo siyang bumibigat sa balikat ko.Kakapasok lang namin sa elevator ng Roccaforte Empire Building at paakyat na kami sa penthouse. Sobrang late na kaya wala nang ibang empleyado at puro guard na lang ang natira, at lahat sila ay tahimik na lang na nakatingin sa amin, na para bang may iniisip pero hindi kayang