All Chapters of My New Boss is the Man I Had a One Night Stand With!: Chapter 51 - Chapter 60

Azael“Please…” mahina kong bulong habang mas hinigpitan ko ang pagkakayakap sa kanya, halos ayaw ko na siyang pakawalan. Damn. Ngayon lang talaga ako nagkaroon ng ganitong lakas ng loob para mang-akit ng babae, at siya pa. Ngunit gusto niya akong iwasan kaya kailangan kong maghinay-hinay. Hindi ko siya pwedeng biglain.Alam kong lasing ako, pero iyon din ang nagbigay sa akin ng tapang na noon pa man ay wala. At kahit nakainom ako, ramdam kong hindi ako nag-iisa sa nararamdaman kong ito. Kita ko sa mga mata niya ang parehong kaba, parehong init, parehong pagpipigil.“It’s late, baby… baka tanghali ka na naman magising bukas…” dagdag kong sabi. Sinadya kong ilapit ang labi ko sa tenga niya, halos dinadaanan ng hininga ko ang balat niya. Nakita kong napakislot siya.“Azael, anong ginagawa mo? Hindi mo ako baby…” may bahid ng iritasyon at kaba sa boses niya, pero hindi niya rin sinusubukan tanggalin ang mga braso kong nakapulupot sa kanya.“Gusto ko lang matulog na. Na katabi ka…” mahinan

AzaelYumuko ako para silipin siya, at sakto naman na pag-angat ng mga mata niya ay nagtagpo kami. Para kaming napako sa isa’t isa. Kita ko agad ang bahagyang pagkagulat sa kanyang mga mata, parang hindi siya handa na mahuli ko ang ganoong ekspresyon niya.“Please… sabihin mo kahit ano,” bulong ko, halos may pagmamakaawa.“Anong gusto mong sabihin ko?” sagot niya, ramdam ko ang pag-aalangan sa boses niya. “Hindi ko nga alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon. Oo, nagpapasalamat ako na hindi siya ang… ang lalaking ‘yon. Pero may parte ng alaala ko na hindi ko matanggal. Na parang nagustuhan ko ang nangyari. At hindi ko kayang i-imagine na siya ang kasama ko nung gabing ‘yon.”Bahagya kong napisil ang tagiliran niya, yung alam kong hindi siya masasaktan. Alam ko na nagustuhan niya ang mga ginawa ko sa kanya ng gabing 'yon, she's a screamer at hindi lang isa o dalawang beses niya sinabi kung gaano siya nasasarapan habang nasa ibabaw niya ako. Pero ng malaman ko na she was drugged,

XimenaIsang linggo ang mabilis na lumipas. Sa trabaho, seryoso pa rin si Sir Roccaforte, tahimik pero laging nakamasid. Hindi naman niya ako pinipilit na sagutin ang bagay na sinabi niya noon, yung tanong na hanggang ngayon ay parang gumugulo pa rin sa isip ko. Hinahayaan niya lang ako, at sa isang banda, nagpapasalamat ako kasi dahil doon ay mas nagagawa kong mag-focus sa trabaho. Ang gaan ng pakiramdam kapag hindi ka tinatambakan ng pressure, lalo na galing mismo sa CEO.“Ximena, sama ka kay Sir sa panonood ng shooting ng Slimilk nonfat milk, ha.”Napaangat ako ng tingin mula sa tablet ko at nakita ko si Sir Simon, nakangiti habang parang excited na siya sa ganap.“Sige po, Sir Simon,” sagot ko sabay ngiti rin. Ang gaan niyang kausap, parang barkada lang. Pagkatapos nun ay iniwan na niya ako para ituloy ang trabaho ko.Napabuntong-hininga ako bago muling binalikan ang schedule sa tablet. Doon ko na-confirm kung bakit walang naka-block na appointment si Sir Roccaforte ngayon, nakalaa

Ximena“Celine, ‘wag mo akong ipahiya kay Mr. Roccaforte. Sinabi ko nang professional at magaling ka, kaya iyon ang dapat mong ipakita sa kanya.” Mariin ang boses ni Direk, puno ng awtoridad, ngunit parang dumaan lang sa tenga ng babae.Napairap si Celine at padabog na ibinato ang hawak niyang tuwalya sa upuan. “Ako pa talaga ang may kasalanan, Direk? Grabe ka naman. Sinabi ko lang na mainit dito! Ang kapal nga ng ilaw sa set, parang sauna. Bakit kasi hindi kumikilos ang assistant na ‘yan? Wala bang pake?” Hindi maitatago ang iritasyon sa tono niya, may halong pang-aalipusta pa.Hindi na ako nakatiis at nagsalita na ako, bahagyang umangat ang boses. “Miss Celine,” mariin niyang sabi, kahit pilit pinapakalma ang sarili, “kagaya ni Sir Roccaforte, nandito ako para panoorin ang ginagawa niyo. At simula nang umalis siya, ako ang naatasang mag-report ng lahat ng nangyayari rito. Kaya kung patuloy kang ganyan, siguradong malalaman niya agad.”Sandaling natahimik ang paligid. Ramdam ang tensy

Ximena“Bakit sa palagay mo ako tumawag para sabihin sa’yo na nasa itaas ako?” malamig pero may halong hamon ang tono niya habang dahan-dahang lumalapit sa akin matapos isara ang pintuan.Napakagat ako sa labi, agad kong binitawan ang dokumentong hawak at tuluyan ko siyang hinarap. Ramdam ko ang bigat ng presensya niya.“Para lang ipaalam sa akin kung nasaan ka?” balik kong tanong, medyo tumaas ang boses ko. “Kanina pa ako nagtataka. Umalis ka, sabi mo may nakalimutan ka sa office. Pero sabi ni Miss Annie…” saglit akong huminto, mariing lumunok. “…wala ka naman daw doon.”Napatigil siya sa mismong harapan ko. Kita ko kung paanong nag-flinch ang mga mata niya, parang bigla siyang naunahan ng kaba bago muling nagsalita.“Ano ‘yang nilapag mo d’yan?” iwas niyang sagot, halatang iniiwasan ang tanong ko.“Yung report ng nangyari sa shooting,” madiin kong sagot, hindi inaalis ang tingin sa kanya. “At ilang papeles na may kinalaman sa meeting mo sa E-Save Supermarket.”“And then?” malamig niy