บททั้งหมดของ แรกแย้ม : บทที่ 51 - บทที่ 60

พริณตา ขมวดคิ้วให้คนที่มาหาเธอถึงมหาวิทยาลัย ไม่คิดว่าจะมีเรื่องอะไรต้องคุยกันขนาดนี้ “สวัสดี น้องชื่อหวานใช่ไหมคะ” ปาริตาถามขึ้นเมื่อเดินเข้ามาถึงโต๊ะที่เธอกับเพื่อนกำลังนั่งคุยกันอยู่ “ค่ะ มีอะไรคะ” พริณตาถามขึ้น ไม่คิดว่าจะได้เจอกับแฟนเก่าของพฤกษ์ที่นี่ “พี่ขอคุยกับน้องเป็นการส่วนตัวได้ไหมคะ” ปาริตาพูดขึ้นในท่าทีที่ไม่ได้คุกคาม “ใครเหรอ อีหวาน” ชาร์มมี่กระซิบถาม “แฟนเก่าหมอ” พริณตากระซิบบอก “อ้าว” ชาร์มมี่ที่พร้อมบวกทุกสถานการณ์ กำลังจะลุกขึ้น เพราะความพร้อมบวก “ใจเย็น ๆ แก เดี๋ยวฉันคุยกับเขาก่อน” พริณตาพูดกับเพื่อนพร้อมทั้งส่งสายตาไปทางคนที่ยืนรอพูดกับเธออยู่ “ไปคุยกันตรงโน้นก็ได้ค่ะ” พริณตาชี้ไปทางใต้ต้นไม้ใหญ่ที่ไม่มีผู้คน แต่ไม่ไกลจากตรงนี้ เพียงไม่นานทั้งสองก็มายืนใต้ต้นไม้ ความสูงของเธอทั้งสองไม่ต่างกัน รูปร่างก็ไม่ต่างกันมาก หน้าตาก็คล้ายกัน “ฉันไม่แปลกใจเลย ว่าทำไมพี่พฤกษ์ถึงเลือกเธอ” ปาริตาพูดขึ้น มองพริณตาจากหัวจรดเท้า ท่าทีให้เกียรติเมื่อก่อนหน้านี้หายไ

เขาขอกับบิดามารดาว่าจะใช้ชีวิตด้วยลำแข้งของตัวเอง อยากได้คนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเขา แม้ว่าเขาจะใช้นามสกุล บุญนำพา ตลอดสี่ปีที่เขาอยู่ที่เชียงใหม่ พ่อกับแม่จะแวะมาหาเขาเดือนละครั้ง ท่านบอกว่ามาตรวจสุขภาพที่เชียงใหม่ แต่ลึก ๆ แล้วพฤกษ์รู้ว่าท่านทั้งสองมาหาเขาเรื่องราวของพริณตาท่านทั้งสองก็รับรู้ แต่พริณตาไม่เคยรับรู้เรื่องราวของเขา เพราะเขามันขี้ขลาดเกินไป กลัวว่าเธอจะรู้สึกถึงความต่ำต้อย แค่นี้เธอก็รู้สึกว่าไม่เหมาะสมกับเขา เหมือนอย่างที่เคยเป็นกับปาริตา ตอนนั้นเธอพยายามจะไปเรียนต่อเพราะอยากให้ตัวเองเหมาะสมกับเขา เขาไม่ต้องการคนที่เหมาะสมกับเขา ไม่ต้องเดินขึ้นมาหาเขา เขายินดีเดินลงไปหาเธอเอง แต่เมื่อความคิดเห็นไม่ตรงกันสุดท้ายทั้งสองก็เลิกรากันเขาจึงตัดสินใจไม่บอกเรื่องนี้กับพริณตา เพราะไม่อยากให้เธอคิดมากนั่นก็ส่วนหนึ่ง แต่อีกส่วนหนึ่งก็คือเขากลัว กลัวว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย “หมายความว่าไงคะ” พริณตากะพริบตาปริบ ๆ เพราะเธอไม่มั่นใจสิ่งที่พฤกษ์พูด ว่าสิ่งที่เธอเข้าใจถูกต้องไหม “นามสกุลจริง ๆ ของพี่คือ ดิเรกพิพัฒน์สกุล พี่คือลูกชายคนโตของคุณพจน์ และคุณวารี เจ

“หมอขา..เมียเสียว” พริณตาพูดเสียงหวานตอนที่เธอกดหน้าเขาเข้ากับหน้าอกของเธอ ส่วนล่างของเธอยังโดนเขาจับควบคุมเธอไว้ด้วยสองมือของเขาพฤกษ์สบถออกมาเพราะความเสียว ยิ่งเธอแตกแล้วร่องรักของเธอยิ่งตอดรัดเขาแน่น เขาพร่ำบอกเธอว่าอย่ารัดเขาแน่นจนเกินไป แต่ไม่เป็นผลเพราะยิ่งขยับโยกถี่ขึ้นมากเท่าไหร่ความคับแน่นก็ยิ่งมีมากขึ้น และแรงขึ้นเสียงครางต่ำของคนทั้งคู่บ่งบอกว่าผ่านเส้นทางแสนหวานมาแล้ว เขาชอบจริงเอาต์ดอร์เป็นอะไรที่ตื่นเต้น ซาบซ่านหัวใจ เขายังคงบีบกระชับ ก้นงอนงามของเธอ ค้างทุกอย่างไว้อย่างนั้น“อืม เสียวมากเลยค่ะ” พริณตายังกอดเขาแน่น กระซิบข้างหู“เดี๋ยวขอพี่พักสักห้านาทีนะที่รัก เดี๋ยวจะพาไปเอาในน้ำ” นั่นไง ว่าแล้วเชียวพ่อปลาหมึกอย่างเขา ไม่เคยพลาดสักครั้งในน้ำ อ่างจากุซซี่ ระบบน้ำวนน้ำอุ่น ราคาหลักหลายแสนถูกเปิดออกเมื่อเขาสั่งการด้วยรีโมต“หวานเหนื่อยแล้ว” เธออ้อนเสียงหวานอยากให้เขาเอาใจ “เมียเด็กของพี่ทำไมเหนื่อยเร็วจังครับ อีกสักยกสองยกก็ไหวมั้งพรุ่งนี้ไม่มีเรียนนี่ครับ เพิ่งจะทุ่มกว่า ๆ เอง เราเคยทั้งวันทั้งคืนกันมาแล้วนะครับ” พฤกษ์พูดออกมาอย่างหยอกล้อ เขากับพริณตาเคยทำสถิติเล่น ๆ ก

บทที่ 199 เทอมสุดท้ายของการเรียนผ่านไปอย่างรวดเร็ว อีกแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น พริณตาก็จะจบการศึกษาระดับปริญญาตรีแล้ว วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่เธอหนักใจ เธอได้ทุนการศึกษาในระดับปริญญาโทและปริญญาเอกเพื่อเป็นอาจารย์ของมหาวิทยาลัย ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอจะไม่คิดมากเลย ได้ทุนเรียน เป็นอะไรที่เธอชอบ แต่ตอนนี้ความต่างคือ เธอต้องเดินทางไปศึกษาถึงต่างประเทศ เธอไม่รู้ว่าพฤกษ์จะให้เธอไปไหม เรื่องของปาริตาวิ่งเข้ามาในสมองเธอ ตอนนั้นที่ทำให้สองคนนั้นเลิกกันเพราะปาริตา ไปเรียนต่อ ถ้าเธอเอาเรื่องนี้ไปบอกพฤกษ์ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยไหม เขาจะเลิกกับเธอไหม ความวัวยังไม่ทันหาย เรื่องคาราคาซังของปาริตาก็ยังมีอยู่ ยังมีเรื่องนี้เข้ามาอีก ปีนี้คงจะเป็นปีชงอย่างที่หมอดูเขาว่าไว้จริงเพราะเธอมีเรื่องวุ่นวายใจเข้ามาตลอด หรือเธอจะไม่รับทุนนี้ดี “เมียจ๋า เป็นอะไร นั่งหน้าเครียดเลย” พฤกษ์เข้ามากอดเธอ จากข้างหลังในตอนที่พริณตากำลังยืนเหม่อมองสนามหญ้าสีเขียว จากระเบียงชั้นบนของบ้าน “เปล่าค่ะ” พริณตายังไม่อยากบอกเขาเรื่องนี้ เธอควรตัดสินใจให้ได้ก่อน แ

“ถอดชุดสิคะ จะได้มาว่ายน้ำด้วยกัน” พริณตาแกะกระดุมเสื้อให้เขา ช่วยเขาถอดกางเกงขายาวสีดำออกจากร่าง ร่างกายกำยำเหลือเพียงกางเกงในสีดำพอดีตัว ทุกสัดส่วนของเขา ทำให้เธอหายใจติดขัดขึ้นทันที “หวานจะปล้ำหมอ” ว่าแล้วเธอก็ขึ้นคร่อมเขา มือของเธอประสานมือของเขา ท่าทางยั่วยวน ของเธอทำให้พฤกษ์ต้องรีบตั้งสติ ควรพูดสิ่งที่เตรียมมาก่อนดีไหม หรือว่าปล่อยให้กิจกรรมนี้ผ่านไปก่อนดีกว่า“หวานใจเย็น ๆ ก่อน พี่มีเรื่องจะคุยด้วย” พฤกษ์พยายามส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะโดนคนที่อยู่ด้านบนปล้ำจูบ“ไว้ค่อยคุยหลังจากเสร็จแล้วนะคะ ผัวขา” โอย...เสียงหวานขนาดนี้ จากอะไรที่ไม่แข็งไม่ใหญ่ ตอนนี้ก็ทั้งแข็งทั้งใหญ่ไปหมดแล้วพริณตาเบียดร่องรักของเธอ ลงมาแนบส่วนแข็งขึงของเขา ร่อนสะโพกไปมาเพื่อให้เขาตื่นตัวมากกว่านี้ เสียงครางต่ำของเขา“หวาน คุยกันก่อน” คนอยากคุยแต่ตอนนี้ กำลังโดนแกล้ง เธอไม่อยากให้เขาคุยเลยรุกเขาหนักมาก“ไม่คุย...อ๊า” เสียงร้องของคนไม่อยากคุย เธอร้องครางเพราะความเสร็จสมในรอบแรก เพียงแค่ถูไถ ส่วนเปียกชื้น ใส่ชุดว่ายน้ำสีดำกับตัวเขา เพียงแค่นี้ก็ให้เธอข้ามไปยังทางของสวรรค์ก่อนหน้าเขาแล้ว เธอซบหน้าลงบนอกของเขา