Lahat ng Kabanata ng Owned by My Cold CEO: Kabanata 11 - Kabanata 20

“May time ka ba after shift?”Natauhan lang si Isabella nang marinig ang tanong at mapansin si Sebastian sa harap ng desk niya. Kakalabas lang nila sa last meeting ngayong araw, at habang abala siyang inaayos ang mga files, bigla itong huminto sa harap niya.“Ah… sir? Depende po… bakit po?” sagot niya, medyo nagulat at nag-aalangan.Ngumiti si Sebastian, maliit pero ramdam niya. “Gusto lang kitang ilibre ng dinner. Nothing formal. Wala lang, gusto ko lang ayain ka.”“Okay po…” mabilis niyang sagot. Napakunot ang noo niya sa sarili—bakit parang ang bilis niyang pumayag?“I’ll wait sa lobby,” sabi ni Sebastian bago lumakad palayo, dala ang coat at tablet niya.Wala pang thirty minutes, bumaba na si Isabella sa lobby. Mabuti na lang at laging corporate ang suot niya sa trabaho. Kahit saan pa siya dalhin, hindi siya maiilang. Nakita agad siya ni Sebastian. Gaya niya, naka-office attire pa rin ito, pero mas relaxed ang itsura.

Tahimik ang paligid ng rest house na nirentahan ng kumpanya para sa weekend retreat. Wala sa paligid kundi mga puno, damo, at simoy ng malamig na hangin. May maliit na lawa sa likod ng property, at kung makikinig kang mabuti, maririnig mo lang ang kaluskos ng mga dahon o lagaslas ng tubig sa fountain.Sobrang layo nito sa gulo ng Maynila.Walang tunog ng printer, walang humahabol na deadline, at lalong walang tension mula sa mga meeting. Dapat relaxing, di ba?Pero ewan. Parang ang bigat pa rin sa dibdib ko.Late akong dumating.Hindi naman dahil gusto kong magpahuli.Pero siguro kasi hanggang sa huling minuto, kinukuwestyon ko pa rin kung dapat ba talaga akong sumama. Hindi ko pa rin kasi alam kung paano ko ihaharap ang sarili ko… sa kanya.Lalo na sa setting na ganito—walang lamesang pagitan, walang email, walang “per my last message” barrier.Tahimik akong naupo sa bench malapit sa mga halaman, sa may gilid lang ng function

“Truth or Dare.”Isabella almost choked on her juice.Sa lawak ng rest house function hall, anim na team na lang ang natira. Optional participation daw, sabi sa email. Pero ayan siya ngayon, nakaupo sa bilog kasama ang iba’t ibang empleyado mula sa iba’t ibang department.And beside her, of all people, was Sebastian Hale.Yes. That Sebastian. Her boss. Yung laging tahimik, laging seryoso, pero nitong mga nakaraang araw ay bigla na lang dumadalas ang presensya sa paligid niya. May sticky note sa desk, offer ng flexible sked, at ngayon… naglalaro ng Truth or Dare.Napansin niyang bahagyang nakasandal si Sebastian sa upuan at relaxed ang postura, pero alerto ang mga mata. At kasalukuyang siya ang susunod.“Miss Isabella,” singit ng HR rep na mukhang enjoy na enjoy, “Truth or dare?”Napatingin siya kay Sebastian. Nakatingin na rin ito sa kanya. Walang ekspresyon. Cool, composed, unreadable. Pero sa sulok ng labi nito… m

ISABELLA’S POVHindi ako makatulog.Kahit ilang beses akong pumikit, paulit-ulit lang bumabalik sa isip ko ’yung sinabi niya nung nagkape kami.“But I asked you out for coffee because I think you already feel it too. Kahit papaano.”Hindi ko na alam kung alin ang totoo. Ako ba talaga ’yung tinutukoy niya?Naalala ko bigla ’yung tanong ni Ma’am Macy sa kaniya nung retreat:“Have you ever had feelings for someone in this company?” At sinagot niya ng yes.Ako ba ’yon?Napakagat ako sa labi, pilit binabalik sa isip ’yung moment na ’yon. ’Yung simpleng pagtingin niya sa akin after niyang sagutin ng yes ’yung tanong ni Ma’am Macy. ’Yung pananahimik niya pagkatapos. Hindi ko alam kung guni-guni ko lang. Baka nag-iisip lang siya noon. Baka hindi naman ako.Nagpaikot-ikot ako sa kama. Pinatay ang ilaw. Binuksan ulit. Nag-scroll sa phone, pero wala ring kwenta. Binuksan ko laptop—sinara ko rin agad. Nag-try akong

Bago pa siya makapasok sa opisina, dumaan muna si Isabella sa isang convenience store na medyo malapit lang sa Hale & Co. para magpadala ng pera sa ate niyang si Michelle. Dadalaw kasi ito kay Kuya Aidan sa presinto ngayong araw, at kahit na hindi siya makasama, gusto pa rin niyang makatulong kahit papaano. Bali kasi si Atty. Ramirez—ang binigay ni Sebastian na Attorney na hahawak ng kaso ng Kuya Aidan niya. Sabi nito, under negotiation ang plea bargaining, pero wala pang final result, may hearing pa. Kahit paano umuusad na. Maayos na rin lagay ni Kuya Aidan niya doon. Maaga pa pero mahaba na ang pila sa counter. Nasa gitna siya ng paghahanap ng tamang amount sa app niya nang mapansin niya ang lalaking kakapasok lang. Matangkad ito, sakto lang ang pagkaka-moreno, medyo singkit, naka-smart casual pero relaxed ang kilos. Sa kabila ng presensyang parang sanay sa boardroom meetings, diretso itong dumampot ng ready-to-eat meal na parang normal lang ang lahat. Isang tingin pa lang, a