@Darin “แม่พี่ซื้อให้นะ ตั้งแต่ซื้อมาพี่ก็ไม่ได้ทำอะไรเลย มีแต่ซื้อกินอย่างเดียว” คำตอบของเขาทำเอาฉันยิ้มอย่างลืมตัว “คิดว่าใครซื้อให้พี่เหรอครับ” เขาย้อนฉัน พร้อมยิ้มกวน “ใครจะซื้อให้ก็ไม่เกี่ยวกับรินนี่คะ ... เอานี่ค่ะ กินได้แล้ว” ฉันตัดบทใครจะกล้าถามขนาดนั้น ถึงใจอยากจะรู้ก็ตามเถอะ! ฉันมองเขากินชาบูเพลินเชียวล่ะ อีตาคุณเรย์นี่หน้าคุ้นจริงๆ คล้ายใครกัน ฉันนึกนึกไม่ออกจริงๆ เหมือนฉันเคยเจอเขาที่ไหนก็ไม่รู้ “เอานี่ ... มองพี่อยากนี้ อยากกินพี่แทนชาบูหรือไงครับ” อีตาคุณเรย์ที่เงยหน้าออกจากชาม ส่งสายตาหื่นเข้าหาฉัน ฉันที่กำลังตักน้ำซุปเข้าปากแทบสำลักกับคำพูดของเขา “ดูท่าพี่จะพูดถูกนะเนี่ย ฮึฮึฮึ” ดวงตาหื่นจ้องเขม็งมาที่ฉัน “ปะ ... เปล่าสักหน่อย อย่าพูดมั่วๆ สิคะ” ฉันค้อนเข้าให้ “พี่พูดผิดตรงไหน พี่เห็นเรามองหน้าพี่แล้วกลืนน้ำลายขนาดนั้น” “รินแค่สำลักน้ำซุปแค่นั้นค่ะ ไม่ได้หื่นจัดเหมือนพี่สักหน่อย” ฉันว่าเข้าให้ พร้อมทำสายตาที่แสดงออกถึงความไม่ค่อยจะพอใจ “ครับ พี่ไม่แกล้งเราแล้ว กินต่อเถอะ กินเสร็จจะได้ไปอาบน้ำ” เขาส่งสายตาอ้อน แบบสำ
Terakhir Diperbarui : 2025-08-01 Baca selengkapnya