Semua Bab Mr.Ray แผนกลรักของนายตัวแสบ: Bab 21 - Bab 30

ส่วนที่ฉันกลัว ก็เพราะเรายังไม่รู้จักกันดี ไม่รู้ว่าในอนาคตจะเป็นอย่างไร จะคบกันได้นานแค่ไหน แต่พอมาคิดๆ ดูแล้ว ฉันก็เลิกกับพี่วินแล้ว จะมีแฟนใหม่มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก อีตาคุณเรย์เขาก็ไม่มีแฟน หากเขาต้องการฉันเป็นแฟนเขาจริงๆ ฉันก็จะลองดูสักตั้ง! “พอได้แล้ว ... จะซื้ออะไรเยอะแยะ” ฉันมองดูข้าวของที่เขาพาฉันมาซื้อ ไม่ให้ฉันบ่นได้ไง ของใช้ส่วนตัวของฉันที่เขาเล่นไม่ถาม เอาแต่หยิบใส่ๆ ลงในรถเข็น จนมันเต็มคันรถ ฉันจึงเบรกไม่ให้เขาซื้อต่อแล้ว หลังเช็กบิลส่วนนี้เสร็จ เขาก็พาฉันไปหาซื้อของชั้นล่างของห้าง บริเวณซูเปอร์มาเก็ต ทั้งของสด ของแห้ง ของใช้ชีวิตประจำวัน เขาเลือกซื้อได้อย่างคล่องมือ ฉันก็ได้แต่ชำเลืองมองอย่างเดียว จนฉันเริ่มจะรู้สึกว่า การซื้อของของเขาจะเหมือนรอบที่แล้วเข้าให้ “นี่คุณ พอเถอะ” “ไอ้ขนมพวกนี้คุณจะซื้อไปทำไม” ฉันหยิบพวกขนมขบเคี้ยวขึ้นมา และก้มดูในรถเข็น “พี่ก็ซื้อให้เราไง มีเด็กอยู่ในบ้านก็ต้องมีขนมมาล่อสิ จะได้ไม่งอแง” อีตาคุณเรย์เริ่มก่อกวนอีกแล้ว “รินไม่ใช่เด็กแล้วนะ” ฉันตอบโต้เขากลับไป “อือ ... ใช่ จริงด้วย...ไม่ใช่เด็กแล้วจริง” อีตาคุณ

เขาไม่ใส่กางเกง ทำเอาความคิดฉันนี่บาปเลยที่เดี๋ยว เขาอุ้มฉันมาจนถึงห้องนอน พร้อมกับวางฉันบนเตียงอย่างเบามือ และตามขึ้นมานอนอยู่ข้างๆ ฉัน “นี่คุณ! ทำไม่ใส่เสื้อผ้า” ฉันรีบขยับตัวออกห่าง “พี่ไม่ชอบใส่ มันร้อน ทำอะไรก็ลำบาก” อีตาคุณเรย์ไม่พูดเปล่า ใช้มือรั้งเอวฉันให้ขยับเข้าใกล้เขามากขึ้น พร้อมกับมืออีกข้างที่ดึงผ้าขนหนูออกจากเอวของเขาเอง และโยนมันออกจากผ้าห่ม การกระทำของเขา มันทำเอาฉันไปไม่เป็น “ปล่อยค่ะ รินอึดอัด” ฉันเริ่มบ่นแทนการด่า ก็มันอึดอัดจริงๆ ปกติฉันไม่ค่อยชอบนอนกับใคร “อยากให้ปล่อย...” เขากระชับฉันให้แนบชิดมากขึ้น จนรู้สึกถึงช่วงล่างของเขาที่มันอัดเน้นและดันอยู่บริเวณหน้าท้องของฉัน ฉันใช้มือยันกายของเขาออก แต่แรงของฉันก็สู้เขาไม่ได้ “เรียกพี่ก่อน ... เรียกแต่คุณ คุณ คุณ มาทั้งวัน ฟังแล้วห่างเหิน” อีตาคุณเรย์ให้ฉันเรียกพี่!!! ฉันรู้สึกโล่งอก นึกว่าจะให้เรียกผัวซะอีก “อือ ... ค่ะ ... พี่ ... ปล่อยรินได้หรือยัง” ฉันเรียกเขาว่าพี่ จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! … เสียงจูบดังขึ้นติดกัน 3 ครั้ง ครั้งแรกริมฝีปาก ครั้งที่สองแก้ม และครั้งที่สามหน้าผ

@Ray ผมจับเธอกินแต่เช้า ก็ใครใช้ให้เธอน่ากินขนาดนี้ กินตัวหอมอ่อนๆ เนื้อนุ่มๆ จับไปก็ลื่นมือ สัมผัสผิวเธอเรียบลื่น ชวนให้บดขยี้หลายๆ รอบจริงๆ แต่เช้านี้รอบเดียวก่อน เพราะเธอมีเรียนตอนเช้า ครั้งแรกของเธอเป็นของผม ยิ่งความรู้สึกนี้ ผมยิ่งอยากจะสัมผัสเธอให้มากยิ่งขึ้น อยากรู้ว่าเธอจะชอบเรื่องนี้ไหม ดังนั้น ครั้งต่อๆ ไป เธอต้องเป็นของผมเพียงคนเดียว ปกติผมก็ไม่ได้หื่นนะ แต่ผมก็ไม่เคยขาด จะบอกว่าผมเป็นคนเจ้าชู้ ก็ไม่ใช่ เพราะผมไม่มีแฟน และผมก็ไม่เคยคบใคร แค่ผมกับสาวๆ ที่ผมพามานอนด้วยมีข้อตกลงกันลงตัว ผมก็สามารถจัดการกับปัญหากวนใจในเรื่องนี้ได้ แต่เธอ ... ดันทำให้ผมหื่น@Darin หลังจากที่ฉันถูกอีตาคุณเรย์กินฉันแทนข้าวต้มตอนเช้าไปแล้ว เขาดันบนอยากกินเข้าต้มฝีมือฉัน ฉันจึงจำต้องลากสังขารตัวเองที่หมดเรี่ยวแรงลุกออกจากเตียง ฉันวิ่งหนีความหื่นของอีตาคุณเรย์เข้าไปในห้องน้ำอย่างไว และล้างหน้าแปรงฟัน ก่อนที่จะออกไปทำข้าวต้มให้เขา ซึ่งฉันใช้เวลาทำไม่นาน ก็เสร็จเรียบร้อย “ออกมาทานได้แล้วค่ะ” ฉันเรียกคนที่ทำเป็นขี้เซา “...” เงียบ ฉันเดินเข้าไปในห้อง เห็นคุณตั

@Darin บริเวณโซนนั่งเล่น ข้างลานจอดรถ มหาวิทยาลัยของฉัน “คุณ!!!” เสียงของฉันดังขึ้นเมื่อเห็นคนที่อยู่ด้านหลัง พร้อมกับดึงตัวฉันให้ไปอยู่ด้านหลังของเขาทันที “มึงเป็นใคร!?” อีพี่วินชักสีหน้าทันทีที่เห็นอีตาคุณเรย์ พร้อมกับต้องแหงนหน้ามองด้วย ก็อีตาคุณเรย์สูงยังกะเสาไฟนะซิ ใช่ว่าอีพี่วินจะเตี้ยนะ แต่ความสูงของเขาเป็นแบบชายไทยทั่วไปที่สูงไม่เกิน 180 ฉันว่ามันก็สูงพอดีอยู่ แต่อีตาคุณเรย์นั้นดันสูงผิดปกตินะสิ ไม่รู้ไปกินนมวัวมาจากไหนถึงได้สูงขนาดนี้ “หูหนวกหรือไง! ก็บอกออกไปว่า เมีย!! แล้วจะให้เป็นอะไร หากไม่ใช่ผัว!!” อีตาคุณเรย์เล่นซะเสียงดังฟังชัด ทำเอาคนที่เดินผ่านไปผ่านมา เหลียวมามองฉันเป็นตาเดียว “รินโกหกพี่ใช่ไหม?” อีพี่วินยังคงไม่เชื่อ ไม่ยอมมองหน้าชายที่อ้างตัว แต่กลับโยกตัวมาหาฉันแทน ฉันดึงแขนอีตาคุณเรย์ไว้ ก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร จากนั้นฉันก็เดินมาอยู่ด้านหน้าพร้อมกับจับมือของอีตาคุณเรย์ไว้แน่น เอาวะ! “พี่เรย์ เขาเป็นแฟนรินเองค่ะ ตอนนี้รินย้ายไปอยู่กับพี่เขาแล้ว” ฉันบอกพี่วินไปตามจริง เรื่องที่ฉันคบกับอีตาคุณเรย์ แต่ไม่ได้ใจกล้าหน้าด้านเหม

@Ray “เอาล่ะ พี่ไม่แกล้งเราแล้ว” เขาเอามือมาขยี้ผมฉันเบาๆ ทำยังกะฉันเป็นเด็กไปได้ ฮึ! “พี่เรย์!” ฉันมองค้อนใส่เขา แต่เขากับส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน “เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อน” เขาลุกขึ้นและเดินตรงไปยังห้องน้ำ พร้อมกับหยิบผ้าขนหนูติดมือเข้าไปด้วย “อือค่ะ” ได้ยินอย่างนั้นฉันก็พยักหน้ารับรู้ รู้สึกโล่งอกไปเปลาะหนึ่งที่เขาไม่ได้ทำอะไรฉัน จริงๆ แล้วเขาก็เป็นคนดีในระดับหนึ่งนะ เขาไม่ได้บังคับขืนใจฉันแต่อย่างใด ถึงแม้ฉันจะเคลิ้มไปกับเขาก็ตาม ขณะที่รออีตาคุณเรย์อาบน้ำ ฉันที่ไม่รู้จะทำอะไรต่อ เพราะวันนี้ไม่มีการบ้าน ฉันจึงเดินเข้าไปในครัว หาอะไรกินดีกว่า ...ห้องครัว+โต๊ะกินข้าว@Darin “ไม่รู้เขาจะชอบหรือเปล่า” ฉันพูดกับตัวเองในขณะที่คิดเมนูอาหารโปรดของฉัน เมนูนี้เด็กหอที่ทุกคนต้องทำเป็น ฉันที่เตรียมอุปกรณ์ในการทำอาหารเย็นเสร็จสับ เพราะใช้เวลาในการเตรียมไม่นาน เพราะเมนูของฉันมีแค่ผักสดที่ล้างแป๊บเดียวก็เสร็จ เนื้อสัตว์ที่เมื่อวานก็ซื้อแบบหันสไลด์เสร็จก็พร้อมแล้ว เส้นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปยี่ห้อดังก็จัดใส่จานเรียบร้อย น้ำจิ้มฉันก็หยิบติดมือมาหลายขวด มีเพียงแค่หั่นพริ