Semua Bab One Night Stand With My Domineering Billionaire Boss: Bab 101 - Bab 110

NANGINGINIG ang buo kong katawan habang nakatayo sa tapat ng tumutulong tubig. Napakalamig ng tubig ngunit parang hindi ko ito maramdaman. Manhid ang buo kong katawan. Hanggang sa mga oras na ito ay hindi pa rin tumitigil ang panginginig ng katawan ko dahil sa takot.Ang akala ko kanina ay hahalayin niya na ako ng tuluyan ngunit mabuti na lang ay tumigil siya. Kinuha niya nga lang ang aking mga damit at hinayaan niya akong magtatakbo nang wala man lang saplot sa aking katawan. Sa takot ko ay agad kong ini-lock ang pinto pagkapasok ko sa silid.Kasabay nang pagbagsak ng tubig mula sa aking ulo ay ang pagbagsak din ng aking mga luha. Napakagat-labi ako.“Dalton…”“Eros…” Naisip ko bigla ang mukha ng anak ko. Marahil tiyak na umiiyak na ito dahil hinahanap na ako. Ito pa lang ang unang beses na napalayo ako sa kaniya kaya tiyak na sobrang naninibago ito. Anong oras na. Ilang oras na ang nakalipas simula nang kidnapin ako ni Philip pero wala pa ring bakas ni Dalton.Wala ba talaga itong

“Bakit ngayon ka lang? Saan ka ba nagpunta?” kaagad na tanong ng kanyang ina sa kaniya nang makita siya nito. Bumuntong-hininga lang ako. “May inasikaso lang ako.” sagot ko sa kaniya at pagkatapos ay tumingin sa nakahigang matanda sa kama na hanggang sa mga oras na iyon ay hindi pa pala nagigising. “Anong balita sa kaniya?” Huminga ng malalim ang aking ina bago sumagot. “Nairaos naman ng maayos ang operasyon kaya nga lang ay hanggang ngayon ay hindi pa siya nagigising.” Agad ko siyang nilingon. “Hihintayin mo pa ba siyang magising Mommy?” Hindi naman siya makapaniwalang napatingin sa akin habang nalalaki ang mga mata. “Anong ibig mong sabihin?” naguguluhang tanong niya sa akin.Naglakad ako palapit rito. “Well, baka mas mainam kung hindi na siya gumising pa?” tanong ko at akma ko nang tatanggalin sana ang life support nito nang bigla na lang niya akong piningilan.“Anong ginagawa mo? Ama mo pa rin siya! Nahihibang ka na ba talaga Philip? Paano kung may makaalam? Sa tingin mo ba ay

NAGSILABASAN na ang mga ugat sa noo ni Dalton dahil sa matinding galit habang nakaharap kay Philip ng mga oras na iyon. Halos sakalin ko na ito sa poot nararamdaman ko ng mga oras na iyon. “Saan mo dinala si Freya?!” nagtatagis ang mga bagang na tanong ko sa kaniya.Hindi ko alam kung pang-ilang beses ko ng tinanong sa kaniya iyon ngunit hindi lang siya sumasagot sa halip ay nakangiti lang siya sa akin na mas lalo pang nagpapatindi ng galit ko. Kung ako lang ang masusunod ay buburahin ko ang mayabang na ngiti niya sa labi pero sa dami kasi ng pulis na nagbabantay sa amin ay hindi ko iyong magawa.“Bingi ka ba?! Saan mo siya dinala?!” ulit ko na namang tanong sa kaniya. Kuyom na kuyom ang mga kamay ko habang nakapatong sa mesa at halos bumaon na rin ang mga kuko ko sa aking palad.Hindi ko na ininda pa ang hapdi ng mga sugat ko at dumiretso kaagad sa presinto dahil ang akala ko, kapag nahuli na siya ay magsasalita na siya kaagad at ituturo kung saan niya dinala si Freya pero nagkakamali

BAGSAK ang balikat ko na pumasok ng bahay. Kakagaling ko lang sa presinto at ang mga sinabi ng mga pulis sa akin ay lubos na hindi kapani-paniwala. Hindi ako naniniwala na si Freya iyon. Ni hindi ko na rin sinilip pa ang bangkay na nakita nila dahil sigurado ako na hindi nga si Freya iyon.Napakuyom ang aking mga kamay, hindi ko lubos akalain na magagawa iyon ni Philip dahil lang sa galit niya sa akin. Napahilot ako sa aking sentido, may hindi ba ako nalalaman? Hindi kaya may nararamdaman si Philip kay Freya? Sumasakit na ang ulo ko sa kakaisip. Hindi ko na alam pa ang iisipin ko.Nang makarating ako sa sala ay bigla akong natigilan nang makita ko si Eros. nakaupo siya sa sofa at napakalungkot ng mukha. Napakagat-labi ako. Bumilis ang tibok ng aking puso ng mga oras na iyon. Sa totoo lang ay ito ang unang beses naming magkakasama dahil nagpakuha lang ako ng damit ko kay Kian kanina.Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kaniya. Dahan-dahan akong naglakad patungo sa kanyang harapa

PAGKALIPAS lang ng ilang sandali ay muling bumukas ang pinto at pumasok na mula doon si Dalton. Napatingin ako sa kaniya. Medyo hindi maganda ang mukha niya nang lumapit siya sa akin kaya agad akong napakunot noo. “May problema ba?” tanong ko kaagad sa kaniya ngunit napa buntong hininga lang naman siya at umupo sa tabi ko.Umiling siya. “Nakita na namin si Medea at naisalang na rin siya sa operasyon.” pagbabalita niya sa akin.Napuno ng pag-aalala ang aking mukha. “Kamusta siya?” “Well, mabuti na lang at naisalang na siya kaagad sa operasyon dahil baka kung nahuli pa tayo ng ilang oras ay tuluyan na siyang mawawala.” medyo may lungkot na sabi niya.Bigla akong napahawak sa kamay niya. “Gawin mo ang lahat ng makakaya mo para mailigtas siya Dalton, please.” nagmamakaawa kong pakiusap sa kaniya.Hinaplos naman niya ang buhok ko. “Oo naman pangako ko sayo diba? Ang sabi naman sa akin ng Doktor kanina ay makakaligtas siya at bubuti ang pakiramdam niya kapag na-operahan siya at ngayon ay n