Semua Bab The Bossy Husband Meets His Fiery Wife: Bab 11 - Bab 20

BeatriceNanatili akong kalmado dahil inaasahan ko ng gigisahin ako ni Lucien.“With all due respect, sir,” I began, keeping my tone polite but unyielding, “Gran Aria is not a charity. Every peso invested in QuarryTorre was calculated with projected returns in mind.”Binuksan ko ang isang powerpoint na ginawa ko pa.The slides contained the profit margins, forecasted yield, and quarterly returns. I made sure that it’s a clean breakdown of numbers in black and red.“These,” I said, pointing to the screen, “are the projected outputs based on QuarryTorre’s own declared extraction plans and operational targets. And these—” I clicked again “—are the figures from the last three quarters showing profit returns routed directly to Gran Aria Holdings.”Nakapokus sa akin ang mga mata niya, mapanuri na parang naghahanap talaga ng kamalian ako.Duh! Kahit titigan niya ako buong araw, hindi siya makakakita ng pagkakamali ko dahil praktisado ko ang presentation na ito.“In other words,” pagpapatuloy

LucienMabilis ang mga hakbang kong bumalik sa opisina ko.Ilang ulit akong nagpakawala ng malalim na hininga ng makapasok ako sa loob. For Pete’s sake, I kissed her again!The hell, what’s wrong with me?!Pinakalma ko ang sarili ko nang marinig ko ang pagbukas ng pinto. Tinungo ko ang mesa at umupo sa swivel chair.“Sir!” tawag sa akin ni Kio.“Kamusta, sir?”“What?” patay malisya kong tanong.“Pinagalitan niyo ba si ma’am? Aalis na ba si ma’am sa trabaho niya, sir?”Tumikhim ako, “I did my best, but she’s persistent in staying here.”“Mabuti naman kung ganun sir,” wala sa isip na sagot sa akin ni Kio at nakita ko pa ang pagliwanag ng mukha niya.Tiningnan ko siya ng deretso. “You’re happy?” usisa kong tanong sa kanya.“Siyempre naman sir, ang galing kaya ni ma’am. Huwag niyo na siyang pakawalan sir, asset siya sa kumpanya,” sagot pa sa akin ni Kio na parang nagmamalaki pa.“So you’re telling me that I will let my wife work here around me?” nagtitimpi kong tugon.No Way! I will neve

BeatriceLumayo ako at nagpakawala ako ng malalim na hininga. Kaya mas lalo akong hindi mapakali nitong nakaraang araw na hindi siya pagpapakita sa harapan ko dahil siguradong may pinaplano siyang hindi maganda.“Sir-ma’am, pwede po bang idaan niyo sa maayos na usapan–”“Maayos na usapan? Alam niyo bang mag-amo iyon?” asik ko.Sobrang nanginginig ako sa galit dahil talagang binubulabog nila ako sa harapan ng mga kasamahan ko sa opisina. Hindi nga nagpakita si Lucien nitong mga nakaraang araw pero umaaligid si Kio. Linilibre niya sa kainan ang mga kasamahan ko para magtanong tungkol sa akin.“See Kio, naririnig mo ang paraan ng pananalita niya sa akin. Ganito kataas ang tingin niya sa kanyang sarili, walang respeto.”Bumaling ako sa kanya, “Ano bang gusto mong pananalita ko sa iyo? Mag po at opo ako sa iyo! Kunsabagay ang tanda na nga ng pagmumukha mo,” sabi ko sa inis ko sa kanya.“What did you say?!”“TANDA,” ulit ko.Lumapit siya sa akin, “Kung ako tanda, hukluban ka.”Umawang ang l

BeatriceMahigpit ang hawak ko sa bag ko habang nakatingin ako sa front door ng Gran Aria.It will be fine as long as I avoid him. Kailangan ko lang siguraduhin na hindi niya ako makikita dahil sigurado gagawa na naman siya ng away sa pagitan namin.“Girl, anong tinatayo mo pa diyan,” lumingon ako at nakita ko naman si Aika. Hindi ako nakasagot kaagad, “Wait lang, natatakot ka na bang pumasok.”“Ba’t naman ako matatakot?” tanong ko at itinaas ko ang kilay ko.Maikling tumawa si Aika. “Dahil ikaw ang apple of the eye ni Sir ngayong buwan. Either he wants you to quit…or he likes you.”Napaubo ko sa huling sinabi ni Aika, “Gusto akong tanggalin ng baliw na lalakeng iyon.”Nagtataka niya akong tiningnan kaya tumukhim ako, “I mean, nagiging unreasonable na ang mga tanong niya sa akin kaya sinasagot ko siya ng katotohanan kaya ngayon pinag-iinitan na niya ako.”“Ay gusto ko iyang pinag-iinitan.”Tinuro ko siya, “Ikaw, baliw ka rin eh. Hindi mo ba nakikita, kung hindi ako lalaban, mapapatal

BeatricePareho kaming hindi nagsasalita ni Gino habang tinutungo namin ang coffee shop.“Sorry sa kanina,” basag niya sa katahimikan.“Hindi mo kailangang magsorry,” kaswal kong sagot.Sa totoo lang hindi naman niya talaga kailangang humingi ng pasensya. Hindi man tama ang sinabi niyang mag-ex kami ni Lucien, may punto siya na may koneksyon nga ako sa boss namin.Our clash is indeed more intense than the usual one. Especially, Lucien is the president of Gran Aria, while I’m only an employee of his legal department.But as much as I want to hide it, I couldn’t. Inuubos talaga ni Lucien ang pasensya ko. Ayoko naman na magpatalo ako sa kanya.Talagang walang magandang maidudulot sa akin ang lalakeng iyon–“Beatrice,” untag sa akin ni Gino.Napukaw naman ang atensyon ko at bumaling ako sa kanya.“You’re in deep thought. I think I really owe you an apology.” wika niya.“Ano ka ba? Hindi kailangan, natural lang na masabi mo iyon dahil ibang-iba nga ang away namin ng boss natin,” sabi ko.