ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว のすべてのチャプター: チャプター 331 - チャプター 340

ฉางไป๋ซานตื่นตกใจเป็นอย่างยิ่งเจอยอดฝีมือเข้าแล้ว!เขาที่อยู่แต่ในหลิ่งหนานมาโดยตลอด จึงทำให้เขารู้สึกว่าตนเองนั้นไร้คู่ต่อสู้แต่ในความเป็นจริงแล้วถึงแม้ว่าศักยภาพของเขานั้นจะแข็งแกร่งสักเพียงใด แต่เมื่อพบกับยอดฝีมือหลายคนรุมล้อมก็ไม่แน่ว่าจะได้เปรียบเสมอไปตระกูลเซียวมั่งมีเงินทองและทรงอิทธิพลมาก เพียงแค่ผู้อ่อนอาวุโสคนหนึ่งออกเดินทาง ก็ส่งยอดฝีมือระดับสูงหลายคนไปด้วยหากเป็นยอดฝีมือธรรมดาทั่วไปก็ยังพอว่าแต่ยอดฝีมือเหล่านี้เห็นได้ชัดว่าแตกต่างออกไป เพียงแค่พวกเขาลงมือก็ราวกับเป็นหนึ่งเดียวกันการโจมตีและป้องกันแน่นหนาจนมิมีช่องโหว่“เอาล่ะ”ท่ามกลางบรรยากาศอันตึงเครียด ฉินหมิงได้เป็นฝ่ายเอ่ยปากขึ้นก่อน เพื่อทำลายความเงียบนั้น“หากอยากจะลงมือ ข้าก็พร้อมเสมอ”“แต่ในเมื่อตระกูลเซียวมาถึงฐานทัพใหญ่ของข้าแล้ว ก็อย่ามาโทษก็แล้วกันหากมือของข้าจะยาวกว่าสักหน่อย”คำพูดของฉินหมิง ทำให้เซียวผิงจางหัวเราะลั่น“ฉินหมิง สุนัขไม่มีที่ซุกหัวนอนอย่างเจ้า อย่ามาทำอวดดีกับข้าไปหน่อยเลย คิดจะสู้กับตระกูลเซียวของพวกเรา เจ้ามีศักยภาพพอหรือ?”“ฮึ...คาดไม่ถึงว่าตระกูลเซียวที่ใหญ่โตเช่นนี้ แต

“ข้าเข้าใจแล้ว!”ฉินหมิงยืนนิ่งอยู่กับที่ ดวงตาสั่นสะท้านอย่างรุนแรง!“เกิดอะไรขึ้นหรือขอรับ ท่านอ๋อง?”นี่เป็นครั้งแรกที่ฉางไป๋ซานเห็นฉินหมิงตกใจเช่นนี้“พวกเขาต้องการกว้านซื้อผ้าทอจำนวนมาก ถึงแม้จะต้องขายขาดทุน ก็จะต้องฝืนสู้กับว่านซูให้ได้!”“แต่ถึงอย่างไร สินค้าที่ขายออกไปก็เป็นผ้าทอของพวกเรามิใช่หรือขอรับ?”ฉางไป๋ซานไม่เข้าใจสิ่งเหล่านี้ และยังคงงุนงงอยู่“มิใช่เช่นนั้นหรอก ศักยภาพของตระกูลเซียวสามารถเป็นเจ้าตลาดได้โดยสมบูรณ์ พวกเขามีเงินมหาศาล ไม่ว่าจะซื้อสินค้ามากเท่าไรก็ย่อมได้ และเมื่อในมือมีสินค้ามากพอแล้ว ก็จะสามารถผูกขาดตลาดทั้งหมดได้!”ในตอนแรกฉินหมิงก็คาดไม่ถึงว่า ตระกูลเซียวจะเล่นวิธีนี้แต่มันก็เหมือนกับที่เซียวผิงจางเคยกล่าวเอาไว้นั่นล่ะ ตระกูลเซียวมีศักยภาพเพียงพอในช่วงแรกหลังจากที่พวกเขามีผ้าทอผ้าไหมในมือเพียงพอแล้ว กระทั่งสามารถขายขาดทุนได้ แล้วก็ยังแย่งชิงตลาดกลับไปได้อีกครั้งพวกเขาแบกรับการขาดทุนได้นั่นเอง!นี่คือสงครามชักกะเย่อ ที่ใครมีเงินมากกว่ากัน และใครจะสามารถอดทนได้ทานกว่ากัน!ฉินหมิงและว่านซูนั้นแตกต่างจากตระกูลเซียว พละกำลังของพวกเขามีน้อยเ

“ลั่วเยี่ยนก็อยู่ที่นี่มิใช่หรือ อันที่จริงมีเรื่องอันใดก็บอกกับนางได้เลยนะ นางก็ต้องเติบโตเช่นกัน”ซุนเหมี่ยวมิงฉินหมิงอย่างประหลาดใจ ถึงแม้ว่าซุนลั่วเยี่ยนตอนนี้ยังไม่สามารถรับผิดชอบงานด้วยตนเองได้ แต่นี่มิได้ขัดขวางให้ซุนเหมี่ยวใช้ทรัพยากรเพื่อฝึกฝนนางเลยฉินหมิงได้ยินเช่นนั้นก็โบกมือทันที “คราวหน้าเจ้าค่อยหาเวลาฝึกฝนองค์หญิงน้อยตระกูลเซียวก็แล้ว เรื่องคาวนี้มันซับซ้อนเกินไป นางจัดการมิได้หรอก”“กระหม่อมได้ยินมาว่าท่านต้องการทุ่มเงินทองเพื่อสู้กับตระกูลเซียว? คงมิได้ไม่ดูตาม้าตาเรือขนาดนั้นใช่หรือไม่?”ซุนเหมี่ยวกล่าวเย้ยหยัน การคาดเดาของเขานั้นถูกต้อง ตอนนี้ฉินหมิงขาดเงินจากหอการค้าหลิ่งหนานไปมาก อีกทั้งการก่อสร้างต่าง ๆ ก็ยังมีอย่างต่อเนื่องทั้งการขยายโรงฝึกฝีมือ โรงงาน บ้านชาวนา แต่ละด้านล้วนต้องใช้เงิน ในเวลานี้กลับมีผู้มีอำนาจมหาศาลปรากฏตัว ดึงดันจะกดเขาลงกับพื้น แล้วใช้เงินตบหน้าเขาไม่ว่าฉินหมิงจะเก่งกาจเพียงใด ก็ไม่มีพละกำลังจะต่อกรได้ นอกเสียจากจะไม่ตกอยู่ในแผนของอีกฝ่าย และพลิกสถานการณ์กลับและสิ่งที่ฉินหมิงนึกถึงก็คือตระกูลซุน “แน่นอนว่าไม่ใช่ ฉะนั้น

หลังจากที่ฉินหมิงดำเนินการก่อสร้างไปไม่ถึงสองวัน ว่านซูที่เดินทางอย่างเหน็ดเหนื่อยก็กลับมา"ตลาดผ้าทอในเจียงหนานถูกตระกูลเซียวทำลายหมดแล้ว มิมีใครขายออกเลย มีเพียงแค่ผ้าของพวกเขาที่ลดราคาถึงสามส่วนสิบเท่านั้นที่สามารถขายได้"“ตอนนี้กิจการร้านขายผ้าใหญ่ ๆ กลับไปเป็นศูนย์ ร้องทุกข์กันไม่เว้นวัน และทั้งหมดต่างก็ยอมจำนวนต่อตระกูลเซียว”สถานการณ์ที่ว่านซูเล่ามานั้นรุนแรงเป็นอย่างยิ่ง“ตระกูลเซียวเล่นใหญ่เช่นนี้ เจ้าคิดว่าพวกพวกเขาใช้เงินทุนไปเท่าไรกัน?”ตอนนี้ฉินหมิงต้องการจะรู้ว่าตระกูลเซียวทุ่มทุนไปเท่าไรในขณะที่พวกเขาทุ่มทุนอย่างสุดกำลัง และยังไม่ทันได้เงินชดเชยจากเกลือ เหมืองแร่ และชาก็จ้วงฟันไปที่หัวของพวกเขาได้ทันที!“อย่างต่ำก็เจ็ดแสนตำลึง หากจะกดราคาสินค้าร้านขายผ้าเหล่านั้น ก็จะต้องใช้เงินประมาณนี้”ว่านซูครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงประเมินตัวเลขคร่าว ๆ ออกมาทั้งสองฝ่ายต่างก็มีชะตาเดียวกัน ฉินหมิงจึงมิได้ปิดบังเขา และบอกการเตรียมการทั้งหมดของตนเองให้กับว่านซูรู้“นี่ก็คือวิธีผลิตเกลือขั้นสูงที่เจ้าคุยกับข้าก่อนหน้านี้ใช่หรือไม่?”“ใช่แล้ว”“เช่นนั้นข้าก็ขอส่วนแบ่งส

ทันทีที่เขาพูดจบ ร้อยกว่าคนก็พุ่งเข้าไปด้วยเสียงอื้ออึง “พวกเจ้าจะทำสิ่งใด! ข้าเป็นคนของตระกูลเซียวนะ!”เหตุการณ์เช่นนี้ แม้แต่เซียวผิงจางที่หยิ่งผยอง ก็รู้ว่าเรื่องราวเริ่มผิดปกติแล้วผู้คุ้มกันของเขาถึงแม้ว่าจะเก่งกาจเพียงใด ก็ยากที่จะต่อกรกับคนหลายคนได้ทั้งโรงทอผ้ามีคนอยู่หลายพันคน แม้ว่าจะมีเพียงร้อยคนที่เข้ามาโจมตี ทหารร่อยหรอเพียงไม่กี่คนของเขาก็มิอาจต้านทานได้“ลุย!”“มิเคยเห็นผู้ใดน่าขยะแขยงเช่นนี้มาก่อนเลย!”“ฆ่ามัน!”ตุ๊บ ๆ ๆ! หมัดเท้าราวกับห่าฝนกระทบตัวเซียวผิงจางอย่างมิขาดสาย ผู้คุ้มกันเหล่านี้ของเขาแม้ว่าจะต่อต้าน แต่ก็ถูกฝูงชนกลืนหายไปในชั่วพริบตา “เป็นอย่างไรเล่า?”ฉินหมิงกล่าวกับหลิวฉ่วงที่อยู่ข้าง ๆ หลิวฉ่วงถกแขนเสื้อขึ้นและส่ายหัวเบา ๆ “หากถามกระหม่อมมันยังไม่ถึงใจนัก”“เพราะเหตุใดเล่า?”“เพราะว่ากระหม่อมยังมิได้ลงมือน่ะสิขอรับ”กล่าวจบ หลิวฉ่วงโบกมือเรียกคนข้าง ๆ และแทรกตัวเข้าไปในฝูงชน พร้อมร่วมกันทุบตีเซียวผิงจางอย่างรื่นรมย์ ฉินหมิงยิ้มและส่ายหัว และมิได้ขัดขวางอีก ผ่านความวุ่นวายไปครู่หนึ่ง ฝูงชนก็ค่อย ๆ สลายตัว เซียวผิงจางนอนอยู่บ