Todos os capítulos de ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว: Capítulo 391 - Capítulo 400

“นี่ให้เจ้า”“มันคืออะไรหรือ?”“ลูกกวาดน่ะ แต่ข้างในผสมน้ำผลไม้ลงไปเล็กน้อย รสชาติจึงออกเปรี้ยวนิด ๆ แต่อร่อยกว่าลูกกวาดทั่วไปแน่”“ดีจริง!”ขอแค่เป็นของที่ฉินหมิงมอบให้ ซุนลั่วเยี่ยนล้วนชื่นชอบทั้งสิ้นนางรีบหยิบลูกกวาดทรงกลมเม็ดหนึ่งโยนเข้าปาก บนใบหน้าพลันเผยให้เห็นถึงความพึงใจเมื่อมองดูท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูยามที่อีกฝ่ายไม่ดื้อรั้นเอาแต่ใจ ฉินหมิงก็อดรู้สึกใจสั่นไม่ได้หลังพูดคุยหยอกล้อกับซุนลั่วเยี่ยนอยู่ครู่หนึ่งพลันมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น และผู้ที่มาก็คือหลิ่วเยว่หลี“ท่านอ๋อง ฝั่งเมืองหลวงเกิดเรื่องแล้วเพคะ”“ฝั่งเมืองหลวงเกิดเรื่องรึ?”ฉินหมิงชะงักกึก ให้ตายเถิด เรื่องทางฝั่งตนเองยังจัดการไม่ถึงไหน ไม่คิดเลยว่าจะมีข่าวจากฝั่งเมืองหลวงส่งมาแล้ว“เข้ามาเถิด”ฉินหมิงโบกมือเรียกหลิ่วเยว่หลีรีบเดินเข้ามาในห้องโดยไม่รอช้าเมื่อเห็นซุนลั่วเยี่ยนกำลังอยู่ในอ้อมแขนของฉินหมิง นางก็ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนก้มศีรษะลงด้วยใบหน้าแดงระเรื่อรูปโฉมของหลิ่วเยว่หลีนั้นนับว่าไม่เลว แต่เมื่อเทียบกับซุนลั่วเยี่ยนก็ถือว่ายังด้อยกว่าทว่าหากเทียบกับคนทั่วไปก็นับว่างดงามหาที่เปรียบมิได้แ

ไม่ช้า ช่างฝีมือระดับสูงสิบกว่าคน ก็ติดตามเฉาชวนเข้ามาในจวนของฉินหมิง“ทุกคน หยุดงานของเจ้าไว้ก่อนชั่วคราว ภายในห้าวันนี้จงทุ่มสุดกำลัง สร้างของสิ่งนี้ขึ้นมาให้ได้สามร้อยกระบอก”ฉินหมิงวางแบบแปลนปืนคาบศิลาที่ตนวาดขึ้นมาระหว่างทางลงบนโต๊ะตรงหน้ากลุ่มช่างฝีมือระดับฝีมือของพวกเขายามนี้ยังห่างไกลความจริงนักสิ่งที่สร้างได้ในขณะนี้ไม่ควรเรียกว่าปืนคาบศิลา แต่ควรเรียกว่าปืนไฟมากกว่านี่เป็นปืนไฟรูปแบบมาตรฐานประกอบด้วยลำกล้องปืนเพียงลำกล้องเดียวเวลายิง ก็ให้บรรจุดินปืนตามสัดส่วนดินประสิวหนึ่งส่วน กำมะถันสองส่วน และถ่านไม้อีกสามส่วนและเมื่อบรรจุลูกกระสุนเข้าไป ก็ต้องใช้หินเหล็กไฟด้านล่างจุดชนวนดินปืนที่ท้ายลำกล้องเมื่อดินปืนลุกไหม้จะเกิดการขยายตัวและแรงระเบิดมหาศาล ผลักดันให้ลูกกระสุนพุ่งออกไปแต่ด้วยระดับฝีมือที่ต่ำต้อย ปืนไฟชนิดนี้จึงมีข้อเสียใหญ่หลวงอยู่หนึ่งประการเมื่อยิงออกไปหนึ่งนัด ก็ต้องบรรจุกระสุนใหม่หลังยิงแล้ว ยังต้องใช้แปรงปัดขจัดเศษดินปืนที่เผาไหม้ออกมาให้หมดเกลี้ยงเสียก่อนนี่คือหนทางเดียวสำหรับการป้องกันไม่ให้ดินปืนซึ่งบรรจุเข้าไปใหม่เผาไหม้ได้ไม่เต็มที่ และ

“ในเวลาสามเดือน ต่างฝ่ายต่างแสดงฝีมือ หากสำนักหลัวสามารถฟื้นคืนความยิ่งใหญ่ ข้าก็จะกลับไปเป็นเจ้าสำนัก และถือโอกาสนี้สังหารท่านเพื่อต่อลมหายใจ”“แต่หากท่านอ๋องมีฝีมือล้ำเลิศ หยุดยั้งไม่ให้สำนักหลัวหวนคืนได้สำเร็จ เช่นนั้นข้าก็ไม่จำเป็นต้องมีชีวิตอยู่อีกแล้ว”หวงฉีกล่าวเสียงเรียบ การเดิมพันครั้งนี้เป็นอย่างที่เขาพูดจริง ๆ ต่างฝ่ายต่างแสดงฝีมือ“ย่อมได้”ฉินหมิงตอบรับโดยไม่ลังเลเขาไม่มีทางเลือกให้ต่อรอง หากไม่ตอบตกลง หวงฉีก็อาจซัดเขาตายคาที่ได้ทุกเมื่อแต่หากมีเวลาให้เตรียมตัวสักหน่อย เมื่อมีปืนไฟหลายร้อยกระบอก อย่างน้อยฉินหมิงก็มีสิ่งที่พอใช้ต้านทานได้บ้างยามหวงฉีกลับมาคราวหน้า“ประเสริฐ หวังว่าท่านอ๋องจะไม่ทำให้ข้าผิดหวัง”หวงฉีคลี่ยิ้มบางเบา ก่อนหันหลังเดินตรงออกจากประตูไปฉินหมิงนั่งนิ่งอยู่ในลานเรือน ไม่เอ่ยคำใดออกมาเนิ่นนาน“นี่เกิดอะไรขึ้น?!”ทันใดนั้น ได้ยินเสียงร้อนรนดังมาจากด้านนอกเป็นกวนเยว่ที่กลับมาจากร้านขายผ้านางรู้เรื่องของสำนักหลัว เมื่อกลับมาเห็นฉางไป๋ซานนอนสลบอยู่ตรงหน้าฉินหมิง จึงตกใจจนหน้าถอดสี“ไม่เป็นไร เรียกคนเข้ามาก่อน พาเหล่าฉางไปพักเถิด”เมื่อค

“ในยามนี้ พวกเจ้าสมควรทำสิ่งใด? ใช่แล้ว สิ่งที่ควรทำก็คือต้องดึงดูดคนอ่านให้ได้ตั้งแต่ประโยคแรก!”“พาดหัวต้องแปลก! ต้องพิสดาร! เมื่ออ่านจบก็ต้องกระแทกใจคนอ่านให้ได้!”เมื่อได้ฟังเรื่องราวที่ฉินหมิงเล่า เวลานี้ทุกคนต่างก็ต้องเบิกตาโตทันทีทฤษฎีเหล่านี้ สร้างความสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ให้แก่จิตใจอันไร้เดียงสาของพวกเขา!อย่างไรเสีย พวกเขาก็ร่ำเรียนมาหลายสิบปีแต่กลับไม่เคยมีอาจารย์ท่านใด สอนให้พวกเขาเขียนบทความเช่นนี้มาก่อนฉินหมิงอธิบายพลางจัดแจงงานให้พวกเขาอย่างออกรสออกชาติ“จากนี้ไปพวกเราจะแบ่งกันเป็นสามกลุ่มคือ กลุ่มจริยธรรม กลุ่มข่าวซุบซิบ และกลุ่มข่าวชาวบ้าน ทุกคนต่างก็มีหน้าที่ของตนเอง”“กลุ่มข่าวชาวบ้านมีหน้าที่นำเสนอเรื่องที่ข้ามอบหมายให้ออกมาในรูปแบบที่น่าสนใจที่สุด และเนื้อหาต้องเรียบง่ายได้ใจความ!”“กลุ่มข่าวซุบซิบรับผิดชอบด้านการขุดคุ้ยเรื่องราวที่น่าสนใจของกลุ่มขุนนางหรือเจ้าที่ดินในท้องถิ่น ส่วนหญิงงามเลื่องชื่อในละแวกนี้หากมีเรื่องราวใด พวกเจ้าก็เขียนลงไปได้เลย!”“ฝั่งกลุ่มจริยธรรม งานของพวกเจ้าถือว่าพิเศษหน่อย เพราะเน้นเขียนเรื่องราวทำนองพ่อตาย่องหาลูกสะใภ้ เข้าใจห

ฟางชิงหย่วนและเฉาชวนช่วยตักข้าวเที่ยงมาให้เขาถึงที่“เป็นอย่างไรบ้าง?”“ไม่เลวนัก ขายหมดแล้วพ่ะย่ะค่ะ เย็นนี้พิมพ์สักห้าพันฉบับเถิด”ฟางชิงหย่วนกล่าวเสียงเรียบขณะพูด เขาก็หยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากแขนเสื้อมอบให้ฉินหมิงนี่คือการใช้เส้นสาย เพื่อให้ฉินหมิงนำบทความของตนเองแทรกเข้าไปในหนังสือพิมพ์ฉบับเย็นหนังสือพิมพ์รอบเช้าสามพันฉบับของพวกเขา เมื่อแบ่งไปตามอำเภอหลายสิบแห่ง แต่ละอำเภอก็ได้หนังสือพิมพ์เพียงร้อยกว่าฉบับ ย่อมไม่เพียงพอต่อการขายการเพิ่มจำนวนยอดขายจึงนับเป็นความคิดที่ดี“ย่อมได้”ฉินหมิงเปิดบทความของฟางชิงหย่วน หลังอ่านได้สองประโยคก็ต้องนิ่งอึ้งไปให้ตายเถิด ฟางชิงหย่วนผู้นี้ก็ช่างสรรหาวิธีการแปลกใหม่เหลือเกิน!ถึงกับเขียนเรื่องราวความรักความแค้นระหว่างบัณฑิตหนุ่มกับนางปีศาจจิ้งจอก และการใช้ถ้อยคำในเรื่อง ก็ชวนให้จินตนาการไปไกลนักประเด็นสำคัญคือไม่มีความรู้สึกเหมือนนิยายน้ำเน่าทำนองพ่อตากับลูกสะใภ้อย่างของซ่งติ้งเซิงแม้แต่น้อยเรื่องราวความรักของนางจิ้งจอกกับบัณฑิตหนุ่ม กลับให้ความรู้สึกสูงส่งน่าปรารถนา!ให้ตายสิ สมกับที่เป็นอดีตจอหงวนโดยแท้!ฉินหมิงอดยกนิ้วโ