All Chapters of Secretly, Mrs. CEO: Chapter 21 - Chapter 30

Naya DiazIlang minuto pa lamang ang nagdaan nang magsimula ang meeting ni Xavier kay Mr. Sebastian ay agad na akong lumabas ng conference room. I was actually going to stay until the end of that meeting, but Xavier's mom called.Ibibigay ko sana sa kanya ang kanyang cellphone upang siya mismo ang sumagot niyon pero ramdam ko ang tensyon ng usapan nilang dalawa ni Mr. Lee. Kung tutuusin ay wala namang naganap na mas matindi pa sa sagutan nilang dalawa. Sakto lamang ang usapan sa pagitan nila pero kahit ganoon pa man ay hindi ko mapigilan ang hindi mag-isip habang pinagmamasdan ko si Xavier. Halatang may galit ito sa kanyang kaharap at tila ba pinipigilan lamang niya iyon dahil umiiwas siya sa gulo. I just hope na walang kung anong mangyaring gulo sa loob ng conference room na iyon habang wala ako. Five minutes later, nagpasya na akong bumaba sa ground floor upang salubungin si Mrs. Iglesias. Ipinaalam kasi nito na bibisitahin niya ang kanyang anak dahil ilang linggo na raw itong

Naya DiazNaudlot ang pag-uusap naming iyon ni Mrs. Iglesias nang bumukas ang pinto ng opisina ni Xavier. Mula roon ay bumungad si Mr. Sebastian na sa mga sandaling iyon ay abot hanggang tenga ang ngiti.Hindi kalaunan ay sumunod naman dito si Xavier na tila ba hindi maipinta ang mukha.Nagkatinginan na lamang kami ni Mrs. Iglesias sa nakita naming inasta ng dalawa. Para bang hindi kami nakita ng mga ito at parang silang dalawa lang ang nasa loob ng opisinang iyon."When?" tanong ni Xavier at sinundan si Mr. Sebastian na naupo sa couch. "Kailan pa? Why didn't I know about this?"Isang malalim na buntung-hininga ang pinawalan ng huli sabay sandal sa kinauupuan nito. Tinapunan nito ng tingin ang kausap na sa mga sandaling iyon ay nakapameywang sa kanyang harapan."Oh please, Xav!" Hagalpak nito. "Paano ko sasabihin sa 'yo? Bukod sa abala ka sa trabaho mo ay may sarili ka ring mundo. Isa pa, hindi ba't may binitawan akong salita na ibubulgar ko lang lahat ng mga sekreto ko sa oras na mak

Naya DiazSa halos isa at kalahating oras ay tuluyan ko na ring natapos ang pinagkakaabalahan ko.It was Xavier's speech at XOE's Grand Annual 234th Celebration na gaganapin mamayang alas-kuatro ng hapon. Siya ang napiling guest of honor and speaker pero sa kasamaang palad ay marami siyang ginagawa kaya ako ang naatasan niyang magsulat ng speech niya mamaya.Kung tutuusin ay wala naman talaga akong experience or skill sa pagsusulat ng kahit na ano pa mang piece iyan. Pero dahil assistant niya ako ay wala akong magawa kundi ang tanggapin ang trabahong inaatang sa akin.Hindi kalaunan ay nabaling ang tingin ko sa bouquet ng bulaklak na nakapatong sa desk ko.Isang malalim na buntung-hininga ang pinawalan ko nang muli na namang nanumbalik sa akin ang mga pangyayari kanina. I was shocked to my very core nang mapagtanto ko na nanggaling iyon kay Mr. Victor — ang finance manager ng kompanya.He's Xavier's colleague and closest friend since college.Kung tutuusin ay gusto ko sana siyang tanu

Naya Diaz"This is a good speech, Ms. Diaz," nakangiting anas ni Xavier. "Saktong-sakto 'to para sa theme ng event ng XOE Group. It seems like you've done your research so well this time. Good job."Nginitian ko siya. "Of course, ayaw ko naman hong mapahiya kayo lalo na at malaking pangalan ang dinadala ninyo. Besides, maraming tao mamaya - hindi lang mga ordinaryo kundi mga naglalakihang mga businessmen.""You're right." Tumayo siya mula sa kanyang kinauupuan. "Paniguradong walang hindi mapupuna ang mga 'yon. I'm just thankful that I've chose you as my assistant. Hindi ako nagkamali ng desisyon kahit pa marami ang tutol doon."Hindi ako sumagot bagkus ay nginitian ko lamang siya. Matapos niyon ay nagbaling ako ng tingin sa orasan.It's already 3:30 in the afternoon. Ilang minuto nalang at darating na ang mag-aayos sa akin para sa pupuntahan naming event mamaya. Isang malalim na buntung-hininga ang pinawalan ko sa mga sandaling iyon. Nandito na naman ako sa punto na naglalaban ang i

Xavier IglesiasIsang matamis na ngiti ang gumuhit sa mga labi ko habang nakatuon ang tingin ko kay Naya sa mga sandaling iyon. Hindi pa man natatapos ang pag-aayos sa kanya at hindi ko pa man nakikita ang buong resulta niyon ay hindi na mapakali ang sistema ko sa makikita ko. Napailing ako kasunod niyon ay ang paghugot ko ng isang malalim na hininga. I couldn't believe na ang babaeng hinahangad ko lamang noon ay asawa ko na ngayon. Bagamat magda-dalawang linggo pa lamang kaming kasal, pakiramdam ko ay umabot na kami ng ilang buwan o isang taon. Sa puntong iyon ay wala akong gustong gawin kundi ang lapitan siya at yakapin. Halikan habang titig na titig sa kanya sa kalagitnaan ng pag-aayos sa kanya. Pero sa ngayon ay kailangan ko munang magtiis at pigilan ang sarili ko. Kaya naman sa mga sandaling iyon ay tumayo ako mula sa kinauupuan ko at nagtungo sa mini kitchen ng opisina ko upang kumuha ng maiinom. Pero hindi pa man ako nakakatagal doon ay natigil ako nang marinig ko ang usapa