Semua Bab Secretly, Mrs. CEO: Bab 1 - Bab 6

Naya DiazAgad kong nabitawan ang hawak kong mga kubyertos nang marinig ko ang sinabi ni mama. Bagamat napupuno ng tawanan at ingay ang loob ng dinner room ay nanatili akong walang imik sa mga sandaling iyon."Ano hong sabi niyo?" kunot-noo kong tanong. "Ipapakasal niyo 'ko kay Ash Demetrio?""Kailangan pa bang ulitin, Naya? Malakas naman ang pagkakasabi ng mama mo, hindi ba?" anas ni tita Olga."Bakit-""Responsableng lalaki si Ash," pagsisimula niya. "Matino at higit sa lahat...may kaya sa buhay. Naku, kung alam mo lang kung gaano kayaman ang pamilya ng batang 'yon. Bukod pa doon ay nag-iisa siyang anak at ang ibig sabihin lang niyon ay siya rin ang tagapagmana nila."Sumabat si tita Georgina. "Tama ang mama mo, Naya. Ano pa bang hahanapin mo kay Ash? Nasa kanya na ang lahat - kagwapuhan at siyempre, yaman."Napabuga ako ng hangin sa narinig kong iyon mula sa kanilang dalawa.Umiling ako kasunod niyon ay ang pagtayo ko mula sa kinauupuan ko."Hindi," anas ko na ikinatigil nilang tat

Naya Diaz"Gusto mo ulit itago ang relasyong meron tayo?" kunot-noong sambit ni Xavier. "Seryoso ka ba? Sa anong rason?"Humugot ako ng isang malalim na hininga. "Gusto ko munang harapin ang sarili ko. Alam mong may mga pangarap ako na hindi ko nagawang tuparin dahil sa kagustuhan ng pamilya ko, hindi ba? Iyon ang gusto kong gawin ngayon."Bumangon siya mula sa pagkakahiga sabay dampot ng kanyang boxer shorts sa sahig. Isinuot niya iyon at hindi kalaunan ay napahilamos sa kanyang mukha na humarap sa akin. "Alam ko 'yon at naiintindihan ko kung ano ang pinanggagalingan mo, Naya," tugon niya. "Pero sawang-sawa na ako sa pagtatago natin sa publiko. Gustong-gusto na kitang ipakilala sa pamilya ko, sa mga kaibigan ko at sa mga taong malapit sa 'kin. Ikaw? Hindi ka ba nagsasawa?"Natigil ako sa sinabi niyang iyon. Gusto niya akong ipakilala sa pamilya niya?Lihim akong napangiti sa mga sandaling iyon. Bagamat gusto ko rin na mangyari iyon ay kailangan ko muna ng kaunting panahon para sa

(Four years ago)Naya DiazNapalunok ako nang magtama ang paningin namin ni Mr. Iglesias ganoon din nang mapadpad ang tingin ko sa kanyang mga labi. Tama ang mga ka-trabaho ko. Ang ganda ng mga labi niya at mukhang ang sarap papakin ng mga iyon. Nanlaki ang mga mata ko sa ideyang iyon. Kaya naman dali-dali akong umiling at hindi kalaunan ay tumayo na rin mula sa kanyang kandungan. Muli ay umupo ako sa couch sa tabi niya at inayos ang sarili ko. "Bakit ho ba gusto niyong malaman ang tungkol sa problema ko?" iritable kong sambit. "It's a personal matter. Hindi ba't kayo mismo ang nagsabi na walang pakialamanan ng problema ng may problema? What are you doing?"Umangat ang dalawang kilay niya. "Yes, sinabi ko 'yon at tandang-tanda ko pa 'yon. Pero sa tingin mo, makakapag-concentrate ako sa oras na makita ko 'yang pagmumukha mo na problemado? Do you think mahaharap mo ng maayos ang trabaho mo?"Lihim na lamang akong natawa. Kahit naman sabihin ko pa ang problema ko sa kahit na sino ay