Lahat ng Kabanata ng Secretly, Mrs. CEO: Kabanata 1 - Kabanata 10

Xavier IglesiasIlang minuto matapos naming magtungo sa simbahan, we're finally married. Sa wakas ay natupad din ang matagal ko nang pinaplano na pakasalan ang babaeng pinakamamahal ko. I've been wanting this moment to happen for so long. Two years pa lamang ng relasyon namin ay gusto ko na siyang pakasalan. Ngunit kahit anong kagustuhan ko nang mga panahong iyon ay hindi ko magawa. Marami siyang iniisip at iniintindi sa kanyang pamilya. Well, ang totoo ay panay ang pagbibigay sa kanya ng problema ng kanyang pamilya. Gustuhin ko mang prangkahin sila ngunit nirerespeto ko ang kagustuhan niya at ang hiling niya na kung maaari ay huwag akong mangialam.Now that we're married, mas lalong hindi ako makakapayag na alipustahin siya ng kahit na sino. Not on my watch. Ilang minuto ang nagdaan ay nakauwi na rin kami sa bahay. Matapos kong patayin ang engine ng kotse ko ay binalingan ko ng tingin si Naya na sa mga sandaling iyon ay agad na humarap sa akin. Dali-dali kong tinanggal ang sea

(Four years ago)Xavier Iglesias Isang malalim na buntung-hininga ang pinawalan ko pagsandal ko sa swivel chair ko. Agad akong pumikit kasunod niyon ay ninamnam ang katahimikang namamayani sa loob ng opisina ko. Halos inabot na ng isang linggo ang pagiging abala ko sa pag-aayos ng mga dapat asikasuhing papeles dito sa opisina. Ang dami kong inayos na problema at tila ba sa akin lahat ibinigay ang mga trabaho na hindi naman ako dapat ang gumagawa. Hindi kalaunan ay iminulat ko ang mga mata ko. It's 4:30 pm. Oras na nang uwian pero heto ako at mayroon pang kailangang habuling deadline kinabukasan. Maya-maya ay napagpasyahan kong tumayo muna mula sa kinauupuan ko. Kailangan ko ring maglakad-lakad at alamin kung nagtatrabaho ba o nagtsi-tsismisan ang mga empleyado namin dito sa kompanya. Sa pagbukas ko ng opisina ko ay agad akong naglakad patungo sa employee's workplace. Ngunit hindi pa man ako nakakalayo ng ilang hakbang ay nahinto ako nang mapansin kong wala ang assistant ko sa d

(Four years ago)Xavier IglesiasHindi ko magawang hindi isipin ang mga ibinunyag na impormasyon sa akin ni Naya tungkol sa isyu niya sa kanyang pamilya. Wala akong ideya kung bakit ganoon ang pamilya nito pero hindi pa rin sapat na dahilan iyon upang tratuhin nila siya na parang laruan. Kung ako ang nasa posisyon niya ay hindi ako papayag na gawin sa akin ng sarili kong magulang iyon. Tama siya. Wala siyang karapatang magreklamo dahil nga magulang niya sila at sila ang mas nakakaalam ng tama sa mali.But I think, it's too much. Binalingan ko siya ng tingin habang binabaybay ko ang daan patungo sa kanyang apartment. Nakatulog na pala siya. Kung tutuusin, noong una ay ayaw niyang ihatid ko siya pauwi pero dahil nagpumilit ako ay wala rin siyang nagawa. Sa puntong iyon ay lihim akong napangiti nang maalala ko ang nangyari sa pagitan namin kanina. Sa unang pagkakataon ay niyakap ko siya. Of course, dala iyon ng kagustuhan kong mailabas niya ang lahat ng kanyang sakit na dinaramda

Xavier IglesiasAgad akong bumalik sa ulirat ko nang maramdaman kong may tumapik sa braso ko. Doon ko lamang napagtanto na nasa loob pala ako ng conference room at nasa kalagitnaan ng nagaganap na meeting. Kaya naman sa puntong iyon ay agad akong umayos ng upo at muling ipinukol ang atensyon sa kung ano mang pinag-uusapan namin."So as I was saying, kailangan nating panatilihin ang authenticity ng gaganaping event na 'to," anas ng empleyado na siyang naatasang mag-present sa mga sandaling iyon. "Ang gusto kasi ng mga Yale..."Napahilamos ako sa mukha ko nang marinig ko ang binanggit na pangalan ng empleyado. Muntik ko ng makalimutan na tungkol pala ito sa gaganaping kasal ng mag-asawang Yale na siyang anak ng professor ko noong college. I was the first one who started this meeting, yet I wasn't able to fully comprehend it for the reason that I was daydreaming about me and my wife's relationship from four years ago. Isang malalim na buntung-hininga ang pinawalan ko kasunod niyon ay l

Xavier IglesiasMatapos ang naganap na meeting namin ay agad na nag-aya si Mr. Harry na kumain kami sa labas. Halos matagal-tagal na rin kasi simula nang huli kaming nagkasama. Pare-pareho kaming mayroong kailangang tapusing mga trabaho dagdag pa roon ang ilan sa mga board members ay nagkaroon ng business travel with some of our clients. I don't want to go with them for the reason that I had something to finish. Pero dahil sa kakulitan nitong si Mr. Harry ay wala akong nagawa kundi ang pumayag na lamang sa gusto niya. Kung tutuusin, noon pa man ay wala talaga akong hilig na makisama sa kanila. Ang dahilan ko, hindi tulad nila, ay marami akong kailangang tapusin. Kaliwa't-kanan ang mga trabaho ko dagdag pa ang sermon ng magaling kong ama sa oras na hindi ko natapos ang mga dapat kong gawin. Besides, mas gugustuhin kong ituon ang atensyon ko at oras ko sa trabaho ko kaysa sa kung ano-anong mga bagay. Kung kaya ko namang gawin ngayon, bakit ba hindi? Kailangan pa bang paabutin ng kina