All Chapters of Signed to Marry My Ruthless Boss (SPG): Chapter 231 - Chapter 240

Ella’s POVHindi ko alam kung saan ko hinugot ang lakas ng loob para magpatawag ng meeting. Alam kong hindi madali. Ang kaharap ko ngayon ay hindi lang basta empleyado. Nasa harap ko ang lahat ng board members, shareholders, at investors ng Vantare Creative Studios. Mga taong minsan ay naniwala at nagtiwala sa akin, pero ngayong araw, ramdam kong hindi iyon sapat.Tahimik ang conference room nang magsimula ang meeting. Tila ba naghihintay silang lahat ng paliwanag, o baka ng pagkakamali ko. Huminga ako nang malalim at nagsalita.“Thank you for coming, everyone. Alam kong mainit pa ang issue tungkol sa akin at sa kumalat na video. Pero nandito ako ngayon para linawin ang lahat. Hindi ko itinatanggi ang nakaraan ko. Oo, naging bayarang babae ako noon. Pero hindi na ako ang taong iyon. Pinili kong magbago at buuin ang kumpanyang ito kasama ng ate ko. Vantare is not just mine, it’s ours. Hindi lang ito negosyo, kundi pruweba na kaya kong tumayo mula sa pagkadapa.”May ilang pumalakpak nan

Ella’s POV Napatayo ako mula sa kinauupuan ko nang makita ko sa balita ang pagbubukas ng bagong firm ni Cassandra. Malinaw ang ngiti niya sa camera, nakatayo siya sa tabi ng ilang kilalang investors at bagong partners. Pinapakinggan ko ang boses ng reporter habang ini-interview siya. “Miss Villareal,” sabi ng reporter, “kumakalat ang mga balita na may demanda ka laban sa iyo, na ikaw raw ang nasa likod ng iskandalong lumabas laban kay Engr. Ella Navarro. Ano ang masasabi mo rito?” Malumanay ang boses ni Cassandra, pero ramdam ko ang tuso sa bawat salita. “Alam mo, ayokong magsalita ng masama laban sa kahit sino. Pero sana, bago tayo magbintang, siguraduhin muna natin na may pruweba. Hindi ako ang may kagagawan ng mga kumakalat na video. Hindi ko kontrolado ang internet, hindi ko hawak ang mga tao. At tungkol kay Miss Navarro… wala akong personal na galit sa kaniya. Kung ano man ang nakaraan niya, siya na ang may dala niyan. Hindi ko trabaho na itago ang katotohanan.” “Pero Miss Vil

Ella’s POV Halos hindi ako makapaniwala nang makita ko ang email na natanggap namin mula sa isang international brand. Inimbitahan kami para lumahok sa isang architectural design competition na bukas lang para sa mga piling firm sa buong Asia. Malaki ang premyo, pero higit doon, malaking oportunidad ito para maibalik ang reputasyon ng Vantare Creative Studios. Binasa ko ulit ang detalye ng invitation habang nakaupo sa conference table kasama si Dale. “This is it,” mahina kong sabi. “Ito ‘yung chance na hinihintay natin.” “Ma’am, international ‘to,” sagot ni Dale, halatang sabik pero may kaba. “Maraming malalaking firm ang kasali. Kasama pa ‘yung mga galing Singapore at Japan.” Tumango ako. “Alam ko. Pero hindi tayo magpapatalo. Kahit anong sabihin ng iba, alam kong kaya natin ‘to.” “Gusto n’yo po bang ipaalam kay Ma’am Kira?” tanong niya. “Oo,” sagot ko agad. “Kailangan ko ang tulong niya rito. Siya ang pinakaunang taong pagkakatiwalaan ko pagdating sa design.” Kinagabihan, duma

Ella’s POV Maaga akong nagising. Halos hindi ako nakatulog sa kaba. Naririnig ko sa labas ng kwarto ang mga staff namin na nag-aayos ng mga gamit at final presentation materials. Nagsuot ako ng simpleng beige suit—maayos, disente, at propesyonal. Ayaw ko ng sobrang agaw-pansin, gusto ko lang magmukhang handa. Paglabas ko ng kwarto, nadatnan ko si Ate Kira na nakaupo sa sofa, may hawak na kape at nagbabasa ng mga notes. “Good morning,” sabi niya habang ngumingiti. “Ready ka na ba?” “Kinakabahan ako, Ate,” amin ko. “Hindi ko alam kung tama pa ‘yong mga idadagdag ko sa speech. Baka may mali akong masabi.” Lumapit siya sa akin at tinapik ang balikat ko. “You’ll do fine, Ella. You know this project inside out. Ikaw ang may pinakamaraming ambag sa design na ‘to. The judges will see that.” “Pero Ate, kung hindi nila tanggapin dahil sa issue ko dati—” “Ella,” putol niya sa akin, “this is an international competition. They’re not here to talk about your past. They’re here to judge your d

Ella’s POV Pagbalik namin sa Pilipinas, halos hindi pa ako nakakababa ng eroplano ay sinalubong na agad ako ng mga mensahe at tawag mula sa mga staff namin. Pagdating ko sa opisina kinabukasan, hindi ko inaasahang ganoon karami ang pagbabago. “Ma’am Ella!” tawag ni Rhea, isa sa mga admin staff namin. “Ang daming nag-inquire sa email at sa social media page natin! May mga gusto raw magpa-schedule ng consultation para sa residential at commercial projects.” Napahinto ako sa gitna ng hallway. “Talaga? Ilan?” “More than twenty, Ma’am. And counting. May ilan pang gustong magpa-meeting personally this week,” sagot ni Rhea na halatang tuwang-tuwa. Hindi ko napigilang mapangiti. “Wow. Grabe, hindi ko in-expect ‘to. Parang bigla silang bumalik lahat.” Tumango si Rhea. “Yes, Ma’am. Sabi nga nila, after nilang makita ‘yong feature sa design competition, marami raw na-curious ulit sa firm natin. Parang bumalik ‘yong tiwala nila.” Habang naglalakad ako papasok ng office ko, ramdam kong lumul