All Chapters of Signed to Marry My Ruthless Boss (SPG): Chapter 241 - Chapter 250

Ella’s POV Magsisindi na sana ako ng sigarilyo nang biglang may umagaw sa lighter ko. Napalingon ako, at nanlaki ang mga mata ko nang makita kong si Neil ang nakatayo sa harapan ko. Seryoso ang mukha niya, salubong ang kilay, at halatang pigil na pigil ang galit. Namumula ang tainga niya — palatandaan na may gusto siyang isigaw pero pinipigilan niya. “Neil…” mahina kong sabi, halos hindi lumalabas ang boses ko. “Enjoying yourself?” malamig niyang tanong, hawak pa rin ang lighter ko. “You look like you’re having the time of your life.” Kinabahan ako. Biglang bumilis ang tibok ng dibdib ko. “I—It’s not what you think. Nakasalubong ko lang siya. Hindi ko alam na nando’n din siya.” Ngumisi siya, pero halatang pilit. “Really? You expect me to believe that? You just happened to bump into the man you had a scandal with… and he just happened to kiss you?” Parang nabingi ako sa huling sinabi niya. So nakita niya. “Neil…” napalapit ako sa kaniya, pero mabilis siyang umiwas. “I flew all t

Ella’s POV Pagmulat ng mga mata ko, ramdam ko agad ang malamig na espasyo sa tabi ko. Agad kong nilingon, pero wala si Neil. Wala ring bakas ng damit niya o cellphone sa side table. Bumangon ako at napatingin sa pintuan ng banyo — bukas ito, pero walang tao sa loob. “Neil?” mahinang tawag ko. Wala pa ring sagot. Bumaba ako, umaasang maririnig ko ang tunog ng kawali o kahit amoy ng kape. Pero tahimik lang ang buong bahay. Wala kahit anong senyales na may nagluluto. Tinawagan ko siya. Isa, dalawa, tatlong beses. Walang sagot. Nag-text ako. Ella: Where are you? You didn’t even say goodbye. Wala ring reply. Huminga ako nang malalim at nagtungo sa kusina. Kumuha ako ng tubig pero ang bigat ng dibdib ko. Lalo lang akong nababahala. Hindi siya ganito dati. Kahit pagod siya o abala, hindi niya ako pinababayaan na magising na wala siya. Pagtingin ko sa orasan, alas otso na. Kailangan ko nang pumasok. Pero bago umalis, sinubukan ko pa ulit tumawag. Ring lang nang ring. “Come on, Neil…”

Ella’s POV Tahimik kaming dalawa ni Neil matapos naming kumain ng hapunan. Wala akong marinig kundi ang mahinang tik-tak ng wall clock at ang mabigat niyang paghinga habang nakasandal siya sa headboard. Ramdam ko ang tensyon sa pagitan naming dalawa. Alam kong may galit pa rin siya, pero ramdam ko rin na may halong pagkasabik at pagod sa mga mata niya. Umupo ako sa gilid ng kama, tinitingnan ko siya habang inaayos ang kumot sa dibdib niya. “Neil,” mahinahon kong tawag. “Please, can we talk again properly now? Naniniguro lang ako kung maayos na ba talaga tayo. Ayokong magtuluyang maging ganito tayo.” Hindi siya agad sumagot. Nakasandal lang siya, hawak ang ice pack sa sugat niya sa pisngi. Maya-maya, ibinaba niya iyon sa side table. Tumingin siya sa akin. “I’m trying, Ella. Pero hirap akong kalmahin ang sarili ko. The thought of seeing you with another man—lalo na ‘yong lalaking naging parte ng scandal mo—masyadong mabigat.” Napayuko ako. “Alam ko. At mali ako. Hindi ko dapat kina

Neil’s POV Pagkatapos ng lunch sa Vantare, dumiretso kami ni Ella sa main office ng Archangel Group. Ngayon kasi ang launching ng pagbabalik ko bilang bagong Presidente. Matagal ko rin itong pinaghintay dahil ilang taon din akong lumayo sa posisyon para pagtuunan ng pansin si Ella at ang sarili kong firm. Lalung-lalo na ang construction company sa Spain. Tahimik lang si Ella habang nagda-drive kami. Nakatingin siya sa labas ng bintana, pero alam kong may iniisip na naman siya. Nang huminto kami sa harap ng building, sabay kaming bumaba. Nakaayos ang buong lugar—press, board members, at ilang business partners. Hinawakan niya ang kamay ko bago kami pumasok. “Neil,” sabi niya. “I’m proud of you.” Ngumiti ako. “You’ve said that three times already.” “Uulitin ko pa rin,” sagot niya. “You deserve this, and I want you to remember—this is your place. Hindi mo kailangang magpakasakripisyo palagi para lang sa akin.” “Alam ko na ‘yan, Ella,” sagot ko habang nakatingin sa kaniya. “Pero ika

Neil’s POV Hindi ako nakatulog buong gabi. Hindi dahil sa pagod — dahil sa pag-iisip kung paano namin sisirain ang impyernong nagpatakbo sa Villareal network. Sa madaling salita: ngayon ang simula. Pinauwi ko ang team nang gutom at pagod, pero may pagkakaisa sa mukha nila—alam nilang seryoso ako. Alam nilang hindi ako maglalaro. Nag-text ako kay Marco bago pa mag-alas-siyete ng umaga. Neil: Ready na ba ang complaint packets? Sagot niya agad. Atty. Marco Rubio: Naka-draft na, Sir. Kailangan lang ng final attestations mula sa witnesses at preservation orders mula sa bank. Tinawagan ko si Franco at nagkita kami sa confidential room sa office. Dala niya ang unang batch ng documents: sworn statements mula sa dating driver, ilang logistics manifests, at mga larawan ng warehouses. Nakita ko sa mata niya ang pagod, pero determinasyon din. “Franco, ano ang pinaka-urgent?” tanong ko habang ni-review ang stack ng papel. “Kailangan natin agad ang bank preservation orders at subpoenas sa