Signed to Marry My Ruthless Boss (SPG) のすべてのチャプター: チャプター 251 - チャプター 260

Ella’s POVPagpasok ko pa lang sa building, ramdam ko na agad na may mali. Hindi gano’n kadalas mag-ingay ang mga empleyado ko, pero ngayon, parang lahat sila ay nagpa-panic. Paglapit ko sa main floor ng Vantare Creative Studios, sinalubong agad ako ni Dale—halatang kabado at namumula ang mukha.“Ma’am Ella!” hingal niyang sabi. “May problema po tayo.”Agad akong napatigil. “Anong problema, Dale?”Tumingin siya sa paligid, parang nagdadalawang-isip kung sasabihin ba agad sa harap ng mga staff. “’Yung 3D design po natin… nasira. At ‘yung blueprint file, nawawala sa system.”Parang biglang lumamig ang paligid. “What?” halos pabulong pero matalim kong sabi. “Paano mangyayari ‘yon? Sinong may access sa main drive?”“Tatlo lang po kayo, ako, at si Engineer Risa,” sagot niya. “Pero nagulat na lang kami kaninang umaga, Ma’am. Hindi mabuksan ‘yung main file. Corrupted daw.”Napakapit ako sa ulo ko. “Sino’ng huling gumamit ng workstation?”“Si Marco po kagabi. Nag-overtime siya para tapusin ‘y

Ella’s POV Nakahinga ako ng maluwag nang tuluyan na naming matapos ang design project na ipe-present sa Hong Kong. Parang nabunutan ako ng tinik sa dibdib. Ilang araw rin kaming halos hindi natutulog, puro overtime, puro stress at kaba. Sa wakas, tapos na rin. Nakatitig ako sa miniature model na nasa harap namin — perpekto ang bawat detalye. Naramdaman kong napangiti ako kahit pagod na pagod na ako. “Finally,” sabi ko habang huminga nang malalim. “Hindi ko alam kung iiyak ako o matutulog na lang.” Napahagikhik si Dale. “Mas mabuting matulog ka muna, Ma’am Ella. Parang tatlong araw ka nang hindi tumitigil. Kung hindi ko lang nakita, iisipin kong may klon ka na gumagawa ng trabaho mo.” Napangiti ako pero umiling. “Hindi pa puwedeng magpahinga. Kailangan ko munang i-review lahat bago tayo lumipad.” Habang sinasabi ko ‘yon, pumasok si Neil sa opisina, suot pa ang simpleng long sleeves niya. Halatang galing pa sa meeting. May dala siyang dalawang cup ng kape at isang paper bag. “Hindi

Ella’s POV Halos hindi ako makapaniwala nang mapanood sa TV ang headline — “Villareal Couple Found Guilty of Corporate Fraud, Drug Trafficking, and Money Laundering.” Napatingin ako kay Neil na seryosong nakaupo sa sofa habang nakatutok din sa balita. Naka-cross ang mga braso niya, pero hindi maitatanggi ang bahagyang ngiti sa labi. “Tapos na rin, finally,” sabi ko habang huminga ng malalim. “Hindi ko inakalang darating ‘yung araw na mapapanood ko silang pareho sa balita, nakaposas.” “Justice served,” maikling sagot ni Neil, pero kita ko sa mga mata niya na malalim pa rin ang iniisip. Umupo ako sa tabi niya. “You should be proud, Neil. Ikaw mismo ang nagbigay daan para lumabas lahat ng katotohanan.” Umiling siya. “Hindi ako mag-isa, Ella. Kung hindi dahil sa tulong ng mga tao sa legal team at sa mga dokumentong ipinasa ng lahat, baka hindi rin umusad ‘to.” Ngumiti ako. “Pero aminin mo, gusto mong isigaw sa buong mundo na natalo mo sila.” Napangiti rin siya at tumingin sa akin. “

Ella’s POVPresentation day na. Ramdam ko na agad ang kaba pagmulat pa lang ng mata ko kaninang umaga. Lahat ng Top 5 finalists ay qnaroon sa malaking conference hall ng hotel sa Hong Kong, bawat isa ay handa nang ipakita ang pinaghirapan nilang design.Habang nag-aayos ako ng gamit sa backstage, paulit-ulit kong pinapaalala sa sarili kong kaya ko ‘to. Pero sa totoo lang, nanlalamig ang mga kamay ko at parang gusto kong umatras.Lumapit si Neil sa akin, suot ang paborito kong dark blue suit niya. “Hey,” sabi niya habang nilalagay ang kamay sa balikat ko. “Breathe, baby. Kaya mo ‘yan.”“Neil, hindi mo naiintindihan,” sagot ko habang tinitingnan ang mga competitor. “Ang gaganda ng presentation nila. Lahat may malalaking screen, 3D animation, may drama pa sa music. Parang hindi ako tatagal sa stage.”Ngumiti siya. “You’re overthinking again. Hindi mo kailangang tapatan ang style nila. Ang kailangan mo lang ay ipakita kung gaano kagaling ang gawa mo. Alam mo kung bakit? Kasi ‘yan ang may

Neil's POV Habang hawak ko ang phone at pinapanood ko si Ella sa entablado, ramdam ko talaga ang saya sa puso ko. Siya ang dahilan kung bakit nakabangon ulit ang firm nila. Hindi lang siya matalino—matatag din siya. Kaya habang nakangiti siyang tinatanggap ang award, pakiramdam ko, wala na akong mahihiling pa.Pero naputol ang ngiti ko nang biglang nag-ring ang cellphone ko. Number ni Mommy ang naka-display. Dali-dali ko itong sinagot.“Mom! Nanalo sii Ella. She did it!” sigaw ko sa tuwa habang lumalayo ng kaunti sa ingay ng crowd.Pero biglang nag-iba ang boses sa kabilang linya. “Neil…”Napakunot ang noo ko. Hindi iyon boses ni Mommy.“Who’s this?” tanong ko.Biglang lumitaw sa screen ang mukha ni Roberto Villareal. Halata sa mukha niya ang galit at pagkapraning. Nasa likod niya ang asawa niyang si Carla, mukhang umiiyak pero takot na takot.“Roberto?” halos hindi ako makahinga. “Paano ka—”Hindi ko na natuloy. Sumigaw siya, “I will kill your parents! You ruin my family, I will rui