All Chapters of บ่วงเล่ห์บำเรอรัก: Chapter 31 - Chapter 33

“เขาจะต้องดีใจ เมื่อได้เห็นเธอ หนูเม...ไอ้หนุ่มนั่นไม่ใช่คนโง่ สักวันเขาจะรู้ใจตัวเอง”อดัมรู้ถึงความประหม่าของเมวิกา เขากระซิบปลอบใจ พร้อมทั้งให้กำลังใจเธออีกด้วย“ไม่ต้องสนใจแม่ผัวไฮโซของเธอหรอกนะ ฉันยังอยู่ข้างเธอเสมอไม่ต้องวิตกไป” อดัมปรายตามองมาดามแลงก้า นางนั่งคอแข็ง ทำเป็นเชิดหน้าตั้ง แสดงอาการเป็นปฏิปักษ์กับว่าที่ลูกสะใภ้ ทั้งที่ยังไม่ได้สัมผัสเนื้อแท้ของเมวิกาสักนิด “ใจแคบ!” อดัมอดไม่ได้ที่จะบริภาษ เมื่อมาดามแลงก้าขึ้นชื่อเรื่องหยิ่งยโส“มีอะไรไม่สบายใจก็แวะไปหาฉันที่ปารีสเพรส ยังไงเธอก็เป็นเหมือนน้องสาวฉันคนหนึ่ง สู้ๆ ล่ะเธอไม่ได้ตัวคนเดียวหรอก” อดัมยังคงปลอบใจ เพราะเมวิกาตัวสั่น เธอคงรู้สึกกลัวเพราะต้องเผชิญหน้ากับ ‘ออกัสตัส’ ทั้งตระกูลครั้งแรกหากมาดามแลงก้ามีความยุติธรรมในกมลสันดานสักนิด นางก็น่าจะเห็นใจลูกนกหลงรังอย่างเมวิกา ไม่ใช่เอาแต่ทำท่ารังเกียจ รังงอน เหมือนกับว่าหญิงสาวมาทำให้ ‘ออกัสตัส’ เสื่อมเสียหนักหนาเช่นนี้อดัมเดินมาส่งเมวิกาถึงหน้าแท่น เธอจับมือหญิงส

“เมก็ได้แต่หวังมาตลอด หวังว่าคุณคงไม่ลืมเม...ได้แต่รอความเมตตาของคุณและภาวนา วอนขอจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์สิทธิ...ไม่คิดว่าตัวเองจะสมหวังหรอกค่ะ เพราะเมทำไม่ถูกต้องนัก เมยืมมือคนอื่นบีบบังคับคุณ” เสียงหวานขาดห้วง ฉ่ำหวาน เธอสารภาพความรู้สึกผิดเล็กๆ ของตัวเอง อยากให้ชายหนุ่มเข้าใจในตัวเองมากกว่าที่รู้สึกแบบฉาบฉวย เธอไม่ได้ต้องการผลประโยชน์อื่นใด แค่อยากได้อ้อมแขนคู่นี้คืนมาแค่นั้นเอง... แวซ็องยิ้ม...เขาสอดมือลงไปใต้แผ่นหลังเมวิกาโดยไม่ได้ปริปากพูดสิ่งอื่นใด เขาเองก็แค่อยากชิดเชยเธอ ความรู้สึกรุ่มร้อนบีบบังคับเสียจนเขารอเวลาไม่ได้ ชายหนุ่มเสือกเสยร่างกายของหญิงสาวขึ้นไปจนเกือบติดหัวเตียง... เขาบรรจงลูบไล้ผิวกายเรียบเนียนด้วยความชื่นชม... พรมจุมพิตตามผิวกายหอมหวานจนถ้วนทั่ว!! หญิงสาวได้แต่ครางอืออาตอบรับ... เมวิกาเสียดสยิวไปทั่วทั้งร่างกาย... มันร้อนวูบวาบ!! เนื้อตัวเต้นระริก...หัวสมองหมุนวนเร็วจี๋ ได้แต่รอการปรนเปรอจากชายหนุ่ม ดวงตากลมโตปรือหวานฉ่ำ ไอปรารถนาแผ่กระจายกรุ่นเต็มหน่วยตา มือเรียวบางเกาะกอดบ่ากว้าง แอ่นหยัดเรือนกายขึ้นแนบใบหน้าคมคาย ที่กำลังฟอนเฟ้นเต้าทรงอวบอัดด้วยคว