All Chapters of กุหลาบสีน้ำเงิน : Chapter 71 - Chapter 78

เออ เออ “เสร็จแล้ว” แม้เสียงจะแจ้งกลับมา แต่ลูกโป่งก็ยังไม่ออกมา เธอแหวกม่านและค่อยๆ กวาดสายตามองให้แน่ใจว่าคุณกลางจะต้องไม่เห็นเธอ เพราะเธอเซ็นเอกสารรับเงินหนึ่งล้านจากเขาโดยมีเงื่อนไขว่าจะไม่มาวุ่นวายกับเขาอีก ตอนนั้นเธอคิดว่าคุณกลางคงให้เงินเธอมาเหมือนที่เคยซื้อรถขนาดเล็กราคากว่าหกแสนให้เธออย่างง่ายดาย แต่เงินหนึ่งล้านนี้เขาส่งมาพร้อมกับทนาย            “คุณจะได้รับเงินก็ต่อเมื่อเซ็นหนังสือฉบับนี้เป็นเงื่อนไขในข้อสัญญาที่คุณยินยอมตกลงกับคุณอนุชา ถ้าคุณเซ็นและรับเงินไปแล้วผิดเงื่อนไขดังกล่าว ทางคุณอนุชาสามารถฟ้องร้องเอาเรื่องกับคุณได้จนถึงที่สุด นี่ไม่ใช่การรังแกกัน แต่เป็นหนทางที่ดีของทั้งสองฝ่าย คุณก็มีงานทำ มีคอนโด มีรถและมีเงินเก็บ โอกาสแบบนี้หาไม่ได้จากที่ไหนเลยนะครับ” ทนายเขาชี้แจงรายละเอียดและลูกโป่งเหรอจะมีทางออกอื่น เขาไม่เคยทำร้ายเธอ ไม่เคยสัญญาอะไรกับเธอ และไม่เคยเบี้ยวเธอ วันนั้นลูกโป่งจึงยอมเซ็นเอกสารดังกล่าว และเธอก็ยังเลือกที่จะทำงานในบริษัทเขาต่อ ซึ่งเขาก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลยกับเร

“เบลก็ไม่คิดว่าเขาจะเป็นจุดหมายปลายทางชีวิตของเบลหรอกค่ะ เราสองคนแตกต่างกันมาก พี่โฟว์เข้าใจความหมายของดอกกุหลาบสีน้ำเงินมั้ยคะว่ามันคือการรอคอยที่ไม่สิ้นสุด เบลเคยคิดว่าความรู้สึกของเบลที่มีให้กับเขาเปรียบเสมือนดอกกุหลาบสีน้ำเงินที่ไม่มีทางสมหวัง วันแรกที่เบลเห็นเขา...” เบลนึกถึงเมื่อหกปีก่อนได้ ตอนที่เห็นเขาจากที่ไกลๆในบ้านของคุณใหญ่ เขาไม่แม้แต่จะชายตามองเธอเลย            “รักเขาใช่มั้ย” โฟว์ถามขึ้นเมื่อจู่ๆเบลก็เงียบไป            “ค่ะ แต่เมื่อไหร่นั้น เบลก็ไม่แน่ใจค่ะ แต่วันที่เขาเนรเทศเบล วันนั้นเบลแย่มากๆ แย่จนไม่เข้าใจว่าตัวเองผ่านช่วงนั้นมาได้อย่างไร” ตอนนั้นเบลพยายามคิดถึงอนาคตของตัวเอง แต่มันไม่ง่ายเลย เธอทรมานเป็นที่สุด แต่เธอก็ภูมิใจในตัวเองที่เธอผ่านมันมาได้ โดยที่ไม่ทำร้ายชีวิตของตัวเองลงไป            “งั้นพวกพี่พร้อมแล้วที่จะขอรู้จักกับเขา&r

ในเมื่อเขาขอเธอแต่งงานก่อนที่เธอจะท้อง เธอปฎิเสธ และเขาก็ไม่อยากบังคับเธอ แต่เมื่อไหร่ที่เขาทำเธอท้อง เบลจะปฎิเสธเขาไม่ได้อย่างแน่นอน “ยืนไหวมั้ย” เมื่อนิ่งพักหายใจกันไปสักพัก เขาก็เอ่ยขึ้น            เบลพยักหน้ารับ และเขาก็ผละค่อยๆห่างเธอออกไป เบลมองเขาที่ว่ายน้ำตีกังเชียงไปยังอีกฝั่งของสระ ในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าสระว่ายน้ำมีไว้เพื่ออะไร แต่เบลไม่มีเรี่ยวแรงเหมือนเขา เธอยังยืนอยู่ที่เดิม วางหนุนศีรษะไว้บนแขนที่พาดอยู่ที่ขอบสระ และหลับตา เรี่ยวแรงเธอไม่ได้กลับมาเร็วแบบเขา และเธอก็ยังรู้สึกที่ร่องระหว่างขา กัยอาการปวดระบมที่เนินอกอวบทั้งสอง เธอปล่อยให้น้ำบำบัดร่างกายเธออย่างสงบ เสียงน้ำที่แตกจากการแหวกว่ายยังคงดังอย่างเอื่อยๆต่อเนื่องกันไป            และตลอดสามสี่วันทริปฮันนีมูนก่อนแต่งของเบลและคุณกลางก็รวนไปหมด เพราะในตอนกลางวันที่คุณกลางตามใจเบลออกไปท่องเที่ยวสถานที่สำคัญต่างๆของจังหวัด เขาจะพักในเวลาช่วงเย็นสองสามชั่วโมง พอค่ำนิดหน่อยก็เป็นเวลาท

“เบล...เบล” โฟว์วิ่งเข้ามาในห้องทำงานพร้อมแท็บเล็ต เบลเงยหน้ามองหน้าพี่โฟว์ แล้วถามว่าเกิดอะไรขึ้น โฟว์ไม่ได้พูดอะไรยื่นแท็บเล็ตไปตรงหน้าและชี้ให้เบลดูโพส “ฟ้อง!” เบลครางออกมา เธอไม่รู้เรื่องเลย แต่จะว่าไปเธอแทบจะไม่เคยอ่านเรื่องราวว่าร้ายแรงไปถึงไหนแล้ว            “สามีเบลใช่มั้ย ต้องใช่แน่ๆ ร้ายกาจมาก ตอนแรกพี่คิดว่าเขาจะไม่สนใจ ที่ไหนได้ร่อนหมายศาลไปหาทุกคนไม่มีตกหล่นเลย ใช่แล้วพวกนี้ต้องเจอแบบนี้”  เบลรู้จักคุณกลางดี  ที่เธอไม่สนใจตั้งแต่แรกก็เพราะไม่อยากให้เกิดเรื่องถึงขั้นนี้            “เอาน่า...ที่เบลไม่รู้เรื่อง พี่ไม่แปลกใจเลย สามีเบลพี่ว่าเขาเจ๋งมาก ดั่งสุภาษิตที่ว่าอย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ เขาไม่ลดตัวลงมาพี่ว่าเขาทำถูกจริงๆ แต่ยังไงคนพวกนี้ต้องได้รับบทเรียน...ฟันธงพี่เห็นด้วย...อ๊ะอ๊ะ อย่าให้เขาไปถอนฟ้องโดยเด็ดขาด พี่รู้นะว่าเบลคิดอะไรอยู่ ปล่อยให้เป็นการตัดสินใจของผู้นำครอบครัวถูกต้องแล้วน้องร