I UNINTENTIONALLY MARRIED MY CEO BOSS의 모든 챕터: 챕터 21 - 챕터 30

"AAHHHH!"Hindi ko alam kung ano ang una kong gagawin nang makita ko si Josh na nakatayo sa harapan ko. Bagong ligo siya at nakatapis lang ng tuwalya ang ibabang bahagi ng katawan habang nagsisipilyo.Tatakbo ba ako.Tatakpan ang mga mata dahil nakakatakam ang katawan niya.Isusuot ulit ang hinubad kong bestida.Pero wala akong nagawa sa tatlo dahil ang dalawang cushion sa sofa ang agad kong nadampot na itinabing ko sa hubad kong katawan.Well, may suot naman akong underwear na kahit mumurahin, bulaklakin naman ang desinyo. Match ang pant¥ ko at bra."Anong ginagawa mo rito?" asik ko kay Josh."Bahay ko 'to. Bakit? May problema ba?""Sana nagsabi ka!""Kanino ako magsasabi? Mag-isa lang naman akong nakatira rito.""Bakit nasa ilalim pa rin ng paso ang susi?""May duplicate ako.""Haist! Tumalikod ka! Magbibihis ako!""Bakit kita susundin? Bahay ko nga 'to, hindi ba?""Magbibihis nga ako!""Nahiga ka riyan nang basta-basta, so gawan mo nang paraan na makapagbihis ka nang hindi ko nakik

"PAPASOK ba ako o hindi?"Kanina pa ako nakikipagtalo sa sarili ko. Mula pa lamang kanina nang umalis ako ng bahay ay nagdadalawang-isip na ako. Baka kasi niloloko lang ako ni Josh. Hindi ko na siya nakita paggising ko kaya lalo lang ako nagduda sa motibo niya.Pero dinala pa rin ako ng paa ko sa harap ng matayog na gusali ng Magnefico. Ang taas, laki at maganda nitong istraktura ay agaw-pansin sa abalang lansangan ng Ayala.I've been eyeing this company even since before I graduated. Hindi ko alam, pero sa tuwing napapadaan ako roon ay tila may puwersa sa aking humahatak na animo'y nagsasabi sa akin na sa lugar na iyon ay magtatagumpay ako.Kaya ang Magnefico ang una kong pinasahan ng CV nang maghanap ako ng una kong trabaho. But they rejected my application. Hindi pa rin ako sumuko. I kept on trying sa tuwing nalalaman ko na may hiring.I just gave up noong maging stable ako sa first job ko as HR staff na sinira lang ng papa ko. Even my second work. I was about to get promoted when

''HERE'S our coffee.''Mabilis akong tumayo at sinalubong na si Chairman Emilio. Kinuha ko sa kanya ang tray na naglalaman ng umusok na inumin. ''Salamat po. Nakakahiya naman po.''''Bakit ka mahihiya?''''Ikaw po kasi ang tinitingala at nirerespetong Chairman dito.''''I set aside hierarchy kapag masaya ako. At alam mo ba na masayang-masaya ako?''Inilapag ko sa centre table ang tray saka ko inilagay sa tapat ng inupuan ni Chairman Emilio ang isa sa dalawang tasa ng kape. ''Dahil po ba sa apo niyo?''''Matagal ko na rin siyang kinukumbinse na upuan ang puwesto bilang CEO, but he is so stubborn.''''Pumayag na po ba siya ngayon?''''Kailangan niyang pumayag kung hindi ay mawawalan ka kaagad ng trabaho.''Bigla akong kinabahan. ''Huwag kang mag-alala. Malakas ang pakiramdam ko na sa pagkakataon na ito ay nakapagdesisyon na siya."Nakahinga ako nang maluwang."Sige na. Maupo ka na.""Salamat po.""Now, tell about yourself.""Ho?""Sometimes, telling about yourself personally is way bet

"DARN!"Nagulat din ako sa malakas na sigaw at pagmumura ni Josh. Napabalikwas ako mula sa pagkakaidlip ko sa gilid ng pinto niya."Anong ginagawa mo riyan?"Nag-unat ako ng mga braso at humikab. Saka ko siya binati, "Good morning.""Tinatanong kita kung ano ang ginagawa mo riyan?""Kailangan kong makasiguro na hindi ka aalis ng maaga." Tumayo na ako mula sa pagkakasalampak ko sa sahig. "Gusto mo na bang mag-almusal?""Hindi ako nag-aalmusal.""Ipagtitimpla na lang kita ng kape. Hindi ka dapat umaalis ng bahay nang wala man lang laman ang tiyan mo. Mag-ayos ka na ng sarili mo. Alas otso ang dating ng taxi.""Hindi ka ba natulog?""Maaga lang akong gumising.""At nakapagbihis ka na rin."Bumaba ang tingin ko sa tinukoy ni Josh. Nakahanda na nga ako para sa pagpasok sa trabaho. Simple lang ang suot ko. Black and white na short skirt na tinernuhan ko ng itim rin na formal sleeveless tops."Ikalawang araw ko ngayon sa trabaho kaya hindi ako puwedeng mahuli.""At isasama mo ako?""Wala nan

''TRABAHO rin naman ang pagiging cleaner. At narinig mo ang sinabi ni Chairman Myeharez, 'di ba? Darating ang araw na aangat ka rin sa posisyon.''Bumaba ang tingin ko kay Josh na nakaupo sa gilid ng railings ng hagdan. Pinapaikot-ikot niya sa isang daliri ang hawak na basahan.''Tumayo ka nga riyan!''''Alam mo ba kung gaano kaganda ang buhay ko?''''Alam ko. Maghapon ka lang nakaupo at naghihintay ng grasya.''''Dahil iyon ang tadhana ko. I was born to have an easy life.''''Haist! Sana 'yang pa-ingles-ingles mo, ginamit mo kanina kay Chairman. Baka napabilib mo pa siya.''''Mabigat ang loob ko sa matandang 'yon.''Mabilis ko siyang sinaway. ''Hinaan mo nga ang boses mo. Baka may makarinig sa 'yo.''''Mabuting marinig niya.''''Tumahimik ka nga!' sabay hampas ko kay Josh.''Kung hindi niya inalam ang background o personal profile ko, sana tiningnan niya na lang ang hitsura ko.''''Bakit? Anong meron sa hitsura mo?''''Guwapo ako. I have this face of a billionaire. Ang sabi ng Mama k