Semua Bab Accidentally Yours, Mr. CEO!: Bab 141 - Bab 150

(Demi pov) Tatlong linggo na magbuhat ng pumunta si Ate Dixie sa bahay. Mahirap at hindi ko matanggap ang ginawa nito pero unti-unti akong bumabangon para sa mga kapatid ko at kay Lola. Wala naman magagawa kung magagalit pa ako. Hindi magbabago ang pananaw ko sa mga sinabi nito. “Ate, totoo ba na babalik ka sa Maynila?” Tanong sa akin ni Danilo habang kumakain kami. “Kailangan, eh.” Sagot ko rito. “Tatlong linggo na akong naghahanap ng part time job dito pero puro full time ang hanap nila. Hindi naman sapat sa atin ang isang trabaho lang. Sa Maynila marami kang pwedeng pasukan at extrahan basta masipag ka.” Tumayo ako at ginulo ang buhok nito. “Wag kang mag alala babalik din naman ako. Sa ngayon kailangan kong magtrabaho para sa pagpasok niyo sa sunod na taon.” “Wag kang mag alala, Danilo. Dalawang taon na lang makakatapos na ako. Ako naman ang kakayod para sa pamilyang ito pagkanakatapos ako. Gagawin kong reyna si Ate Demi kapag nakapagtrabaho na ako!“ “Ako din, Kuya… gaga

Namumula ang mata na tumingin ako sa salamin habang suot ang isang Red halter dress na lagpas lang ng aking hita. Hindi ako mahilig magsuot ng damit na kita ang balikat o cleavage. Pakiramdam ko nakahubad ako. Pero wala naman akong magagawa kundi sundin ang utos ni Ate Dixie. “Aalis na ako… maghihintay ako sa room 238. Doon tayo magkita pagkatapos ng pinagagawa ko sa’yo, Demi.” May nilapag ito na mamahalin pabango sa sink. “Gamitin mo ‘to bago ka pumasok ng silid. Si Eliot ang nagregalo nito sa akin. Dapat magkaamoy tayong dalawa para hindi niya mapansin na magkaiba tayo. Wag na wag kang magsasalita maliwanag ba? Lasing siya pero hindi siya bob0. Baka mahalata niya na magkaiba ang boses nating dalawa.”Tumango lang ako ng nakayuko habang yakap ang sarili ko. Wala naman akong magagawa kundi sumang ayon sa lahat ng sinasabi niya.Pareho kami ng suot ni Ate Dixie. Wala itong ibang sinabing detalye sa akin maliban sa pumasok ako ng silid at ibigay ang sarili ko sa lalaking gusto nitong

(Eliot pov) Nang magising ako ay bumungad sa akin ang nakangiting mukha ni Dixie. “Good morning, love.” Bati nito sabay halik sa labi ko. Wala itong saplot kagaya ko. Damn. Ang sakit ng ulo ko parang binibiyak ito. Hinilot ko ang sintido ko. I remember last night magdamag akong nakipagtalík rito. Nalasing ako sa dinner celebration namin dahil nakatapos na ito. Yumakap si Dixie at sumubsob sa dibdib ko. Kumunot ang noo ko ng maamoy na iba ang shampoong gamit nito. Niregalo ko sa kanya ang perfume na gamit niya ngayon. Pero kagabi sigurado ako na iba ang cologne na gamit niya kagabi. It’s smell baby cologne… hindi matapang, mabango at kaayaaya sa ilong. “Sabay na tayong maligo, love… hinintay talaga kitang magising para sabay na tayong magshower.“ malabing na wika nito. Nagtataka na hinilot ko ang ulo ko. Guni-guni ko lang ba ‘yon? O talagang iba ang boses ng babaeng nakatalík ko kagabi. Sinasabi ng isip ko na si Dixie iyon, but there’s something on me na sinasabi na hindi

(Dixie pov) Galit ako pero hindi ko mapigilang hindi halikan si Prince ng magkita kami. Nakadama ako ng kirot ng itulak ako nito. Simula ng makita nito ang kapatid ko ay nanlamig na sa akin ito. Para akong basura na itinapon nito pagkatapos ng ilang taon na pinagsamahan namin. "Nahanap mo na ba siya? Ang babaeng sinasabi ko sayo?" Kumuyom ang kamao ko. Nakadama ako ng panibugho. Si Demi na naman ang bukambibig nito. "Akala ko ba hahanapin mo siya para sa'kin, Dixie?" "Faster. Ayoko ng maghintay ng matagal. I want her!" "S-Sige hahanapin ko agad siya para sayo." tugon ko kahit labag sa loob ko. "Dixie, hindi mo sinabi na bigatin pala ang mga customer mo. Alam mo ba kung sino ang kasama niya kanina, Prince? Si Eliot Blackwoods lang naman. Baka kaya hindi niya nagagawa ang trabaho niya kasi abala siyang makipagandian sa iba!" Sumbong ni Lizzy sa kanya. Napangiwi ako ng pisilin ni Prince ang mukha ko. "Dixie, wala akong paki kung kanino ka magpatira. Basta gawin mo ang

(Din pov) Inalo ko si Lola baka. Nag aalala ako at hindi makaalis. Hindi ito tumitigil sa pagluha dahil sa sinapit ni Ate Demi sa kagagawan ni Ate Dixie. Umuwi lang ako para kumuha ng ilang damit. Nakita kong empty na ang battery ng cellphone nito kaya naisipan kong dalhin para i-charge. At hindi sinasadyang nabasa ko ang convo nila ni Ate Dixie. Hindi ko akalaing magagawa iyon ni ate sa sarili niyang kapatid. Hindi man ito kagaya ni Ate Demi, hindi rin naman ito masamang kapatid. Kaya nasaktan talaga kami ni lola ng malaman na binugaw nito si Ate sa lalaking gusto nitong mapangasawa. Imbes na tulungan kami ay humingi pa ito ng kapalit. Umiiyak si lola at kinukwestiyon ang sarili kung mali ba ang pagpapalaki niya sa aming magkakapatid. Bakit daw nagkagano’n si Ate Dixie. Inalo ko ito. Para sa akin walang ginawang mali si lola. Ginawa nito ang lahat para mapalaki kami at mabuhay ng mag isa. Pinahid ko ang luha ko. Bilang panganay na lalaki nasasaktan ako sa nangyayari sa mga