บททั้งหมดของ The Billionaire's Perfect Thief : บทที่ 71 - บทที่ 80

ANASTASIA “Hey, try this—masarap!” Natuod ako sa kinauupuan ko nang in-approach na naman ako ni Travis. Wala akong choice kundi ang bumaling ng tingin sa kaniya lalo na't pinalilibutan nga kami nang iba pang emplayado. Patapos na kaming kumain, tanging dessert na ginawa na lang nila ang kinakain at kani-kaniyang kwentuhan na lamang ang nagaganap. Naguusap ang mga key figures nang bawat kumpanya, pero heto si Travis. Hataw sa panlalandi sa akin. Tipid akong ngumiti sa kaniya. “I'm fine, allergic ako sa peanut,” saad ko. Dahil totoo naman, allergic talaga ako sa ano mang uri ng mani. Ang inaalok niya kasi sa akin ay ice cream na mayroong toppings na peanut. At hindi ko alam kung saan niya nakuha 'yan. Nangunot nang noo niya. “What? Kailan pa? Hindi ka naman allergic dati—” Pinandilatan ko siya nang mata para patigilin siya. Bigla pa akong tumawa para lang huminto na talaga siya dahil parang wala siyang planong tumigil. Balak pa yatang i-reveal na mayroon kaming something

ANASTASIA Matalim ang titig ko kay Travis. Naka-pin pa rin ako sa pader ng banyo, habang nakatingala at nakatitig sa kaniya. Madilim ang mukha niya, para bang gusto niya na akong saktan pero may pumipigil lang sa kaniya. Hindi ko pa rin maisip kung ano ang posibleng pinaghuhugutan niya nang sama ng loob niya. “Bitiwan mo ako,” mariin kong sambit. Pinapakita ko sa kaniya na hindi ako natatakot. Hindi ako pwedeng maging mahina sa mata nang mga kagaya niya. “You planned it! Gusto mong maghiganti don't you?” galit na tanong ni Travis. Natigilan ako. “Sinabi ba ni Kirill sa kaniya? 'Yun ba ang pinagusapan nila kanina?” tanong ko pa sa isipan ko, pero hindi ako basta-bastang magsasalita ng tapos. Pilit akong tumawa, tinaasan ko rin siya ng kilay. “Seriously? Saan mo naman nakalap 'yan?” Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. “You know what? Kung revenge ang gagawin ko? Mas gugustuhin kong iparanas sa'yo ang lahat ng naranasan ko dahil sa letseng utang mo at nang babae mo. Napaigik

ANASTASIA THREE DAYS. Dalawang araw na kami dito sa Coto. At dalawang araw ko na ring hindi nakikita si Travis. Bawat oras na nagdadaan ay kinakabahan ako, lalo na't hindi ko alam kung ano ba talaga ang nangyari sa kaniya. I am not concern of him—but on Kirill. Kinakabahan ako sa kung ano man ang consequences na pwede niyang kaharapin kung sakali ngang totoo ang hinala ko na mayroon siyang ginawa kay Travis. Nagtanong-tanong na rin naman ako sa mga employee ng Haydee Corp. Pero sabi nila ay mayroon daw emergency kaya umalis si Travis. Nagpaalam naman 'daw ito, sadyang madaling araw ito umalis kaya naman ay walang nakakita sa kaniya at nabigla na lamang din. Inobserbahan ko ang lahat, in case na mayroong kakaiba. Pero wala naman, it felt so normal. As if totoo talaga na umalis si Travis dahil sa isang emergency. Bumuntong hininga ako. Nakaupo ako ngayon sa isang malaking bato, sa tabi nang mismong ilog. Halos lahat ng mga emplayado ay may kani-kaniya nang ginagawa sa ilog. May mga

ANASTASIA Ikaapat na araw na namin dito sa Coto. Tatlong araw na lang ay matatapos na ang team building na 'to. “Ahhh! 'Di pa ba luto? Ang tagal ha? Marshmallow lang 'yan ah?” reklamo ni Anya. Natawa na lamang ako nang makatanggap siya nang matalim na titig galing kay Miss Silvano na ang first name pala ay Sylvia. Magkakasama kasi kami dito sa isang tabi, nagiihaw nang marshmallow habang naghihintay na magsimula ang evening event ngayong araw. “Pwede na 'yan,” usal ko bago ay tinuro ang marshmallow na hawak ni Sylvia na medyo brownish na.“Oh!” aniya, sabay abot nito kay Anya. “'Yang katawan mo talaga kahit saan umaabot, nako!” saad niya pa. Pero tinawanan lang naman siya ni Anya habang hinihinipan nito ang marshmallows na bagong luto. Ako naman ay nagiikot din nang mga marshmallow na hawak ko. Nakasuot ako nang isang black na blazer while turtle neck na white crop top naman ng suot ko sa panloob. Malamig kasi ang hangin, talagang nakakapanginig. Ramdam na ramdam talaga ang natur

ANASTASIA “For how long?” panimula kong tanong kay Kirill. Nakaupo na kami ngayon sa built-in na upuan sa labas ng pinto nang kwarto sa cottage. Nasa bandang likod ko siya dahil nakaupo ako sa pinakaunahan at nakahalumbaba sa magandang tanawin na natatanaw mula sa dito sa pwesto namin. “Hmm?” aniya, tila ba ay nililinaw kung tama ang pagkakarinig niya.Bumuntong hininga naman ako bago magsalita. “Gaano katagal mo na akong minamanmanan 'non. You're my stalker, right? Kaya naman curious ako sa kung kailan ka nagsimula.”“I guess... when you were still with him?” aniya. Agad akong napalingon sa kaniya, talagang sinadya kong pumihit paharap dahil nagulat ako sa narinig kong sinabi niya. “Ano? Ano ulit 'yon? Nagkamali yata ako ng dinig,” paglilinaw ko pa. Natawa naman si Kirill bago siya nagsalita. “I started watching you when you become in a relationship with that motherfucker.”May diin ang bawat salitang binitawan ni Kirill kaya naman napangiwi ako. Naintindihan ko kasi talaga ang m