All Chapters of The Billionaire's Perfect Thief : Chapter 61 - Chapter 70

ANASTASIA “Ang lamiggg!!!” Nage-echo ang boses ko dahil sa biglaang pagsigaw ko. Agad pa akong napaupo sa tubig at binalot ng malamig na tubig ang hubad na katawan ko—maliban sa ulo ko. Yakap ko rin ang katawan ko habang nasa ilalim. Nagsasagi pa nga ang mga ngipin ko—indikasyon na nilalamig talaga ako. “Shit, ang lamig naman masyado!” reklamo ko. Mas mababaw na part lang ako, sakto lang para mabasa ang buong katawan ko na nakababad. Habang si Kirill naman ay nasa 'di kalayuan, sumisisid siya at ine-enjoy ang pagbagsak ng waterfall. May time din kasi na tumatayo siga mismo 'don sa ibaba ng waterfalls. At infairness, hindi siya napapabagsak pababa. Masyado yatang malaki at malakas ang katawan niya. Abot ko naman ang ibaba ng tubig, kaya bahagya akong nakaupo sa isang bato na nas ilalim. Hindi ko binabago ang pwesto ko, dahil sa ganitong pwesto ako komportable. Idagdag pang parang tinatamad akong kumilos habang nakababad. Pero isa lang ang sigurado ako—masarap nga sa pakiramdam n

ANASTASIA Mahigpit ang pagkakatakip ng kamay ko sa aking bibig habang kinakain ako ni Kirill. Talagang sinisigurado kong walang ano mang ingay na lalabas sa tikom ko labi dahil kinakabahan talaga ako na baka ay may makarinig o makadiskubre sa ginagawa namin ngayon. Nakahawak pa rin ang magkabilang kamay ni Kirill sa dalawang binti ko. Pinaghihiwalay niya ito at sinisigurado na hindi ko 'yon maipagdidikit. “Hnngh!” kumawalang ungol ko nang laruin niya ang clitoris ko. Bahagya niya iyong kinakagat-kagat at sinisipsip, kaya naman naging mas sensitibo ako. Idagdag pa na dinidilaan niya rin ang basang-basa kong hiwa kaya namanany doble-doble na ang sarap na nararamdaman ko. Napapaliyad din ako sa tuwing nilalaro niya ang clitoris kong sensitibo na. Hindi ko na alam kung saan ko ipipilig ang ulo ko dahil sa labis na sarap at sensasyon na nararamdaman ko ngayon. Dalawang kamay ko ba naman ang nakatakip sa bibig ko, mabigat din ang bawat paghinga ko at umaarko na ang katawan ko dahil sa

ANASTASIA Hindi na ako nag-expect na matatapos ang mapusok na pagsasalo namin sa isang rounds lang. Expected ko nang aabot na naman ng dalawa o tatlong rounds. Pero Jusko! Mali ang hinala ko. Dahil hinigitan na naman ni Kirill ang expectations ko. “Argh... ang sakit,” malakas na daing ko habang nakayuko ako at pilit na sinusuot sa akin ang panty boxer ko. Narinig kong napa-tsk si Kirill. “I told you, ako na ang magbibihis sa'yo para hindi ka na mahirapan,” sabi niya pa. “Manahimik ka! Hindi ka muna pwedeng humawak sa katawan ko ngayon. Baka hindi ka na naman makapagpigil at baka ma-break mo na talaga 'ko,” sermon ko pa sa kaniya. Tapos na siyang magbihis. Fresh na fresh na ang datingan habang nakasandal sa malaking bato at pinapanuod akong maghirap. Sobrang sakit ng likod ko. Parang umakyat ang lamig ng tubig kanina, dahil sa tubig namin sunod na ginawa ang magbembangan. Pagkatapos sa tubig, ay talagang hindi pa nakontento si Kirill dahil dinala pa ako sa may damuhan at 'don nag

ANASTASIANatanaw na namin ni Kirill ang dulo ng daan na tinatahak naming dalawa. And to my surprise, mukhang tama ang pathway na pinili namin. Dahil ang sumalubong sa amin sa dulo ay ang kotse ni Kirill, at ilan lang mga rescue pickup na mukhang kakarating lang. Expected na namin na mayroong mga rescue, pero ang hindi ko inaasahan ay ang lalaking naglalakad palapit sa amin ngayon habang kunot ang noo. Hindi ko alam kung galit ba o nagaalala ang gagong 'to. May naunang sumalubong sa amin na isang lalaking naka-fully casual attire. “Boss! Pasensya na po, late kami—” Hindi nito tinuloy ang sasabihin, hindi ko rin alam kung bakit. Pero baka nag-sign si Kirill dito. Pansin ko na may nagaayos na ng kotse ni Kirill, at may iilan ding mga nagbabantay. “What happened? Why is he carrying you?” tawag pansin sa akin ng kupal na nakalapit na pala sa amin. Hindi ko man lang napansin. Pasekreto kong hinigpitan ang pagkakahawak ko sa balikat ni Kirill. Nakatuo pa rin ang atensyon ko kay Travis.

ANASTASIA “How are you? Ayos na ba ang sprained foot mo?” Naagaw ni Travis ang atensyon ko nang bigla siyang magsalita. Naka-poker face lang ako, at talagang sinasadya kong sungitan siya kahit pa sinabi ni Kirill sa akin kanina na dapat ay landiin ko rin ito. “I'm fine, nakakalakad na ako ng maayos. Minassage na rin kasi ni Kirill ang paa ko, so yeah—no need to worry.” Rinig ko ang mahinang pagtawa ni Travis. “Kirill, huh? So totoo bang fiancee ka niya?” tanong pa nito. Hindi ko naman siya nilingon. Dere-deretso lang ang paglalakad ko dahil natatanaw ko na ang cottage sa kung saan ay mayroong mahahabang lamesa at maraming pagkain. Mukhang budol fight ang tema nang hapunan ngayong first night. “Why? Nagdududa ka ba na hindi kayang sungkitin ng ganda ko ang isang bilyonaryong pogi na katulad niya?” tanong ko habang direkta pa rin ang paglalakad palapit 'don. Hindi naman na sumagot pa si Travis, at hinayaan ko na lamang siya. Paglapit namin ay mayroong mga nag-approach sa akin na