อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง의 모든 챕터: 챕터 311 - 챕터 320

[นี่ล้วนเป็นแรงกายแรงใจของนาง เราต้องช่วยอยู่แล้ว][ก็แค่อบขนมมิใช่หรือ? เราเรียน! เราอบ!]ฮั่วหลินก้มหน้าลงมองเจียงหวน ยิ่งรู้สึกไม่อาจปฏิเสธนางได้“ได้ เจ้าสอนข้า”เจียงหวนส่งเสียงในลำคออย่างพึงพอใจสองครั้ง วันนี้ก็ถือว่านางได้เป็นวีรสตรีในโลกของหมิงจูแล้วครั้งหนึ่ง“ง่ายมากเพคะ ฝ่าบาททรงนำถาดอบเข้าไปในเตาอบ คอยดูไฟ ให้มันร้อนอย่างสม่ำเสมอ อบจนกระทั่งเปลือกนอกกลายเป็นสีเหลืองทอง มีฟองอากาศเล็ก ๆ พองขึ้นมาก็ใช้ได้แล้วเพคะ”[ง่ายมาก]ฮั่วหลินค่อย ๆ ระงับความโกรธในใจลงเล็กน้อย แล้วลงมืออบตามวิธีที่เจียงหวนบอกท่านหญิงหมิงจูตกใจจนลืมร้องไห้ มองฮั่วหลินอย่างไม่อยากจะเชื่อฮ่องเต้ผู้มีใบหน้าเย็นชาที่น่าเกรงขามที่ใคร ๆ ได้ยินชื่อก็ต้องขวัญผวาคนนั้น ถึงกับยอมลงครัวอบขนมเพื่อพี่หญิงเจียงเชียวหรือ?ไม่นานนัก หวังเต๋อกุ้ยก็นำหมอหลวงที่หอบหายใจแฮ่ก ๆ วิ่งเข้ามา“ฝ่าบาท หมอหลวงมาถึงแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ฮั่วหลินไม่สนใจเตาอบอีกต่อไป ความเจ็บปวดและวิตกกังวลในใจพลันแผ่ซ่านขึ้นมาอีกครั้ง “เร็วเข้า! ดูอาการบาดเจ็บให้จวงเฟย!”หมอหลวงรีบเข้าไปตรวจดูมือที่บาดเจ็บของเจียงหวนหลังจากตรวจดูอย่างละเอี

ฮั่วหลินเอ่ยชื่อออกมาทีละคน สีหน้าของท่านหญิงหมิงจูก็ยิ่งซีดลงไปทีละส่วน จนในที่สุด ใบหน้าเล็ก ๆ ก็ขาวซีดไร้สีเลือด มือที่ถือถ้วยชาสั่นจนแทบจะถือไว้ไม่อยู่[หึ มือของนางงดงามถึงเพียงนั้น ตอนนี้ถูกพันจนเหมือนบ๊ะจ่าง][เราไม่อยากให้นางต้องน้อยเนื้อต่ำใจเลยแม้แต่น้อย แต่หมิงจูกลับดีนัก ทำให้นางโดนลวกจนพองเลย!] [ถ้าไม่ขู่หมิงจูให้เข็ดหลาบสักหน่อย เราจะกล้ำกลืนความโกรธนี้ลงไปได้อย่างไร?][ไทเฮากำลังรีบร้อนหาคู่ครองให้หมิงจูพอดีเลยมิใช่หรือ? บุรุษวัยเหมาะสมที่เราเสนอให้นั้น “มีเอกลักษณ์” อย่างแน่นอน รับรองว่าทำให้หมิงจูจดจำไปชั่วชีวิต!]เสียงในใจของฮั่วหลินแฝงไปด้วยความสะใจราวกับเด็ก ๆ ทำเอาเจียงหวนที่ได้ฟังถึงกับมุมปากกระตุกพวกตัวเลือกที่ไม่ได้เรื่องจากทั่วทั้งเมืองหลวงถูกยกมาหมดแล้ว นี่ไหนเลยจะเป็นการหาคู่ครองให้หมิงจู เห็นได้ชัดว่าเป็นการแก้แค้นข่มขู่กันชัด ๆ ท่านหญิงหมิงจูจะยังนั่งอยู่ได้อย่างไร นางรู้สึกว่าถ้ายังอยู่ต่อไป ประโยคถัดไปของเสด็จอาคงจะเป็นการยกขอทานใต้สะพานมาให้นางเป็นแน่“เสด็จอา! พี่หญิงเจียง!” นางลุกขึ้นพรวดพราด “ข้าเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ายังมีธุระต้องไปทำ หม่อมฉันข

เหอหลิงยิ่งคิดก็ยิ่งเศร้า อยากจะฟุบหน้าลงไปในจานให้ได้“พระเอกนี่มันพิชิตใจยากเกินไปแล้ว ฉันแทบจะไม่ได้เจอหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ ทุกครั้งที่เห็นจากไกล ๆ สายตาของเขาก็เหมือนมีดน้ำแข็ง คอยเชือดเฉือนคนอยู่ตลอดเวลา ฮือ ๆ ๆ ภารกิจนี้มันระดับนรกชัด ๆ ”นางสูดจมูกอย่างน่าสงสาร รู้สึกว่าอนาคตช่างมืดมนเหลือเกินในสมอง เสียงคลื่นอิเล็กทรอนิกส์ก็ดังขึ้นมาอย่างถูกจังหวะ[ระดับความยากของภารกิจพิชิตใจถูกจัดอยู่ในระดับ S ตัวละครเป้าหมายฮั่วหลิน มีนิสัยซับซ้อนและมีความระแวดระวังสูง นี่เป็นความจริง]พอเหอหลิงได้ยินดังนั้น ก็ยิ่งห่อเหี่ยวลงไปอีก ศีรษะกระแทกลงบนโต๊ะอีกครั้งดังตุ้บ[แต่ว่า!]เสียงของระบบพลันสูงขึ้นอีกหนึ่งระดับ แฝงไปด้วยน้ำเสียงชักจูงอย่างใจเย็น[ความเสี่ยงสูงมักจะมาพร้อมกับผลตอบแทนที่สูง โฮสต์ คุณลองคิดดูดี ๆ นะครับ นี่เป็นโอกาสที่คนมากมายอยากได้ก็ยังไม่ได้มา? หากพิชิตใจฮั่วหลินได้สำเร็จ กลายเป็นสตรีที่สูงศักดิ์ที่สุดในต้าเหลียง คุณจะได้ครอบครองอะไรบ้าง?]หูของเหอหลิงกระดิกเล็กน้อย แม้ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา แต่ก็ตั้งใจฟัง[ความร่ำรวยและเกียรติยศ อำนาจสูงสุด ทรัพยากรทั้งหมดของต้าเหลียงล

“ระวัง!” เจียงหวนมือไวตาไว รีบประคองนางไว้ทันที พร้อมกับส่งสัญญาณให้เสี่ยวเจาเข้ามาช่วย“ขะ...ขอบคุณจวงเฟยเพคะ!”เหอหลิงเกาะติดอยู่บนร่างของเจียงหวนราวกับก้อนดินเหนียวที่อ่อนปวกเปียก น้ำตาร่วงเผาะ ๆ ลงมา“พระสนมท่านช่างดีเหลือเกิน! ท่านคือพระโพธิสัตว์ผู้มาโปรดสัตว์โลกโดยแท้! ฮือ ๆ ๆ ...”[ทั้งสวย ทั้งใจดี แถมยังอ่อนโยน พี่สาวคนสวยที่ตัวหอมนุ่มนิ่ม ดีกว่าพระเอกหน้าตายคนนั้นเป็นหมื่นเท่า][ระบบ ระบบที่รักของฉัน ฉันเปลี่ยนเป้าหมายพิชิตใจได้ไหม? ฉันขอเลือกพิชิตใจเจียงหวน ฉันยอมเป็นลูกไล่เกาะติดเธอไปทุกที่เลย!]มือของเจียงหวนที่ประคองเหอหลิงอยู่ชะงักไปเล็กน้อยอย่างแทบจะไม่รู้สึก ในใจพลันเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามขนาดใหญ่เรียงเป็นตับเดี๋ยวก่อน ๆ ๆ นางจะพิชิตใจใครนะ?เมื่อครู่ยังเป็นแค่ภาพหลอนอยู่เลย เหตุใดพริบตาเดียวถึงได้พัฒนาไปเป็นภาพจินตนาการแล้วล่ะ?แล้วยังบอกว่าจะเปลี่ยนก็เปลี่ยนง่าย ๆ แบบนี้อีก ศักดิ์ศรีของระบบจะถูกเหยียบย่ำตามใจชอบได้หรือ?แต่ถ้าเปลี่ยนได้จริง ๆ ก็คงจะดี สมบูรณ์แบบทั้งสามฝ่าย ฉากรักน้ำเน่าก็จะไม่เกิดขึ้นด้วย[โฮสต์เหอหลิง โปรดหยุดความคิดอันตรายในทันที ตัวล

รูม่านตาของเจียงหวนหดเล็กลงในทันที ฝีเท้าหยุดชะงักกะทันหันฮั่วหลินจะตายในอีกสองปีข้างหน้า?ก่อนที่นางจะทะลุมิติเข้ามาในหนังสือ นางรู้แค่ลักษณะนิสัยของตัวละครคร่าว ๆ แต่ไม่เคยรู้ทิศทางการดำเนินเรื่องเลยขนาดพระเอกยังกล้าเขียนให้ตายได้ นักเขียนไม่กลัวว่าจะถูกสับเป็นพันชิ้นหรือไง!ในสมองของนางว่างเปล่าไปหมด พยายามข่มความอยากที่จะซักไซ้เหอหลิงเอาไว้ห้ามตื่นตระหนก ฟังก่อนว่าระบบจะว่าอย่างไร[จากกำหนดดั้งเดิมของเนื้อเรื่อง ฮั่วหลินรับประทานอาหารรสจืดเป็นเวลานาน มักจะเสวยไม่เคยอิ่ม ประกอบกับความกดดันจากราชกิจที่หนักหน่วงเกินไป สุดท้ายจึงตายอย่างกะทันหัน หากคุณสามารถพิชิตใจเขาได้สำเร็จ สะสมแต้มพิชิตใจให้เพียงพอ เพื่อเปิดห้างสรรพสินค้าชั้นสูง ก็จะสามารถใช้ของในนั้นช่วยชีวิตเขาได้]ใบหน้าของเหอหลิงเต็มไปด้วยความประหลาดใจ[หา? พระเอกจะตายด้วยเหรอ? แต่เขาเป็นตัวเอกไม่ใช่เหรอ?][ก็เพราะเป็นแบบนี้ ภารกิจของคุณจึงยิ่งมีความหมาย]ระบบชักจูงต่อไปอย่างใจเย็นเจียงหวนยืนนิ่งอยู่กับที่ ในสมองกำลังย่อยข้อมูลที่ได้รับมาอย่างกะทันหันนี้อย่างรวดเร็วการกินอาหารไม่เป็นเวลาและความกดดันจากราชกิจ สอ