All Chapters of First Kiss จูบแรก: Chapter 21 - Chapter 30

" อ๊ะ อ่าาา เสียวจังเลยค่ะ~ "" โอวว~ สุดยอดไปเลย "ร่างเปลือยเปล่าโยนคลอนไปตามแรงกระแทกบนโต้ะทำงานอย่างหนักหน่วง อกอวบเต้งสู้มือจนคนปรนเปรออดที่จะบีบเค้นมันไม่ได้มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งก้มหน้าลงดูดดึงริมฝีปากสีแดงสดอย่างหื่นกระหาย สัมผัสหยาบโลนถาโถมเข้าใส่หญิงสาวที่มาบริการเขาด้วยเงินอย่างไร้ความปราณีร่างสมส่วนขึ้นคร่อมอยู่บนตักแกร่งของหัวหน้ามาเฟียที่มีใบหน้าหล่อเหลาดังฟ้าประทาน สองมือเล็กคล้องไว้ที่ลำคอหนา สะโพกกลมเด้งกำลังโยกขึ้นโยกลงตามแรงอารมณ์แกรก..." ว้ายย!! "" เหี้xเอ้ย...เข้ามาทำไมไม่รู้จักเคาะประตูว่ะ" เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างหัวเสียที่ถูกขัดจังหวะ ก่อนจะดึงกางเกงที่หลุดกองอยู่ที่พื้นขึ้นมาสวมใส่ หญิงสาวผิวขาวผ่องเธอรีบเก็บเสื้อผ้าชิ้นเล็กชิ้นน้อยสวมใส่ยังเรือนร่างสมส่วนโดยเร็ว" ออกไปก่อน " เสียงของผู้มาเยือนเอ่ยขึ้นพลางใช้หางตาสั่งไปยังหญิงสาวคนเดียวในห้อง เธอชำเรืองมองหัวหน้ามาเฟียหนุ่มที่เพิ่งจะมีสัมพันธ์กันก่อนหน้า พร้อมกับรีบออกจากห้องไปทันทีที่เขาพยักหน้าอนุญาติ" ถ้าไม่สำคัญพอ มึงตายแน่ " เดลยกมือขึ้นชี้ไปที่หน้าของแขกไม่ได้รับเชิญ อารมณ์ที่พลุ่นพลานในกายร้อนพอที่จะ

แสงสีส้มทองกำลังถูกแทนที่ด้วยความมืดสนิท ท้องฟ้าสีมืดประดับประดาด้วยแสงระยิบระยับของดวงดาวนับล้านดวงบนท้องฟ้า เกิดเป็นความสว่างไสวงดงามสุดแสนจะโรแมนติกใต้แสงจันทร์บนชายหาดแห่งนี้" กูไม่อยากนอนห้องเดียวกันกับมันเลย" เสียงสายน้ำไหลลงมากระทบกับพื้นในห้องน้ำ ทำให้แพรวกล้าที่จะบอกความรู้สึกของตัวเองกับเพื่อนสนิท เพราะคิดว่าคนที่อยู่ด้านในคงจะไม่มีทางได้ยินแน่นอน" ไม่เอาสิแพรว อย่าพูดแบบนั้น ถ้าเกิดพลอยได้ยินขึ้นมาจะเสียใจเอานะ" เมเบลสวมเสื้อเชิ๊ตสีขาวตัวยาว ด้านในมีเพียงบราเซียร์สีดำและกางเกงขาสั้นที่เสื้อตัวยาวปิดจนมิดชิด เธอชอบการได้เป็นตัวของตัวเอง แต่งตัวง่ายๆ สบายๆ ไม่ห่วงสวยหรือจะต้องดูดีตลอดเวลานั่นคือสิ่งที่สบายกายที่สุดแล้ว ใบหน้าสดไร้การแต่งเติมหันไปเอ็ดเพื่อนรักเพราะพูดจาไม่คิดหน้าคิดหลัง" ก็จริงหนิ กูไม่ชอบมัน และมันก็ไม่ชอบกู มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าต่างคนต่างพร้อมปะทะกันตลอดเวลา " แพรวหมุนตัวซ้ายขวาเช็คความเซ็กซี่อยู่หน้ากระจกบานใหญ่ ถึงท่อนล่างจะเป็นเดรสยาวลากลงมาจนถึงตาตุ่ม แต่ด้านบนทั้งโชว์หน้าแหวกหลังตามสไตล์ที่ชอบของเจ้าตัวเอง" แค่ต่างคนต่างอยู่ พรุ่งนี้ก็แยกย้ายก

บรื้นน~ซูเปอร์คาร์สีดำขับออกไปจากชายหาดในยามดึกด้วยความเร็ว เสียงเครื่องยนต์ดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ ดึงสายตาของผู้ที่ได้ยินเสียงนั้นให้หันมามองเมเบลนั่งก้มหน้างุน สีหน้าที่ดูไม่สดใสร่าเริงเหมือนเก่าทำให้คนข้างๆ สัมผัสได้ถึงความผิดปกติของน้องสาว" เฮียว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันนะเมเบล" เสียงทุ้มพูดขึ้นมาทั้งดวงตายังคงจับจ้องไปที่ถนนไร้รถสัญจร เท้ายาวเหยียบคันเร่งด้วยความเร็วมุ่งหน้าเข้าสู่กรุงเทพมหานคร" เฮียฟานเคยชอบใคร แล้วถูกเขาปฏิเสธมั้ยคะ?" เสียงเล็กเอ่ยออกมาเบาๆ" เคยสิ แต่ผู้ชายแบบเฮียลองผู้หญิงคนไหนไม่ชอบกลับ เฮียก็ฉุดมาเลย " ฟานตอบทีเล็กทีจริง เขาและเมเบลสนิทสนมกันมาตั้งแต่เด็กๆ จึงเอ็นดูอีกคนเหมือนน้องสาวแท้ๆ เมเบลเองก็นับถือเฮียฟาน พี่ชายแท้ๆ ของเฟย์เพื่อนสนิทเป็นพี่ชายที่เคารพเช่นเดียวกัน" ทั้งหล่อ ทั้งรวยแบบนี้มีสาวที่ไหนกล้าปฏิเสธด้วยหรอคะ?"" บางทีผู้หญิงก็ชอบคนดี เฮียอาจจะดูเลวไปในสายตาพวกเขาก็เลยถูกปฏิเสธมั้ง"" การเป็นคนที่ไม่ถูกรัก มันเจ็บดีนะคะ หรือบางทีเบลเองอาจจะเหมาะที่จะอยู่คนเดียวก็ได้ " ใบหน้าหวานแสยะยิ้มให้กับความรู้สึกพังๆ ของตัวเอง เธอรู้ว่าการหนีออกมาไม่ใช

ถึงแม้ข้อมือเล็กถูกบีบแน่นเพราะความโมโห คนตัวเล็กกลับจ้องไปที่ดวงตาคู่ที่เต็มไปด้วยความแข็งกระด้างอย่างไม่เกรงกลัว" มันไม่เกี่ยวอะไรกับพี่ ปล่อยเบล" เธอตอบเสียงแข็งอย่างท้าทาย" ที่บอกว่าจะเลิกชอบ ก็คงเพราะมีเป้าหมายใหม่สินะ เธอนี่มันเป็นคนยังไงกันแน่ " เดรฟเค้นเสียงพูดผ่านไรฟันทั้งออกแรงบีบที่ข้อมือเล็กอย่างเอาแต่ใจ" จะยังไงก็ช่าง ตอนนี้เบลเลิกวุ่นวายกับพี่แล้ว พี่ก็ควรเลิกยุ่งกับเบลเหมือนกัน" เมเบลพยายามสะบัดข้อมือออก แต่ยิ่งเธอดิ้นมันก็รัดยิ่งแน่นกว่าเดิม" เธอเป็นคนเอาตัวเองเข้ามาพัวพันกับฉันก่อนแล้วคิดว่าจะถอยออกไปได้ง่ายๆหรอ...เมเบล"พลัก!" โอ๊ย! " ร่างเล็กถูกผลักลงบนโซฟาจนเมเบลต้องยกมือมากุมที่หน้าท้องด้วยความจุก เธอขยับตัวหนีเพราะรู้ว่าอีกคนกำลังต้องการอะไร ท่าทางแบบนี้ สายตาที่มองมาราวกับหมาบ้ากำลังจะฉีกเธอเป็นชิ้นๆอย่างที่เคยทำ " อย่านะพี่เดรฟ "" ของมันเคยๆ จะขัดขืนทำไม เธอเองก็ชอบฉันหนิ ชอบทุกอย่างที่เป็นฉันไม่ใช่หรอ?" ชายหนุ่มคร่อมตัวเธอเอาไว้ นิ้วเรียวยาวเกลี่ยพวงแก้มลากยาวลงมาจนถึงลำคอระหง ยิ่งเมเบลเบือนหน้าหนียิ่งเหมือนเป็นการเปิดทางให้อีกคนได้ทำตามใจตัวเอง" เบลไม่

ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง เมเบลเริ่มรู้สึกตัวขึ้นมาในความสว่างเพียงน้อยนิดของโคมไฟบนหัวเตียง เธอพยายามตั้งสติคิดย้อนกลับไปว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่เรื่องสุดท้ายที่จำได้ก็คือตัวเองถูกขังไว้ในห้องนอนอันโดดเดี่ยวแห่งนี้เมเบลรู้สึกถึงบางอย่างมากดทับที่ลำตัว มือเล็กค่อยๆเตะเบาๆ กลิ่นกายของคนข้างๆทำให้เธอมั่นใจว่าไม่ใช่ใครอื่นที่กำลังนอนกอดเธออยู่ แต่หากเป็นเจ้าของห้องดวงตากลมสวยค่อยๆ ลืมขึ้นอย่างช้าๆ หรี่ตามองคนที่ข้างกาย ก่อนจะเอามือขึ้นมาขยี้ตาให้หายงัวเงีย การได้หลับพักผ่อนไปนานหลายชั่วโมงทำให้จิตใจร้อนรุ่มก่อนหน้าเย็นลงมากขึ้น หรือที่เรียกว่าโกรธเองหายเองสินะ หญิงสาวได้แต่คิดในใจเธอนอนมองอีกคนยามหลับไหลมันกลับทำให้ใจสั่นไหวขึ้นมาดื้อๆ ผิวหน้าเนียนขาวไร้ที่ติ จมูกโด่งเป็นสัน ทั้งริมฝีปากหยักได้รูปสีชมพูนั่นอีก หากตัดดวงตาคมกริบที่ดูเย็นเยือกคู่นี้ออกไป เขาช่างน่ามองและมีเสน่ห์เอามากๆนิ้วเล็กยื่นเข้าไปเกลี่ยแก้มคนหลับไหลเบาๆ ยิ่งความนิ่งของเขาก็ยิ่งทำให้เธอได้ใจ จากที่เกลี่ยเบาๆก็กลายเป็นยื่นหน้าลงไปพรมจูบแก้มนั้น" อื้ออ...." แต่ผิดกับที่คาดไว้ เขาตื่นก่อนเธอ และตอนนี้กลายเป็นเมเ