Semua Bab Loving My CEO Ex-Husband: Bab 11 - Bab 20

Nakatayo si Barbara sa itaas ng hagdan, nakapamewang at nakakunot ang noo. Ang dating itinuturing nitong madaling ina na siyang ina ni Adrian, ngayon ay tila hindi na siya kilala. Well, kung sabagay, hindi rin naman siya trinato ng ayos nitong matapobreng pamilya ng mga Torres.“Ngayong tapos na ang kasal, ayusin mo na ang pamilya mong puro baliw! Ang pamilya Torres ay hindi tapunan ng basura para tanggapin ang kahit anong basura!”Kanina, hindi siya nakasagot kay Trina dahil masyadong matindi ang ina ni Sera. Pero ngayong wala na itong inilalaban at puro kahihiyan na lamang, nakakita siya ng pagkakataon para ipakita ang yabang niya kay Sera.Natigilan si Sera, napatingala siya kay Barbara na nakatayo sa itaas ng hagdan. Gusto sanang lumabas sa bibig niya ang salitang ‘Mama’—isang tawag na nakasanayan na niya noong nakalipas na dalawang taon. Ngunit mabilis niyang nilunok iyon. Hindi na siya karapat-dapat. Hindi na iyon ang tawag na dapat ibigay niya rito.Sa nakalipas na dalawang tao

Nararamdaman ni Sera ang matinding pagkabigla, hindi dahil sa biglaang pagdating ni Blake sa pinakamarangyang lugar ng Lungsod ng Maynila, kundi dahil sa anyo nitong nag-uumapaw sa karangyaan at dignidad. Para itong isang lalaking hinugot mula sa isang makintab na magasin—isang imaheng imposibleng makita niya sa ganitong pagkakataon.Ang kanyang suot ay isang perpektong plantsado at tuwid na silver-gray na suit, na para bang nilikha lamang para sa kanya. Sa kanyang pulsuhan ay kumikislap ang isang mamahaling itim na relo, simbolo ng kanyang mataas na antas at walang kapantay na istilo. Ang bawat galaw niya ay may bahid ng pagiging makapangyarihan at elegante, na lalong nagbigay kay Sera ng pakiramdam na siya’y maliit at walang laban sa gitna ng kaguluhan.Humarap si Blake sa kanya, bakas sa mga mata nito ang galit na pilit niyang pinipigil. Ang tinig niya ay mababa ngunit punô ng awtoridad.“Nandito ako para bumisita sa isang kliyente,” maikli ngunit malinaw niyang paliwanag.Pagkasab

Tinitigan siya ni Blake, bahagyang tumaas ang kilay. “Ayaw mo bang pag-usapan?”“Hindi,” mariing iling ni Sera, kasabay ng mapait na ngiti na tila nagpapakita ng magkahalong sakit at ginhawa. Sa boses niyang nanginginig, ipinaliwanag niya, “Tatlong taon na ang nakalipas, naaksidente ang mga magulang ko. Namatay si Mama agad sa mismong lugar ng aksidente, at si Papa naman… nasugatan ang gulugod niya, kaya naparalisa ang mga binti niya. Tumakas ang drayber, iniwan kami na parang walang nangyari. Doon ko siya nakilala—noong panahong pinakanangangailangan ako. Tinulungan niya akong hanapin ang salarin at pina-kilala rin niya ako sa pinakamahusay na espesyalista para kay Papa. Dahil doon, naisalba pa ang mga binti niya.”Tumalim ang mga mata ni Blake, waring may lalim ang titig na hindi basta mababasa. “Kaya pala ganoon ang naging kapit mo sa kasal na ‘yon,” malamig niyang sabi, “pero kung tutuusin, sinamantala lang niya ang sitwasyon.”Nagulat si Sera sa pahayag na iyon. Bahagyang nanlaki

Naroon si Sera, nakakunot ang noo, habang pinipilit intindihin ang narinig niya mula kay Trina. “Isang daang libo? Sobra naman ‘yan,” mahinang sambit niya, halos hindi makapaniwala.Alam ni Sera na ang kondisyon na inalok niya kay Trina ay siya nang pinakamataas na halaga na kaya niyang ibigay. Hindi iyon maliit na pera para sa kaniya, ngunit hindi rin sapat para sa hinihingi ng babae.Sumimangot si Trina, napakuyom ang mga braso nito sa dibdib at tumingin kay Sera nang may halatang inis. “Kung hindi mo ako mabibigyan ng isang daang libo, huwag ka nang magsalita pa!” madiin na tugon nito, malamig ang tinig.Napakagat-labi si Sera, pilit pinipigilan ang pagtaas ng kaniyang boses. Ramdam niya ang bigat ng sitwasyon, kaya kahit nakakainsulto ang tono ni Trina, pinilit niyang magpakumbaba. “Trina, tulungan mo na lang ako, pakiusap…” Mahina at puno ng pagmamakaawang sabi niya.Ngunit bago pa niya maituloy ang sinasabi, mabilis na sumabat si Trina, mariing sinarado ang usapan. “Tulungan ka?

Napabuntong-hininga si Sera. “Okay lang, bes! Ikaw ba, Reina? Kaya?”Sumali rin si Reina sa video call, at halos mangitim ang mga mata nito sa pag-iyak. “Mhie, wala talaga akong pera… ilang daang piso lang ang natitira sa ipon ko huhu…” humahagulgol nitong sabi, habang pilit na pinupunasan ang luha sa pisngi.Alam na alam ni Sera ang sitwasyon ni Reina. Ang ama nito ay isang maliit na negosyante, ngunit kilala rin sa pagkakaroon ng maraming kabit. Mula nang pumanaw ang ina ni Reina, tuluyan nang nagkaproblema ang relasyon nilang mag-ama. Halos araw-araw, napipilitan siyang tumanggap ng mga maliit na supporting roles sa pelikula at drama para lang kumita ng pera. Sa totoo lang, mas mahirap pa ang buhay ni Reina kaysa sa kanya ngayon.Narinig niya ang mahinang paglanghap sa kabilang linya bago siya nagsalita, at sinigurado niyang kalmado ang tono niya. “Sige… iisip ako ng ibang paraan. Pero bago ang lahat, may gusto akong sabihin sa inyo.” Huminga siya nang malalim at binitiwan ang sumu