All Chapters of Loving My CEO Ex-Husband: Chapter 21 - Chapter 30

Ang hindi napansin ni Sera, iba rin pala ang pustura ng driver ng kotse na kanilang sinasakyan. Naka itim na tuxedo, akala mo ay may importanteng event na pupuntahan. Matamis ang mga ngiti nito nang mahuli nito si Sera na titig na titig sa lalaki. Narinig ni Sera ang malakas na ugong ng makina nang umandar ang sasakyan. Dahil sa gulat, napahigpit ang hawak niya sa handrail sa gilid ng upuan. Parang kusa lang iyon, dala ng kaba sa hindi niya kilalang lugar at kasama pang isang taong halos ngayon lang niya nakilala.Napansin ito ng lalaking nagmamaneho, at nang makita ang kilos niya sa rearview mirror, napangiti ito bago pabirong nagsalita, “Huwag kang matakot, hipag. Hindi naman guguho ang kotse ko.”Namula ang pisngi ni Sera sa narinig. Hindi lang dahil sa biro kundi sa tawag na iyon—hipag. Hindi niya alam kung paano siya magrereact. Hindi siya sanay marinig ang ganoong tawag, lalo na galing sa isang estranghero.Parang nabasa ni Blake ang pag-aalangan ni Sera. Bahagya siyang lumingo

Maingat na lumapit si Blake sa pintuan, isang mahabang hakbang ang ginawa niya, saka marahang iniwas ang sarili sa tabi ng katawan ni Sera. Sa seryosong kumpas, kumatok siya nang dalawang beses. Ang tunog ng knuckle niya sa kahoy na pinto ay kumalat sa katahimikan ng paligid, wari’y nagbigay ng hudyat na isang bagong kabanata ang magbubukas.Pagkaraan ng ilang sandali, bumukas ang pinto. Sa harap nila ay lumitaw ang isang matandang babae. Ang kanyang tindig ay tuwid, may balanse at dignidad, na para bang sanay na sanay siyang humarap sa mga tao. Suot niya ang isang liwanag na berde, makinis na seda na cheongsam, may nakaburda pang mga disenyong elegante at maingat ang pagkakaguhit. Ang kanyang buhok ay puti na, medyo magulo ngunit maayos na nakatali sa likod. Bagama’t halata ang tanda ng kanyang edad, agad namang nahahalata ang kanyang kakaibang karisma at dignidad. Sa unang sulyap pa lamang, batid mong siya’y isang babaeng may malalim na karanasan at nakabibighaning presensya.“Bakit

Handa na ang sabaw ng mga ulam na kanilang inihanda. Maingat na tinulungan ni Sera si Merida na ilabas ang lahat ng ulam sa hapag-kainan. Ang mga plato, mangkok, at malalaking pinggan ay dahan-dahang inilatag sa lamesa, tila isang piyesta ang inihahanda nila.Nang makaupo na silang tatlo, nagsimula ang hapunan. Sa gitna ng salu-salo, habang abala ang lahat sa pagkain, biglang nagsalita si Merida, puno ng sigla at kasabikan.“Sera,” wika niya, habang nakangiti at may ningning ang mga mata, “karaniwan ay mag-isa lamang akong nakatira rito. Kaya’t laging sabik ang puso ko na magkaroon ng kasama. Ngayon na nandito ka na rin, bakit hindi ka na lang manatili rito ngayong gabi?”Natigilan si Sera. Nanigas ang kanyang likod, parang biglang nanlamig ang hangin sa paligid niya. Nilingon niya ang buong bahay. Hindi ito kalakihan—isang simpleng apartment na may dalawang kuwarto lamang. Isa roon ang ginagamit ni Merida, at ang natitirang silid… tiyak na kailangan niyang pagsaluhan kasama si Blake.

Ipinaliwanag ni Sera nang mariin, “Kahit magkakapatid, dapat malinaw ang usapan pagdating sa pera—lalo na kung ikaw, Trina, ay malapit nang makipaghiwalay kay Papa. Nangako ako na ibibigay ko ang halagang hinihingi mo, isang daang libong piso, at hindi ko babawasan kahit piso. Pero gaya ng sinabi mo noon, depositong maituturing ang halagang ito. Kaya mas mainam na ilagay na natin sa kasulatan upang malinaw ang lahat bago pa man dumating ang komplikasyon.”Sandaling tumigil si Sera at muling tinitigan si Trina, ang mga mata’y puno ng determinasyon ngunit may bahid ng pagod. “Bagaman may pirmahan na tayo sa kontrata, malinaw dito na kailangan mong ibalik ang buong halaga sa loob ng tatlong buwan—anumang sabihin ni Papa. Ngunit, nakasaad din doon na kung tatagal pa ang pagsasama ninyong mag-asawa, mas lalo ring mababawasan ang halagang dapat mong ibalik. Kung hindi kayo maghihiwalay, wala ka nang babayaran. Trina, pabor sa’yo ang kontratang ito.”Napabuntong-hininga si Trina. Ilang lingg

Mas lalo pang walang interes si Ysabelle sa jade. Napakunot lang ito ng noo, saka lumapit kay Sera. “Hindi ba’t sinabi mo noon na gusto mong idemanda si Adrian? Ano na ang nangyari doon?”Unti-unting nawala ang ngiti sa labi ni Sera. Ang kanina’y pilit na kasayahan ay napalitan ng bigat at pangungulila. Bumuntong-hininga siya, saka marahang nagkuwento—saglit lamang, ngunit sapat para maipaliwanag ang lahat ng nangyari sa labas ng pintuan ng pamilya Torres. Habang nagsasalita, ramdam ang pait sa kanyang tinig, na para bang muli na namang sumasagi sa kanyang alaala ang mga sugat na matagal na niyang pilit tinatahi.Pagkarinig nito, agad na umakyat ang dugo ni Reina. Namula ang kanyang mukha sa galit, saka biglang bumulyaw, “Hayop talaga ‘yon! May gana pa siyang ipahiya ka? Wala na nga siyang hiya, nagawa pa niyang pagtawanan ang sakit mo!” Tumama ang kanyang palad sa mesa, dahilan para bahagyang mangalog ang mga baso.Si Ysabelle nama’y hindi agad nagsalita, bagkus ay mabigat ang tingin