Lahat ng Kabanata ng Loving My CEO Ex-Husband: Kabanata 51 - Kabanata 60

Sa kabilang linya, isang malumanay at pino na boses ng babae ang sumagot: “Hello.”Narinig ni Sera ang tinig sa kabilang linya at saglit siyang napatigil. Pamilyar ito, parang narinig na niya noon, pero hindi niya matandaan kung saan. Nagdulot iyon ng kaunting kaba sa kanyang dibdib, subalit pinili niyang isantabi muna ang pagdududa at magpatuloy nang mahinahon.“Magandang araw po,” magalang na bungad ni Sera, pinipilit gawing mahinahon ang boses at itinatago ang bahagyang kaba sa dibdib. “Ako po si Sera, kapatid ni Samuel. Nais ko po sanang makipagkita sa inyo para mapag-usapan nang mas detalyado ang nangyaring gulo sa pagitan ng dalawang bata.”Tahimik ang kabilang linya nang ilang segundo. Ramdam ni Sera ang pag-aatubili ng kausap, tila nag-iisip kung sasagutin ba siya o ibababa na lang ang tawag. Hanggang sa marinig niya ang mahinang tinig ng babae, halos pabulong at malamig, “Pasensya na, pero ginawa na namin ang lahat sa usaping ito. Wala na tayong dapat pag-usapan pa.”Napasing

Narinig ni Trina ang malalim na buntong-hininga ni Sera at bahagyang ngumiti. Para sa kanya, sapat na ang sinabi ng anak-anakan—na gagawin nito ang lahat at siguradong hihingi ng tulong sa pamilya Torres. Sa pananaw ni Trina, tapos na ang usapin. Wala nang dapat ipag-alala. Kaya naman, ang hapunang iyon ay naging kakaibang maaliwalas, tila walang bakas ng tensyon o alitan.***Alas-dos y medya ng hapon, maagang dumating si Sera sa Water Bar kung saan siya nakipagkita sa kabilang panig ng usapan. Ang Water Bar ay isang maluwag at eleganteng lugar, punô ng malinis na disenyo na nangingibabaw ang kulay asul na parang tubig-dagat. May halong modernong simplisidad ang kapaligiran—mga salaming pader, mga upuang kulay puti at bughaw, at malamig na ambiance na parang humahaplos sa balat.Pagpasok niya, agad siyang umorder ng dalawang klasikong malamig na inumin at naupo sa isang mesa malapit sa bintana. Mula roon, tanaw niya ang abalang lansangan, habang ang liwanag ng araw ay banayad na tuma

Hindi naman labis na nag-aalala si Sera na may masamang mangyayari kay Samuel. Sa totoo lang, sa pananaw niya, labing-walong taong gulang na si Samuel. Sa edad na iyon, marunong na dapat siyang magpasiya para sa sarili at managot sa mga ginagawa niya. Basta’t hindi siya gagawa ng kalokohan o maging padalos-dalos, wala naman sigurong malaking problema na mangyayari ngayon.Ang mas ikinababahala ni Sera ay ang posibilidad na muling magkaroon ng gulo si Samuel—dahil kapag nangyari iyon, mahihirapan si Trina na alagaan ang kanilang ama. Alam niyang pagod na pagod na rin si Trina sa lahat ng nangyayari.Matapos mag-isip nang paulit-ulit, nagpasya rin si Sera. Nag-reply siya kay Trina:"Sige, susubukan kong kontakin siya."Pagkatapos isend ang mensahe, agad niyang isinara ang chat interface at binuksan ang listahan ng mga numero sa kanyang cellphone. Hinanap niya ang numero ni Samuel at pinindot ang call button.Unang ring—walang sumasagot. Tumawag siyang muli. Pangalawa, pangatlo, pang-apa

Narinig ni Sera ang bawat salitang binitiwan ni Claire na tila ba mga tinik na humihiwa sa kanyang damdamin. Pinilit niyang panatilihing kalmado ang mukha, kahit ramdam niya ang init ng hiya na umaakyat sa kanyang batok. Hindi niya hinayaang makita ni Claire na nadudurog siya, pero sa loob-loob niya, kumakabog ang dibdib niya nang todo.Kinagat niya ang labi niya nang mahigpit, pakiramdam niya ay lalong bumigat ang kanyang dibdib. Pinilit niyang huwag magpakita ng galit, sapagkat alam niyang iyon ang nais ni Claire—na masaksihan siyang bumigay. Humugot siya ng malalim na hininga, halos ramdam niya ang pag-ikot ng hangin sa loob ng kanyang katawan habang pinipigilan ang panginginig ng kanyang mga kamay.Sa gilid ng kanyang paningin, nakita niya si Lyra na nananatiling nakaupo, nakayuko nang bahagya. May kakaibang ekspresyon ito sa mukha—hindi lamang galit, kundi tila may pinipigilang emosyon na ayaw ipakita. Bahagya itong kumunot ang noo, para bang nahihirapan din sa nangyayari, ngunit

Lumabas si Sera mula sa loob ng pribadong silid, mabigat ang bawat hakbang at ramdam ang panginginig ng tuhod. Ngunit bago pa siya tuluyang makalayo, agad siyang namataan ni Ysabelle na hindi kalayuan sa kanya. Mabilis itong lumapit, ang matalim na mga mata nito ay agad tumuon sa pamumula ng kanyang pisngi at leeg—mga bakas ng nangyaring komprontasyon sa loob. Biglang sumiklab ang galit sa gwapong mukha ng binata.“Inaway ka ba nila, teh? Sinaktan ka ba nila?” Halos umalingawngaw sa loob ng silid ang tinig ni Ysabelle, matigas, puno ng poot at galit na pilit niyang itinatago pero hindi na kayang pigilan. Ang bawat salita ay tila may kasamang bagyo ng damdamin, at makikita sa panginginig ng kanyang panga na pinipigilan lamang niya ang sarili na sumabog.Hindi pa man nakakasagot si Sera, biglang kumilos si Ysabelle. Parang isang buwitre na handang sumugod sa panganib, mabilis siyang nagtungo sa pintuan ng silid, ang kanyang mga hakbang ay mabibigat at puno ng determinasyon. Nakahawak na