คำพูดของคน ๆ นี้เริ่มเลยเถิดมากขึ้นเรื่อย ๆ และรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ ถึงแม้เซิ่นหรูซวงจะยืนอยู่นอกประตู ก็สามารถเห็นได้ว่าคน ๆ นี้พูดเสียงดังขนาดไหน ราวกับว่าเสียงของเขาสะท้อนไปทั่วทั้งชั้นภายในห้องทำงาน นอกจากเสียงของคน ๆ นี้แล้วก็ไม่ได้ยินเสียงอื่นห้องทำงานนี้ทำจากกระจกโปร่งแสง เซิ่นหรูซวงสามารถเห็นได้เลือนรางว่าภายในห้องทำงานเต็มไปด้วยผู้คน แต่ไม่มีใครพูดอะไรคนผู้นั้นตะโกนเสียงดังทันที “พูดสิ พวกคุณเป็นใบ้กันหมดเลยใช่ไหม? แม้แต่คำเดียวก็พูดออกมาไม่ได้เลยหรือไง? วิธี ๆ ผมต้องการวิธีแก้ไขปัญหาบ้านั่น ไม่ใช่มาดูพวกคุณเหมือนคนเป็นใบ้อยู่ที่นี่ ผมกับผู้บริหารให้เวลาพวกคุณมากพอที่จะไปคิดหาวิธีแล้ว นี่มันผ่านมาหลายวันแล้ว พวกคุณมีคนมากขนาดนี้ แต่ละคนคงคิดวิธีแก้ปัญหากันได้แล้วใช่ไหม? พวกคุณทำงานกันแบบนี้สินะ?”ยังคงเงียบสนิทเพล้ง...จู่ ๆ ก็มีเสียงดังขึ้น แม้แต่เซิ่นหรูซวงที่อยู่อีกฝั่งของกำแพงก็ยังตกใจอย่างหนัก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนที่อยู่ด้านใน“ผมถามพวกคุณอยู่นะ เป็นใบ้กันไปหมดแล้วเหรอไง?! พูดสิ! ถ้าไม่พูดตอนนี้ก็ไปให้พ้น!”ในที่สุดก็มีคนพูดขึ้นมาเบา ๆ “เรื่องนี้ ไม่ใช่ความผิด
อ่านเพิ่มเติม