เสียงของคุณครูหลี่แหลมขึ้นมามาก ไม่อ่อนโยนเหมือนที่ผ่านมา “ไม่ได้ค่ะ ไล่ออกไม่ได้เด็ดขาด!”เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ หัวหน้าอาจารย์ฝ่ายปกครอง ผู้อำนวยการโรงเรียน และคนอื่น ๆ ในสำนักงานต่างขมวดคิ้วอย่างหนักดวงตาเรียวยาวของหัวหน้าอาจารย์ฝ่ายปกครองเต็มไปด้วยรอยย่นที่หางตา เผยให้เห็นถึงความไม่สบอารมณ์ “คุณครูหลี่ เซิ่นหรูซวงก่อเรื่องใหญ่โตขนาดนี้ โรงเรียนไม่ไล่เธอออกไปเลยก็ถือว่ามีเหตุผลมากแล้ว ตอนนี้ทางโรงเรียนแค่ให้ทางเลือกหนึ่งกับเธอ แถมยังมีการปรึกษาหารือกับเธอด้วย คุณมีปัญหาอะไรอีก?!”คุณครูหลี่ขมวดคิ้ว มองไปที่เซิ่นหรูซวงด้วยความกังวลเธอไม่ใช่คนโง่ ทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ก็ไม่ใช่คนโง่ทั้งนั้นตราบใดที่ไม่ใช่คนโง่ ต่างก็มองเห็นประเด็นสำคัญของเรื่องนี้ระหว่างเซิ่นหรูซวงกับเว่ยอวิ่นลู่ได้อย่างชัดเจนทั้งนั้นเดิมทีเธอก็ลำเอียงเข้าข้างเซิ่นหรูซวงอยู่แล้ว เธอสามารถพูดได้ตรง ๆ ว่า เรื่องนี้เซิ่นหรูซวงไม่ผิดเลยสักนิด เว่ยอวิ่นลู่ต่างหากที่เป็นคนผิดเว่ยอวิ่นลู่ลอกเลียนแบบและชักนำกระแสวิพากษ์วิจารณ์ในอินเทอร์เน็ต จงใจแสร้งทำเป็นน่าสงสารเพื่อเรียกความเห็นใจ ชักจูงแฟนคลับให้โจมตีเซิ่นหรูซว
อ่านเพิ่มเติม