All Chapters of มรสุมรัก CEO ซาตาน: Chapter 421 - Chapter 430

454 Chapters

บทที่ 421

เมื่อซิงฟานโหรวได้ยินดังนั้น ก็เข้าใจในทันทีและหัวเราะออกมา“พี่พูดถูก ตอนนี้นักเรียนที่เรียนเก่งหลายคนก็เป็นแค่พวกหนอนหนังสือ รู้แต่ในตำรา นอกจากเรียนหนังสือแล้วก็ทำอะไรไม่เป็นอีก เซิ่นหรูซวงเองก็คงเป็นแบบนั้นเหมือนกัน หลังจากเรียนจบ เธอก็ควรคู่กับการเป็นลูกจ้าง แต่พวกเรานั้นแตกต่างออกไป”ซิงฟานโหรวยิ้มแย้มอย่างมีความสุข “พี่ว่าใช่ไหมคะ พี่ลู่ลู่”เว่ยอวิ่นลู่พยักหน้า “พวกเธอพูดถูก เซิ่นหรูซวงไม่มีพื้นเพเดิม ยากที่จะมาเปรียบเทียบกับพวกเธอได้ พวกเธอมีตระกูลซิงคอยหนุนหลังอยู่เสมอ ในขณะที่เซิ่นหรูซวง…”เว่ยอวิ่นลู่ยิ้ม “ไม่ว่าเซิ่นหรูซวงจะสอบได้คะแนนดีมากแค่ไหน แต่เธอก็เป็นแค่ลูกสาวของคนขับรถของคุณปู่ซิง ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีทางมาเทียบกับพวกเธอได้เลย เงินค่าขนมที่พวกเธอได้รับในตอนนี้คือเป้าหมายในการทำงานของเซิ่นหรูซวงในอนาคต”เธอพยายามพูดโน้มน้าว จนทำให้สีหน้าของซิงฟานโหรวและซิงเหอเฟิงเต็มไปด้วยความอิ่มเอมใจและความมั่นใจ แตกต่างจากตอนที่พวกเธอมาถึงโดยสิ้นเชิงหลังจากซิงฟานโหรวกับซิงเหอเฟิงจากไป รอยยิ้มของเว่ยอวิ่นลู่ก็ยิ่งแย้มยิ้มกว้างขึ้น และในที่สุดก็ค่อย ๆ ผล็อยหลับไปอย่างมีความส
Read more

บทที่ 422

เซิ่นหรูซวงจิ๊ปากเบา ๆตอนนี้พวกเขากำลังอยู่ที่สวนสนุกในเมืองแห่งหนึ่งรอบเมืองหลวง เพราะเป็นช่วงปิดเทอมภาคฤดูร้อน ผู้คนแน่นขนัด และเพราะกำลังอยู่ในช่วงฤดูร้อน แสงแดดจ้า แทบทุกทางเข้าของเครื่องเล่นต่างมีคนต่อแถวยาวเหยียด พวกเขาไม่อยากยืนตากแดดนาน หลังจากเล่นเครื่องเล่นไปได้ไม่กี่อย่าง ก็หลบหาที่ร่มภายใต้ศาลาเซิ่นหรูซวงเช็ดเหงื่อเม็ดเล็กบนหน้าผากด้วยกระดาษทิชชู สายตาจับจ้องไปที่ชายหนุ่มที่คุ้นเคยสองคนที่อยู่ไม่ไกล พร้อมเม้มริมฝีปาก “นายหายไปนานขนาดนี้ แล้วทำไมไม่จัดการสองคนนั้นไปสักที ไม่ใช่แค่จัดการไม่ได้ ซ้ำยังให้พวกเขาตามนายมาถึงที่นี่อีกต่างหาก”ฤดูร้อนมันร้อนอบอ้าวมาก สวนสนุกเองก็คับคั่งไปด้วยผู้คน แถมยังไม่มีเครื่องปรับอากาศอีก เซิ่นหรูซวงรู้สึกร้อนจนเหนียวเหนอะหนะ ไม่สบายเนื้อสบายตัวไปทั้งตัว ความหงุดหงิดที่สะสมอยู่ในใจไม่อาจกดระงับไว้ได้อีก จึงทำให้น้ำเสียงของเธอดูไม่ค่อยดีนักจู่ ๆ ลมเย็นสายหนึ่งก็พัดผ่านเข้ามา เซิ่นหรูซวงเพ่งตามอง จึงเห็นว่าที่แท้ก็เป็นสือเหยาที่ไม่รู้ว่าคว้าพัดลมขนาดเล็กออกมาจากไหน ถือเอาไว้ในมือ พัดลมมาโดนหน้าผากของเธอโดยตรง ช่วยพัดระบายความหงุดหงิดนั้นอ
Read more

บทที่ 423

ข่าวการหมั้นหมายของซิงจือเหยียนกับเว่ยอวิ่นลู่ในก่อนหน้านี้เองก็สร้างกระแสฮือฮาในโลกออนไลน์เป็นอย่างมาก ในเวลานั้น เซิ่นหรูซวงโดนแฟนคลับของเว่ยอวิ่นลู่ลากตัวออกมาตัดสินความผิดอีกครั้ง ด้วยท่าทีที่พร้อมจะกล่าวหาว่าเธอเป็นมือที่สามสือเหยารู้ดีว่าข้อมูลบนโลกอินเทอร์เน็ตมักมีเรื่องจริงเท็จปะปนกัน ไม่สามารถเชื่อได้ไปทั้งหมดเขาสงสัยจริง ๆ ว่าในระหว่างความสัมพันธ์ของทั้งสามคน เซิ่นหรูซวงเป็นอย่างที่ชาวเน็ตพูดไว้จริงหรือเปล่า? ถ้าไม่ได้เป็นอย่างที่ชาวเน็ตพูดกัน แสดงว่าเธอกำลังถูกกระทำอย่างไม่เป็นธรรม และต้องยอมรับผลมากมายที่เธอไม่สมควรจะได้รับสือเหยามีคำถามมากมายที่เขาอยากถาม แต่แม้แต่ประโยคเดียวก็ไม่สามารถพูดออกมาได้เซิ่นหรูซวงจ้องมองไปในอากาศที่ว่างเปล่าเบื้องหน้าด้วยความเหม่อลอย ทันใดนั้น คู่รักตรงหน้าที่อยู่ไม่ไกลจากเธอก็เริ่มจุมพิตกันเธอหมดคำจะพูดไปครู่หนึ่ง หันหลังกลับทันทีและสบตากับสายตาของสือเหยาที่ลังเลอยากจะพูดอะไรบางอย่างเธอโพล่งออกมาอย่างประชดประชัน “ทำไม นายเองก็อยากจูบด้วยหรือไง?”สือเหยา: ?วินาทีที่สบตากับเซิ่นหรูซวง ในใจของสือเหยารู้สึกประหม่าเล็กน้อย สีหน้าจึงแ
Read more

บทที่ 424

เจียงเสี่ยวชุนดวงตาเบิกกว้าง จ้องเขม็งมองพัดลมในมือของเธอ “เอาพัดลมมาจากไหน?”เซิ่นหรูซวงพยักพเยิดคางไปที่สือเหยา “เขาซื้อมา”เจียงเสี่ยวชุนหันไปทางสือเหยาทันที จ้องมองเขาด้วยความสงสัย “นายไปซื้อมาจากที่ไหน? ซื้อมาแค่อันเดียวหรือ? ตอนที่ฉันไปดูของก็ขายหมดเกลี้ยงแล้ว นายซื้อมาได้ยังไง? แล้วร้านพวกนั้นก็ขึ้นราคาอีก แค่พัดลมอันเดียวราคาก็ปาไปเป็นพันบาทแล้ว”เซิ่นหรูซวงมองมาพร้อมถามเสียงเบา “เป็นแบบนั้นจริงหรือ?”เจียงเสี่ยวชุนพูด “ใช่สิ เมื่อกี้ฉันก็ไปดูมาเหมือนกัน ไม่มีทางปล่อยให้ร้านพวกนั้นฉวยโอกาสมาหลอกเอาเงินฉันไปได้หรอก ก็เลยหันหลังเดินออกมาเลย”สีหน้าของสือเหยาแข็งค้างไปครู่หนึ่ง พูดด้วยน้ำเสียงทื่อ ๆ ว่า “ฉันบังเอิญเจอเจ้าของร้านใจดีคนหนึ่งขายให้ฉัน มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”ถ้าเป็นแบบนี้จริงสิถึงจะแปลกตอนที่เขาไปที่ร้านค้าหรือแผงลอยริมถนน พัดลมขนาดเล็กพวกนี้ก็ถูกขายออกไปจนหมดเกลี้ยงตั้งนานแล้ว เขาจึงทำได้แค่ซื้อพัดลมมาจากนักท่องเที่ยวที่ซื้อพัดลมไปได้เท่านั้นนักท่องเที่ยวคนนั้นตั้งราคาสูงลิบลิ่วว่าจะขายพัดลมในราคาสองพันห้าร้อยบาทสือเหยาสาบานได้เลยว่า การที่เขาตกลงซื้อพัดล
Read more

บทที่ 425

เจียงเสี่ยวชุนในอนาคตเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เธอในตอนนั้นคงไม่คิดว่าในสมองของตัวเองจะจดจำรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจและทะเยอทะยานของเซิ่นหรูซวงในตอนที่เธอพูดถึงการริเริ่มทำธุรกิจได้นาน แสนนานเวลาห้าปีผ่านไปอย่างรวดเร็วเซิ่นหรูซวงเพิ่งตื่นนอนอยู่บนเตียง ก็โดนสือเหยาฉุดตัวให้ลุกขึ้นมาพร้อมยัดแปรงสีฟันที่บีบยาสีฟันไว้แล้วใส่ในมือ“พี่สาว พี่เซิ่น พี่เซิ่นหรูซวง ตื่น ตื่นหน่อยได้ไหม?”ก่อนที่เซิ่นหรูซวงจะลืมตาขึ้น ก็โดนสือเหยาทั้งลากทั้งดึงเธอเข้าไปในห้องน้ำ แม้แต่แปรงสีฟันก็ถูกสือเหยายัดเข้ามาในปาก“เซิ่นหรูซวง เธอลืมไปแล้วหรือว่าเธอเคยสัญญากับฉันว่ายังไง?”สือเหยากัดฟันพูด “เธอตั้งสติหน่อย จะสายกันแล้วนะ”เซิ่นหรูซวงแปรงฟันทั้งที่ยังหลับตา ปากเต็มไปด้วยฟอง พูดพึมพำไม่ได้ศัพท์ว่า “ฉันรู้แล้ว นายอย่าเร่งสิ ฉันรู้จังหวะดี”สือเหยาแทบจะระเบิดด้วยความโมโห ใบหน้าที่หล่อเหลางดงามยิ่งทวีความลุ่มลึกน่าหลงใหลมากขึ้นเรื่อย ๆ ไปตามกาลเวลาที่ผันผ่าน “ขอบเขตของเธอคือการตื่นก่อนเวลานัดหมายแค่ชั่วโมงเดียวงั้นหรือ? ถ้าตื่นสายกว่านี้ เธอได้สายเข้าจริง ๆ แน่!”เซิ่นหรูซวงลืมตาขึ้นด้วยควา
Read more

บทที่ 426

สือเหยาตัวแข็งทื่อเล็กน้อย หันหน้าคอตั้งไปมองเซิ่นหรูซวง “…มีอะไรหรือเปล่า?”เซิ่นหรูซวงเชิดคางขึ้น “นายบอกให้ฉันแกล้งเป็นแฟนนายไม่ใช่หรือ? ก็ต้องเป็นแบบนี้แหละถึงจะถูก”สือเหยาเม้มริมฝีปาก น้ำเสียงทุ้มเบาลง นัยน์ตาลึกล้ำจับจ้องไปที่ใบหน้าด้านข้างของเซิ่นหรูซวง “โอเค”หลังจากพนักงานเปิดประตูห้องส่วนตัวเข้าไป เซิ่นหรูซวงเดินคล้องแขนของสือเหยาเข้าไปด้วยความสง่างามมั่นใจสือเหยานำมือเธอออกจากแขนและกุมไว้ในฝ่ามือ “คุณปู่ครับ นี่คือเซิ่นหรูซวง แฟนของผมเองครับ วันนี้ผมพาเธอมาแนะนำให้ปู่รู้จัก”ภายในห้องส่วนตัวมีเพียงชายชราผู้หนึ่งนั่งอยู่คนเดียว ทันทีที่เขาเห็นสือเหยา สีหน้าของเขาก็มืดครึ้มลงในทันที พลางแค่นเสียงหัวเราะออกมา “แกยังรู้จักมาหาฉันอีกหรือ! เจ้าหลานอกตัญญู เลี้ยงมาเปล่าประโยชน์จริง ๆ!”เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของสือเหยาก็เปลี่ยนเป็นบูดบึ้ง “ผู้เฒ่า แฟนของผมก็อยู่ตรงนี้ด้วย ไว้หน้ากันหน่อยได้ไหม?”ชายชราตบมือลงบนโต๊ะ “แกยังคิดจะรักษาหน้า แล้วฉันไม่ต้องการหรือไง? มีคนมากมายข้างนอกที่หัวเราะเยาะว่าฉันคุมหลานชายตัวเองให้ดีไม่ได้ แล้วแกหละ เอาแต่สร้างปัญหาอยู่ข้างนอกนั่นตลอดเว
Read more

บทที่ 427

ขณะที่เซิ่นหรูซวงกำลังปลงกับสถานการณ์ในครอบครัวของสือเหยา จู่ ๆ สือเหยาก็คว้ามือของเธอเอาไว้ และลากเธอไปนั่งตรงข้ามกับคุณปู่สือ“ในใจผมมีแค่เซิ่นหรูซวงคนเดียวเท่านั้น ผมไม่มีวันเลิกกับเธอแน่นอน”เซิ่นหรูซวงชะงักไปเล็กน้อยด้วยความตกตะลึงพลางมองไปที่ใบหน้าด้านข้างของสือเหยาเธอรู้ดีว่าพวกเขาแค่กำลังแสดงละคร แต่สือเหยากลับดูเหมือนจะโกรธเข้าจริง ๆเซิ่นหรูซวงหันศีรษะกลับไป ทบทวนบทพูดของตัวเองที่เพิ่งท่องจำได้เมื่อวานนี้อีกครั้ง เตรียมจะพูดสรรเสริญบรรยายความรักของเธอกับสือเหยาต่อหน้าคุณปู่สือขณะที่เธอกำลังจะอ้าปากพูด ทันใดนั้น คุณปู่สือก็แค่นหัวเราะออกมาเบา ๆ มองสือเหยาด้วยสีหน้าราวกับกำลังมองดูเด็กดื้อคนหนึ่งอยู่“พอได้แล้วน่า แกกล้าจูบเธอต่อหน้าฉันไหมล่ะ?”คำพูดที่เซิ่นหรูซวงกำลังจะพูดถูกบีบบังคับให้อยู่ในลำคอ ไม่อาจพูดหรือกลืนลงไปได้ กลั้นไว้จนเธอรู้สึกอึดอัดใบหูของสือเหยาแดงก่ำในทันที ชายหนุ่มที่พูดจาฉะฉานมาโดยตลอดกลับพูดจาตะกุกตะกักขึ้นมากะทันหัน ใบหน้าหล่อเหลาก็ย้อมเป็นสีแดงระเรื่อ “ปู่พูด พูดอะไรอยู่นะ? ปู่ยังอยู่ตรงนี้ ผมไม่ได้ไร้ยางอายขนาดนั้น”เซิ่นหรูซวงเผยอริมฝีปาก แต
Read more

บทที่ 428

ดวงตาของคุณปู่หรี่ลงเล็กน้อยซิหรูซวงพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแน่วแน่ “คุณปู่สือ ฉันเสียใจที่ต้องบอกท่านว่า ฉันไม่มีทางยอมแพ้แน่นอนค่ะ ฉันจะคอยอยู่ด้านหลังของสือเหยาเสมอ ฉันจะไม่มีทางยืนดูเขาแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นเฉย ๆ ถ้าท่านบังคับให้สือเหยาแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นจริง ๆ ฉันก็จะไปทำลายมันลงค่ะ ฉันไม่รังเกียจที่จะเป็นหญิงร้ายที่นำมาซึ่งหายนะสักครั้งหนึ่ง ถ้าเป็นเพราะฉันที่ทำให้ครอบครัวของท่านต้องอับอาย ฉันต้องพูดขออภัยไว้ล่วงหน้าด้วยนะคะ”สีหน้าของคุณปู่สือยังคงไม่เปลี่ยนแปลง “คุณหนูเซิ่นดูไม่เหมือนคนแบบนั้นเลยนะ”เซิ่นหรูซวงยิ้มด้วยความไม่ใส่ใจมากนัก “ในเมื่อท่านเคยสืบค้นข้อมูลของฉัน และรู้เกี่ยวกับภูมิหลังทางครอบครัวของฉันดี รู้ว่าฉันมาจากครอบครัวธรรมดา ในเมื่อไม่กี่ปีก่อนเองก็มีคนเคยบอกฉันว่าตลอดชีวิตนี้ฉันคงเป็นคนที่ล้มเหลวไม่สามารถประสบความสำเร็จได้ แต่ท่านดูฉันตอนนี้สิคะ ฉันน่าจะเข้ากับนิยามของคำว่าคนประสบความสำเร็จในยุคปัจจุบันใช่ไหมล่ะคะ?”คุณปู่สือไม่ได้โต้แย้งใด ๆคำพูดของเซิ่นหรูซวงนั้นถูกต้องสมบูรณ์ไม่มีจุดบกพร่องใด ๆเซิ่นหรูซวงในตอนนี้มีสิทธิ์เพียงพอที่จะพูดจาเช่นนี้
Read more

บทที่ 429

หลังจากกินเกี๊ยวกุ้งกับตีนไก่ตุ๋นบนโต๊ะจนหมดเกลี้ยง เซิ่นหรูซวงก็เช็ดปากและทาลิปสติกสีแดงสดลงบนริมฝีปากอีกครั้ง“กินเสร็จก็ควรจะไปที่บริษัทได้แล้ว”สือเหยายื่นผ้าเช็ดปากให้เธอพลางแค่นเสียงหัวเราะเบา ๆ “วันนี้ไม่ใช่วันหยุดสุดสัปดาห์เสียหน่อย ที่บริษัทจะมีเรื่องอะไร?”เซิ่นหรูซวงเบะปากทำหน้ามุ่ย พร้อมทุบไหล่ “จะมีเรื่องอะไรได้อีกล่ะ เกมเพิ่งเปิดตัว แน่นอนว่าต้องเจอบัคอีกแน่ ๆ”ขณะที่เซิ่นหรูซวงพูด สายตาก็จ้องมองสือเหยาอย่างไม่วางตาสือเหยายิ้ม พูดแซวว่า “ยังมีบัคที่วิศวกรใหญ่เซิ่นหาไม่เจอด้วยหรือ? แสดงว่าบัคตัวนั้นเก่งยอดเยี่ยมมาก ๆ”เซิ่นหรูซวงถลึงตาใส่เขา “นายก็รู้ว่าฉันต้องการพูดว่าอะไร”สือเหยาปัดฝ่ามือ ส่ายหน้าด้วยความเสียใจ “ฉันทำงานอยู่ภายใต้ฝ่ามือของประธานเซิ่น ประธานเซิ่นต้องการให้ฉันช่วย ฉันก็ทำได้เพียงตอบตกลง ไม่อย่างนั้นจะทำอะไรอย่างอื่นได้อีกล่ะ?”เซิ่นหรูซวงเดินอ้อมมาจากอีกฝั่งของโต๊ะ โอบแขนรอบคอสือเหยาโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง แล้วดึงตัวเขาเดินออกไป “ เลิกปากมากได้แล้ว รีบกลับไปเขียนโค้ดซะ ไม่อย่างนั้นประธานเซิ่นจะไม่จ่ายเงินเดือนให้นาย!”เซิ่นหรูซวงเตี้ยกว่าสือเหยาคืบห
Read more

บทที่ 430

โปรแกรมเมอร์ในบริษัทของเธอต่างถูกเรียกตัวกลับมาทำงานล่วงเวลา และคนที่กลับมาไม่ได้ก็ทำงานล่วงเวลาจากที่บ้าน เซิ่นหรูซวงไม่ได้ปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างไม่เป็นธรรม ค่าทำงานล่วงเวลาของพวกเขาคิดเป็นสามเท่าของค่าจ้างรายวันตามจริง ส่วนค่าเดินทางและค่าอาหารทั้งหมดของวันนี้ล้วนเบิกจ่ายได้ทั้งหมดบัคบัคที่ปรากฏในครั้งนี้ค่อนข้างจัดการยาก แม้แต่กลุ่มโปรแกรมเมอร์ของบริษัทเธอที่จบปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยชั้นนำก็ยังไม่สามารถแก้ไขได้ในทันที เนี่ยกวนอวี้เองก็โดนเจียงเสี่ยวชุนลากตัวออกไปทำงานที่เมืองทางตอนใต้ ไม่มีเวลามาจัดการเรื่องนี้ ในขณะที่เซิ่นหรูซวงเองก็เพิ่งได้รับแจ้งว่ามีบัคเกิดขึ้น เธอยังไม่ทันตรวจสอบอย่างละเอียด จึงไม่รู้ระดับความยากในการแก้ไขบัคตัวนี้เพื่อสามารถรับประกันได้ว่าทุกอย่างจะจัดการได้เร็วมากขึ้น เธอจึงลากตัวสือเหยากลับมาภายในเวลาหนึ่งชั่วโมง เซิ่นหรูซวงกับสือเหยาก็สามารถแก้ไขบัคได้ และส่งมอบให้กับทางทีมทดสอบแล้วเซิ่นหรูซวงรับกาแฟมาจากมือของเลขา และส่งไปที่ด้านหน้าของสือเหยา “ขอบคุณที่เหนื่อยนะ คืนนี้ฉันจะเลี้ยงข้าวนายเอง”สือเหยาปฏิเสธทันทีที่ได้ยิน และผลักถ้วยกาแฟออกไป “ไม่ดีกว
Read more
PREV
1
...
414243444546
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status