All Chapters of มรสุมรัก CEO ซาตาน: Chapter 71 - Chapter 80

100 Chapters

บทที่ 71

อารมณ์ของเซิ่นหรูซวงตกต่ำ เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง เธอก้าวออกจากโรงเรียนด้วยหัวใจที่หนักอึ้งฝีเท้าก็หยุดลงอย่างฉับพลันรถโรลส์รอยซ์คันหรูจอดนิ่งอยู่หน้าประตูโรงเรียน เป็นรถของซิงจือเหยียน และผู้ช่วยส่วนตัวของเขายืนอยู่ข้างประตูรถหากเป็นแบบนี้ เซิ่นหรูซวงคงไม่รู้สึกอะไร แต่สิ่งที่ทำให้เธอสะดุดใจ คือภาพของเจียงเสี่ยวชุนที่ยืนพูดคุยกับผู้ช่วยคนนั้นสัญญาณเตือนในใจเธอดังขึ้นทันที หรือว่าซิงจือเหยียนจะค้นพบพรสวรรค์ของเจียงเสี่ยวชุนเร็วกว่าชาติที่แล้ว?เธอรีบเดินเข้าไปใกล้เจียงเสี่ยวชุนแทบจะทันทีเจียงเสี่ยวชุนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ไม่มีความเคารพหรือประจบใด ๆ เพียงแค่เอ่ยด้วยความสงสัยว่า "รถคันนี้ ถ้าไม่ถึงห้าล้าน คงซื้อไม่ได้ใช่ไหม?"ผู้ช่วยบังเอิญเห็นเธอเข้า สายตาเปล่งประกายทันที แต่ยังไม่ทันได้พูด เซิ่นหรูซวงก็รีบขัดขึ้นก่อน"เจียงเสี่ยวชุน เธอก็อยู่ที่นี่เหรอ บังเอิญจังเลยนะ"เจียงเสี่ยวชุนเหลือบตามองเธอ แล้วหันไปมองประตูโรงเรียน สายตาเปลี่ยนเป็นเย้ยหยันทันทีเธอโน้มตัวเข้าใกล้เซิ่นหรูซวง ยกนิ้วชี้แตะหน้าผากของอีกฝ่ายอย่างมีนัย "เซิ่นหรูซวง สมองเธอหายไปไหนหรือเปล่า? อยากให้ช
Read more

บทที่ 72

เว่ยอวิ่นลู่กลัวที่สุด กลัวว่าเซิ่นหรูซวงจะมีที่ยืนในใจของซิงจือเหยียนมากกว่าที่เธอคิดขณะที่ความคิดสับสนวุ่นวายเต็มหัว เธอก็รู้สึกคลื่นไส้อย่างรุนแรง ความรู้สึกพะอืดพะอมไหลจากท้องน้อยขึ้นมาถึงลำคอ จนเธอแทบจะอาเจียนออกมาเว่ยอวิ่นลู่รีบยกมือปิดปาก อีกมือกุมหน้าท้อง ร่างกายโน้มตัวลงเล็กน้อย ก่อนจะสะอึกสะอื้นแห้ง ๆ อยู่หลายครั้งภายในรถเงียบสนิท เสียงอาเจียนของเว่ยอวิ่นลู่จึงดังชัดเจนสีหน้าของเซิ่นหรูซวงและผู้ช่วยเปลี่ยนไปทันที เซิ่นหรูซวงรีบมองผ่านกระจกหลังเห็นเว่ยอวิ่นลู่ปิดปากไว้ ดวงตาแดงก่ำเต็มไปด้วยความตกใจ เธอมองซิงจือเหยียนด้วยสายตาอ้อนวอน"จือเหยียน"คิ้วของซิงจือเหยียนขมวดเข้าหากัน แววตาเข้มข้นและเฉียบคม ริมฝีปากบางเม้มแน่น เขาไม่เอนหลังพิงเบาะอีกต่อไป แต่โน้มตัวมาข้างหน้า มือทั้งสองประสานกันอย่างเคร่งขรึมดวงตาสีดำสนิทของเขาจ้องเว่ยอวิ่นลู่อย่างลึกซึ้ง เสียงทุ้มต่ำเอ่ยออกมา"ท้องเหรอ?"ใบหน้าของเว่ยอวิ่นลู่ขึ้นสีแดงระเรื่อ ในดวงตาเต็มไปด้วยความกังวลและความเขินอายที่พอดีอย่างน่าประหลาดเธอพยักหน้าเบา ๆ กัดริมฝีปาก "ยังไม่แน่ใจค่ะ ต้องไปโรงพยาบาลตรวจดูอีกที"ซิงจือเ
Read more

บทที่ 73

เพียงแค่สายตาเดียวจากซิงจือเหยียน ก็ทำให้เซิ่นหรูซวงเงียบลงในแววตาของเขาเต็มไปด้วยความเคลือบแคลง สงสัย และสิ่งที่เซิ่นหรูซวงเกลียดที่สุดความไม่ไว้ใจเธอเบือนหน้าหนีอย่างสงบนิ่ง เอ่ยเสียงเรียบว่า "เมื่อครู่ยังแสดงความยินดีที่พวกคุณจะมีลูกชายเร็ว ๆ นี้ ตอนนี้ลูกชายก็มาแล้วจริง ๆ"ผู้ช่วยที่นั่งอยู่ด้านหน้า มองภาพตรงหน้าอย่างตื่นตะลึง ในดวงตาแทบจะเกิดคลื่นพายุแห่งข่าวลือ สายตาเต็มไปด้วยไฟแห่งความอยากรู้อยากเห็น อดไม่ได้ที่จะหันไปมองด้านหลังพอดีเห็นเว่ยอวิ่นลู่ก้มหน้า แก้มแดงระเรื่อ แววตาเต็มไปด้วยความอึมครึม"เรื่องนี้ยังไม่แน่ชัดค่ะ" เธอพูดเบา ๆผู้ช่วยอดไม่ได้จะพูดขึ้นว่า "คุณซิง คุณเร็วมากเลยนะครับ"เว่ยอวิ่นลู่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ แต่กลับตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้วนั่นหมายความว่า ทันทีที่เธอกลับมา เธอกับซิงจือเหยียนก็ราวกับไฟกับฟืน เผาไหม้กันจนเกิดเรื่องที่ยากจะบรรยายยิ่งคิด ดวงตาของผู้ช่วยก็ยิ่งสว่างวาบแต่ทันใดนั้น เขาก็นึกขึ้นได้ ข้างกายเขายังมีเซิ่นหรูซวง บุตรบุญธรรมของตระกูลซิ่งความรู้สึกของเซิ่นหรูซวงที่มีต่อซิงจือเหยียน เป็นสิ่งที่หลายคนรู้ดีตอนนี้เว่ยอวิ่นลู
Read more

บทที่ 74

ซิงจือเหยียนยกมือแตะหลังของเว่ยอวิ่นลู่อย่างแผ่วเบา ฝ่ามือค่อย ๆ ลูบปลอบอย่างอ่อนโยน "ควบคุมอารมณ์หน่อย อย่าตื่นเต้นเกินไป"เว่ยอวิ่นลู่พยักหน้า ก่อนจะค่อย ๆ ผละออกจากอ้อมแขนของเขา เธอหยิบใบตรวจครรภ์ขึ้นมา ก้มหน้าดูภาพอัลตราซาวด์อย่างตั้งใจทันใดนั้น เธอก็เงยหน้าขึ้น มองตรงไปยังเซิ่นหรูซวง "หรูซวง เธอดูสิ นี่คือลูกของฉัน"เซิ่นหรูซวงเพียงแค่เหลือบมองใบตรวจครู่หนึ่ง ก่อนจะเบือนสายตาออกไป เสียงของเธอเรียบเฉย "ยินดีด้วยนะ ที่ได้เป็นแม่คน"ในดวงตาของเว่ยอวิ่นลู่มีประกายบางอย่างที่ไม่บริสุทธิ์ แต่รอยยิ้มยังคงอ่อนโยน กลับแฝงด้วยความท้าทาย"หรูซวง เธอมาเป็นแม่ทูนหัวให้ลูกฉันไหม?"คิ้วของเซิ่นหรูซวงกระตุกเล็กน้อย ปากของเธอตอบเร็วกว่าสมองเสียอีก"ไม่เอา""ไม่ได้"คำว่า "ไม่เอา" มาจากเซิ่นหรูซวง ส่วน "ไม่ได้" มาจากซิงจือเหยียนเมื่อได้ยินคำปฏิเสธจากซิ่งจือเหยียน เซิ่นหรูซวงไม่ได้รู้สึกเสียใจ กลับรู้สึกโล่งใจอย่างประหลาดเธอรู้ทันทีว่าเว่ยอวิ่นลู่กำลังวางกับดัก และเธอไม่คิดจะตกลงไปเมื่อพ่อของเด็กยังไม่เห็นด้วย เธอก็ไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรอีกเซิ่นหรูซวงรีบเสริมทันที กลัวว่าซิ่งจือเหย
Read more

บทที่ 75

"ลู่ลู่เอ๋ย..."ทันทีที่ได้ยินคำเรียกนั้น หัวใจของเว่ยอวิ่นลู่ก็พลันเต้นแรงขึ้นมานี่เป็นครั้งแรกที่คุณปู่ซิงเรียกเธอด้วยน้ำเสียงสนิทสนมเช่นนี้ ความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วอก นี่คือการยอมรับอย่างแท้จริงคุณปู่ซิงหันไปมองซิงจือเหยียนด้วยสายตาดุ ๆ "นี่มันความผิดของจือเหยียน ยังไม่ทันตกลงอะไรให้เรียบร้อย ก็เกิดเรื่องขึ้นเสียแล้ว"เว่ยอวิ่นลู่รีบพูดขึ้น "ไม่ใช่ความผิดเขาหรอกค่ะ เรื่องนี้หนูเป็นคนตัดสินใจเอง"เมื่อได้ยินว่าเธอปกป้องหลานชายของเขา แววตาของคุณปู่ซิงก็ยิ่งเปี่ยมไปด้วยความพึงพอใจ"ไม่ต้องแก้ตัวแทนเขาหรอก เจ้าเด็กนี่นิสัยยังไง ฉันรู้ดี""ในเมื่อเธอตั้งครรภ์กับลูกหลานของตระกูลซิงแล้ว เรื่องต่าง ๆ ก็ควรจะเริ่มจัดการให้เรียบร้อย ตระกูลซิงของเราไม่มีวันปล่อยให้เธอเสียเปรียบ สิ่งที่เธอควรได้ ฉันจะให้ทั้งหมด""เรื่องนี้จือเหยียนทำไม่รอบคอบ เราจะชดเชยให้เธออย่างเหมาะสม บ้านจะจัดหานักโภชนาการมาดูแลสุขภาพหนู ช่วงนี้หนูพักอยู่ที่นี่ไปก่อน เรื่องอื่น ๆ ปล่อยให้จือเหยียนจัดการ หนูแค่ตั้งใจดูแลตัวเองและลูกให้ดีก็พอ""ฉันดูฤกษ์ไว้แล้ว วันที่สิบแปดเดือนหน้าเป็นวันดี พวกเธอควรรีบไปจดทะเบียนใ
Read more

บทที่ 76

เพียงแค่คิดถึงที่มาของเด็กคนนี้ หัวใจของเว่ยอวิ่นลู่ก็พลันสั่นไหวอย่างห้ามไม่อยู่ เธอลุกขึ้นนั่ง เปิดโคมไฟข้างเตียงทันใดนั้น ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นเสียงเคาะนั้นแม้จะไม่ดังนัก แต่กลับสม่ำเสมอและมั่นคง ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใครอยู่หลังบานประตูซิงจือเหยียนแค่คิดถึงเขา หัวใจของเว่ยอวิ่นลู่ก็พลันพองโตไปด้วยฟองสีชมพู อกอุ่นวาบ ดวงตาแดงระเรื่อด้วยความเขินอายเธอกำผ้าปูที่นอนแน่น ก่อนจะเอ่ยเสียงเบา "เข้ามาเถอะ"และก็เป็นเขาจริง ๆ ซิงจือเหยียนในชุดลำลองนุ่มสบาย สวมรองเท้าแตะผ้านุ่ม ในมือถือแก้วนมร้อนหนึ่งใบ"ดื่มนมก่อนนอนนะ"เขาวางแก้วนมไว้บนโต๊ะข้างเตียง ก้มหน้าลงเล็กน้อย ดวงตาสีดำสนิทสะท้อนแสงไฟอุ่น ๆ ในห้อง แม้เสียงของเขาจะทุ้มเย็น แต่เมื่ออยู่ใต้แสงไฟสีเหลืองนวล กลับดูอบอุ่นอย่างน่าประหลาดเว่ยอวิ่นลู่ฟังแล้วรู้สึกอุ่นใจ เธอยิ่งหลงใหลและพึ่งพาเขามากขึ้นเธอหยิบแก้วนมขึ้นจิบเบา ๆ กลืนลงคอแล้วจึงเอ่ยเสียงแผ่ว"จือเหยียน คุณไม่ถือสาเลยจริง ๆ เหรอคะ?"ทันทีที่พูดออกไป ใจเธอก็เริ่มหวั่นไหวซิงจือเหยียนเป็นผู้ชาย และไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา เขาเป็นชายหนุ่มผู้มั่งคั่ง มีอำนาจ เติบโตมาในค
Read more

บทที่ 77

ยี่สิบสี่ปี ควรจะเป็นวัยที่เปล่งประกายที่สุดในชีวิต แต่ใบหน้าของเธอกลับดูราวกับสูญเสียคอลลาเจนไปหมดแล้ว ริ้วรอยปรากฏชัดเจน ไม่เหลือเค้าความอ่อนเยาว์ของหญิงสาววัยยี่สิบสี่เลยแม้แต่น้อยชีวิตช่างยากลำบากในทุกย่างก้าว มีเพียงลูกสาวแท้ ๆ ที่อยู่ในอ้อมแขนเท่านั้น ที่เป็นความปลอบโยนเดียวของเธอกั่วกั่วหลับสนิทในอ้อมอกของเธอ ใบหน้าเล็ก ๆ ง่วงงุนอย่างน่าเอ็นดู หน้าตางดงามราวกับตุ๊กตาแต่เมื่อเห็นภาพนั้น ดวงตาของเซิ่นหรูซวงเบิกกว้างขึ้นทันที เธอร้องเสียงหลง "ลงจากรถ! รีบลงจากรถ!"แต่ "เซิ่นหรูซวง" กับ "กั่วกั่ว" ที่อยู่ในรถ กลับไม่มีใครตอบสนองเลยแม้แต่น้อยเธอพยายามตะโกนสุดเสียง จนแทบจะฉีกปอดออกมา"ลงจากรถเถอะ! พวกเธอลงจากรถเถอะ!"จนกระทั่ง รถบรรทุกคันหนึ่งพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วปัง!รถแท็กซี่ที่ "เซิ่นหรูซวง" กับ "กั่วกั่ว" นั่งอยู่ พลิกคว่ำจนแหลกละเอียด เศษกระจกกระจายเต็มพื้น น้ำมันค่อย ๆ ไหลออกมาเสียงกรีดร้องแหลมสูงและคุ้นเคยดังขึ้นอย่างบ้าคลั่ง "กั่วกั่ว!"อุบัติเหตุครั้งนี้ช่างบังเอิญเกินไป ราวกับว่ากั่วกั่วเป็นผู้รับเคราะห์แทนเซิ่นหรูซวงหลังจากเกิดเหตุ ร่างของเซิ่นหรูซวงมีเพ
Read more

บทที่ 78

เมื่อเซิ่นหรูซวงลืมตาตื่นขึ้นมา ใบหน้าเธอเปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตา ในดวงตาเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อซิงจือเหยียนและเว่ยอวิ่นลู่เธอจ้องมองเพดานอย่างเหม่อลอย ก่อนจะพลันตระหนักได้ว่า เธอได้เกิดใหม่แล้วในชีวิตนี้ ไม่มี "กั่วกั่ว" และ "กั่วกั่ว" ก็จะไม่มีแม่อย่างเธออีกต่อไปเซิ่นหรูซวงหลับตาลง ยิ้มบาง ๆ หยดน้ำตาไหลลงจากหางตาอย่างเงียบงันช่างดีเหลือเกินกั่วกั่วจะได้เกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่น มีพ่อแม่ที่รักใคร่กัน ไม่ต้องติดตามเธอไปอย่างไร้จุดหมายในวินาทีนั้น เธอรู้สึกขอบคุณฟ้าดินอย่างสุดหัวใจ ที่ให้เธอได้เกิดใหม่ก่อนจะมีความสัมพันธ์กับซิงจือเหยียน ก่อนจะตั้งครรภ์กับกั่วกั่วให้เธอได้มีสิทธิ์เลือกอีกครั้งแต่เว่ยอวิ่นลู่ ตั้งครรภ์แล้วและเด็กในท้องนั้น น่าจะเป็นเด็กชายคนเดียวกับในอดีตเซิ่นหรูซวงค่อย ๆ กำหมัดแน่นแม้เธอจะเกลียดเว่ยอวิ่นลู่จนถึงกระดูก แต่เธอก็ไม่อาจลงมือกับเด็กในท้องของผู้หญิงคนหนึ่งได้ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เธอยังไม่มีพลังพอจะเผชิญหน้ากับซิงจือเหยียนเธอต้องอดทนเป้าหมายแรกคือเจียงเสี่ยวชุนเธอต้องดึงเจียงเสี่ยวชุนและกลุ่มของเธอมาอยู่ข้างตัว ค่อย ๆ สะส
Read more

บทที่ 79

ลูกน้องคว้าข้อมือของเธอไว้ สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจและโกรธเคือง "เธอจะไปตายคนเดียวหรือไง!"เซิ่นหรูซวงสีหน้าเย็นเยียบ "ฉันรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ เธอไม่ต้องยุ่ง"ท่าทีของเธอแข็งกร้าวจนอีกฝ่ายถึงกับชะงัก แม้จะตัวสูงใหญ่ แต่กลับถูกหญิงสาวร่างบางตรงหน้าทำให้ตกตะลึงไปชั่วขณะเธอทิ้งคำพูดนั้นไว้ แล้วหมุนตัวเดินจากไปในชาติก่อน เซิ่นหรูซวงไม่ค่อยรู้จักบรรดาญาติห่าง ๆ ของตระกูลซิงนัก และก็ไม่คุ้นเคยกับบรรดาไนต์คลับแถวนี้เท่าไรเธอจำได้เพียงเลือนรางว่าเจ้าของไนต์คลับแห่งหนึ่งมีความเกี่ยวข้องกับซิงจือเหยียน และเพราะเหตุนี้จึงมักทำตัวโอ้อวด กร่างไปทั่ว เคยก่อเรื่องรังแกทั้งชายหญิงมานับไม่ถ้วนเธอจำรายละเอียดไม่ได้ชัดนัก แต่ดูเหมือนไนต์คลับแห่งนั้นจะขยายกิจการใหญ่โตขึ้นเรื่อย ๆ จนเปิดสาขาเพิ่มอีกหลายแห่งนั่นหมายความว่าเจ้าของไนต์คลับน่าจะมีสายสัมพันธ์แน่นแฟ้นกับตระกูลซิงมากกว่าที่คิด และการเข้าไปครั้งนี้คงไม่ง่ายเลยไนต์คลับอยู่ห่างจากห้องเช่าของเธอเพียงไม่กี่ร้อยเมตร ชื่อร้านเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษเรียงกัน เธอไม่ได้สนใจนัก เพราะแสงไฟในร้านสว่างจ้าเสียจนแสบตา เสียงเพลงก็ดังสนั่นจนแทบกลบทุกค
Read more

บทที่ 80

การ์ดหัวเราะเยาะ "มาถึงที่แบบนี้แล้ว ยังจะทำตัวไร้เดียงสาอีกเหรอ""แต่เธอนี่สิ เข้าใจโลกดีจริง ๆ รู้จักแสวงหาโอกาส"ใบหน้าของเซิ่นหรูซวงชะงักค้างไปชั่วขณะ มุมปากตกลงเล็กน้อย สายตาที่มองการ์ดค่อย ๆ เย็นชาและแข็งกร้าวแต่การ์ดไม่ทันสังเกต ยังคงหัวเราะอย่างอารมณ์ดี "งั้นฉันไปถามผู้จัดการดูก่อนว่าเขาจะพาเธอเข้าไปได้ไหม"ผู้จัดการพอได้ยินว่ามีเด็กสาวมัธยมจะเข้ามา ก็ยิ้มกว้างอย่างลิงโลด ไม่ถึงห้านาทีก็พาเซิ่นหรูซวงเดินเข้าไปในไนต์คลับแต่สิ่งที่เธอไม่ทันสังเกตคือ ในมุมหนึ่งของไนต์คลับ มีชายคนหนึ่งในชุดสูทสีดำ กำลังจ้องมองเธอกับการ์ดอย่างไม่วางตา และเมื่อเห็นผู้จัดการพาเธอเข้าไปในห้องวีไอพี สายตาของเขาก็เปลี่ยนจากตกใจเป็นหวาดกลัวนั่น นั่นมันคุณหนูเซิ่นไม่ใช่เหรอ?!ชายคนนั้นตกใจจนแทบทำแก้วหลุดมือ เขาวางแก้วลงอย่างลวก ๆ แล้วรีบวิ่งพรวดเข้าไปยังห้องลึกสุดของไนต์คลับขาเจ้ากรรม! รีบวิ่งเข้าไปเร็วเข้า! ถ้าช้าอีกนิด ซิงจือเหยียนต้องฆ่าฉันแน่!เซิ่นหรูซวงถูกพาเข้าไปในห้องวีไอพี เธอแสร้งทำเป็นเขินอาย เดินตามหลังผู้จัดการไปอย่างเงียบ ๆ ยืนอยู่หน้าโซฟา ก้มหน้า มือทั้งสองข้างกำชายเสื้อแน่น
Read more
PREV
1
...
5678910
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status