All Chapters of ONE NIGHT WITH THE BILLIONAIRE (TAGALOG): Chapter 21 - Chapter 30

HAPON na at ilang minuto na lang ay uuwi na si Kola kaya nililigpit na niya ang mga gamit sa table niya. Napatingin siya nang naramdamang lumabas si Demus sa conference room at may kausap sa cellphone nito. Halata sa boses nito at hitsura na galit ang binata. Pasimple siyang nakinig sa pinag-uusapan ni Demus at ng kausap nito sa kabilang linya. "I thought everything was already fine? She agreed, didn't she?" Halata sa boses ni Demus ang inis, at bahagyang tumigil upang hayaang magsalita ang kausap sa kabilang linya. "Damn it! Where the hell am I supposed to find her? That stubborn woman has never done anything right!" Lalong nagdilim ang mukha ng binata at padaskol na ibinaba nito ang cellphone at halata ang pagtatagis ng mga bagang. Dinampot nito ang coat na nasa sandalan ng upuan nito at naglakad patungo sa pintuan. Ngunit natigilan ito nang makita si Kola na nakatayo sa gilid at nahuling nakikinig. "You're eavesdropping, aren't you? Masungit na sabi nit

TAHIMIK lamang si Kola, ganoon din si Demus habang nasa loob ng kotse. Hindi niya alam kung saan siya dadalhin ni Demus, natatakot naman siyang tanungin ito dahil halata pa rin sa hitsura nito ang galit. Lumipad ang tingin niya sa isang kamao ni Demus na nasa manibela, may dugo iyon at tila medyo maga. Nag-aalala siya para rito pero wala siyang lakas ng loob upang sabihin iyon. Nanatili silang walang kibo hangang sa makarating sa isang mansion. The mansion stood in timeless splendor, its white stone walls glowing under the moonlight. Grand columns framed the entrance, while tall arched windows spilled golden light onto the gardens below. Isang mansion na minsan ay pinangarap ni Kola na magkaroon ang pamilya nila. Bumaba si Demus at ganoon din siya. Sumunod siya rito hangang sa makapasok sa main door. Tumigil siya doon at nilibot ang paningin, kung maganda na sa labas ay mas lalong nakakamangha ang interior design nito sa loob, tahimik na ang buong mansion siguro ay d

IMBES na sagutin ni Rain ang tanong ni Kola ay ngumiti lamang ito at naiintindihan naman ng dalaga kung bakit ayaw nitong sabihin kung sino ang first love nito, siyempre hindi pa naman sila ganoon ka-close. "Ikaw? Single ka or married na?" Si Rain naman ngayon ang nagtanong. "Still single and halos kakabreak lang sa long time boyfriend ko," ani Kola sa mahinang tinig. Tila nagkaroon ng simpatya ang mukha ni Rain. "I'm sorry about that. Mukhang mahal mo pa ex mo. Tama ba ako?" Ngumiti si Kola ngunit bakit tila hindi niya masagot ng diretso ang tanong ng kaharap. Kung noon at may magtatanong ay agad niya 'yon sasagutin, bakit ngayon ay parang di na siya sigurado? Unti-unti na ba siyang nakaka-move on? "Kola?" "A-ah, ano na nga kasi ulit ang tinatanong mo?" Aniya na tila bumalik sa realidad. Nagpakawala ng maraang tawa si Rain. "Sabi ko kung mahal mo pa ang ex mo." "Oo, hindi naman 'yon agad nawawala, apat na taon din kaming maging magkasintahan at sobrang b

"NANGHIHINGI ka ng tulong sa akin?" Kabadong sabi ni Kola. Ramdam niya ang panlalamig ng kaniyang mga kamay at ang mabilis na pagtibok ng kaniyang puso. Napatango si Lalaine. "Matutulungan mo ba ako, ate? Wala kasi akong malapitang mga kaibigan dahil alam kong pupunta sa kanila ang mga inutusan ni kuya para hanapin ako." "Hindi kaya magalit sa akin ang kuya mo kapag nalaman niyang tinulungan kita?" "Hindi niya malalaman kasi hindi ko naman sasabihin. I really need help. Alam ko matatagpuan din ako ni kuya sa lawak ba naman ng koneksyon n'on, pero atleast bago niya ako mahanap ay naranasan kong maging malaya at mabuhay sa paraang gusto ko..." Ramdam ni Kola ang hirap ng kalooban ng kaharap at ang tila hinanakit sa kapatid nito. "Hindi mo ba sila mapakiusapan na huwag ka na lang ipakasal? Sa mommy mo? Bakit hindi mo siya kausapin?" Ang bata pa nito upang ipakasal sa isang lalaking hindi nito gusto. "Ilang beses ko nang ginawa, Ate Kola. Pero lagi akong bigo. K

NAGTUNGO nga si Kola sa dating tambayan nila ni Lawrence. Tambayan na nila 'yon kahit noong magkaibigan pa lang sila hangang sa maging maging sila. Nasa mataas na bahagi 'yon at sa hindi kalayuan ay may restaurant na nakatayo doon, ang paborito nilang kainan noon. Nadatnan niya doon si Lawrence na nakaupo sa hood ng kotse nito habang panay ang inom sa lata ng beer na hawak nito. Hindi pa man niya ito nakakausap, alam na niyang si Cindy ang problema nito. Hindi nga niya alam kung tama ba ang desisyon niyang magpunta doon. "Lawrence?" Tawag niya rito nang makalapit. Agad na napalingon ang binata at ngumiti nang makita siya. "Salamat at pinuntahan mo ako, Kola," wika ng binata. "Halika, upo ka rito." Inayos nito ang sapin na nasa hood. Iyon pa nga ang sapin na paborito nilang gamitin noon sa hood ng kotse. Hindi pa pala itinatapon ito ng binata. Umupo si Kola sa tabi ni Lawrence, parang biglang nagreplay sa kaniya ang nakaraan na kung saan ay madalas silang ma