Semua Bab ด้วยรักและวิญญาณ: Bab 11 - Bab 20

ตอนที่ 11 ม่านอาคมดอกหญ้าสีขาวถูกเด็ดขึ้นมา แล้วพันทบเกี่ยวคล้องหมุนเป็นวงขนาดใหญ่พอให้ข้อแขนสอดเข้าไปได้ กำไลดอกหญ้าน้อยราคาถูกนำไปวางอยู่ในพานสีเงิน พราหมณ์หนุ่มนุ่งขาวห่มขาวคล้องประคำเส้นยาว เครื่องหน้าหล่อเหลางดงามหากแต่นิ่งขรึม นั่งเข้าฌานหลับตานิ่ง ห่างออกไปได้สักวาคือพราหมณ์เฒ่าเคราขาวผู้เป็นอาจารย์หลังจากครูพราหมณ์เชี่ยวชาญวิชาถอนคุณไสยมนต์ดำ อันเกิดจากหมอคุ้มนั้นปล่อยมาหมายเอาชีวิตของพรเทพได้แล้ว พรเทพตัดสินใจขออนุญาตลาพ่อและแม่ เพื่อเข้าป่ามาฝึกวิชาคาถาเรียนอาคมกับพราหมณ์อาจารย์ เนื่องจากลูกชายเพียงคนเดียวเพิ่งจะรอดตายจากการถูกคุณไสยมนต์ดำครอบงำ ทั้งพ่อและแม่นั้นจึงเห็นว่าสมควรให้ลูกมีวิชาอาคมติดตัวบ้าง เผื่อจะได้ใช้ป้องกันตนซ้ำยังอาจช่วยเหลือผู้คนได้กุศลอีกต่อหนึ่ง“จำไว้นะพรเทพ วิชาอาคมนี้เหมือนมีด เหมือนพร้า ใช้ตัดไม้สร้างเรือนก็ได้ ใช้หั่นเนื้อ หั่นผักเลี้ยงชีพตนก็ได้ ใช้ตัดเชือก ตัดบ่วง ห่วงคล้องช่วยชีวิตสัตว์ ชีวิตคนก็ได้ เช่นเดียวกันมันก็อาจใช้เข่นฆ่าปลิดชีพตนเองหรือผู้อื่นได้เหมือนกัน มีมีดคม มีวิชาดี เจ้าอย่าลืมมีศีล มีธรรม มีสติครองตนให้ดีด้วย ไม่อย่างนั้นแล้วมั

ตอนที่ 13  ชิงวิญญาณ “...!...!...” อสุรกายร้ายผวาสะดุ้งผลุดลุกขึ้นมาจากตักใหญ่ เมื่อรับรู้ได้ถึงสิ่งผิดปกติที่กำลังเกิดขึ้น“มีอะไรอย่างนั้นหรือเนื้อทอง”“พ่อ”ผีน้อยดึงวิญญาณหายวับไปต่อหน้าต่อตา ก่อนจะมาโผล่อยู่ตรงตีนบันไดทางขึ้นกุฏิไม้หลังใหญ่เมื่อวานก่อนนั้น หมอคุ้มนอนแน่นิ่งอยู่ติดกับอ่างน้ำล้างตีน เนื้อทองทำได้แค่ยืนมองร่างของผู้เป็นพ่อไม่อาจก้าวล่วงรุกล้ำอาณาเขตเข้าไป อสุรกายน้อยส่งเสียงร้องคำรามเพราะอยากช่วยเหลือผู้เป็นพ่อ หากแต่มีวิญญาณสองตายายปรากฏกายมายืนกั้น“ถอยไป กูจะเข้าไปช่วยพ่อ”“เข้าไม่ได้”“หลีกทางให้กู” เนื้อทองคำรามร้องพร้อมกับพายุหอบใหญ่พัดแรงจนกิ่งไม้ต้นไม้หักเสียงดังครึมๆ ดวงตาแดงถลนเหลือกกลิ้งแสดงอาการว่าโกรธจัด“เนื้อทอง” ไอ้รุ่งวิ่งตามมาทางด้านหลังท่าทางเหนื่อยหอบ สองตายายจึงอันตรธานหายวับไปในคราวนั้นเอง“พี่รุ่ง พ่อของทอง ช่วยพ่อออกมาที”“พ่อหมอหรือนั่น”เ

ตอนที่ 15  เนื้อทองของพี่ เมื่อเกือบฟ้าสางแล้ว ร่างของหมอผีต่ำช้าเหลือเห็นเป็นเพียงแค่เศษผ้าหุ้มกองกระดูกป่น เพราะทั้งเลือดทั้งเนื้อถูกผีตายโหงรุมทึ้งดูดกินไปจนสิ้น ไอ้ครั้นจัดการเก็บซากผี ห่อด้วยผ้ายันต์สะกดวิญญาณ แล้วเอาใส่ลงไปในหม้อดินเดินถือกลับขึ้นไปบนเรือน“ข้าให้เอ็ง เฝ้าพ่อครูในห้องมิใช่หรือ” ไอ้ครั้นเดินอุ้มหม้อดินใส่ผีขึ้นกระไดเรือนมาเจอไอ้รุ่งยืนทำหน้าซื่ออยู่“ข้าอยู่ในนั้นจะช่วยอะไรได้”“อยู่ข้างนอกเอ็งก็ช่วยไม่ได้อยู่ดี กลับวัดไปเสียเถิด เสียงระฆังดังแก๊งๆ อยู่นั่น เอ็งไม่ไปเดินตามหลวงตาบิณฑบาตหรืออย่างไร”“หลวงตาท่านอายุมากแล้ว ช่วงนี้ท่านอาพาธไม่ได้ออกไปบิณฑบาตหลายวันแล้ว”“หลวงตาอาพาธ แล้วเอ็งไม่อยู่คอยดูแลท่านหรือไร เอาล่ะทางนี้หมดเรื่องแล้ว ยังไงก็ขอบใจที่อุตส่าห์พาพ่อครูกลับมาส่งจนถึงเรือน เอ็งกลับไปเถิด” ไอ้ครั้นเดินเอาหม้อผีไปวางลงตรงแท่นพิธี หันมามองคนนอกอย่างไอ้รุ่ง ด้วยท่าทีไม่วางใจเพราะอย่างไรเสีย เมื่อครู่นั้น ไอ้รุ่งมันคงเห็นว่าเกิดอะไร

ตอนที่ 17  หมอผี กริ๊ก แม่กุญแจอันถูกลั่นไว้ด้วยคาถาอาคมถูกคลายดานของมันออก มือเหี่ยวแห้งหยาบค่อยๆ เปิดฝาหีบขนาดกว้างสักคืบ ยาวสักศอกออกมา ภายในนั้นปรากฏเห็นเป็นคัมภีร์จดบันทึกลงลักษณ์คาถาขอมโบราณทำจากใบข่อยพื้นหลังสีดำอักขระขาวขาดๆ หายๆ แต่ยังพออ่านได้ ตามธรรมดาแล้วการจารึกหรือบันทึกองค์ความรู้ของคนเฒ่าคนแก่แต่โบราณ มักนิยมบันทึกลงในสมุดข่อยหรือใบลาน หากแต่ใบลานนั้นมักถูกนำไปใช้บันทึกเกี่ยวกับหลักพระธรรมคำสอนทางพระพุทธศาสนา มีพระธรรมวินัย พระไตรปิฎก คาถาหรือบทสวดมนต์ต่างๆ ส่วนสมุดข่อยนั้นมักใช้บันทึกองค์ความรู้ ภูมิปัญญาชาวบ้านทั่วไป รวมไปถึงการบันทึกตำราคาถาไสยเวทย์ทั้งสายดำ สายขาว“คัมภีร์ ลงนะเนื้อทอง” มุมปากเหี่ยวย่นเกลื่อนไปด้วยริ้วรอยอันบ่งบอกให้รู้ว่าคนผู้นี้ผ่านการใช้ชีวิตมาไม่ต่ำกว่าแปดสิบปี ค่อยๆ กระตุกยกขึ้น มือเหี่ยวล้วงลงไปภายในหีบ หยิบเอาคัมภีร์เล่มยาวขึ้นมาก่อนจะค่อยๆ พลิกมันเปิดอ่านช้าๆ ภายใต้เสียงเทียนวูบไหว เบื้องหลังอันเป็นเงาสะท้อนของร่างงองุ้มของชายชราใบหน้าเหี่ยวย่น ผมหงอกขาวบางจนเห็นหนังหัว ส่วนหนึ่งเป็นแผลตกสะเก็ด

ตอนที่ 19  เงาคุณไสย “ไอ้ครั้น ทำไมมึงถึงอยากเป็นหมอผี”วิญญาณเนื้อทองนั่งกอดเข่าเท้าแขนอยู่บนหิ้งไม้ประจำของมัน ดวงตาแดงก่ำถลนมองลงไปยังไอ้ครั้นเพื่อนเล่น เพื่อนหัวกันมาตั้งแต่เล็กๆ เมื่อแรกเริ่มจำความได้ เนื้อทองก็ได้ไอ้ครั้นคนนี้แหละคอยป้อนข้าว ป้อนน้ำให้ตั้งแต่ตัวน้อยๆ จนใหญ่ ดังนั้นจึงไม่แปลกอะไรที่เนื้อทองจะมองเห็นมันไม่ต่างจากพี่ชายร่วมสายโลหิตคนหนึ่ง“ถ้ากูไม่เป็นหมอผี แล้วมึงจะให้กูไปเป็นอะไร”ไอ้ครั้นนั่งชันเข่าแหงนคอขึ้นไปมองหน้าผีเนื้อทอง มือสองข้างยังนั่งเหลาไม้แก่นจันทร์เพื่อเตรียมเอาไว้สำหรับนำไปแกะสลักทำพิธีเรียกดวงวิญญาณผีเด็กหรือผีเร่ร่อนให้เข้ามาสิงในแก่นจันทร์นี้ แล้วสะกดใส่เข้าไปไว้ในขวดแก้ว สำหรับส่งต่อให้ไปเป็นผีเลี้ยงของใครก็ตามที่เข้ามากราบไหว้ หรือยกขันธ์ครูหมอคุ้ม อยากได้ อยากมีผีไปเลี้ยงไว้เป็นพรายกระซิบบ้าง ผีเฝ้าที่ เฝ้าเรือนบ้าน“กูก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่มึงไม่อยากเป็นชาวนา พ่อค้า คนหาปลา อย่างคนอื่นเขาบ้างหรือ”“อย่างกูนะหรือจะไปดำนา หว่านข้าวอย่างคนอื