บททั้งหมดของ เมียลับนายหัว: บทที่ 11 - บทที่ 20

Chapter12กัญญาภรณ์มองตามนิ้วมือของรุ่งทิวาที่ชี้ไปยังโต๊ะหนึ่ง พอเธอเห็นสามีของเพื่อนรักนั่งโอบกอดหญิงสาวร่างเล็กคนหนึ่งอย่างสนิทสนมก็เดินจ้ำอ้าวไปหาทันที “ไอ้พี่เต้” เจ้าของชื่อหันมาทางต้นเสียง พร้อมกับสายตาของเพื่อนร่วมโต๊ะที่มองหญิงสาวสามคนที่ยืนข้างเก้าอี้ที่ธรรมศักดิ์นั่งอยู่ ที่พากันงงว่าสามสาวคือใคร คงจะมีเพียงธรรมศักดิ์คนเดียวที่รู้จักรุ่งทิวาธีรยุทธ์ตกใจจนหน้าซีดเมื่อเห็นภรรยายืนทำหน้าผิดหวังที่เห็นตนอยู่กับผู้หญิงคนอื่น ดูไม่น่ากลัวสักเท่าไหร่ แต่คนที่น่ากลัวคือคนที่มาพร้อมกับรุ่งทิวา เพราะเขารู้ดีว่า กัญญาภรณ์นิสัยอย่างไร “ชมพู่” ธีรยุทธ์รีบถอยห่างสตรีรูปร่างหน้าตาดี อายุราวๆ ยี่สิบต้นๆ “ชมพู่มาได้ยังไงเนี่ย” “มาจับผิดมึงไง”กัญญาภรณ์พูดอย่างไม่มีความเคารพธีรยุทธ์ที่อายุมากกว่า จะว่าไปเธอหมดความนับถือสามีเพื่อนสนิทนานแล้ว “จับผิดอะไร พี่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ พี่มาเที่ยวกับเพื่อนๆ น่ะพู่” ธีรยุทธ์ยังทำปากแข็ง “แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร อย่าบอกนะว่าเพื่อน เพราะที่พู่เห็นคือ พี่กอดและหอมเพื่อนพี่”คนพูดคือรุ่งทิวาที่มองสามีด้วยค

Chapter14“ฉันขอโทษพวกคุณด้วยนะคะที่ทำให้หมดสนุก ฉันแค่มาจัดการผัวชั่วๆ ของเพื่อน ไม่คิดว่าจะเป็นอย่างนี้ค่ะ และขอบคุณคุณทั้งสี่คนค่ะที่ช่วยฉัน”กัญญาภรณ์ยกมือไหว้ขอบคุณชายทั้งสี่ที่เข้าใจว่าเป็นเพื่อนธีรยุทธ์ แม้จะเคืองว่าพวกเขารู้ทั้งรู้ว่าธีรยุทธ์มีภรรยาแล้ว แต่ก็ยังทำนิ่งเฉยที่ธีรยุทธ์พาเมียน้อยมาร่วมวงสังสรรค์ แต่ในเมื่อพวกเขาช่วยตน เธอก็ต้องกล่าวขอบคุณตามมารยาท“จริงๆ แล้วเรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของเพื่อนเธอนะ น่าจะเรียกตัวเต้ไปคุยกันดีๆ มากกว่ามีเรื่องกันตรงนี้ เพราะฉันกับเพื่อนไม่รู้จักเต้ เพิ่งมารู้จักก็วันนี้ตอนที่ตั้มพามา มันทำให้ทุกคนเดือดร้อน ข้าวของเสียหายและหมดสนุก” สิงหนาทพูดความจริง กัญญาภรณ์มองหน้าคนพูดนิ่ง ผู้ชายคนนี้รูปร่างสูงกว่าใครเพื่อนความสูงคงมากกว่าหนึ่งร้อยแปดสิบห้า ใบหน้าเขาหล่อเข้ม เคราที่ขึ้นเล็กน้อยทำให้เขาดูน่าเกรงขามและมีเสน่ห์ไปในที ดวงตาเขาทำให้กัญญาภรณ์ขนลุกทว่าก็ไม่หลบสายตาที่มองมา จ้องมองกันอย่างไม่มีใครยอมใคร “ค่าเสียหายที่เกิดขึ้นใครจะรับผิดชอบ”“ไอ้พี่เต้ไง มันเป็นตัวต้นเหตุก็ต้องรับผิดชอบ” กัญญาภรณ์คิดว่าคนที่สมควรรับผิดชอบคือธีรยุทธ์“ฉันก็

Chapter16 หัวข้อเรื่องสำคัญที่คุยกันคือ เรื่องส่งตัวกัญญาภรณ์เข้าหอในวันพรุ่งนี้ เถ้าแก่สันต์ใช้บ้านหลังนี้เป็นเรือนหอ โดยให้ว่าที่ลูกสะใภ้ที่ตนหมายตาไว้พักอยู่ห้องเดียวกับลูกชาย เถ้าแก่สันต์ใช้ช่วงเวลาที่สิงหนาทไปประจวบคีรีขันธ์นำเตียงนอนใหม่มาแทนของเก่า ยังมีอีกหนึ่งอย่างที่เปลี่ยนคือ ตู้เสื้อผ้าที่ใหญ่กว่าเดิม เพื่อจะได้ใส่เสื้อผ้าได้สองคน ระหว่างที่คุยสายหยุดนึกขึ้นได้ว่า ลืมกินยา พอจะค้นในกระเป๋าผ้าที่พกติดตัวมาด้วยก็พบว่า ลืมถุงผ้าไว้ในรถ นางจึงเดินออกจากห้องนั่งเล่นไปยังด้านนอก เพื่อวานให้ชุติมาไปเอาถุงผ้าให้ “คุยเสร็จแล้วเหรอป้าหยุด” ชุติมาถามคนเป็นป้า “เปล่า ข้าจะวานเอ็งไปหยิบถุงผ้าในรถให้หน่อย ข้าลืมเอาออกมาด้วย” “ได้จ้ะ ป้ารอแปปนะ”ชุติมาเดินออกไปเอาของให้สายหยุด สายหยุดไม่ได้นั่งรอหลานสาวในห้องรับแขก นางกลับเดินเข้าไปรอในห้องในเล่น ภายในห้องนั่งเล่นกำลังคุยเรื่องสิงหนาทกับกัญญาภรณ์กันอย่างออกรส ทั้งสี่คุยกันว่าหากสิงหนาทกับกัญญาภรณ์อยู่ด้วยกันไปสักพัก เถ้าแก่สันต์จะคิดแผนการทำให้ทั้งคู่จดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยากั

Chapter18“ก็เออน่ะสิ เงินเป็นสิบล้านนะโว้ย ไม่ใช่บาทสองบาท มันก็ต้องมีเงื่อนไขกันบ้างสิ ถ้าเผื่อเอ็งตั้งแง่ไม่ยอมทำตาม ไปอัด ไปทะเลาะกับนายหัวสิงห์ ไม่ยอมเป็นเมียเขาง่ายๆ เงินสิบล้านก็สูญน่ะสิ เถ้าแก่เลยตั้งเงื่อนไขนี้ขึ้นมา” คนเป็นลูกถึงกับหนักใจ เธอไม่คิดว่าเถ้าแก่สันต์จะตั้งเงื่อนไขนี้ แต่ก็เข้าใจว่าเงินเป็นสิบล้านจะให้เป็นแค่เมียลูกชายอย่างเดียวคงไม่คุ้ม ตอนนี้สมองเธอตีบตันขึ้นมาทันใด “ถามจริงเถอะพ่อ อีตานายหัวสิงห์เนี่ยหน้าตาดูไม่ได้ ตัวดำ อ้วนเป็นหมีควายหรอเลยไม่มีปัญญาหาเมียเอง เถ้าแก่สันต์ถึงได้ทำแบบนี้ เป็นแค่เมียไม่พอยังให้มีลูกด้วยอีก แม่พันธ์คนอื่นมีตั้งเยอะแยะทำไมไม่เลือก ดันเลือกหนูเนี่ย” “เอ็งอย่าสงสัยมากเลย ทำตามเงื่อนไขก็พอ หรือถ้าเอ็งไม่เต็มใจก็บอกพ่อตอนนี้ได้นะ พ่อกับแม่จะได้เตรียมตัวเตรียมใจเสียที่ดินให้เถ้าแก่สันต์” “พ่อพูดอย่างกับหนูมีทางเลือกอื่นงั้นแหละ” กัญญาภรณ์ไม่เต็มใจทำก็ต้องทำ เธอคิดว่าเรื่องนี้หาทางออกได้ “หนูไม่ทำให้พ่อผิดหวังหรอก ยังไงเราก็ต้องได้โฉนดคืนมา พ่อเชื่อใจหนูนะ หนูไม่ทำให้พ่อผิดหวังแน่นอน” “

Chapter20 “เรื่องนั้นช่างมันเถอะ เพราะนับจากวันนี้เธอก็คือเมียของฉันตามที่ประกาศไว้”สิงหนาทพูดเสียงเรียบ คิดว่าเรื่องที่เธอกล่าวอ้างไม่มีความสำคัญอีกต่อไป “ที่ฉันพูดอย่างนั้นเพราะไม่อยากให้คุณกับเพื่อนรู้สึกว่า ฉันสู้อีนังเมียน้อยของพู่ไม่ได้ ฉันไม่ได้มีเจตนาอื่นเลยนะ” เธอบอกเหตุผลให้สิงหนาทรู้ “เธอนี่นะ ไม่ใช่เรื่องตัวเองแท้ๆ แต่กลับหาเรื่องใส่ตัวเองได้ เก่งจริงแม่คุณ” สิงหนาทเหน็บพอหอมปากหอมคอ “เรื่องของเพื่อนก็เหมือนเรื่องของฉัน หรือว่าคุณทนเห็นเพื่อนเจ็บปวดได้โดยไม่ช่วยเหลือ ฉันน่ะทนไม่ได้หรอก ยิ่งเรื่องผัวชั่วๆ เลวๆ อย่างไอ้พี่เต้ด้วยแล้ว ฉันยิ่งต้องช่วย นึกเสียดายที่คืนนั้นน่าจะอัดมันให้หนักกว่านี้ ยังไม่หายคันมือเลย”กัญญาภรณ์พูดสีหน้าจริงจัง มือข้างหนึ่งกำแล้วนำไปกระแทกกลางฝ่ามืออีกข้าง สิงหนาทเห็นท่าทางคล้ายนักมวยสาวของเธอแล้ว บอกไม่ถูกว่ารู้สึกเช่นไร จะกลัวก็ไม่ใช่ ไม่กลัวก็ไม่เชิง งงความรู้สึกตัวเองจริงๆ“แค่นั้นไม่น่วมอีกเหรอ ฉันเห็นเต้แทบลุกไม่ขึ้นแล้วนะ”“น้อยไป ยังไม่สะใจ” กัญญาภรณ์ตอบกลับ“เอาล่ะ เรื่องของเธอก็แล้วแต่เธอก็แล้วกั