All Chapters of หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่: Chapter 91 - Chapter 100

100 Chapters

บทที่ 91

บทที่ 91จ้าวจวิ้นโจวเดินลงมาจากรถ เมื่อสวีเหยียนเช่อและฉินเซียวเห็นเขา ทั้งคู่ก็ลดความโกรธลงอย่างพร้อมเพรียงกัน ถึงขนาดมีท่าทีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ผู้ชายสามคนต่างก็ดูดีในแบบของตัวเอง สวีเหยียนซีรู้สึกพูดไม่ออก ได้แต่มองฟ้า ทำไมปากของโหยวฉีถึงได้แม่นยำขนาดนี้นะ เอาล่ะ ตอนนี้มันคือการแสดงละครของชายสามคนจริง ๆ แล้ว เธอไม่อยากเป็นข่าวหน้าหนึ่งในตอนกลางคืน โหยวฉีเป็นคนรักใครรักจริง ใครดีกับสวีเหยียนซี เธอก็จะดีกับคนนั้นด้วย ในช่วงเวลานี้ จ้าวจวิ้นโจวได้รับคะแนนพิเศษในใจของโหยวฉีมากมายเหลือเกิน ตอนนี้เธอจึงทักทายอย่างกระตือรือร้น “ประธานจ้าว จัดการเรื่องเสร็จแล้วเหรอคะ” จ้าวจวิ้นโจวล้วงกระเป๋ากางเกงด้วยมือข้างเดียว เขารู้สึกสนิทกับโหยวฉีมากกว่าคนอื่น เพราะเธอเป็นเหมือนครอบครัวเพียงคนเดียวของสวีเหยียนซี “อืม เกือบจะเรียบร้อยแล้ว คุณโหยวฉีขับรถมาเหรอ?” “เปล่าค่ะ นั่งแท็กซี่มา” โหยวฉีคล้องแขนสวีเหยียนซี “ประธานจ้าวคะ ช่วยไปส่งพวกเราหน่อยได้ไหมคะ” “ได้เลย ไปกันเถอะ” โหยวฉีแอบเพิ่มคะแนนให้จ้าวจวิ้นโจวอีกครั้ง ไม่ใช่เพราะอะไรเลย เพียงเพราะจ้าวจวิ้นโจวไม่ได้มองเธอด้วยสาย
Read more

บทที่ 92

บทที่ 92เพราะสวีกั๋วหมิงถึงกับยอมเสียสละตัวเองเพื่อปกป้องสวีเหยียนเช่อ แต่เมื่อคิดอีกที เขาก็เป็นลูกชายแท้ ๆ เป็นผู้สืบทอดนี่นา “งั้นก็น่าเสียดายแย่เลย!” โหยวฉีตบมือครั้งหนึ่งด้วยสีหน้าเสียดายอย่างเต็มที่ “คาดว่าน่าจะเสียหายเป็นหลายพันล้าน” คำพูดของจ้าวจวิ้นโจวทำให้โหยวฉีรู้สึกสะใจขึ้นมาอีกครั้ง “แบบนี้มันสะใจจริง ๆ!” สวีเหยียนซีเงียบไป แต่ก็ยังรู้สึกว่ามีบางอย่างที่แปลก ๆ ท้ายที่สุด จ้าวจวิ้นโจวก็ขับรถไปส่งโหยวฉีกลับบ้านก่อน เมื่อเหลือแค่พวกเขาสองคนในรถ บรรยากาศก็เงียบสงบเป็นพิเศษ “อยากถามอะไรก็ถามสิ จะอั้นไว้ทำไม” เมื่อได้ยินเช่นนั้น สวีเหยียนซีก็กะพริบตาปริบ ๆ แล้วเงยหน้ามองเขา “ไม่ถามเหรอ?” “ฉันรู้สึกว่าคุณจงใจปล่อยสวีกั๋วหมิงและลูกชายเขาไปอีกแล้ว” เธอไม่อยากคิดแบบนี้ แต่เมื่อรวมกับสไตล์การทำงานของจ้าวจวิ้นโจวที่ผ่านมาแล้ว มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ ถ้าจะบอกว่าเพราะเขานึกถึงความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับตระกูลสวี มันก็ดูไม่ถูกต้องอยู่ดี “ฉลาดจริง ๆ” จ้าวจวิ้นโจวหัวเราะเบา ๆ และไม่ปิดบัง “พูดแล้วมันก็บังเอิญจริง ๆ ตอนแรกผมแค่ต้องการให้พวกเขาล้มไม่เป็นท่า อย่างน้อยจ
Read more

บทที่ 93

บทที่ 93สวีเหยียนซีที่แปรงฟันอยู่ถึงกับหยุดชะงักทันทีอืม? หือ!?โหยวฉียังคงพูดต่อไป “เพราะมีคนไปขุดเรื่องที่เธอเป็นเพื่อนสมัยเด็กกับฉินเซียว แม้แต่รูปถ่ายสมัยมัธยมต้น มัธยมปลาย มหาวิทยาลัยของพวกเธอก็ถูกเอามาโพสต์ด้วย ดังนั้นพอเห็นชาวเน็ตคนนั้นพูด ทุกคนก็เริ่มเชื่อและเริ่มวิเคราะห์กันยกใหญ่”“แล้วสวีหว่านหนิงดันกระโดดเข้าไปด่าเอง เลยทำให้ทุกคนเชื่อว่าเธอคือคนที่เป็นมือที่สามจริง ๆ ฮ่า ๆ ๆ เธอโง่หรือเปล่านะ ขุดหลุมฝังตัวเองชัด ๆ”“ตอนแรกเป็นข่าวเรื่องบริษัทฮุ่ยตี๋เลี่ยงภาษี แต่ตอนนี้ในอินเทอร์เน็ตมีแต่คนด่าว่าเธอเป็นมือที่สามและด่าว่าฉินเซียวเป็นผู้ชายหน้าเหี้ย”สวีเหยียนซีหัวเราะอย่างจนใจ “ทำไมเธอถึงได้เอาตัวเองไปตายแบบนี้”โหยวฉียังคงหัวเราะไม่หยุด “ใช่ นี่เรียกว่าอะไรนะ ขุดหลุมฝังตัวเอง กรรมตามสนองแล้ว!”หลังจากวางสายจากโหยวฉี สวีเหยียนซีก็ทำอาหารเช้าง่าย ๆ แล้วนั่งทานไปพลางดูเนื้อหาในอินเทอร์เน็ตไปพลางมีข่าวมากมายที่ถูกลบไปแล้ว ดังนั้นจึงเห็นได้เพียงเล็กน้อยไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนที่ลบข่าวจะต้องคือตระกูลสวีหรือไม่ก็ตระกูลฉินเมื่อทานอาหารเช้าเสร็จ เธอก็ขับรถไปยังบริษัทย่า
Read more

บทที่ 94

บทที่ 94สวีเหยียนซีรู้สึกชาไปหมด “นี่คือคำชมเหรอคะ?”จ้าวจวิ้นโจวยิ้ม “ไม่งั้นล่ะ?”ไม่นานพวกเขาก็มาถึงสถานีตำรวจ และบังเอิญมากที่ฉินเซียวก็มาถึงเช่นกันเมื่อฉินเซียวเห็นพวกเขามาด้วยกัน ดวงตาที่ลุกเป็นไฟของเขาก็แทบจะทะลุเข้าไปร่างของจ้าวจวิ้นโจวเมื่อมองมาที่สวีเหยียนซี สายตาของเขาก็เต็มไปด้วยความคับแค้นใจและเจ็บปวดดูยังไงก็เหมือนผู้หญิงที่ขี้น้อยใจสวีเหยียนซีรู้สึกรำคาญ จึงไม่มองตรง ๆ แต่ต่อให้อยากจะมองก็ไม่มีโอกาส เพราะจ้าวจวิ้นโจวเดินบังเธอไว้มิด และก้าวเท้าเข้าไปพร้อมกับเธอฉินเซียวกำหมัดแน่นและรีบตามไป ฟางห่าวเดินเข้ามาขวางหน้าเขาอย่างไร้เสียง “คุณชายรองฉิน ที่นี่คือสถานีตำรวจนะครับ”“ไม่ต้องให้นายเตือน” เขาแค่นเสียงเย็นชา ก่อนจะสาวเท้าก้าวเข้าไปข้างในเมื่อสวีเหยียนซีเห็นอู๋เสว่นีและลู่อวี่ก็พูดว่า “สถาปนิกอู๋ สถาปนิกลู่”ในขณะเดียวกัน สวีหว่านหนิงที่ได้ยินเสียงของเธอก็เดือดพล่านทันที เธอวิ่งออกจากห้องสอบสวนโดยไม่สนใจว่าตำรวจกำลังสอบปากคำเธออยู่เมื่อเห็นสวีเหยียนซี เธอก็แสดงสีหน้าดุดัน “สวีเหยียนซี!”สวีเหยียนซีตกใจที่ถูกเธอตะคอกใส่อู๋เสว่นีตะโกนว่า “สถาปนิกสวี
Read more

บทที่ 95

บทที่ 95สวีหว่านหนิงส่ายหน้าอย่างบ้าคลั่งพลางมองฉินเซียวอย่างน่าสงสาร“พี่ฉินเซียว อย่าไปเชื่อที่พวกเขาพูดนะคะ ฉันไม่ได้ทำเลย! ไม่ได้ทำจริง ๆ!”ฉินเซียวจะไปเชื่อคำพูดของเธอได้อย่างไรเธอเป็นคนแบบไหน เขารู้ดีที่สุด“รู้ไหมว่าพ่อของเธอเพิ่งถูกควบคุมตัวเมื่อคืนนี้?” ฉินเซียวพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อแบบนี้ แทนที่จะอยู่อย่างสงบ เธอกลับเลือกที่จะทำเรื่องน่าอับอาย ถ้าพ่อฉันไม่สั่งให้ฉันมา เธอก็คิดเหรอว่าเรื่องไร้สาระของเธอแบบนี้ฉันอยากจะยุ่งด้วย?”คำพูดนี้เป็นการข่มขู่สวีหว่านหนิง แต่ก็เป็นการบอกสวีเหยียนซีทางอ้อมว่าเขาไม่ได้มาด้วยความสมัครใจสวีหว่านหนิงเม้มปาก น้ำตาเม็ดโตไหลลงมาไม่หยุด “พี่ฉินเซียว ฉันเป็นภรรยาของพี่นะคะ”“หุบปาก!” ฉินเซียวตะคอกใส่เธอด้วยความรำคาญ“คุณตำรวจจางครับ เราจะยืนดูละครรักที่นี่เหรอครับ?” จ้าวจวิ้นโจวถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาตำรวจจางก็รู้สึกปวดหัวเช่นกัน เขาจึงส่งสายตาให้เพื่อนตำรวจคนอื่น ๆ แล้วสวีหว่านหนิงก็ถูกบังคับให้ควบคุมตัวไปเธอทั้งร้องไห้ทั้งเรียกหาพี่ฉินเซียว แต่ใครบางคนกลับไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองเธอเลยจนกระทั่งเสียงของเ
Read more

บทที่ 96

บทที่ 96“มึงมันเหี้ย!”สวีเหยียนซีด่าคำหยาบอย่างชัดถ้อยชัดคำจนทำให้ใบหน้าของสี่คนที่อยู่ไม่ไกลแสดงความประหลาดใจออกมาในระดับที่แตกต่างกันสวีเหยียนซีมีใบหน้าสวยโดดเด่น ปกติจะมีกิริยามารยาทงดงามตามธรรมชาติ ความประทับใจแรกที่ทุกคนเห็นเธอคือเป็นลูกคุณหนูจากตระกูลใหญ่แต่เมื่อเธอพูดคำหยาบ มันกลับดูแตกต่างอย่างไม่น่าเชื่อจ้าวจวิ้นโจวยกยิ้ม นั่นแหละถึงจะดูเหมือนคนกำลังโกรธดวงตาของสวีเหยียนซีฉายแววตาเย็นชา “เรื่องนี้ ฉันจะจำคุณไปตลอดชีวิต!”“ไม่นะ!” ฉินเซียวคว้ามือเธอไว้ “ผมผิดไปแล้ว เสี่ยวซี! ผมจะไปหาหมอที่เก่งที่สุดในโลกมารักษาอาจารย์ถังเดี๋ยวนี้ ผมจะขอโทษเขา ผมจะหาทางชดเชยให้แน่นอน ได้โปรดอย่าโกรธผมเลยนะ อย่าไม่สนใจผม”เมื่อเห็นฉากนี้ ใบหน้าหล่อเหลาของจ้าวจวิ้นโจวก็เย็นชาลงทันทีเขาสาวเท้าเดินเข้าไปเมื่อลู่อวี่ที่กำลังโมโหอยู่เห็นว่าเจ้านายของเขากำลังจะไปเป็นฮีโร่ช่วยสาวงาม เขาก็ตามไปอย่างตื่นเต้น “บอสไปแล้ว เราก็ไปเหมือนกัน!”ทว่าฟางห่าวและอู๋เสว่นีกลับจับแขนเขาคนละข้างอย่างรู้ใจฟางห่าวพูดว่า “แค่บอสก็พอแล้ว”“โธ่เอ้ย คนเยอะก็มีพลังมาก พวกเราไปเป็นกำลังเสริมให้สถาปนิกสว
Read more

บทที่ 97

บทที่ 97ข่าวสวีหว่านหนิงถูกควบคุมตัวได้แพร่ไปถึงหูของสวีเหยียนเช่ออย่างรวดเร็วแม่สวีร้องไห้จนตาแดงก่ำมาหาเขา“พ่อกับน้องสาวแกถูกจับตัวไปแล้ว ทำไมแกยังนั่งเฉยอยู่ตรงนี้! รีบไปหาทางช่วยพ่อกับน้องสาวแกออกมาเร็วเข้าสิ!”เสียงเร่งเร้าและเสียงร้องไห้ของแม่ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างมากเขาคลึงหว่างคิ้ว “รู้อยู่ว่าเกิดเรื่องใหญ่ในบ้าน เธอยังไปทะเลาะกับคนในอินเทอร์เน็ต วันนี้ก็ยังกล้าทำร้ายซีซีต่อหน้าตำรวจที่สถานีตำรวจอีก แม่ครับ ถ้ายังตามใจเธอต่อไป เธอก็จะกลายเป็นคนไร้ค่าไปเลยนะครับ!”“แล้วแกลืมไปแล้วหรือไงว่าเธอยังป่วยอยู่!” แม่สวีพูดอย่างโมโห “ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขาตั้งใจไปยั่วโมโหหนิงหนิง เธอก็คงไม่ใจร้อนขนาดนี้ ตอนนี้ยังมาพูดว่าเธอไม่ดีอีก แกรีบไปช่วยเธอออกมาให้ได้ก่อนสิ”“ผมจะไม่ช่วย ให้เธอสำนึกผิดในนั้นสองวัน” สวีเหยียนเช่อพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน“แก แก แก!” แม่สวียกมือขึ้นกุมหน้าอกด้วยความโกรธจัด “ฉันว่าแกตั้งใจเข้าข้างสวีเหยียนซี นังสารเลวนั่นแน่ ๆ !”“แม่ครับ!” สวีเหยียนเช่อเงยหน้าขึ้นอย่างกะทันหันด้วยความรำคาญ “อย่างน้อยเธอก็เป็นคนที่แม่เลี้ยงมานะ!”“ฉันเป็นคนเลี้ยงมาแล้วยัง
Read more

บทที่ 98

บทที่ 98ผู้จัดการร้านยิ้ม “โต๊ะอื่นเต็มหมดแล้วครับคุณสวี”“เต็มเหรอ?” สวีเหยียนซีกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ยังไม่เต็มเลยนี่ผู้จัดการร้านยังคงยิ้มอย่างดีที่สุด “อีกเดี๋ยวก็เต็มแล้วครับ”จ้าวจวิ้นโจวที่นั่งอยู่ตรงข้ามพูดขึ้น “สวีเหยียนซี ผมหิวแล้ว”สวีเหยียนซีจึงเลิกสงสัย นั่งลงอย่างรวดเร็ว แล้วสั่งอาหารสองสามอย่างอย่างชำนาญ จากนั้นถามว่า “ท่านประธานจ้าวอยากทานอะไรไหมคะ?”“คุณสั่งเลย ผมทานได้หมด”ดังนั้น สวีเหยียนซีจึงสั่งเพิ่มอีกสองสามอย่างผู้จัดการร้านถามว่า “คุณสวีครับ เปิดไวน์แดงเหมือนเดิมไหมครับ?”เหมือนเดิม? จ้าวจวิ้นโจวหรี่ตาลงเล็กน้อยและจ้องมองสวีเหยียนซีอย่างลึกลับสวีเหยียนซีส่ายหน้าและบอกว่าเปลี่ยนเป็นน้ำผลไม้แทนเมื่อผู้จัดการร้านออกไป จ้าวจวิ้นโจวก็ถามอย่างคลุมเครือว่า “คุณมาที่นี่บ่อยเหรอ?”“ฉัน...”“น่าจะถามว่าคุณกับฉินเซียวมาที่นี่บ่อยเหรอ?”“...ไม่ใช่ค่ะ ฉันกับคุณโหยวก็มาที่นี่บ่อยเหมือนกัน”จ้าวจวิ้นโจวยิ้มหน้าเจื่อน “ที่แท้ที่นี่ก็คือที่ออกเดทของพวกคุณ”“ไม่ใช่นะคะ”“ร้านอาหารในเมืองจิงมีตั้งมากมายให้คุณเลือก แต่คุณกลับพาผมมาที่ร้านที่คุณกับเขาออกเดทกันบ่
Read more

บทที่ 99

บทที่ 99“...”“สถาปนิกสวี คุณตั้งใจจะพาผมไปทัวร์สถานที่ออกเดททั้งหมดเลยหรือไง?” น้ำเสียงของจ้าวจวิ้นโจวเริ่มเปรี้ยวขึ้นเรื่อย ๆ สีหน้าก็แสดงออกชัดเจนว่า ผมไม่พอใจสวีเหยียนซีอยากจะทำหน้าหมดคำพูด แต่ก็ทำไม่ได้เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดแอปพลิเคชันสมาชิกของร้านนี้ และรายชื่อที่ผูกไว้ยังคงเป็นโหยวฉีเธอชูหน้าจอให้เขาดู“นี่เป็นสถานที่ออกเดทของฉันกับคุณโหยวคะ”“...”เธอดึงโทรศัพท์กลับคืนแล้วพูดว่า “ยังไม่สายมาก ฉันจะซื้อของว่างช่วงบ่ายไปให้เพื่อนร่วมงาน ถ้าท่านประธานจ้าวไม่อยากเข้าไปและไม่อยากกิน ก็รบกวนรอฉันในรถสักครู่นะคะ”แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ ใครบางคนก็ลงจากรถไปแล้วรอยยิ้มบนใบหน้าของสวีเหยียนซี แทบจะแข็งเป็นหิน เธอแค่ต้องการเลี้ยงอาหารเขาเพื่อตอบแทนบุญคุณ แต่กลับกลายเป็นว่าเหมือนเธอชวนเขามาออกเดทท่าทางของเขามันช่าง...เมื่อเข้าไปในร้านขนมหวาน พนักงานก็ต้อนรับเธออย่างอบอุ่นและเมื่อเห็นผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาที่มากับเธอในครั้งนี้ พวกเขาก็ตาเป็นประกายด้วยความอยากรู้อยากเห็นสวีเหยียนซีบอกพนักงานให้แพ็คขนมทุกอย่างอย่างละสองชิ้นก่อน จากนั้นก็เดินไปหาจ้าวจวิ้นโจวอย่างเป็นธรรมชาต
Read more

บทที่ 100

บทที่ 100“คุณไล่ผมไปไม่ได้นะ ที่นี่บ้านของอาจารย์ถัง และอาจารย์หญิงก็อนุญาตให้ผมอยู่ที่นี่ได้” ฉินเซียวไม่มีอารมณ์โกรธเลยแม้แต่น้อย เขาก้าวเข้ามาและยิ้มให้เธอ “ผมเชิญหมอที่เก่งที่สุดในเมืองจิงมาแล้ว ตอนนี้อยู่ข้างบน คุณอยากจะขึ้นไปดูไหม?”สวีเหยียนซีสะกดอารมณ์เอาไว้ และจ้องเขาด้วยสายตาเย็นชา “คุณว่างมากเหรอ?”ฉินเซียวยังคงยิ้ม “ตราบใดที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับคุณ ผมก็ไม่รู้สึกว่ามันน่าเบื่อเลยครับ”เมื่อเห็นเขาเข้ามาใกล้ สวีเหยียนซีก็ถอยหลังไปสองก้าว ไม่อยากจะสนใจเขา หันหลังเดินขึ้นไปชั้นบนก่อนฉินเซียวยิ้มอย่างพอใจ หันกลับไปทำหมูสามชั้นพะโล้ต่อเมื่อมาถึงชั้นสอง หมอกำลังคุยกับอาจารย์หญิงอยู่“ก็คงเหลือเวลาอีกไม่กี่วันนี้แล้วครับ จะใช้ยาอะไรก็ไม่มีประโยชน์แล้วครับ” หมอพูดด้วยน้ำเสียงหนักอึ้ง “คุณนายครับ ทำใจเถอะนะครับ”อาจารย์หญิงเช็ดน้ำตาพลางพยักหน้า “ขอบคุณค่ะ”ถึงแม้จะรู้ดีว่าไม่มีทางรักษาให้หายได้แล้ว แต่เมื่อได้ยินคำพูดนี้อีกครั้ง สวีเหยียนซีก็รู้สึกเย็นไปทั้งตัว ราวกับว่าขาถูกถ่วงด้วยตะกั่วจนเดินไม่ได้เลยอาจารย์หญิงเห็นเธอ “เหยียนซี เธอมาแล้วเหรอ? ตอนนี้อาจารย์ของเธอมีสติ
Read more
PREV
1
...
5678910
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status