All Chapters of หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่: Chapter 81 - Chapter 90

บทที่ 82ฉินเซียวกลัวพ่อ และให้ความสำคัญกับสิทธิ์ในการรับมรดกมากกว่า เชื่อว่าเขาไม่กล้าขัดคำสั่งของลุงฉินแน่นอนสวีเหยียนซีขับรถกลับว่านจิ่นฟุ เรสซิเด้นซ์ ระหว่างทางเธอแวะไปซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อของเมื่อเธอตั้งใจจะสตาร์ทรถอีกครั้ง เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากอดีตอาจารย์สอนดนตรีโดยไม่คาดคิดแต่ไม่ใช่ตัวอาจารย์เอง แต่เป็นภรรยาของอาจารย์“ใช่เหยียนซีไหม?” เสียงของอาจารย์หญิงฟังดูเหนื่อยล้าและอ่อนแรงสวีเหยียนซีถึงกับสะดุ้งตกใจ และมีลางสังหรณ์ไม่ดี“ใช่ค่ะ อาจารย์หญิง”“เหยียนซี มาดูหน้าอาจารย์ของเธอครั้งสุดท้ายหน่อยนะ สองสามวันมานี้อาจารย์บ่นถึงเธอหลายครั้งแล้ว เดิมทีฉันไม่อยากโทรหาเธอหรอก แต่ก็กลัวว่าเขาจะเสียใจ” อาจารย์หญิงกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ จึงยกมือขึ้นปิดปากร้องไห้ใบหน้าของสวีเหยียนซีซีดเผือดในทันทีเธอไม่รู้เลยว่าอาจารย์เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายเมื่อไปถึงบ้านของอาจารย์ถังอย่างรีบร้อน สวีเหยียนซีก็ยังคงอยู่ในสภาพที่ตกใจอยู่ อาจารย์หญิงพาเธอเข้าไปในห้อง และเห็นอาจารย์ถังที่เคยมีชีวิตชีวา ตอนนี้ร่างกายซูบผอมจนเหลือแต่กระดูก มีเครื่องมือทางการแพทย์วางอยู่สองข้างเตียงและส่งเสียงดั

บทที่ 84“คุณหนูเหยียนซี”เสียงคนแปลกหน้า ทำให้สวีเหยียนซีขมวดคิ้ว เมื่อมองตามเสียงไปก็เจอกับใบหน้าที่อ้วนอวบที่คุ้นตา เขาคือจูซื่อเหิง ผู้จัดการฝ่ายการเงินของบริษัทฮุ่ยตี๋ สวีเหยียนซีอึ้งไปสองวินาทีทำไมถึงไม่ใช่ฉินเซียว แต่กลับเป็นเขา?!บนใบหน้าของจูซื่อเหิงมีรอยยิ้ม แต่เป็นรอยยิ้มที่ทำให้คนรู้สึกขยะแขยง เขาเช็ดเหงื่อพลางเดินเข้ามา เอ่ยขอโทษอย่างสุภาพ “คุณหนูเหยียนซี ต้องขอโทษจริง ๆ ที่ต้องเชิญคุณมาด้วยวิธีนี้”สวีเหยียนซีเก็บความสงสัยในใจไว้ ขมวดคิ้วพลางถามเสียงเข้ม “ผู้จัดการจู ทำไมต้องวุ่นวายจับฉันมาแบบนี้?”“ก็อยากจะรบกวนคุณหนูเหยียนซีช่วยเรื่องหนึ่ง” จูซื่อเหิงก้มหัวเล็กน้อย น้ำเสียงเต็มไปด้วยความนอบน้อมเมื่อเห็นดังนั้น เธอก็แค่นยิ้ม “วิธีขอร้องของผู้จัดการจูนี่ แปลกดีจริง ๆ ”“สถานการณ์บังคับนะครับ” เขายังคงยิ้มบาง ๆ แบบคนมีเล่ห์เหลี่ยมสวีเหยียนซีเดาได้ไม่ยาก น่าจะเกี่ยวข้องกับข่าวฉาวเรื่องเลี่ยงภาษีที่เพิ่งถูกแฉตอนกลางวัน ไหนจะตำแหน่งของจูซื่อเหิงที่เป็นผู้จัดการการเงินอีก“จริง ๆ แล้วคุณต้องการให้ฉันทำอะไร?” เธอถามไปตรง ๆ จูซื่อเหิงโบกมือให้ลูกน้องยื่นกระดาษ

บทที่ 86จ้าวจวิ้นโจวไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ถอนหายใจโล่งอก แล้วถอดเสื้อคลุมออกสวมให้เธอ "เดินไหวไหม?" เสียงของเขาเหมือนมีก้อนหินทับไว้ ทุ้มและเศร้าหมอง แต่ก็แฝงไว้ด้วยความอ่อนโยน "อืม" สวีเหยียนซีรู้สึกโอเค อย่างน้อยก็ปลอดภัยไร้กังวล "เดี๋ยวฉันไปขอบคุณพวกเขาก่อน" เมื่อรู้ว่าสามีภรรยาคู่นี้เป็นคนช่วยสวีเหยียนซี จ้าวจวิ้นโจวจึงให้ฟางห่าวเตรียมของขวัญล้ำค่าเพื่อแสดงความขอบคุณ ขณะเดิน สวีเหยียนซีพยายามเดินให้เป็นปกติที่สุด แต่ก็ยังถูกจ้าวจวิ้นโจวสังเกตเห็น เขาอุ้มเธอขึ้นมาทันทีโดยไม่พูดอะไร "ไม่ต้อง...!" "อยู่นิ่ง ๆ ไม่งั้นเราจะล้มกันทั้งคู่" พวกเขาเดินอยู่บนทางเล็ก ๆ ริมทุ่งนา หากไม่ระวังก็อาจจะล้มลงได้ง่าย ๆ สามีภรรยาคู่นั้นเช่าที่นี่เพื่อปลูกข้าวสาลีและข้าว หลังจากตำรวจมาถึง สวีเหยียนซีก็เล่าเรื่องราวการถูกลักพาตัวทั้งหมด รวมถึงบอกตำแหน่งของบ้านหลังเล็ก ๆ แต่จูซื่อเหิงรวมถึงอุปกรณ์ต่าง ๆ ในบ้านได้หายไปหมดแล้ว เหลือไว้เพียงแค่โทรศัพท์ของเธอ ทั้งตำรวจและคนของจ้าวจวิ้นโจวกำลังตามหาตัวจูซื่อเหิง แต่สวีเหยียนซีไม่อยากกลับไปที่ว่านจิ่นฟุ เรสซิเด้นซ์ตอนนี้ เธออยากไปที่บ้า

บทที่ 88"ขอบคุณค่ะ... ท่านประธานจ้าว" สวีเหยียนซีรู้สึกปลื้มใจอย่างมาก ขณะที่เธอนั่งลง จ้าวจวิ้นโจวก็ยกบะหมี่อีกชามออกมา"ทำไมล่ะ คุณจะทานคนเดียวโดยไม่ให้ผมทานด้วยหรือไง""เปล่าค่ะ" สวีเหยียนซีตั้งหน้าตั้งตาซดบะหมี่ รสชาติดีอย่างประหลาด"เป็นไงบ้าง?""อร่อยมากค่ะ" นี่คือความจริง"เพิ่งหัดทำ""???" สวีเหยียนซีตะลึงไปสองวินาที ก่อนจะรีบชมเชย "ท่านประธานเก่งจริง ๆ ค่ะ"จ้าวจวิ้นโจวแย้มยิ้ม "ทานเถอะ เมื่อกี้ตำรวจเพิ่งโทรมา จูซื่อเหิงถูกจับได้แล้วที่สถานีขนส่ง"สวีเหยียนซีเร่งความเร็วในการซดบะหมี่ให้หมด ภายในสิบกว่านาที เธอกับจ้าวจวิ้นโจวก็มุ่งหน้าไปยังสถานีตำรวจเนื่องจากสถานการณ์พิเศษ พวกเขาจึงถูกจัดให้นั่งอยู่ในห้องประชุมด้วยกันเมื่อเห็นพวกเขามาด้วยกันอีกครั้ง ดวงตาของสวีเหยียนเช่อที่ดูเย็นชาอยู่แล้วก็เต็มไปด้วยความโกรธสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ รองผู้กำกับได้มาดูแลด้วยตัวเอง เมื่อเขาเห็นจ้าวจวิ้นโจวก็ยังคงแสดงความเคารพเล็กน้อย "คุณจ้าว ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ""ไม่ได้เจอกันนานเลยครับ ท่านรองผู้กำกับหลู" จ้าวจวิ้นโจวพยักหน้าตระกูลจ้าวมีอิทธิพลอย่างมากในเมืองจิง แล

บทที่ 90โหยวฉีกับสวีเหยียนซีเดินไปตามข้างทางแล้วเข้าไปในร้านปิ้งย่างแห่งหนึ่งอย่างรวดเร็วโหยวฉีรู้ว่าเธอชอบอะไร จึงรีบไปสั่งปิ้งย่างให้ทันทีเมื่อเธอกลับมา สวีเหยียนซียังคงไม่สบายใจอยู่ คิดไม่ตกกับเรื่องบางอย่าง“เป็นอะไรไป?”สวีเหยียนซีรู้ว่าคิดไปเองก็คงไม่ได้คำตอบอะไร เธอจึงตัดสินใจเล่าความสงสัยให้โหยวฉีฟังหลังจากฟังจบ โหยวฉีถามเพียงแค่ว่า “นี่เธอคิดไปเองหรือเปล่า?”“รู้สึกว่าไม่ใช่แค่คิดไปเอง” แต่เธอก็ให้เหตุผลที่สมเหตุสมผลไม่ได้ “ฉันแค่รู้สึกว่าเรื่องที่จูซื่อเหิงลักพาตัวฉันน่าจะมีผู้สมรู้ร่วมคิด”“ให้จ้าวจวิ้นโจวสืบให้สิ” โหยวฉีวางเครื่องดื่มไว้ตรงหน้าเธอ “ตอนนี้เธอควรจะดีใจนะ อีกไม่นานก็จะได้รับข่าวแล้วว่าสองพ่อลูกตระกูลสวีจะต้องเจอกับความซวย ปีนี้ตระกูลสวีจะไม่มีความสุข”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ คิ้วที่ขมวดอยู่ของสวีเหยียนซีก็คลายออกใช่แล้ว เธอควรจะดีใจยิ่งไปกว่านั้น การที่เธอไปปรากฏตัวต่อหน้าสองพ่อลูกตระกูลสวีและตำรวจในสภาพแบบนี้ จะยิ่งทำให้เรื่องการหลบเลี่ยงภาษีของบริษัทฮุ่ยตี๋ดูเป็นเรื่องจริงมากขึ้นไปอีกเมื่อรวมกับการกดดันของจ้าวจวิ้นโจวแล้ว การที่ตระกูลสวีจะต้อง