All Chapters of หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่: Chapter 51 - Chapter 60

บทที่ 52สวีเหยียนซีเม้มปากเล็กน้อยก่อนเอ่ยว่า “ผู้ช่วยฟาง ฉันขอถามหน่อยค่ะว่าพวกเราต้องอยู่เมืองไห่อีกนานเท่าไหร่?”ฟางห่าวแปลกใจเล็กน้อย “สถาปนิกสวีมีธุระด่วนหรือเปล่าครับ?”เธอส่ายหัวก่อนตอบว่า “เมื่อกี้ฉันเจอเพื่อนของพี่ใหญ่ที่ใต้ตึกค่ะ”นี่ไม่ใช่เรื่องด่วน แต่เป็นเรื่องไม่ค่อยดี ฟางห่าวจึงพูดว่า “งั้นคุณเข้าไปบอกท่านประธานจ้าวเถอะครับ”หลังจากจ้าวจวิ้นโจวได้ฟังเรื่องนี้ ก็ขมวดคิ้วก่อนถามว่า “ใคร?”“ลู่ฉือค่ะ”ตระกูลลู่ก็นับว่าเป็นตระกูลที่มีอิทธิพลตระกูลหนึ่งในเมืองจิง จ้าวจวิ้นโจวเคยได้ยินมาบ้าง “งั้นก็เปลี่ยนที่อยู่”ประมาณสิบห้านาทีต่อมา สวีเหยียนซีสังเกตเห็นรถของพวกเขาแล่นเข้าไปยังคฤหาสน์สไตล์โบราณที่เงียบสงบท่ามกลางย่านพลุกพล่านพ่อบ้านและบรรดาคนรับใช้ยืนเรียงกันเป็นระเบียบทั้งสองฝั่ง พร้อมกันเอ่ยว่า “ยินดีต้อนรับคุณผู้ชายกลับบ้านครับ/ค่ะ”สวีเหยียนซีเพิ่งรู้ตัวว่า นี่คือคฤหาสน์ของจ้าวจวิ้นโจวเขามีบ้านอยู่ที่นี่ แล้วยังจะไปอยู่โรงแรมทำไมกัน?มีเงินเยอะจนไม่มีที่ใช้งั้นเหรอ?ฟางห่าวสังเกตเห็นว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ จึงอธิบายด้วยความเป็นมิตรว่า “ท่านประธานจ้าวเกรงว

บทที่ 54“ได้ค่ะ รับทราบค่ะ”สวีเหยียนซีไม่ตื่นเต้นเลยแม้แต่น้อย เพราะจ้าวจวิ้นโจวรู้ดีว่านี่เป็นหนึ่งในจุดแข็งด้านการออกแบบสถาปัตยกรรมของเธอหลังจ้าวจวิ้นโจวทานอิ่มแล้วก็หยิบโทรศัพท์มาตอบข้อความ เขาไม่ได้ขยับตัว เพราะสวีเหยียนซียังทานอาหารอยู่ เขาจึงนั่งเป็นเพื่อนเธอแบบแฝง ๆส่วนสวีเหยียนซีกลับคิดว่าเขาแค่นั่งตอบข้อความเพียงอย่างเดียว ดังนั้นจึงไม่อยากขยับ แต่ด้วยความประหม่า เธอก็เลยทานอีกไม่กี่คำก็เสร็จอย่างลวก ๆพฤติกรรมของเธอหลบไม่พ้นสายตาของจ้าวจวิ้นโจว“ผมเร่งให้คุณทานเร็ว ๆ หรือไง?”“ฉันกินอิ่มแล้วค่ะ” สวีเหยียนซีส่ายหน้าอธิบายมือซ้ายของจ้าวจวิ้นโจววางโทรศัพท์บนต้นขาอย่างสบาย ๆ ดวงตาเป็นประกาย แต่ที่มากกว่าคือความจนปัญญา “สวีเหยียนซี ทำไมคุณทำราวกับผมจะกินคุณอย่างไงอย่างงั้น”สวีเหยียนซีอายจนหน้าแดง ก่อนยิ้มตอบด้วยความสุภาพว่า “เปล่าค่ะ ฉันอิ่มแล้วจริง ๆ”สำหรับความสุภาพจอมปลอมนี้ของเธอ จ้าวจวิ้นโจวควรชินตั้งนานแล้ว แต่ยิ่งมองเขายิ่งอยากจะฉีกหน้ากากจอมปลอมของผู้หญิงคนนี้ออกจริง ๆเมื่อถูกจ้องมองอยู่แบบนี้ สวีเหยียนซีรู้สึกราวกับโดนสัตว์ป่าที่จ้องมองเหยื่ออันแสนอร่อย

บทที่ 56เมื่อลุกขึ้นมามองเวลา แปดโมงแล้ว เธอจึงรีบลุกขึ้นมาล้างหน้าบ้วนปากเมื่อเปิดประตูออกไป เธอชนกับฟางห่าวพอดี“ผู้ช่วยฟาง คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ?” ในขณะเดียวกันเธอสังเกตเห็นยาในมือของฟางห่าว ยาไอบูโพรเฟน… เธอถามออกไปด้วยความเป็นห่วงว่า “ผู้ช่วยฟาง คุณมีไข้หรือปวดหัวเหรอคะ?”ฟางห่าวตอบอย่างเลี่ยงไม่ได้ว่า “จู่ ๆ ท่านประธานจ้าวก็ไข้ขึ้นสูงครับ”สวีเหยียนซีตะลึงไปชั่วครู่ “ท่านประธานจ้าวไม่สบายเหรอคะ?”เมื่อคืนยังดี ๆ อยู่ไม่ใช่เหรอ?!“ใช่ครับ อุณหภูมิจะแตะสี่สิบองศาแล้ว”“ไม่ได้เรียกหมอเหรอคะ?”“ท่านประธานจ้าวไม่ยอมให้ผมเรียกครับ”โตเป็นผู้ใหญ่แล้วยังจะกลัวหมอ? สวีเหยียนซีจึงพูดว่า “เขาป่วยขนาดนี้แล้วอย่าให้ไข้ขึ้นจนสติมึนงงไปเลยนะคะ ผู้ช่วยฟางฉันแนะนำว่าคุณเรียกหมอดีกว่านะคะ อย่าตามใจเขาเลย คาดว่าตอนนี้เขาน่าจะไข้ขึ้นจนสมองเลอะเลือน ต่อให้เขาจะคัดค้าน เขาก็ไม่มีแรงหรอกค่ะ”เขาเหมือนกับเนื้อปลาวางบนเขียง จัดการได้สบาย ๆในใจของฟางห่าวถึงกับตะลึง สมกับเป็นผู้หญิงที่ประธานจ้าวชอบ ช่างกล้าหาญจริง ๆ“ได้ครับ ผมจะไปเรียกหมอเดี๋ยวนี้ งั้นรบกวนสถาปนิกสวีช่วยผมจับตาดูหน่อยนะคร

บทที่ 58หมอ ???ฟางห่าว “...”สถาปนิกสวีกำลังเอาใจเด็กหรือนี่จ้าวจวิ้นโจวพลิกตัว ไม่มีท่าทีต่อต้าน สวีเหยียนซีหันหน้ามา แล้วยิ้มให้กับคุณหมอ ก่อนแสดงท่าทีเหมือนกำลังบอกว่าดูสิแค่สองประโยคก็เอาใจจนเขายอมฟังได้ นี่เป็นความสัมพันธ์แบบเจ้านายกับลูกน้องซะที่ไหน? คุณหมอเก็บเรื่องซุบซิบนั้นไว้ ก่อนตรวจจ้าวจวิ้นโจวอย่างรวดเร็ว คุณหมอสีหน้าจริงจัง บอกว่าต้องให้น้ำเกลือจ้าวจวิ้นโจวพอได้ยินว่าต้องให้น้ำเกลือก็เริ่มต่อต้านอีก ใครจะคิดว่าสวีเหยียนซีที่ยืนข้าง ๆ จะตอบรับอย่างรวดเร็ว เธอบอกหมอให้น้ำเกลือจ้าวจวิ้นโจวตอนนี้สุดท้ายเขาก็ทำได้เพียงแสดงหน้าตาบูดบึ้ง ปล่อยให้คุณหมอติดสายให้น้ำเกลือให้สวีเหยียนซีก็ทำเพราะหวังดีกับเขา ยังไงซะอุณหภูมิร่างกายที่สูงเกินไปอาจทำให้เขาช็อกได้ อีกอย่าง ถ้าวันนี้ยังไม่หายดี พรุ่งนี้คาดว่าน่าจะกลับเมืองจิงไม่ได้โชคดีที่หลังจากกินยาน้ำไปสองขวด อาการของจ้าวจวิ้นโจวใกล้จะคงที่แล้วเขาที่หลับแค่ตื่นเดียวในวันนั้นตอนบ่ายก็ลงมาเดินเล่นข้างล่างได้แล้ว เขาถือโอกาสเอางานที่เหลือมาทำจนเสร็จวันรุ่งขึ้น พวกเขาบินกลับเมืองจิงตามแผนเดิมเมื่อลงจากเครื่องบิน สวี

บทที่ 60วินาทีต่อมาเขาจับไหล่สวีเหยียนซีทั้งสองข้าง ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงดุดันว่า “เธอรู้ไหมว่าตอนนี้เธอกับฉินเซียวยังอยู่ในช่วงทบทวน แต่ตอนนี้เธอกลับอยู่กับผู้ชายคนอื่น ไม่กลัวถูกคนนินทารึไง? บอกพี่มา เธอตั้งใจแก้แค้นฉินเซียว ถึงได้ไปหาผู้ชายคนอื่นใช่ไหม?”สวีเหยียนซีสีหน้าเรียบเฉยก่อนสะบัดมือเขาออก “จะใช่ไม่ใช่มันก็เรื่องของฉัน คำพูดนี้พี่ไม่ควรพูดกับฉัน พี่ควรไปเตือนสวีหว่านหนิงต่างหาก มันเป็นเธอที่เป็นเมียน้อยแย่งสามีฉันไป ทำเรื่องที่ไร้คุณธรรมแบบนั้น”“แล้วก็พี่อย่าลืมนะ ตอนนี้คนนอกรู้หมดแล้วว่าคนที่จดทะเบียนสมรสกับฉินเซียวแท้จริงคือสวีหว่านหนิง งั้นฉันจะมีหรือไม่มีผู้ชายคนอื่น ใครจะมานินทาฉันได้? ตอนนี้คนที่นินทามันคือพี่!”สวีเหยียนเช่อโดนเธอตะคอกใส่จนสีหน้าตกใจ น้ำเสียงอ่อนลงทันที “ซีซี พี่ไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะ พี่แค่กลัวว่าเธอจะใช้อคติส่วนตัวตัดสินใจผิด ถูกคนหลอกเข้า”“ต่อให้โดนหลอก ฉันก็ยินดี!”เมื่อเห็นเธอหงุดหงิดแบบนี้ สวีเหยียนเช่อจึงแน่ใจว่าเธอตั้งใจหาคนมาแก้แค้นฉินเซียวจริง ๆเขากดอารมณ์ไว้ ยังคงใช้น้ำเสียงอ่อนโยนพูดเอาใจเธอว่า “ซีซี พี่รู้ว่าเธอกำลังระงับอารมณ