All Chapters of อ้อนรักคุณอาขา: Chapter 1 - Chapter 10

เสียงโทรศัพท์ที่โทรเข้ามา น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเกรงใจ นิธิ รับสายโทรศัพท์เบอร์ที่ใช้ติดต่องานด้วยความสุภาพ แล้วเปลี่ยนโทนเสียงทันทีที่รู้ว่าใครโทรมา รุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยที่รู้จักกันมานับสิบปี พี่อาทร น่าจะแก่กว่าเค้านับสิบปี แต่ด้วยสายรุ่นที่เหนียวแน่น ทำให้เค้าได้รู้จักชายผู้นี้ในฐานะโปรแกรมเมอร์มือฉกาจ และชายหนุ่มผู้รักภรรยาสุดหัวใจ ลูกครึ่งสาวสวยชาวญี่ปุ่นผู้บอบบางและอ่อนโยน แม้จะไม่แข็งแรงเท่าไหร่ แต่ครอบครัวนี้ก็สมบูรณ์แบบเหลือเกิน จนเค้าอดอิจฉาไม่ได้ เสียงรุ่นพี่เล่าถึงลูกสาวตัวน้อย น้องแองเจิ้ลยังจำได้ดีจนเค้าอดนึกเอ็นดู เด็กหญิงตัวเล็กไม่ได้ รูปถ่ายล่าสุด คือน้องแองเจิ้ล เรียนอยู่ประถมหนึ่ง เจ็ดขวบเท่านั้นเอง"ลูกสาวพี่สอบเข้ามหาวิทยาลัยนานาชาติได้ เริ่มเรียนเทอมนี้ พี่ฝากนิธ ช่วยดูหลานด้วย รับรองว่าแองเจิ้ลดูแลตัวเองได้ดี เพียงแต่นิธ อาจจะต้องเป็นผู้ปกครองแทนพี่เท่านั้น "นิธิรับคำ "ครับผมจะช่วยดูแลหลานให้ " นิธิรับคำอย่างหนักแน่น ก่อนจะวางโทรศัพท์ลงหลังจากพูดธุระจบแล้ว"หาคอนโดให้ห้องนึงสิ เอาแถวมหาวิทยาลัยนี้ นะ เอาที่ติดรถไฟฟ้าด้วย" เสียงนิธิบอกเลขาสาวใหญ่ที่อยู่หน้าห้อง

รถตู้วิ่งเข้ามาจอดที่คอนโดหรูกลางเมือง ยามรีบเปิดประตูทักทายอย่างสุภาพอ่อนน้อม คนรถเปิดประตูหลังแล้วเตรียมจะยกกระเป๋าให้อย่างรู้หน้าที่"ไม่ต้อง กลับได้เลย รถมีที่นี่เดี๋ยวกลับเอง" เจ้านายสั่งลูกน้องเสียงเรียบ ก่อนจะลากกระเป๋าเดินทางไปให้ คีย์การ์ดใบเล็กส่งให้คนข้างๆ แล้วเค้าก็สอนวิธีการใช้อย่างสุภาพ"ไม่ต้องกดนะคะ แค่สอดเข้าไป ลิฟต์จะไปถึงหน้าห้องเราเอง"แองเจิ้ลทวนคำ "ห้องเรา""อาหมายถึง ห้องอาที่แองเจิ้ลจะมาพักไงคะ"เค้าแก้คำพูดของตัวเอง ไม่กี่วินาที ลิฟต์ก็พาทั้งคู่มาถึงห้องพักของคุณอา ประตูลิฟต์เปิดออกก็ถึงหน้าห้องพอดี ทางเดินเข้าไปเพียงนิดเดียวก็ถึงที่วางรองเท้าแล้ว หรูหราสะดวกขนาดนี้ ราคาคงขนลุกแน่ๆ"คุณพ่อบอกว่าคุณอาจะหาคอนโดให้หนู เราจะไปกันวันไหนคะ" เธอถามออกไป นิธิกักตัวเธอเอาไว้ในอ้อมแขน แล้วบอกเสียงเรียบ"แองเจิ้ลจะอยู่ที่นี่ ระหว่างที่เรียน อาไม่ได้ใช้ห้อง ซื้อเอาไว้นานแล้ว " เค้าบอกตามความจริง นานๆทีจะพาสาวๆมาค้างบ้าง แต่เป็นพวกที่ต้องปิดเป็นความลับมากๆเช่นนางเอกสาว หรือ ลูกสาวคนดัง หลังๆเค้ามักจะเรียกพริตตี้มากกว่า จึงนอนที่คอนโดของพวกเธอ เสร็จก็กลับ ห้องนี้เลยปิดเอาไว

สองวันแล้วที่คุณอาไม่มา แองเจิ้ลอ่านรายละเอียดใบมอบตัวจนจะจำขึ้นใจแล้ว เธอจัดห้องใหม่ เตรียมเอกสาร หาอะไรทำฆ่าเวลาไปเรื่อยๆ กว่าจะผ่านไปแต่ละวัน แต่ละคืน ยากลำบากเหลือเกิน ตั้งแต่วันนั้น เค้าไม่ได้โทรมาหาเธอเลย มีแต่ส่งไลน์มาบอก ว่าให้คนรถนำอาหารมาส่งให้เท่านั้น อย่างน้อยเค้าก็ยังเป็นห่วงเธอบ้าง เด็กสาวแอบยิ้มอยู่เพียงลำพัง เมื่อเข้าไปดูรูปของเค้าในห้องนอนใหญ่อีกห้อง รูปถ่ายครึ่งตัวขนาดใหญ่ติดเต็มผนังห้อง"หล่อมากไปแล้ว" เธอไม่เคยรู้เลยว่า ผู้ชายวัยสามสิบสองปี จะหล่อขนาดนี้ งื้อเลขาหน้าห้องรู้สึกว่าเจ้านายจะใจลอยมากช่วงสองสามวันมานี้ หลังจากไปรับหลานกลับมา ก็รีบมาทำงานทั้งที่ตอนแรกบอกว่าจะไม่เข้ามาแล้ว"มาทำงานดีกว่า"เลขาเตรียมจะถาม แต่เจ้านาย กลับตอบออกมาก่อน แล้วก็อยู่ในห้องทำงานจนมืดถึงได้กลับบ้าน วันต่อมา เธอสังเกตว่าเจ้านายไม่มีสมาธิ ใจลอย และเเอบยิ้มคนเดียวในบางที คนเธออดแซวไม่ได้"ปิ๊งใครหรอคะ ใจลอยแล้วอมยิ้มแบบนี้" ชายหนุ่มส่ายหน้า"เปล่าๆไม่ปิ๊งใครทั้งนั้นแหละ"เค้าเปิดอ่านไลน์ของเธอทั้งวัน หลานสาวรายงานตัวแต่เช้าว่าวันนี้เธอทำอะไร ตั้งแต่เช้า แถมยังชวนเค้ากินข้าวเที่ยง ข้า

ตารางเรียนถูกส่งมาให้ดูหลังจากวันนั้นที่ไปมอบตัว คุณอาแอบเก็บความรู้สึกเอาไว้เพียงลำพัง ยิ่งเห็นหน้า ยิ่งเข้าใก้ล นิธิรู้ตัวดีว่าเค้าเจตนาไม่บริสุทธิ์กับหลานสาวแล้ว ริมฝีปากบางอ่อนนุ่มที่ใช้นิ้วสัมผัส มันมากพอให้เค้าอยากได้มากกว่านี้ เค้าอยากได้มากกว่านี้ นิธิหักห้ามใจตัวเองอย่างเร่งด่วน"น้องแองเจิ้ลเปิดเทอมแล้ว น่าจะเนื้อหอมน่าดู จริงไหมคะ"เลขาสาวชวนคุย เจ้านายหนุ่มเซนต์เอกสารหน้าตาเครียด เค้าไม่อยากคิดถึงเรื่องนี้เลย แม้รู้ว่ามันคงเป็นเรื่องจริง มือหนาพับแฟ้มงานปิดลง"ไม่มีอะไรแล้ว ผมกลับละ" เค้าบอกกับเลขา แล้วรีบคว้าเสื้อสูท เดินออกจากห้องอย่างรวดเร็วแองเจิ้ลนั้งทานขนมอยู่กับกลุ่มเพื่อนที่ใต้ถุนตึก เธอได้รับความสนใจจากเพื่อนและรุ่นพี่หลายคน ที่พยายามเข้ามาจีบและทำความรู้จัก แองเจิ้ลได้แต่ยิ้มบางๆและตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพว่า"เธอยังไม่พร้อมจะคบใคร และยังไม่คิดจะคบใคร เพราะผู้ปกครองหวงมาก" ทุกคนต่างเข้าใจดีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น แองเจิ้ลมองดูชื่อคนที่โทรเข้ามาแล้วใจเต้นตุบตับ นี่เป็นครั้งแรกที่เค้าโทรมา เธอกดรับสายทันที"แองเจิ้ลค่ะ" เสียงหวานส่งเสียงออกไป คนโทรมาตื่นเต้นไม่แพ้กัน เค

นิธิขยับจานวางลงกับพื้นแล้วดึงแขนเธอเข้ามาใก้ล สายตาของเค้าสะกดเธอเอาไว้แทบไม่ขยับตัว กลิ่นหอมของเธอเร้าความรู้สึกเข้าไป นิธิใช้นิ้วโป้งของตัวเองไล้ไปตามริมฝีปากบางเฉียบ"แองเจิ้ลรู้ไหม ว่าอาอยากจูบหนูตั้งแต่แรกเห็น"เค้าสารภาพความจริงออกมา เจ้าตัวก้มหน้าข่มความอาย แต่เค้ากลับจับคางเธอเอาไว้"มองอา แล้วห้ามอาสิ แองเจิ้ล ห้ามอาให้หยุดความคิดนั้น ห้ามอาให้เลิกคิดถึงแต่หนู"สาวน้อยสบตากับคุณอาแล้วกัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ"บางทีจูบหนูอาจจะไม่ดี เหมือนที่คุณอาคิดไว้ก็ได้นะคะ" เธอเปล่าท้าทายเค้า เธอแค่ล่อลวงเค้าเท่านั้นเองร่างบอบบางขยับตัวเข้าไปใก้ลแล้วสบตาคุณอาอย่างไม่ละสายตานิธิโอบเอวบางเข้ามาหาตัวเองแล้วจูบปากบางเบาๆสัมผัสริมฝีปากบางเพียงแผ่วเบา แล้วถอนปากตัวเองออก แค่แตะเท่านั้น เค้าก็แทบบ้าคุณอาย้ำลงไปอีกที ปากกับปากสัมผัสกันเบาๆ แล้วเค้าก็ขบเม้มริมฝีปากล่างเธอเอาไว้ แล้วจูบเม้มเข้าไปอีก เค้าอยากได้มากกว่านี้ นิธิเม้มปากเธอแล้วสอดลิ้นเข้าไปภายใน น้ำลายของเธอหวานเหลือเกิน เธอจูบไม่เป็น เค้าค่อยๆเลาะเล็มที่ริมฝีปากบาง ขบเม้มแล้วใช้ลิ้นแทรกเข้าไปอย่างอ่อนโยน มือของเธออยู่ที่หน้าอกของเค้า