All Chapters of The Billionaire's Private Tutor: Chapter 41 - Chapter 50

"Naintindihan mo ba?" Tanong ko tumango tango naman siya "Kung ganoon proceed tayo sa ibang posisyon. Bali tatlong posisyon tatalakayin natin ngayon kaya dapat maging open minded ka."Tumango naman siya at parang handang handa na talagang matuto sa mga aralin. Napangiti naman akoAno ang posisyon ng cowgirl?"Hindi nagkataon na ang posisyon ng cowgirl – kilala rin bilang posisyon ng cowboy o rider – ay ipinangalan sa isang propesyon na sikat sa pag-upo sa mga bagay . Ito ay isang matalim na posisyon sa pakikipagtalik, kung saan ang tumatanggap na kapareha (o dapat ay… pardner ) ay nakaupo sa ibabaw ng tumatagos – ito ay karaniwang itinuturing na isang titi na pumapasok sa puki, ngunit may tamang kumbinasyon ng mga accessories, anggulo, at saloobin, anumang kumbinasyon ng kasarian at ari ay maaaring gawin itong gumana."Tumango tango naman siya sa mga sinabi ko. Buti na lang talaga at nakapag aral ako ng ganito. Alam niyo, parang mga guro rin naman

Ginawa niya naman kahit naiilang pa. "At dahil nag spread na, try mong ipasok na yung sayo" utos ko. Gaya nga ng reaksyon niya kanina gulat pa rin ito na parang hindi niya kayang gawin. BaklaMaya maya pa ay naramdaman ko na ang pagpasok ng kaniya, at nang ipasok niya ito, parang naging isang teenager ulit ako na kaka virgin lang dahil sa laki ng kaniya at nararamdaman ko rin ang kaniya na parang nasa loob na ng puson ko.Hindi pa ako nakapagsalita sa gulat, grabe kawawa yung fiancee niya dahil sa laki ng akala nito. Siguro nawasak iyun ng una nilang gawin.Tumingin ako sa gulat niyang mukha "Now start to move" sabi ko "Dahan dahan muna"Tumango siya at dahan dahan ng gumalaw. Hindi ko naman mapigilan ang sarili kong mapaungol. At para mas makaramdam ng s a ra p sa nagyayari, agad kong dinakma at nilaro ang aking mga dibdib. Mahina lang ang paggalaw nito pero parang malagutan na ako ng hininga "Ayos lang po ba ang ginagawa ko ms. A?" Tan

"Hindi ako naniniwala na may nag-set up," sabi ko. "Pero kailangan nating alamin ang katotohanan."Tumingin ako kay Fin. "Tutulungan mo ba akong mag-imbestiga?" tanong ko."Oo naman," sagot niya. "Hindi ako magpapabaya sa’yo. At hindi ako magpapabaya sa negosyo mo."Tumingin siya sa akin, ang mga mata niya nagpapakita ng pagmamahal at determinasyon. "Kylus," sabi niya, "Alam ko na kaya natin itong harapin. Kaya natin itong malampasan. Mahal na mahal kita, at hindi kita iiwan.""Salamat," sabi ko. "Mahal na mahal din kita."Tumingin ako kay Hiroshi. "Hiroshi," sabi ko, "Alam kong hindi ka naniniwala sa mga materyales, pero sana ay tulungan mo kaming mag-imbestiga. Alam mo ang halaga ng maayos na konstruksyon. At alam mo na kailangan nating malaman ang katotohanan."Tumingin siya sa akin, ang mga mata niya nagtatanong. "Sige," sabi niya. Napabuntong-hininga ako habang nakasandal sa swivel chair ko. Ang buong araw ay ginug

"Sino ang nag-utos sa inyo?" tanong ko, ang boses ko nanginginig sa galit. Nakatitig ako sa mga suspek, ang mga mata ko ay naglalagablab sa poot.Tumingin ang isa sa kanila, ang mga mata niya ay nagpapakita ng takot at pagsisisi. “Sir, huwag po ninyong sasaktan ang mga pamilya namin. Wala po kaming ibang magawa kundi sumunod.”“Wala akong gagawin sa pamilya niyo,” sabi ko, “Pero kailangan kong malaman kung sino ang nasa likod ng lahat ng ito.”Tumingin ako sa dalawa, “Sino ang nag-utos sa inyo?” paulit-ulit kong tanong. “Sabihin ninyo ang totoo.”“Si Sir Hiroshi po ang nag-utos sa amin,” sabi ng isa sa kanila, “Hindi po namin intensyon makasakit ng mga tao na naipit ng mga materyales, pero napag-utusan lang po talaga kami, Sir.”“Hiroshi?” bulong ko, ang ulo ko ay napuno ng pag-aalala at galit. “Bakit?”“Hindi po namin alam,” sagot ng isa sa kanila. “Sabi po niya, kailangan daw naming ilagay ang mga bakal nang hindi tama. At kail

Ngumisi siya, at nagsimula siyang maglakad patungo sa akin. "Ang cute mo, Avriel," wika niya habang tinutukso pa ako. Tinutulungan niya akong magbago ng mood sa isang simpleng biro. "Baka hindi nga ganun kadali." Ngumiti siya nang mahinahon at umalis sa aking harapan nang saglit. Pinunasan ko ang noo ko, bahagyang pinapawi ang init ng katawan ko sa epekto ng pagtawa ni Yeshua. Sinubukan kong gawing komportable ang sarili ko, pero naramdaman ko ang pag-hagilap ko ng pakiramdam. "Pero seryoso, Avriel, kung may bumabagabag sa’yo, nandito lang ako," seryoso niyang sinabi. Ang boses niya ngayon ay hindi na ang magaan, kundi mas seryoso at puno ng malasakit. Ang mga mata niya ay nagbigay sa akin ng sagot sa mga tanong ko. Nagbigay siya ng ngiti, isang simpleng ngiti ng pag-aalaga na nakapagpasaya sa akin. "Salamat," sabi ko nang mahina, mas naramdaman ko ang pagkaseryoso ng mga salitang iyon sa kanyang mata.