All Chapters of เมียบังเอิญ (NC 18+): Chapter 101 - Chapter 110

“ขอบคุณมากค่ะ อุ๊ย! รุ่นใหม่เสียด้วย” เสียงร้องตื่นเต้นของภัคณิกา เพราะมันเป็นสิ่งที่เธอกำลังอยากได้พอดี“ขอบคุณนะคะคุณพ่อคุณแม่” รินลณีกล่าวขอบคุณพ่อแม่สามี ที่ตอนนี้เธอเปลี่ยนมาเรียกคุณพ่อคุณแม่ตั้งแต่จดทะเบียนสมรส ถึงแรก ๆ จะไม่ชินบ้างเพราะว่าเรียกคุณลุงคุณป้ามาทั้งชีวิต“ส่วนนี่เป็นของพ่อกับแม่ ขอให้ลูกทั้งสองประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานนะลูก ต่อไปนี้เป็นช่วงเวลาของการใช้ชีวิตที่เป็นผู้ใหญ่จริง ๆ แล้วนะคะ” สายไหมยื่นของขวัญเป็นเช็คเงินสดที่มีชื่อของทั้งคู่อยู่บนเช็ค“โห! คุณลุงคุณป้า สามแสนเลยเหรอคะ ภัคณิกาถึงกับตกใจเพราะเงินไม่ใช่น้อย ๆ“จ้า เอาไปลงทุนหรือเอาไปช็อปปิงก็ได้ ตามที่เราอยากทำ” กิตติบอกทั้งสองคน เพราะเขาก็รักทั้งสองคนไม่น้อยกว่ากันเลย ได้ระพีพัฒน์มาเป็นลูกเขยแล้ว ใจจริงก็อยากได้ภัคณิกามาเป็นลูกสะใภ้ แต่ไอ้เจ้าลูกชายเขานี่สิอายุน้อยกว่าหญิงสาวตั้งสามปี แต่เขาก็พอมีความหวังเล็กน้อย เพราะลูกชายของเขาจะคอยเป็นสารถีให้ภัคณิกาตลอด“นี่เป็นของพี่นะครับ ยินดีกับเราทั้งสองด้วย โดยเฉพาะน้อง เก่งมากเลยค่ะ” ระพีพัฒน์มอบของขวัญให้ทั้งคู่ แต่คำอวยพรนี่เห็นชัด ๆ ว่าลำเอียงไปทางเมี

ทำงานหรือเรียนต่อ ปัจจุบันการเดินทางจากกรุงเทพฯ มาพัทยานั้นใช้เวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมง เพราะถนนหนทางค่อนข้างดี หลังจากออกเดินทางสองชั่วโมงทั้งคู่ก็เดินทางมาถึงรีสอร์ตหรูซึ่งพวกเขาจองไว้หมดแล้ว โดยหมอภีมทำหน้าที่จัดการเรื่องที่พัก“โห ไอ้หมอพัฒน์ ไม่มาซะพรุ่งนี้ล่ะมึง” เอกภพเอ่ยแซว วันนี้เป็นอีกวันที่ไม่มีคู่ ตอนนี้เพื่อนของเขามีคู่กันหมด ส่วนเขาเพิ่งอกหักจากผู้หญิงที่คิดว่าจะจริงจัง สุดท้ายก็โดนทิ้ง ยังมูฟออนไม่ได้สักที เมื่อก่อนทิ้งผู้หญิงเป็นว่าเล่น ตอนนี้ไม่กล้าเปิดใจให้ใครเลย“รถมันติด อีกอย่างกว่าจะได้ออก เก็บของอีก ไม่ได้เก็บของไว้ตั้งแต่เมื่อวาน” ระพีพัฒน์บอกเพื่อนผู้สู่รู้“ไอ้ภีม เข้าพักได้เลยไหม” ระพีพัฒน์เอ่ยถามเพราะห้องของเขาและน้องเป็นห้องสวีตที่จองยากมาก นี่ก็ต้องใช้เส้นสายของมันกว่าจะจองได้“เออ เข้าพักได้เลย” หมอภีมบอกระพีพัฒน์ และหันไปบอกเมียเพื่อน หรือจะเรียกเพื่อนเมีย ถ้าเรียงลำดับความสำคัญคิดว่าคงเป็น...เพื่อนเมียเหมาะกว่า “น้องรินณี เพื่อนเข้าห้องพักกันหมดแล้วนะคะ”“ขอบคุณพี่หมอภีมนะคะ ที่จัดการเรื่องที่พักให้”“ไม่เป็นไรครับ ขอแค่น้องรินณีชอบ พี่ก็โอเคแล้วคร

“น้องพอลลี่อย่าว่าอย่างนั้นเลย พี่ว่าเงินที่กองตรงหน้าไอ้พัฒน์คงไม่ใช่ของใคร นอกจากของพี่” เอกภพเอ่ยบ้าง เพราะเขาเองก็ดวงจู๋ไม่ต่างจากเจ้ามือเลย“พี่หมอเอกขา ทำไมดวงเราสองคนจู๋แบบนี้คะ คู่เราก็ไม่มี เล่นไพ่เราก็ไม่ได้ แย่จังเลยนะคะ พอลลี่ว่าเราเลิกเถอะ วันนี้เราไปท่องราตรีดีกว่าค่ะ ปล่อยให้พวกมีคู่เขาอยู่กันไป”“ดีเหมือนกัน ไปกันเถอะ เปลี่ยนชุดดีกว่าครับ”“อ้าว อะไรเจ้า ทิ้งกันกลางทางเลยเหรอ” พายุเอ่ยแซวพอลลี่“ไม่ไหวแล้วค่ะพี่หมอยุ หมดตัวแล้ว ที่เหลือพอลลี่ขอเก็บไว้ไปเปย์ผู้นะคะ”“คืนนี้สั่งให้ทางรีสอร์ตจัดดินเนอร์ไว้ ดินเนอร์กันก่อนแล้วค่อยไปเที่ยว” ระพีพัฒน์บอกกับพอลลี่และเอกภพ เพราะทั้งสองมีแผนจะไปเที่ยวกันต่อหนึ่งทุ่ม ที่หน้าชายหาด พนักงานของโรงแรมนำอาหารทะเลนานาชนิดมาจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบ ส่วนคณะของหญิงสาวแต่งตัวแบบสบาย ๆ ออกมาเดินฉุยฉายให้รณภพถ่ายภาพเก็บไปพร้อม ๆ กับคู่บ่าวสาว เพื่อนำภาพชุดนี้ไปเก็บรวมอยู่ในเซตพรีเวดดิ้งต่อ ภาพถ่ายเซตนี้เน้นธีมแบบแนวธรรมชาติสบาย ๆ ริมทะเล“ตัวเองไม่ต้องมองกล้องมาก ทำเหมือนถ่ายทีเผลอ” ช่างภาพจำเป็นอดไม่ได้ที่จะบ่นพี่สาว เพราะเธอชอบหันมายิ้

รูปถูกส่งผ่านมาทางไลน์ เมื่อเขาพยายามโทร.ไลน์กลับไปที่เครื่องนั้นก็ไม่มีผู้รับสาย คิดว่าต้นทางคงบล็อกเบอร์ของเขา ระพีพัฒน์ยกมือถือโทร.หาผู้เป็นภรรยาทันที“น้อง อยู่ไหนคะ”“อยู่ห้องค่ะ”“ทำอะไรอยู่” ระพีพัฒน์ถามรินลณีไป ใจก็สั่นไปด้วย“ดูซีรีส์อยู่ค่ะ” รินลณีอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมวันนี้ชายหนุ่มถามแปลก ๆ“เฮีย มีอะไรรึเปล่า เสียงไม่ดีเลย”“เปล่าค่ะ เย็นนี้ค่อยคุยกัน เฮียรักน้องนะคะ”“ค่ะ รีบกลับนะคะ” รินลณีอดยิ้มไม่ได้ วันนี้สามีเธอคลั่งรักได้อีก คำว่ารักหวานหูที่ได้ยินเท่าไรก็ไม่เบื่อ เพราะเธอชอบทุกอย่างที่เป็นเขา ขอบคุณที่มีเขาในชีวิตเธอ เกือบสามทุ่มกว่าที่คุณหมอหนุ่มจะถึงคอนโดมิเนียม รินลณีอดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมวันนี้เขาถึงกลับดึก เพราะปกติจะไม่เกินหนึ่งทุ่ม ที่น่าแปลกใจอีกอย่างคือเธอโทร.หาเขา แล้วเขาไม่ยอมรับสาย“เฮีย ไปไหนมา น้องโทร.ไปทำไมไม่รับ”“พอดีไม่ได้ยิน ขอโทษนะครับ เดี๋ยวเฮียไปอาบน้ำก่อน”“กินข้าวมาหรือยังคะ”“เรียบร้อยแล้วค่ะ น้องทานหรือยังคะ”“ยัง น้องรอเฮีย” รินลณีพูด พอก้มหน้าน้ำตาเจ้ากรรมก็ร่วงหล่นลงหลังเท้าของเธอ“น้อง เฮ้ย! ร้องไห้เหรอ” ระพีพัฒน์โวยวายด้วยความต

“เมียเฮียสวยมาก ยิ่งโตยิ่งสวย” ชายหนุ่มกล่าวชมจนคนโดนชมเขินอาย การเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าเขาสร้างความเขินอายให้เธอเสมอ ยิ่งคำพูดกล่าวชมยิ่งทำให้ทั้งเนื้อตัวแดงระเรื่อ“น้องยั่วเฮียอีกแล้ว”“น้องไม่ได้ยั่ว...อ้า” รินลณีครางรับเมื่อเขากลืนกินปลายยอดถันของเธออย่างตะกละตะกลาม เธอรู้สึกเจ็บปนเสียวเมื่อมืออีกข้างของเขาลากวนอยู่เหนือส่วนอ่อนไหวตรงกลางกาย นิ้วมือแหวกเข้าในซอกหลืบ เพียงไม่นานนิ้วร้อนร้ายก็เข้ามาในกายเธอ นิ้วมือเข้าออกของเขาเรียกร้องความต้องการที่มีมากกว่าเดิม เธอยกสะโพกร่อนตอบรับนิ้วมือของเขา เสียงร้องครางที่ต้องการมากกว่านิ้วมือ“เฮีย...อ้า”“น้องร้อนมาก...อืม...” เขายังสร้างความสยิวและความหิวกระหายให้เธออย่างต่อเนื่องด้วยคำพูดและนิ้วโป้งที่ไล้วนติ่งเสียวกลางกาย น้ำหวานที่ไหลรินออกมาอาบนิ้วของชายหนุ่ม และเสียงดังของนิ้วมือกระทบส่วนกลางกายสาวมีน้ำหวานเป็นตัวเพิ่มความวาบหวาม สลับกับเสียงครางหวานของหญิงสาวเพียงไม่นานร่างกายบอบบางแต่อวบอิ่มในทุกส่วนที่ผู้หญิงควรจะมีก็สั่นเทาไปทั้งร่าง เธอแอ่นกายบิดเร่า เสียงครางดังกว่าในตอนแรก น้ำหวานไหลอาบทั้งฝ่ามือของเขา“เฮียขา...น้องไม่ไหวแล้