All Chapters of เมียบังเอิญ (NC 18+): Chapter 91 - Chapter 100

“ไม่ต้องมาอ้อน อย่าอยู่ห่างจากเฮียหรือเพื่อน เข้าใจไหม” เขากำชับเธออีกครั้งก่อนจะเดินออกจากห้องพักเพียงไม่นานทั้งสองคนก็มาถึงผับหรูกลางกรุงเทพมหานคร โต๊ะที่จองไว้คือโซนวีไอพี เพื่อน ๆ ก็นั่งกันที่โต๊ะหมดแล้ว“คิดถึง ๆ” รินลณีและเพื่อน ๆ สวมกอดกันเต็มที่เพราะไม่ได้เจอกันเกือบสองสัปดาห์ ถึงจะมีการพูดคุยผ่านไลน์กลุ่ม แต่ก็ไม่เหมือนการเจอตัวจริงแบบนี้“พอลลี่ วันนี้แกสวยมาก” พอลลี่ที่ตอนนี้ทางบ้านยอมรับในตัวตนของเธอแล้ว ทำให้เธอสามารถไว้ผมยาวตัดแบบบ๊อบสั้นซึ่งดูทันสมัยเปรี้ยวจี๊ดได้แล้ว“พวกแกก็สวย ไม่คิดว่าพี่หมอพัฒน์จะให้ใส่” พอลลี่เอ่ยแซวเพื่อน ซึ่งก่อนหน้านั้นเขาก็แซวแก๊งพี่หมอคนอื่นที่เป็นแฟนใบบัวกับใบเฟิร์นแล้ว ไม่คิดว่าจะให้ใส่กันมาจริง ๆ เพราะปกติพวกพี่หมอจะหวงแฟนไม่ชอบให้แต่งตัวโป๊สักเท่าไร ระพีพัฒน์เดินเข้าไปคุยกับหมอภีมและหมอพายุ ที่ตอนนี้ก็ถือว่าเป็นแฟนของเพื่อนเมียและยังเป็นเพื่อนเขาด้วย“โห นึกว่าจะป๊อดไม่ให้เมียใส่มา” ภีมเอ่ยทักระพีพัฒน์ทันที จริง ๆ พวกเขาทั้งสามไม่ค่อยมีใครอยากให้แฟนสาวแต่งตัวแบบนั้นมากนัก แต่ทำยังไงได้ เพราะมีการพูดข่มกันก่อนมาเที่ยวว่าใครกล้าให

“โอเค เพียงแต่ไม่หิว” รินลณีบอกเขาไปเพราะไม่อยากให้เพื่อนคิดมาก เขาเองก็เป็นคนพาหินและเป้มาเจอเธอและเพื่อนเอง จึงทำให้เขารู้สึกผิดไม่น้อย“ขอโทษนะ ถ้าเราไม่ตามไปก็คงไม่เกิดเรื่องขึ้น”“อย่าโทษตัวเองสิ อย่างน้อยแกก็เป็นเพื่อนฉันนั่งกินข้าว และยังช่วยฉันตอนอยู่ที่ผับ” ทั้งสองยิ้มให้กัน สำหรับเธอภรัณยูก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีเสมอ ถึงการเรียนจะแข่งขันกันก็ตาม แต่ความเป็นเพื่อนที่เธอมอบให้เขามาตลอด มันคือกำลังใจชั้นดีที่ทำให้เขาพึงใจกับสถานะที่หญิงสาวมอบให้“แล้วแกได้บอกพี่พัฒน์ไหม”“ไม่ได้บอก ไม่รู้จะบอกทำไม” รินลณีกับภรัณยูมองหน้ากัน การมาฝึกงานครั้งนี้นอกจากเรื่องงานแล้ว ยังมีอย่างอื่นอีกที่ทำให้เขาและเธอต้องวุ่นวาย ดีนะที่เหลือการฝึกงานอีกแค่ไม่กี่สัปดาห์ น้ำปั่นและพลอยใสที่อยู่กลุ่มเดียวกับภรัณยูและรินลณี ทั้งคู่ก็ยังร่วมทำงานกลุ่ม แต่ความสัมพันธ์ของทั้งหมดก็ไม่ได้เหมือนเดิมอีกแล้ว ภรัณยูและรินลณีตั้งใจทำโพรเจกต์และกำหนดการพรีเซนต์ในอีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้า“จริงเหรอวะ ที่นางเป็นเด็กเสี่ย” เสียงคนที่พูดกันในห้องน้ำ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า ‘นาง’ ที่คนขี้นินทาพูดถึงหมาย

กวีผู้เป็นอาถึงกับแอบขำในใจ คิดว่าเรื่องนี้ระพีพัฒน์คงโกรธน่าดู ไม่งั้นคงไม่แสดงอาการขนาดนี้ “ค่ะ” เสียงตอบรับเบาหวิวและออกสั่นของน้ำปั่นทำให้เขารู้ว่าเธอกลัวเขาจริง ๆ และเขาก็หวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้น เขาไม่อยากเล่นบทโหดมากกว่านี้โดยไม่จำเป็นรินลณียืนงงกับคำขอโทษของทั้งสามคน ไม่คิดว่าคนอย่างสามคนนี้จะรู้สึกผิดและกล้าขอโทษคนอื่น ดูแล้วคงไม่พ้นเจ้าของหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทที่วันนี้แต่งตัวจัดเต็มตั้งแต่เช้า “พวกเราขอโทษนะที่ว่าเธอเป็นเด็กเสี่ย”“อือ” รินลณีตอบรับ แต่ก็ไม่อยากมองหน้าทั้งสามคน ใบบัวสอนเธอว่าอย่าไปใส่ใจกับคนพวกนี้ เวลาของเรามีค่ามากกว่าจะมาใส่ใจคนที่ไม่มีผลกับชีวิตของเรา ซึ่งเธอเองก็ลืมไปตั้งแต่ตอนที่โมโหแล้วเล่าให้เพื่อน ๆ ฟัง แต่ใครจะคิดว่าภัคณิกาจะไม่ปล่อยผ่าน เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ระพีพัฒน์ฟัง จนเขาต้องเข้ามาบริษัทวันนี้ บริษัทแห่งนี้พ่อและคุณอาของระพีพัฒน์ก่อตั้ง ตั้งแต่เมื่อหลายสิบปีก่อนจนบริษัทใหญ่โตมีมูลค่ากว่าแสนล้านแบบนี้ได้ พ่อของเขาเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ และโอนหุ้นให้เขากับภัคณิกา ส่วนระพีพัฒน์ซื้อหุ้นบางส่วนจากนักลงทุนรายย่อย

“ไม่” รินลณีบอกเพื่อน ๆ“ไม่หึง” พอลลี่เอ่ยถามพร้อมย่นคิ้ว“ไม่เหลือ” รินลณีบอก“ห้า สี่ สาม สอง...” รินลณียกมือถือขึ้นให้เพื่อนดู เพราะสายที่โทร.เข้าคือระพีพัฒน์ รินลณีเดินออกจากห้องรับแขกไปยังด้านนอกห้องเพื่อรับโทรศัพท์คุณสามีขี้หึง“กูว่านะ เดี๋ยวผัวมันคงมารับ” พอลลี่เบ้ปากให้คนที่เดินออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก“ถ้าเป็นฉันก็น่าจะหึงนะ เพราะยูก็ไม่ใช่เล่น ๆ อะแก เป็นคู่แข่งที่น่ากลัวอยู่” ใบเฟิร์นออกความคิดเห็น เพราะภรัณยูถือเป็นหนุ่มฮอตของคณะเลยก็ว่าได้ ถ้าต้องเทียบระหว่างเดือนมหาวิทยาลัยกับเดือนวิศวะ ก็เลือกยากอยู่นะ“ถ้าชอบหล่อผู้ดีก็เลือกพี่หมอพัฒน์ แต่ถ้าชอบหล่อแบบแบดบอยก็เลือกยู” ใบบัวออกความเห็น“แต่ถ้าพูดถึงความเปย์ ฉันเลือกพี่หมอพัฒน์” พอลลี่เอ่ยขึ้น“ก็แน่ละสิ ใบที่แกถืออยู่นี่ก็พี่หมอพัฒน์ซื้อให้เมื่อตอนวันเกิดปีที่แล้ว” ใบเฟิร์นบุ้ยปากไปทางกระเป๋าสะพายใบเล็กที่พอลลี่ทั้งรักทั้งหวง เรียกว่าเป็นลูกรักก็ว่าได้ เพราะราคาของมันไม่ได้น้อยตามขนาดเลย ซึ่งทั้งสามสาวก็ได้ของขวัญแบบเดียวกันทั้งสามคน เพียงแต่วันนี้ใบบัวและใบเฟิร์นไม่ได้สะพายมาเท่านั้นเอง“ทำอย่างกับพวกแกไม่ได้”“เออ ถ้

“เก่งมากน้อง...อ้า”หญิงสาวขยับสะโพกส่ายร่อน คุณหมอหนุ่มร้องครางออกมาเพราะความรัดแน่นตัวตนของเขาจนแทบจะปวดไปทั้งตัว“น้อง...น้อง...เบาหน่อย”“เจ็บเหรอ” รินลณีเอ่ยถามพร้อมทั้งเงยหน้ามองคนตัวโตที่กอดเธอแน่น“เสียว! จะแตก” พออยู่บนเตียงด้วยกันแล้ว คำพูดห่าม ๆ ก็ออกมาจากปากคุณหมอไม่หยุด แต่มันก็เร้าอารมณ์ได้ดีเหลือเกิน เธอชอบเขาในมุมนี้ มันดิบห่ามดีกว่าทั้งคู่จะจบบทรักร้อนแรงก็ล่วงเลยไปเกือบหลายชั่วโมง จำนวนของความฟินคงนับไม่ถ้วน เพราะเธอแทบจะหลับทันทีเมื่อบทรักสุดท้ายจบลง“นี่แกจะพรีเวดดิ้งกี่รอบ” พอลลี่เอ่ยถามเพื่อนที่ชวนพวกเธอไปถ่ายรูป ซึ่งครั้งนี้น่าจะเป็นครั้งที่สามของการถ่ายรูปพรีเวดดิ้ง ถ่ายกันตั้งแต่เรียนปีสองช่วงปิดเทอมก่อนขึ้นปีสาม แล้วนี่ปีสี่ก็จะชวนไปถ่ายอีกที่น่าโมโหคือพรีเวดดิ้งอยู่นั่นแหละ แต่ไม่ยอมจัดงานแต่งสักที“รอบนี้สุดท้ายแล้ว พอเรียนจบก็จัดงานแต่งงานแล้ว เฮียบ่นฉันตลอดว่าไม่ยอมจัดสักที”“ก็สมควรไหม” ใบเฟิร์นพูดเสริม เธอเองก็มองว่ารินลณีกับระพีพัฒน์ควรจัดงานฉลองมงคลสมรสได้แล้ว เพราะพวกเธอรอรับช่อดอกไม้กันอยู่“จะไม่ไปว่างั้น” รินลณีเอ่ยถามเพื่อน ถ่ายพรีเวดดิ้งรอบนี้