THIRD PERSON:Maaga pa lang, abala na si Silas sa barangay, nakasuot ng simpleng polo at slacks, habang sinusuri ang repacking ng mga grocery packages. Ang araw ay sumisiklab sa paligid, naglalarawan ng mga tao na nag-aabang sa kanya—may halong pag-asa, pag-usisa, at konting pag-aalinlangan.“Maayos po ba ang laman ng bawat package?” tanong niya sa isa sa mga volunteers, habang dahan-dahang tinitingnan ang bawat supot ng bigas, de lata, at iba pang pagkain.Tumango ang volunteer. “Opo, Gov. Lahat po ay kumpleto.”Ngiti si Silas, hindi malakasan, tahimik lang, pero may direksyon sa bawat kilos. Habang inaabot ang mga pakete sa mga nanay at matanda, ramdam ang respeto at konting takot sa kanyang paligid. Ang bawat pasasalamat ng mga mamamayan ay nagmumula sa puso, ngunit ang kanyang presensya ay nagbibigay pa rin ng implicit na kontrol—alam nilang siya ang may hawak ng sitwasyon.Sa gilid ng barangay hall, nakapuwesto ang isang news crew. Mabilis nilang kinukunan ang bawat galaw ni Sila
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-24 อ่านเพิ่มเติม