All Chapters of ทะลุมิติเรื่องนี้แถมฟรีพ่อของลูก: Chapter 31 - Chapter 40

สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น เสียงลือเสียงเล่าอ้างใดก็ไม่สู้ พวกพระเอกที่พูดน้อยต่อยหนักกินดุมีอยู่จริง!“อ๊ะ... แฮ่ก”ร่างบางคุกเข่าบนโซฟา สายตาทอดมองวิวทะเล หันบั้นท้ายอวบอัดเข้าหาร่างสูงกำยำ เขายืนบนพื้นมือจับล็อคสะโพกบาง ขณะตอกอัดแท่งร้อนใส่ร่องรักฉ่ำน้ำ จนเสียงเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วบริเวณ“อึก!”บทชีวิตเธอมันหนักหนาแสนสาหัส!พบพาลมาเจอของใหญ่ถึกทนไม่พอ ยังจ้วงแทงเธอไม่ยั้งจนพรุนไปหมดแล้วเพียะ“อ่า” ธันย์ธาราครางทุ้มต่ำ ฟาดมือบนบั้นท้ายขาวจนขึ้นรอยแดงเธอซบใบหน้าลงบนที่พิงโซฟา แผ่นหลังบางเว้าโค้ง โก่งบั้นท้ายยกสูงให้แก่นกายไหลลึกเข้ามาจนสุดลำทุกการขยับเข้าออกในร่องรูน้อยๆ มันเสียวสยิวจนยากจะต้านทานไหว เมือกใสเคลือบแก่นกายจนเปียกเยิ้ม อีกทั้งในโพรงนุ่มยังโอบรัดเขาแน่นจนใกล้จะแตกหลั่งรอมร่อรู้สึกดีต่อกันมากเท่าไหร่ ร่างกายก็ยิ่งผลิตสารความสุขมาให้เสพ“โลกเดิมที่คุณจากมา... อ๊ะ- อึก คุณต้องเจ้าชู้มากใช่มั้ย”“ผมดูเป็นคนแบบนั้นเหรอคุณ”“ก็... อ๊ะๆ คุณธันย์อย่าเพิ่งเร่งเครื่องได้มั้ย อื้อ”เธอเอี้ยวลำตัวยกขึ้นเล็กน้อย พอหันไปมองก็พบว่าเขาร่อนเอวสอบเข้าใส่ไม่ปราณี ก่อนจะใช้มือยันหน้าท้

คู่รักข้าวใหม่ปลามัน นั่งข้างกันกินไข่กระทะที่ปรุงสดใหม่ ผลัดกันป้อนใส่ปากอย่างหวานชื่น จนนึกว่านี่เป็นตอนจบของบทนิยายด้วยซ้ำแต่... นี่มันเพิ่งเริ่มต้นต่างหากมันควรจะเป็นตอนจบที่มีความสุข แต่คนร้ายที่ลอบกัดเขายังไม่ถูกจับกุม ความทรงจำที่ขาดหายไปอาจเป็นอีกหนึ่งตัวช่วยสำคัญ ถ้าจำได้ก็อาจจะนำไปสู่จุดแก้ไขของเจ้านายเธอ“คุณคิดว่าความทรงจำที่หายไปคือกุญแจสำคัญเหรอ”“ใช่ค่ะ อาจจะเป็นจุดพลิกผันของเรื่องก็ได้นะ”ธารตะวันพยักหน้าหงึกหงัก เขาที่มองมาใช้มือเช็ดคราบเลอะบนมุมปากให้ ก่อนจะดึงเธอเข้าไปหอมหัวแล้วกอดไว้เพิ่งจะรู้ ประธานธันย์ที่วางมาดเย็นชา กลายเป็นลูกหมาตัวโตชอบอ้อนแฟนสาวเก่ง เพราะตั้งแต่เลื่อนสถานะเป็นแฟน ธันย์ธาราก็ตามติดคุณผู้ช่วยเป็นตังเม“คุณธันย์ปล่อยฉันก่อนได้ไหมคะ”“ทำไมล่ะ”“นั่งคุยดีๆ หน่อยสิคุณ นี่เรื่องจริงจังนะคะ” เธอเหลือบหางตามองเขาที่เกยคางไว้บนไหล่ สองแขนกอดรัดแทบจะเกยตักกันอยู่แล้ว“แล้วผมไม่ได้จริงจังตรงไหน แค่อยากเต็มพลังหน่อย” เขาเลิกคิ้วขึ้นถาม พลางอิงแนบใบหน้าที่ลำคอเธอ รอฟังว่าคุณผู้ช่วยจะพูดอะไรต่อให้จบ “คุณคิดดูสิคะ ในนิยายบางเรื่อง... มักจะวางให้ตัวเอกค

สายฝนโปรยปรายบางเบา ไอหมอกเกาะพราวบนหน้าต่าง แต่สองร่างชายหญิงที่เปลื้องผ้าให้กัน กำลังกอดเกี่ยวแบ่งปันไออุ่นจากเรือนกายที่เบียดเสียดกันไปมา“อืม...”เธอครางรับในลำคอ พลางเอียงใบหน้าสลับองศาจูบ ขณะที่นั่งคร่อมทับอยู่บนตักแกร่ง บดเบียดแก่นกายที่เสียดสีตรงหน้าท้องธันย์ธาราตะโบมจูบปากและลำคอเธอ ในขณะเดียวกันก็รูดรั้งแท่งร้อนขึ้นลง ก่อนจะจับสะโพกบางให้ยกตัวขึ้น ใช้ส่วนหัวหยักถูไถที่ร่องชื้นฉ่ำน้ำ พร้อมกับกดท่อนเอ็นที่ขยายเต็มตัวเข้าในร่องรูคับแคบ“ยกก้นหน่อยสิตะวัน”“อื้อ...”“กดตัวลงมาเลยคุณ”ใบหน้างามล้ำบิดเบ้เหยเก ยามแท่งร้อนชำแรกแทรกตัวเข้ามา เบิกทางให้อ้ารับความใหญ่โตในร่องรัก“อ๊า” เธอเชิดหน้าตัวสั่นเกร็ง เมื่อเขาซุกหน้าลงที่กลางอก สองมือก็โกยเต้านมเข้าหากัน ก่อนจะใช้ลิ้นกับฟันหยอกล้อ ขบเม้มจนขึ้นรอยแดงปนกับหยาดน้ำลายที่เปียกชุ่มบทอีโรติกเริ่มเร่าร้อนขึ้นตามลำดับ ทั้งคู่พักเรื่องราวหลักเอาไว้ เพื่อเสพสุขระหว่างทางให้หวานชื่นฉ่ำใจเรียวแขนแกร่งกอดรัดร่างบาง มือลูบไล้แผ่นหลังเปลือยของเธอไปมา ก่อนจะขยับลงไปบีบคลึงก้นงามงอน“อ่ะ” ธารตะวันมุ่นคิ้วนิ่วหน้า กลั้นหายใจเพียงเฮือกเดียว ตัวเ

“คุณธันย์... คุณโอเคไหมคะ”หลังสองสามีภรรยากลับไป ร่างบางระหงก็ยืนประกบข้างเตียง มองสีหน้าของธันย์ธาราที่จมอยู่ในภวังค์ความคิดน้องชายที่ตกเป็นผู้ต้องสงสัย ทำให้ใจเขาไขว่เขวไปเล็กน้อย เพราะเสียงที่ดังกึกก้องอยู่ในหัว แม้จะฟังไม่ได้ประโยค แต่เขามั่นใจว่าเป็นเสียงของผู้หญิง ต่อปากต่อคำกับเขาในเหตุการณ์นั้นกึ่งจะทะเลาะและสาดอารมณ์ใส่กันด้วยซ้ำต้องทะเลาะหนักแค่ไหน เขาถึงโดนตามล่าหัวแบบนี้กัน“ผมได้ยินเสียงคนทะเลาะกันในหัว มีภาพ... น่าจะมีภาพเหตุการณ์ในวันนั้นด้วยนะคุณ”“แล้วคุณเห็นหรือได้ยินอะไรบ้างคะ”“เสียงคนทะเลาะกันเรื่อง...”ธารตะวันมุ่นคิ้วลุ้นตัวโก่ง มองใบหน้าของเขาที่เหยเกคิดหนัก แต่ว่ามือของทั้งคู่ยังกอบกุมให้กำลังใจกันไม่ห่าง“เรื่องที่โดนหักหลัง ผมได้ยินคำพูดตัวเองว่าจะไม่ปล่อยคนที่ทำไว้แน่นอน แปลว่าเรื่องมันอาจจะร้ายแรงมากแน่ตะวัน”“เรื่องร้ายแรงเชียวเหรอคะ”“ผมคิดว่างั้นนะ ไม่งั้นเขาจะตามเก็บผมทำไม”ประธานธันย์ใช้นิ้วโป้งเกลี่ยหลังมือขาว สายตาที่สบมองคุณผู้ช่วยเจือรอยความอบอุ่น แต่เธออดหวั่นใจไม่ได้ ทั้งพฤติกรรมแปลกพิกลของธารภูมิภัคร ถามถึงความทรงจำหลักที่หายไปไหนจะเสียงขอ

ธารตะวันยืนใจลอย ขณะจับเหยือกน้ำเย็นเทใส่แก้ว ในหัวครุ่นคิดถึงภาพฝันวันข้างหน้า เธอกับเขาอาจจะโดนกีดกั้นเรื่องของความรักนักอ่านตัวยงอดหวั่นใจไม่ได้ ในนิยายแทบทุกเรื่องที่เคยอ่าน หากฐานะไม่เหมาะสมกัน ย่อมถูกกีดกั้นให้ชีวิตรักมีอุปสรรคทุกที ซึ่งแน่นอนว่านิยายที่เธออ่านมาจบดีทุกเรื่อง แต่เรื่องนี้จะไปถึงปลายทางเดียวกันหรือเปล่านี่เป็นบททดสอบของลูกสะใภ้ที่ไร้ศักด์งั้นเหรอ...“เฮ้อ ปัญหาแม่ผัวลูกสะใภ้ เจอเข้าจริงหนักใจเหมือนกันนะ”ร่างบางระหงพูดพึมพำกับตัวเอง เหมือนการคิดวกวนไม่ช่วยให้เธอปล่อยวาง จนเกิดอาการแพ้เสียงในหัวอย่างที่เห็นพวกตัวหลักที่ชอบพูดคนเดียว คิดว่ามีแค่ในละครที่เคยดูซะอีก“อ่า แม่เขาก็ดูไม่ได้ใจร้ายเท่าไหร่... คิดมากไปไหมเรา”เธอไม่อยากตัดสินคนจากภายนอก เนื้อเรื่องอาจจะมีการพลิกผันก็เป็นได้ การสวมบทบาทเป็นบุคคลที่หนึ่งไม่ง่ายเลย เธอเดาความคิดและมุมมองตัวละครอื่นไม่ออกพวกเขาคิดอะไรอยู่กันแน่ และบทต่อไปจะลงมือทำอะไรกันแต่ทว่า คุณผู้ช่วยคงคิดเพลินไปหน่อย เหยือกที่รินน้ำอยู่มันล้นออกจากแก้วจนเปียกโต๊ะ เธอถึงได้ลนลานรีบหยิบผ้ามาเช็ดทันที“ตั้งสติหน่อยตะวัน ไม่มีอะไรให้คิดม