Semua Bab คุณสามีไร้ค่า เรามาหย่ากันเถอะ: Bab 11 - Bab 20

ภายในงานไว้อาลัยของนายท่านผู้เฒ่ากงที่ทุกคนต่างให้ความสนใจอยู่กับหวงซืออิ๋งที่กงเฉิงเซวียนออกหน้าแทนเธอและดูแลเธอโดยไม่สนใจภรรยาที่ทำหน้าที่เป็นแม่งานอย่างยากลำบากนั้น ก็ยังมีสายตาอีกคู่หนึ่งเช่นกัน ที่กำลังมองไปยังหลี่เย่อิงด้วยความชอบใจ“มองภรรยาคนอื่นซึ่ง ๆ หน้าแบบนี้ไม่ดีเลยนะนายท่านประธานเหอเทียนเหวิน” เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นหยอกเย้าเพื่อนของเขาอย่างอดไม่อยู่“ฉันยังไม่มีคนรักหรือพันธะทางใจกับใคร จะมองคนสวยบ้างก็ไม่แปลกอะไรไม่ใช่หรือไง คนที่มีเมียอยู่แล้วแต่กลับเสนอหน้าไปประคบประหงมผู้หญิงคนอื่นโดยไม่สนใจไว้หน้าภรรยาที่ตัวเองตบแต่งมาต่างหากที่น่าสมเพชยิ่งกว่า” ชายหนุ่มเจ้าของชื่อตอบโต้ขึ้นทันทีโดยไม่คิดที่จะละสายตาไปจากหญิงสาวคนหนึ่งเลยแม้แต่น้อย“อ่า...ที่นายพูดมันก็ไม่ผิดแฮะ” กู้หย่งเฟิงเห็นด้วยกับคำพูดของเทียนเหวินทันที‘ไม่ได้ดูเสียใจ แต่ดูเหมือนคนกำลังสนุกกับเรื่องตรงหน้ามากกว่า หรือเธอไม่ได้รักเขา?’ เหอเทียนเหวินพิจารณาท่าทีของหลี่เย่อิงแล้วคาดเดาความรู้สึกของเธอในใจ“เพราะฉะนั้น...ฉันมองเธอย่อมสบายตากว่ามองภาพน่ารังเกียจนั่นเป็นไหน ๆ นายไม่คิดงั้นหรือไง” ชายหนุ่มบอกกับ

กงเฉินก้มหน้ายอมรับความต้องการของลูกสะใภ้คนเก่งที่อีกไม่กี่ชั่วโมงหลังจากนี้จะกลายมาเป็นหลานสาวสุดที่รักของเขาเช่นเดิมอย่างไร้วาจาที่จะเหนี่ยวรั้งเธอไว้หลังจากที่หลี่เย่อิงขอตัวกลับไปพักผ่อน ชายวัยกลางคนที่ขึ้นมาดำรงตำแหน่งเสาหลักของตระกูลกงคนล่าสุดก็นั่งครุ่นคิดเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของเขาอย่างเงียบเชียบโดยไม่มีทีท่าว่าจะพักผ่อนเผียะ!!! เสียงฝ่ามือที่ฟาดลงบนใบหน้าของกงเฉิงเซวียนเข้าอย่างจังดังขึ้นทันทีที่กงเฉินเดินเข้ามาในห้องทำงานของลูกชายเรียบร้อยแล้ว“ถ้าแกไม่อยากแต่งงานกับคนที่ครอบครัวหาไว้ให้ ทำไมแกไม่พูดออกมาตั้งแต่แรก” กงเฉินตวาดลูกชายของตนด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยโทสะกงเฉิงเซวียนที่ถูกพ่อของตนลงมืออย่างไม่ทันตั้งตัวทำเพียงแค่ยืนนิ่ง ๆ แล้วตอบไปตามความจริง“เพราะตอนนั้นผมยังไม่รู้ใจตัวเองครับ”“พอรู้ใจตัวเอง แกเลยเลือกที่จะทำแบบนั้นกับเมียของแกโดยไม่ลังเลเลยสินะ” กงเฉินกัดฟันถามออกมาอย่างพยายามอดกลั้นหากมองในมุมของคนตระกูลกง หลี่เย่อิงคือสะใภ้ของตระกูลที่พวกเขาภาคภูมิใจที่ได้แต่งเธอเข้ามา หากมองในมุมที่ไม่ใช่คนตระกูลกง หลี่เย่อิงคือลูกสาวของเพื่อนรักของเขาหรือ

งานเลี้ยงการกุศลในวันรุ่งขึ้นมาถึงอย่างรวดเร็ว เสียงดนตรีบรรเลงแผ่วเบาลอยไปทั่วห้องโถงใหญ่ดูคึกคักเป็นอย่างมากเมื่อหลี่เย่อิงและหลี่เจี้ยนเดินทางมาถึง ทุกสายตาของทุกคนภายในงานต่างก็จับจ้องมาที่เธอโดยอัตโนมัติทันทีชุดเดรสสีแดงที่ร่างงามสวมอยู่นั้นโดดเด่นและสะดุดตาเหล่าแขกเหรื่อที่มาจากตระกูลอื่น ๆ ไม่น้อย เนื้อผ้าเนียนลื่นที่เผยให้เห็นเรียวไหล่ขาวผ่องและรอยแหวกลึกบริเวณอกช่างเป็นภาพที่สะกดให้ผู้คนอดที่จะเผลอมองเธอด้วยความหลงใหลไม่ได้จริง ๆ เมื่อประดับขนเฟอร์สีขาวนุ่มฟูที่คลุมไหล่มนของเธอไว้อย่างหมิ่นเหม่เพิ่มเข้าไป ยิ่งทำให้เกิดเป็นภาพที่ลงตัวดูเข้ากันกับชุดและส่งเสริมให้เธอนั้นสง่างามมากยิ่งขึ้นไปอีกแสงไฟระยิบระยับจากโคมไฟระย้าราคาแพงที่สะท้อนกับเครื่องประดับหรูหราที่หลี่เย่อิงสวมใส่อยู่นั้นส่งให้เครื่องเพชรบนร่างงามดูวาววับส่องแสงเปล่งประกายตามการเคลื่อนไหวของผู้สวมจนในตอนนี้คุณหนูหลี่ดูคล้ายกับภาพฝันไปแล้วอย่างไรอย่างนั้นหลี่เย่อิงก้าวเดินเข้ามาในงานเลี้ยงพร้อมกับหลี่เจี้ยนผู้เป็นบิดาด้วยท่าทีมั่นใจ เมื่อรู้สึกถึงสายตาที่จับจ้องมายังเธอและพ่อจากทุกทิศทาง หญิงสาวก็ยิ้มน้อย ๆ ให้ท

กงเฉิงเซวียนรอสายอยู่เพียงครู่เดียว เสียงจากทางปลายสายก็ดังขึ้นในเวลาต่อมา“สวัสดีค่ะ” เสียงของเมิ่งหลานดังขึ้น“เรียกหลี่เย่อิงมาพูดสายทีครับ” กงเฉิงเซวียนออกคำสั่งด้วยความเคยชินอย่างลืมตัว“คุณหนูไม่ว่างค่ะ คุณค่อยติดต่อมาใหม่แล้วกันนะคะ” ทางนั้นตอบกลับพลางตัดสายไปทันทีอย่างไม่ไยดีกงเฉิงเซวียนขมวดคิ้วมุ่นอย่างรวดเร็วเมื่อถูกอีกฝ่ายตัดสายใส่ ตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยถูกปฏิบัติด้วยแบบนี้มาก่อนเลยก็ว่าได้ชายหนุ่มที่เป็นถึงทายาทตระกูลใหญ่อารมณ์คุกรุ่นขึ้นมาเล็กน้อยอย่างไม่อาจควบคุม อีกทั้งเขายังไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด ว่าตั้งแต่ที่เขาเดินเข้ามาในห้องทำงานนั้น พ่อของเขาก็เดินตามเข้ามาด้วยสีหน้าบึ้งตึงอยู่เรียบร้อยแล้ว“แกจะโทรไปหาเรื่องหนูอิงอิงอีกทำไม” กงเฉินเอ่ยขึ้นชายหนุ่มเจ้าของห้องที่ยืนหันหลังให้ประตูอยู่ในตอนแรกหันกลับมาทางประตู แล้วมองไปยังสีหน้ามืดครึ้มของผู้เป็นพ่อด้วยความประหลาดใจ ว่าพ่อเขาไปโกรธใครมา“ถ้าทางนั้นไม่ปล่อยข่าวบ้า ๆ นี่ ผมก็ไม่คิดที่จะโทรไปหาเธอหรอกครับ” กงเฉิงเซวียนตอบ“แกคิดว่าทางนั้นปล่อยข่าวงั้นเหรอ” นายท่านกงถามลูกชายกลับเสียงหยัน“ถ้าไม่ใช่เธอแล้วจะเป็นใครครั

หวงซืออิ๋งเมื่อได้ยินว่าคนรักสามารถจับตัวคนที่ปล่อยข่าวได้แล้ว หญิงสาวก็ถามอีกฝ่ายด้วยท่าทีกระตือรือร้นทันที“คนที่ปล่อยข่าวงั้นเหรอคะ ใครกันคะ แล้วคุณจะทำยังไงกับเขาต่อไปเหรอ”“แค่คนหน้าเงินคนหนึ่งเท่านั้น ตอนนี้เขาถูกขังอยู่ในห้องเก็บของ คุณเองก็อย่าเผลอเข้าไปเปิดห้องนั้นล่ะ ผมกลัวคุณเป็นอันตราย”“เขาอันตรายขนาดนั้นเลยเหรอคะ แบบนี้ทำไมคุณไม่สั่งให้ผู้คุ้มกันเฝ้าเขาเอาไว้ให้แน่นหนาหน่อยล่ะคะ” หวงซืออิ๋งถามคนรักด้วยท่าทีเป็นกังวล“ไม่จำเป็นหรอก เขาก็แค่คนร้อนเงินทั่วไป ผมเป็นห่วงกลัวคุณจะเผลอเปิดเข้าไปเท่านั้นเอง”“แล้วทำไมคุณถึงไม่ส่งเขาให้ทางการแล้วดำเนินคดีกับเขาอย่างถึงที่สุดไปเลยล่ะ”“เรื่องนั้นต้องทำแน่อยู่แล้ว แต่ตอนนี้ผมต้องกักตัวเขาไว้เพื่อเค้นหาตัวคนที่เอาข่าวนี้ไปให้เขาก่อนน่ะ พรุ่งนี้เรื่องทั้งหมดน่าจะกระจ่างแล้วแน่นอน” กงเฉิงเซวียนบอกแผนการที่ตนกำลังจะทำให้หวงซืออิ๋งฟังจนหมด“ดีแล้วค่ะ จัดการเรื่องนี้ให้จบ ๆ ไปดีแล้ว เพราะฉันเองก็ไม่อยากเห็นข่าวของคุณกับอดีตภรรยาอีกแล้วเหมือนกัน”กงเฉิงเซวียนพยักหน้าช้า ๆ อย่างเข้าอกเข้าใจคนรัก“วันนี้ผมคงนอนที่ห้องทำงานนะครับ มีงานต้องทำ