All Chapters of Just Friends ให้เป็นแค่เพื่อน: Chapter 101 - Chapter 110

120 Chapters

47.1 ฟื้นขึ้นมาสักที

หญิงสาวเดินทางมาถึงห้องพักฟื้นของปรมะที่โรงพยาบาลต่างจังหวัด ตอนนี้เขาอยู่ในความดูแลของแพทย์แบบวีไอพี อุปกรณ์เครื่องมือแพทย์ที่ครบครันและทันสมัยด้วยการสนับสนุนจากโชติภิวรรธ “เขาเป็นยังไงบ้างคะคุณลุง” หญิงสาวถามท่านวิศรุต พลางมองไปยังร่างสูงบนเตียงที่บัดนี้หน้าซีดเผือดนอนแน่นิ่งมีเครื่องช่วยหายใจสอดไว้ หลายวันแล้วเท่าที่รู้มา ว่าปรมะไม่มีทีท่าจะฟื้นตื่นขึ้นมาแต่อย่างใด“หมอบอกต้องค่อย ๆ ติดตามอาการ เพราะตอนผ่าตัดมีหัวใจหยุดเต้นด้วย กว่าจะกู้ชีพกลับมาได้ก็หลายนาที ไม่แน่ใจว่าฟื้นขึ้นมาแล้วสมองจะกลับมาปกติอีกไหม” ชายวัยกลางคนตอบ คราแรกที่คิดว่าไม่อยากบอกเล่ารายละเอียดเพราะกลัวแม่ของหลานชายจะหมดกำลังใจ แต่ตอนนี้คิดว่าสุดท้ายอย่างไรเสียก็ต้องบอกไปให้รู้“อยากพูดอะไรกับมัน ก็รีบพูดนะตะวัน เพราะพ่อไม่รู้ว่ามันจะฟื้นขึ้นมาฟังหนูได้อีกเมื่อไหร่”คำพูดทิ้งท้ายก่อนวิศรุตและปาริฉัตรจะพากันขอตัวออกไปหาอะไรรองท้องแล้วจะแวะไปคุยกับคุณหมอ ปล่อยให้ตะวันอยู่ลำพังกับลูกชายที่ยังคงนอนไม่ได้สติ“ปลื้ม... นายจะหลับอีกนานไหม” เสียงหวานสั่นเครือเอื้อนเอ่ย มือเรียวบางกุมกระชับมือหนาที่มีสายน้ำเกลือระ
last updateLast Updated : 2025-09-11
Read more

47.2 ชีวิตมันสั้น

หลังฟื้นขึ้นมาและแพทย์ประเมินแล้วว่าชายหนุ่มไม่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจอีก พ้นขีดอันตรายและสามารถเคลื่อนย้ายผู้ป่วยไปรักษาตัวต่อที่กรุงเทพ ฯ ได้ ทางวิศรุตจึงให้คนประสานงานย้ายปรมะไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลเดียวกันกับแจ็คสัน“ปะป๊าครับ ปะป๊ายังเจ็บอยู่ไหม” เด็กชายวัยห้าขวบและช่างจ้อช่างเจรจาถามบิดาที่ตอนนี้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาพูดคุยกับทุกคนได้ดีแล้ว แค่ยังไม่สามารถนั่งนาน ๆ ได้เนื่องจากแผลผ่าตัดที่สะบักเอวข้างซ้าย และแผลผ่าตัดที่อยู่ภายใน“ไม่เจ็บแล้วครับ พี่แจ็คล่ะเจ็บมากไหม” ปรมะลูบหน้าลูกชายตัวน้อยที่นั่งอยู่บนวิลแชร์แจ็คสันมาเยี่ยมเขา ทั้งที่ตัวเองก็ยังเจ็บอยู่แท้ ๆ“ไม่ค่อยเจ็บแล้วครับ ผมทนได้ ผมแข็งแรงเหมือนปะป๊า” แจ็คสันเริ่มเรียกปรมะว่าปะป๊ามากกว่าเรียกว่าพ่อแล้ว เพราะตะวันและอาทิตย์ผู้เป็นน้าเรียกอากงของเขาว่าปะป๊า เด็กชายจึงติดพูดตามด้วย และถนัดมากกว่า ส่วนปรมะก็ไม่ว่าอะไร แค่รู้ว่าลูกยอมรับเขาเป็นพ่ออย่างเต็มใจก็ดีใจจนบอกไม่ถูกแล้ว“ครับ ลูกปะป๊าเก่งมาก แข็งแรงกว่าปะป๊าเยอะเลยใช่ไหม” ปรมะยิ้มปีติโชคดีที่แจ็คสันโดนยิงที่ขา กระสุนทะลุออกไม่ฝังใน แม้จะตัดเส้นเลือดหากก็ฟื้นตัวไวมาก
last updateLast Updated : 2025-09-11
Read more

48.1 ขัดหูขัดตา

“มาทำห่าอะไรตอนนี้” คนป่วยโอดครวญเมื่อเห็นเพื่อนเดินเข้ามาขัดจังหวะ“กูมาเยี่ยมครับ” ป้อมด่า“วันหลังค่อยมาใหม่” ปรมะไล่ ทำเอาสี่หนุ่มทั้งป้อม ออสติน เบียร์และแทวอนที่บินตรงมาจากต่างประเทศทันทีที่รู้ข่าวถึงกับกลอกตามองบนพอติดเมียก็เป็นแบบนี้ เพื่อนไม่สำคัญแล้วงั้นสิ ไม่ต้องมาเยี่ยมก็ได้“เออ งั้นกูไปดูหลานดีกว่า” แทวอนบ่นแล้วก็หิ้วกระเช้าเยี่ยมไปพร้อมกับของเล่นเพื่อหลานชายออกไปอีกห้องทันที เหลือเพียงออสตินที่ยังไม่ไปไหน“มึงมีอะไร” ปรมะถามเพื่อนที่สีหน้าเป็นกังวล“ตะวัน... เหนิงอยากคุยด้วย” ออสตินบอกกับตะวัน จากนั้นต้าเหนิงก็เดินเข้ามา หญิงสาวก้มหน้าก้มตา ใส่หน้ากากอนามัย ตะวันลุกจากปรมะไปหาต้าเหนิง“มึงไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่ต้องรู้สึกผิดอะไรทั้งนั้นนะเหนิง” ตะวันเปิดประโยคสนทนาเพราะรู้ดีว่าตอนนี้ต้าเหนิงคงรู้สึกผิดมากในเรื่องที่ต้าหลงทำไว้กับเธอและแจ็คสัน“แต่เป็นเพราะกู ที่ลากให้มึงไปรู้จักกับเฮีย” ต้าเหนิงเสียงสั่นด้วยความรู้สึกผิดมาก หยาดน้ำตาร่วงพราวจนตะวันอดดึงเพื่อนมากอดไม่ได้“กูขอโทษจริง ๆ ตะวัน ขอโทษ...”“มึงเองก็โดนเขาทำร้าย เลิกโทษตัวเองเถอะ” ตะวันปลอบใจ ดึงหน้ากากอนามัยที่ต
last updateLast Updated : 2025-09-11
Read more

48.2 ปะป๊าต้องอดทน

“ถ้ายังไม่มั่นใจในตัวฉันก็ไม่เป็นไร แต่ขอโอกาสให้กันนะ ขอให้ฉันพิสูจน์ว่ารักเธอมากแค่ไหน อย่ามีใครเลยตะวัน อย่าไล่ฉันด้วย เพราะเธอก็รู้ว่าฉันไม่ไป” ปรมะวอนขอจริงจัง“หน้าด้าน”“ยอมรับ” ถึงจะไล่อย่างไรเสียเขาก็ไม่ไป จะได้รู้กันก็คราวนี้ว่าไอ้ปรมะ โชติภิวรรธมันหน้าด้านหน้าทนแค่ไหน“รักเธอนะตะวัน” …ดวงตะวันของฉันในช่วงเวลาที่เท้าของเขาคาบเกี่ยวระหว่างความเป็นและความตาย ช่วงเวลาที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลมหายใจของตัวเองมันแผ่วเบาลงไปตอนไหนในตอนนั้นเองที่มีดวงตะวันดวงนี้เข้ามาเฉิดฉาย ทอประกายอบอุ่นอยู่กลางใจ ทำให้เมื่อนึกถึงใบหน้าของเธอ ดวงตาเป็นประกายและรอยยิ้มสดใสของเธอ เขาจึงไม่กล้าไปไหนกลัวเหลือเกินว่าหากหลับเพลินกว่านี้แล้วจะตื่นขึ้นมาไม่ไหว กลัวมากจริง ๆว่าจะไม่ได้เจอกันอีกหญิงสาวเป็นราวกับดวงตะวัน ณ กลางใจหญิงสาวแหงนหน้าสบตาเขาที่มองมา นัยน์ตาคู่คมเจือประกายอ่อนหวาน เขามักจะมองเธอแบบนั้น หากครั้งนี้สัมผัสได้ถึงความหมายที่ส่งมา ช่างอบอุ่นหัวใจ“ขอบคุณนะปลื้ม ขอบคุณที่ช่วยลูก ช่วยฉัน” ขอบคุณที่เขายอมเสี่ยงชีวิตของตัวเองเพื่อพวกเราขนาดนี้ทั้งที่จะรอให้เจ้าหน้าที่จัดการก็ได้เธอรู้มาจากหล
last updateLast Updated : 2025-09-11
Read more

48.3 โสด

“ทำไมเอาใจแต่อาแซนล่ะฮึ อาแซมกับอาเซทก็มานะ ไหนจะคุณตาโปรดกับคุณยายซินอีกล่ะลูก” ปรมะแซวลูกชาย แม้จะรู้คำตอบดีอยู่แล้วว่า...“ก็อาแซนสวยนี่ฮะ”“จ้ะ!” ตะวันถึงกับส่ายหน้าถอนหายใจ“เชื้อพ่อแรงมาก โตไปจะกะล่อนและเจ้าชู้เหมือนกันไหม” คนเป็นแม่หนักใจล่วงหน้า“อะไรกัน อยู่ ๆ ฉันโดนพาดพิงได้ยังไง” ปรมะทิ้งตัวลงนั่งบนพรมใกล้กับตะวัน แล้วทำเนียนเอนลงนอนบนตักหญิงสาว“นี่!” เธอเบิกตากว้างหันซ้ายแลขวาจะผลักหัวเขาออกจากตักเพราะกลัวใครมาเห็นเข้า หากก็ทำไม่ได้เพราะแขนแกร่งกอดเอวตะวัน ปรมะซุกหน้ากับท้องน้อยที่นูนขึ้นให้เห็นหน่อย ๆ แล้วว่าเธอตั้งครรภ์ไว้แน่นมาก“ปลื้ม ลุกเดี๋ยวนี้เลยนะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”“เห็นก็เห็นสิ กลัวอะไร” เสียงทุ้มแผ่วอู้อี้อยู่กับหน้าท้องของเธอไม่ห่าง ปรมะไม่สนใจใครทั้งนั้น เพราะตอนนี้ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรู้แล้วว่าตะวันตั้งครรภ์ลูกคนที่สองของเขาแม้ยังไม่มีงานแต่งหรือการจดทะเบียน หากทว่าปรมะเข้าไปขอขมาและพูดคุยกับผู้ใหญ่แล้ว พ่อแม่ของเขาดีใจ ส่วนพ่อแม่หญิงสาวไม่ว่าอะไร ดูออกจะดีใจด้วยซ้ำที่ได้หลานเพิ่มเพราะสองบ้านจะได้ไม่ต้องเกิดศึกแย่งหลานกันอีกแล้ว แบ่ง ๆ กันเลี้ยงได้“ปลื้ม
last updateLast Updated : 2025-09-11
Read more

49.1 เป็นห่วงแหละ

“ฝันดีนะครับ” ปรมะจูบหน้าผากลาลูกชายหลังจากเล่านิทานให้ฟังจนผล็อยหลับไปแล้วลงมาข้างล่างก็เจอกับประธานรวีและเจสันพ่อแม่ของตะวันปรมะจึงไหว้ลาอย่างที่ทำเป็นประจำทุกวัน“ผมกลับก่อนนะครับ”“เหนื่อยไหม” อยู่ ๆ ประธานรวีก็ถาม“ครับ?”“พักผ่อนบ้าง ไม่ต้องมาที่นี่ทุกวันก็ได้” รวีเห็นแล้วอดเป็นห่วงไม่ได้ ปรมะเดินทางมาหาแจ็คสันทุกวัน ไปเช้าเย็นกลับ กว่าจะฝ่าการจราจรที่แสนติดขัดมาก็ต้องนั่งรถเป็นชั่วโมง งานการก็ต้องหยุดพัก สำคัญที่สุดคือร่างกายของปรมะที่ยังไม่หายดูด้วยตาเปล่าถึงแม้จะเห็นว่าชายหนุ่มร่างกายจะแข็งแรง กำยำแค่ไหน หากภายในไม่อาจรู้“ผมไม่เป็นไรเลยครับ ขอบคุณนะครับคุณน้า”“ผู้ใหญ่พูดอะไรก็ฟัง อย่าดันทุรังให้มันมากนัก” เสียงของเจสันลอยมาแต่ไกล จากที่เคยเกลียดขี้หน้าปรมะอยู่มาก หากนานวันเข้าชายหนุ่มก็คอยพิสูจน์อะไรหลาย ๆ อย่างจนพ่อคนอย่างเขาชักจะอ่อนให้แม้เสียงจะดุดันหากสายตาคู่คมก็สื่อได้ชัดว่าเจสันห่วงใยปรมะพอสมควร“เวลาเครื่องบินตกหลุมอากาศ หรือเกิดเหตุฉุกเฉินจนหน้ากากออกซิเจนมันตกลงมา สิ่งที่ต้องทำคือสวมหน้ากากให้ตัวเองก่อนจะหันไปช่วยคนข้าง ๆ เพราะถ้าตัวเองก็เอาตัวไม่รอดจะไปช่วยคนอ
last updateLast Updated : 2025-09-11
Read more

49.2 อยากนวดให้ NC+

“เหี้ยอะไรของมึงเนี่ยไอ้สัด!” ปริญชักรำคาญ“ขอบใจ”“ฮะ!” แทบไม่อยากเชื่อหูที่อยู่ ๆ อาทิตย์ก็พูดคำนี้ออกมา “ขอบใจกูทำห่าอะไร”“ที่บริจาคเลือดให้แจ็คสัน หลานกูรอดเพราะเลือดของพวกมึง” แม้จะคอยกัดกัน และขัดแข้งขัดขากันมาตลอด หากทว่าเรื่องที่บ้านโชติภิวรรธช่วยแจ็คสันและตะวันทำอาทิตย์อดรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณคนบ้านโชติภิวรรธไม่ได้เสียงทุ้มหนักและสายตาจริงจังของอาทิตย์ไร้แววล้อเล่น เขาเอ่ยทุกคำออกมาอย่างจริงใจ เล่นเอาปริญทำตัวไม่ถูก“อือ ไม่เป็นไร” เสียงแผ่วในคอ ปริญเลิ่กลั่กเพราะตั้งรับไม่ค่อยทัน ปกติเจอหน้ากันเป็นต้องกัดกันทุกครั้ง“ยังไงแจ็คสันก็หลานกู”“ไหนบอกให้นอนด้วยกัน” ชายหนุ่มถึงกับเท้าสะเอวถามเมื่อเห็นตะวันหยิบหมอนและผ้าห่มมายื่นให้ เธอบอกให้เขานอนห้องเดียวกันกับลูกชาย“ก็นอนที่นี่ไง ไม่ต้องนั่งรถกลับบ้านให้เหนื่อย ไม่ดีเหรอ” หญิงสาวเลิกคิ้วถามหน้าตาย“ถ้าไม่นอน งั้นกลับบ้านไปตอนนี้เลยก็ได้นะ”“หึ! ใช่เรื่อง” ปรมะถอนหายใจ สุดท้ายก็ต้องรับผ้าห่มที่ตะวันยื่นให้ก็ยังดีที่ได้นอนกับลูกล่ะวะ ไม่ได้กอดเมียก็ไม่เป็นไร โตแล้วกอดตัวเองเอาก็ได้“ขี้น้อยใจขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่” แววตาผิดหวัง
last updateLast Updated : 2025-09-11
Read more

49.3 นานเท่าไหร่ก็จะรอ

เขากอดเธอ ลูบหน้าท้อง แล้วซุกหน้ากับซอกคอขาว ไม่หลับแต่ก็ไม่ขยับออกไปไหน“แต่งงานกันนะตะวัน”“นั่น!” แม้จะปฏิเสธไปเป็นครั้งที่ล้าน และแม้เขาจะเคยบอกว่ารอได้ หากก็ยังตื้ออยู่บ่อย ๆ ขอแต่งงานได้ทุกวัน ทุกโอกาสและสถานที่ ขอหมดไม่สนอารมณ์ไหน!“เธอยังติดตรงไหนฮึ ลูกสองแล้วนะ ฉันไม่อยากปล่อยเวลาให้นานกว่านี้ รู้รึเปล่าคนเขานินทาเธอว่ายังไง”มุกใหม่สินะ ตะวันกลอกตา หากทว่ากลับรู้สึกดีทุกครั้งที่ปรมะเอ่ยขอกันแบบนี้ มันทำให้หญิงสาวรู้สึกว่าเขายังให้ความสำคัญไม่เบื่อกันง่าย ๆ“ช่างเขาเถอะ” กับขี้ปากคนเราไม่อาจห้ามได้ จะไปสั่งสอนหรือเปลี่ยนทัศนคติก็ไม่ใช่หน้าที่ หรือจะให้ตามไปอธิบายสิ่งที่ผู้คนเข้าใจผิดจนเอาไปเม้ากันสนุกปากก็เสียเวลาเปล่า ในเมื่อไม่ได้มีอิทธิพลอะไรต่อชีวิตมากนักเธอก็ไม่อยากเสียเวลาไปสนใจหากรู้ว่ามีขี้อยู่ตรงหน้า ก็แค่เดินอ้อมมัน จะไปเหยียบมันให้เลอะเท้าทำไม“ช่างไม่ได้ตะวัน ฉันเบื่อจะตามฟ้องนักเลงคีย์บอร์ดพวกนั้นแล้วนะ”“ก็ปล่อยไปเถอะ ไม่เปิดอ่านก็จบก็นั้น”แต่พูดต่อหน้าให้ได้ยินไม่นับเพราะเธอเองก็เป็นคนมือไวพอประมาณ หากมีใครพูดให้เข้าหูจัง ๆ อาจมีมือลั่นกันบ้างตะวันไม่ใช่คนใจ
last updateLast Updated : 2025-09-11
Read more

50.1 ทำตามความฝัน

แบรนด์ PATAWAN เป็นแบรนด์เครื่องประดับสุดหรูสำหรับสายมูเตลู ราคาสี่หลักที่คนส่วนมากสามารถจับต้องได้ จนถึงราคาหลักหมื่นปลาย ๆ สำหรับรุ่นที่เป็นลิมิติดอิดิชัน แบรนด์เครื่องประดับน้องใหม่ที่เข้ามาตีตลาดออนไลน์ มีตะวันและพัชชาคนรักของอาทิตย์ร่วมจับมือก่อร่างสร้างกันขึ้นมา ทั้งสองสาวทุ่มสุดตัวทั้งแรงกายและแรงใจเพื่อทำให้สินค้าติดตลาดและเป็นที่นิยมด้วยเพราะดีไซน์ที่ทันสมัย เรียบหรู ดูแพงและสามารถเป็นที่พึ่งทางใจให้คนสวมใส่ โดยเฉพาะเครื่องประดับที่เป็นจี้รูปพระอาทิตย์และพระจันทร์ที่ดึงแครักเตอร์ของสองสาวเจ้าของแบรนด์ออกมาพระอาทิตย์ที่มีอัญมณีตรงกลางเป็นหยกสีต่าง ๆ สื่อความหมายต่างกัน มีรัศมีล้อมรอบเป็นตัวแทนของความโชติช่วงชัชวาล ดั่งแสงของดวงตะวัน ทำให้ผู้สวมใส่มั่นใจดุจสาวมั่นอย่างตะวัน หากก็มีความสว่างเจิดจ้าและสดใสส่วนจี้รูปพระจันทร์ ถูกออกแบบจากแครักเตอร์ของพัชชา สาวมั่น สวย เก่งรอบด้าน แต่ลึกลับน่าค้นหา แววตาหนักแน่น หากก็อบอุ่นละมุนหัวใจจี้สองแบบนี้เป็นเหมือนสัญลักษณ์ประจำแบรนด์ PATAWAN ซึ่งจะอยู่บนเครื่องประดับรูปแบบต่าง ๆ ไม่ว่าจะสร้อย กำไล ต่างหู แหวน และอื่น ๆ อีกมากมายครั้งแร
last updateLast Updated : 2025-09-11
Read more

50.2 คู่กัน

“ที่ทำงานโว้ยไม่ใช่ที่บ้าน จะหวานจะอะไรก็เกรงใจเด็กมันบ้าง ฉากสิบแปดบวกทั้งนั้น” เป็นเสียงปริญที่เอ่ยแซวพี่ชายและพี่สะใภ้ที่อีกนิดก็เกือบจะแลกลิ้นกันอยู่แล้วแม้ทั้งคู่ยังไม่ตบแต่งกันอย่างเป็นทางการ หากก็เป็นอันรู้กันว่าตระกูลหยางและทางโชติภิวรรธเกี่ยวดองกันแล้ว ก็เล่นรักกันจนน้ำตาลยังจืดขนาดนี้ ไม่เรียกพี่สะใภ้แล้วจะเรียกอะไรได้“มาทำหอกอะไรของมึง” ปรมะกลอกตาใส่น้องชายที่ไม่รู้กาลเทศะและไร้มารยาท ตอนเขาหวานกับตะวันคนอื่น ๆ เขาก็ทยอยออกจากห้องไปแบบเงียบ ๆ ขนาดไอ้อาทิตย์ยังลากคนรักออกไปไม่อยู่เป็นก้างขวางคอเขาเหลือแค่มันนี่แหละที่อยู่ ๆ ก็โผล่มา“ว่าจะมาแสดงความยินดีกับพี่สะใภ้ มาไม่ได้เหรอ” ปริญยืนล้วงกระเป๋าตอบหน้าซื่อตาใส หากทว่าก็หันซ้ายหันขวามองไปรอบ ๆ ก่อนจะอุบอิบถามตะวันเสียงเบาว่า...“นับดาวเข้ามาบ้างไหมพี่” ชายหนุ่มถามถึงนับดาวเด็กในอุปการะของพัชชาที่ชักชวนมาเป็นพรีเซนเตอร์ให้แบรนด์“ถามถึงนับดาวทำไม?” ตะวันและปรมะหรี่ตามองคนเป็นน้องแล้วเอ่ยถามพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย“เอ่อ...” ปริญที่คิดหาเหตุผลไม่ทันก็ไม่รู้จะตอบอย่างไร ชายหนุ่มเบี่ยงประเด็นแก้เก้อ“สรุปมาแสดงความยินดีกับ
last updateLast Updated : 2025-09-11
Read more
PREV
1
...
789101112
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status