Lahat ng Kabanata ng ส่วนเกินรัก (3P): Kabanata 121 - Kabanata 130

“นะ นี่มัน... อะไรกันคะ” หญิงสาวเสียงสั่น เธอถอยร่นจนแผ่นหลังชนกับผนังห้องน้ำเมื่อครู่หลังจากคิมหันต์น้องชายต่างบิดาของเธอมาถึงแล้วเสนอตัวอย่างยินดีว่าจะขอดูแลเจ้าสองแฝด ศิระและอิษยะก็ไล่เธอขึ้นมาอาบน้ำอาบท่า เพื่อเตรียมตัวกินข้าวเย็นพร้อมกัน แต่พวกเขาก็ตามขึ้นมาเช่นกันกระนั้นเธอก็ไม่ได้คิดอะไร นอกจากคิดว่าพวกเขาจะขึ้นมาใส่เสื้อผ้าให้มันดี ๆ จะได้ไม่อุจาดตา แต่ทว่าเมื่อประตูห้องนอนปิดลงทั้งสองหนุ่มก็มองเธอด้วยแววตาที่เปลี่ยนไปนัยน์ตาลุ่มลึกดำขลับมองหญิงสาวหัวจรดเท้า เรียวขาแข็งแรงค่อย ๆ ก้าวเข้ามาใกล้ ไล่ต้อนเธอให้จนตรอกไร้ซึ่งทางหนีทีไล่สองแขนกำยำของชายหนุ่มทั้งคู่ยกขึ้นมาค้ำยันกับผนัง เพื่อกักขังวริษาไม่ให้หลุดรอดไปไหน“กล้ามากนะ” ศิระเสียงเย็นจัด นัยน์ตาคู่คมมองมาจนวริษานึกหวั่นใจ“อะ อะไรกันคะ”จากที่ต่อรองมาหลายเดือนว่าไม่ให้สอดใส่ ดูท่าแล้วคราวนี้คงไม่อาจหลีกหนีได้อีกต่อไปสินะ“กล้ามากที่แต่งตัวแบบนี้ออกจากบ้าน พี่เตือนก็ไม่ฟัง” อิษยะขยายความ“ทีพวกพี่ยังใส่แค่กางเกงตัวเดียว โชว์กล้ามโชว์ซิกซ์แพ็กได้เลย” วริษาที่ไม่รู้จะหาข้อแก้ตัวอย่างไรดีก็เลือกที่จะยอกย้อนพวกเขากลับบ้าง“

เธอกลืนหยาดเชื้อพันธุ์ขาวขุ่นลงคอก่อนจะเอ่ยคำต่อว่า คนหนึ่งก็กัดไหล่ อีกคนก็เอาเอ็นยัดปากจนหายใจแทบไม่ได้ จะบ้าตาย!“ขอโทษครับ” ศิระเอ่ยขอโทษทั้งที่นัยน์ตาคมพราวระยับ เขามองเธอแล้วก็บีบปลายคางให้อ้าปากอีกครั้ง สั่งให้หญิงสาวดูดเลียปลายยอดย้ำอีกรอบอย่างทุกครั้งที่ผ่านมา“กูบ้างดิ” อิษยะประท้วงแล้วรั้งร่างของเมียรักให้หันหน้าไปรับลำเอ็นใหญ่จากเขา ลำเอ็นที่เพิ่งพ่นเชื้อพันธุ์ขาวขุ่นแต่ยังไม่ยอมหดลงเสียทีจ่อปากหญิงสาว เขาไม่ยอมหรอก เธอจะปฏิบัติอย่างไม่เท่าเทียมไม่ได้วริษาที่เห็นผัวทั้งสองไม่ยอมกันก็ได้แต่ลอบถอนหายใจ มีผัวสองต้องอดทน! คำนี้เธอท่องขึ้นใจ“มานี่ค่ะ” วริษาสั่ง เธอลากสองหนุ่มหื่นกามให้ไปยืนชิดกัน เอียงตัวจนเกือบจะเป็นหันหน้าเข้าหากันต่อหน้าเธอที่นั่งคุกเข่าแล้วขยับใบหน้าสวยไปอยู่ระหว่างกลางมือเรียวเอื้อมไปเปิดเรนชาวเวอร์ให้ไหลรดเรือนกายกำยำของทั้งคู่ที่ยืนชิดกัน จนสองหนุ่มขมวดคิ้วน้อย ๆ อย่างไม่ค่อยเข้าใจการกระทำของเธอนัก“ทำอะไรคะเรน... อา...” ถามไม่ทันจบคำอิษยะก็ต้องกัดปากกลั้นเสียงคราง ศิระยกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจจากนั้นรอยยิ้มก็ค่อย ๆ ระบายบนใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มทั้

“งื้อ! ไม่ได้สิคะ อ๊ะ!” วริษาที่สถาปนาตัวเองเป็นสาววายมือสมัครเล่นไม่ทันได้เก็บเกี่ยวภาพความทรงจำนั้นเลยด้วยซ้ำเพราะมัวแต่กะพริบตา จะร้องท้วงแต่แล้วก็ต้องแปรเปลี่ยนเป็นกรี๊ดลั่นเมื่อร่างสวยโดนศิระคว้าหมับเข้าให้“มานี่เลยยายตัวแสบ” เขาอุ้มเธอขึ้นมาในท่าอุ้มแตงแต่หันหลังให้เขา หันหน้าเธอไปหาอิษยะหญิงสาวผวาเฮือก ไม่ทันตั้งตัวด้วยซ้ำคนตรงหน้าก็ย่อตัวลงนั่งในระดับที่ใบหน้าหล่อเหลาคมคายสามารถทักทายกับกลีบกายสาวได้แบบพอดิบพอดี นิ้วหยาบยาวลูบสำรวจสองกลีบอวบอูมแล้วแยกออกจากกันเพื่อที่เรียวลิ้นร้อนจะสามารถปาดเลียร่องรักของเธอได้ถนัด อิษยะรัวเรียวลิ้นซ้ำ ๆ จนน้ำลายเหนียวเหนอะเปรอะเปื้อนปะปนกับหยาดน้ำรักสีใสที่รินไหล“ฮื้อ! พวกพี่ขี้โกง อ๊า!” วริษาอยากจะทักท้วงเหลือเกินแต่กระนั้นก็ทำได้เพียงร้องครวญครางแทบไม่เป็นภาษาเพราะอิษยะสอดนิ้วกลางเข้าสำรวจภายในโพรงกำมะหยี่คับแน่น“อ่า... แน่นจังเลยครับ” ครั้งแรกที่ได้รุกล้ำเธอหลังจากทำรีแพร์มา เมียเขาแน่นมาก ตอดตุบ ๆ จนนิ้วเดียวยังยากขยับ แล้วแบบนี้เขาจะยัดท่อนลำเข้าไปได้อย่างไร “ดะ เดี๋ยว ๆ อื้อ!” สองเรียวขาโดนจับถ่างอ้า สอดสองแขนกำยำช้อนไว้ใต้ข้อพับข

เจ้าสาวแสนสวยใช้ปลายนิ้วเรียวยาวลูบไปตามข้อความแต่ละบรรทัด สลับกับภาพถ่าย หากฉับพลันก็มีเสียงเรียกขานจากทีมงานออแกไนซ์ปลุกเธอให้ตื่นจากภวังค์ก๊อก ก๊อก“ขออนุญาตนะคะเจ้าสาว อีก 10 นาทีจะถึงเวลาแล้วค่ะ”“หน้าเลอะหมดแล้ว” เสียงของอบอุ่นสั่นเครือเมื่อเห็นท่าทางของเพื่อนรัก นัยน์ตาคู่สวยที่แม้จะมีน้ำตา หากทว่าก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขล้นจากใจหญิงสาวรับกระดาษทิชชูจากคิมหันต์มาช่วยซับตรงปลายหางตาและหัวตาของว่าที่เจ้าสาวอย่างรู้งาน กันไม่ให้หน้าตาสะสวยเลอะเปรอะเปื้อนมาสคาร่า“เดี๋ยวก็เป็นหมีแพนต้าออกไปหรอก” คิมหันต์แซวแล้วก็ต้องร้องโอดโอยเมื่อวริษายกมือฟาดอกเข้าให้“เพราะแกนั่นแหละ เอามาให้พี่ตอนนี้ทำไมก็ไม่รู้” สู้ให้ตอนจบงานเสียยังจะดีกว่า รู้ทั้งรู้ว่าเรื่องของมารดาผู้ให้กำเนิดนั้นมีอิทธิพลต่อวริษาแค่ไหนตั้งแต่เธอได้เป็นแม่คนก็ยิ่งเข้าใจว่ามารดารักเธอแค่ไหน ท่านต้องเสียสละอะไรบ้างในการมีชีวิตหนึ่งออกมา และท่านต้องทรมานแสนสาหัสในการที่ต้องโดนพรากลูกจากอกอย่างไรเธอรับรู้และเข้าใจแม้กระทั่งความเอื้ออารีจากคุณหญิงศรีนาง ผู้ที่เธอเคยคิดว่าร้ายกาจ หากท่านไม่มีความเอ็นดูอยู่บ้างก็คงปล่อยให้เธ

“ไม่! เซจะอาบน้ำกับพี่คี!” เสียงเด็กหญิงโวยวายจนคนมีศักดิ์เป็นลุงอย่างชยินแทบจะกุมขมับ ไม่รู้จะจัดการอย่างไร“หนูเป็นผู้หญิงนะเซญ่า พี่คีเป็นผู้ชาย..” ชยินที่กำลังจะอธิบายให้หลานสาวตัวน้อยฟังใหม่อีกรอบก็ต้องชะงักเพราะเจ้าตัวเถียงทันควัน“หม่ามี้บอกว่าผู้หญิงกับผู้ชายสิทธิเท่าเทียมกันนี่คะ” เซญ่ากอดอกเชิดหน้า น่ารักอยู่หรอก แต่บางทีก็น่าตีเป็นบ้า“เฮ้อ... กูจะบ้า!” ชยินกัดฟันข่มใจเวลาเซญ่าดื้อมาก ๆ บางทีก็อยากจะจับมาตีให้ก้นลาย แต่ติดตรงที่เขาเอ็นดูเด็กน้อยเอามาก ๆ อย่างกับลูกในไส้ และที่สำคัญคือเซญ่าเป็นคุณหนูแห่งตระกูลลีละวีระพันธุ์ เป็นยอดดวงใจของศิระและเป็นหลานรักของท่านสันต์ ใครจะมาแตะต้องมั่วซั่วไม่ได้ ขืนเผลอไปแตะให้เนื้อตัวเป็นรอยแดงแค่เสี้ยวปลายเล็บ เขาคงได้โดนจับโบกปูนถ่วงน้ำตายแหง ๆ“มีอะไรกันคะ” วริศราที่ได้ยินเสียงดังโวยวายจากในห้องน้ำก็รีบจ้ำอ้าวเข้ามาดู หัวคิ้วสวยขมวดเข้าหากันทันทีที่มองพ่อของลูกกำลังยืนเท้าสะเอวแล้วพรูลมหายใจท่าทางแบบนี้คงเพราะจนปัญญา จัดการยัยหลานตัวแสบไม่ได้ล่ะสิท่าหึ! สมน้ำหน้า“เซญ่าอยากอาบน้ำกับผมฮะ แต่พ่อจัดการไม่ได้” คีรินที่ยืนรออาบน้ำอยู่ก็ตอ