All Chapters of The Billionaire's Borrowed Bride: TAGALOG: Chapter 61 - Chapter 70

Mabuti na lang ay pang dalawang tao ang higaan ko kaya nagkasya kaming dalawa. Sobrang tahimik sa kwarto ko at pakiramdam ko ay pwede niyang marinig ang lakas ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam sa sarili ko kung bakit ako pumayag na mahiga sa tabi niya hanggang sa makatulog niya, pero gusto ko rin na makatulog na talaga siya at matigil na sa mga sinasabi niya. Titignan ko na lang bukas kung maalala niya pa lahat ng mga sinabi niya ngayong gabi na lasing siya. Nakatihaya siya ng higa at ako naman ay tumalikod mula sa kaniya. Halos marinig ko ang bigat ng paghinga niya at hindi ko na lang pinansin para tuluyan na siyang makatulog. Hindi ko na rin namalayan kung gaano ako katagal nakatalikod mula sa kaniya at nang maramdaman ko na parang malalim na ang tulog niya ay tsaka ako humarap sa kaniya. Pagharap ko sa kaniya ay parang tumigil ang mundo ko. Hindi ako makapaniwala na nandito siya ngayon sa tabi ko. Mahimbing na natutulog na parang walang kahit na anong iniintindi. Ang tanging il

Katulad ng sinabi ni Leandro sinundo niya ako kaagad sa bahay at hindi man lang niya pinatanghali, mabuti na lang ay na-ready ko kaagad ang sarili ko kaya nang dumating siya ay parang mas natuwa siya. Pinaalam niya rin naman ako kay Lola at sinabi ko na lang na tungkol sa trabaho ang paglabas namin dahil hindi ko pa alam kung kaya ko kaagad sabihin sa kaniya ang tungkol sa amin ni Leandro. Sa totoo lang ay kabado ako sa mga maaari kong kaharapin kapag nalaman ng lahat ang tungkol sa amin. Naiisip ko pa lang ang panghuhusga at pangmamaliit sa akin ng Mama niya ay para na akong lalagnatin. Pakiramdam ko ay sisiguraduhin niya na mapaghihiwalay niya kami ni Leandro. Isa pa si Luciana, sigurado rin ako na mas lalong mag-iinit ang dugo niya sa akin at paninindigan na niya ang iniisip niyang nilandi ko si Leandro kahit hindi naman. Maraming tumatakbo sa isip ko habang nasa sasakyan kami papunta sa bahay ni Leandro at na-realize ko na hindi pa nagtatagal ng isang araw ang relasyon namin at

Buong maghapon ako nag-isip kung paano ko kakausapin si Gavin. Hindi ko alam sa sarili ko, pero parang ako pa ang nahihiya kahit hindi naman ako ang nakagawa ng kasalanan. Usap-usapan na sa office ang nakita nila sa video at nakaramdam ako ng awa kay Gavin dahil kahit nagkamali siya ay hindi naman siguro tama na pag-fiesta-han siya. Napabuntonghininga na lang ako at natapos na ang oras ko pero hindi pa rin nagtatagpo ang landas namin ni Gavin dito sa kumpanya. Malabo rin naman mangyari 'yon dahil magkaiba kami ng department at nasa kabilang palapag siya ng building na 'to. Inayos ko na ang mga gamit ko dahil oras na para umuwi. Hindi na rin kami nakapagkita ni Leandro rito sa office dahil marami pa siyang inaasikaso sa labas. Naiintindihan ko naman siya dahil noon pa man ay palagi talaga siyang busy lalo pa at sobrang hands on niya sa trabaho. Nakatingin ako sa cellphone ko habang naglalakad dahil ngayon pa lang ako magb-book ng grab. Nawala na rin sa isip ko 'yon kanina dahil pa

Bahagya akong napakagat sa labi ko at halos mapamura ako sa isip ko dahil hindi ko na naalala si Leandro magmula kanina. Nakalimutan kong mag-message sa kaniya kanina na nakauwi na ako dahil nawala na sa isip ko! Abot ang tahip ng puso ko dahil naabutan niyang narito si Rafael na walang kaalam-alam tungkol sa aming dalawa. Halos mamutla ako at matuyuan ng laway dahil hindi ko alam kung paano ko sisimulan magpaliwanag, pero nauna na si Rafael na magsalita. "Leandro? What are you doing here?" may halong pagtatakha sa boses ni Rafael nang makita niya ang kapatid niya rito. Tinignan ko ng diretsyo si Leandro at napatingin din siya sa akin kaya pasimple akong umiling sa kaniya. Umaasa ako na hindi siya magsasabi ng kahit na ano'ng tungkol sa amin sa kapatid niya. Bumalik ang tingin niya kay Rafael at muling napakunot ang noo niya habang nakatingin dito. "Ako ang dapat magtanong niyan," sabi niya at muling lumipat ang tingin sa akin, pero mabilis lang. "What are you doing here, Rafael?

Sa sobrang daming pangyayari ay hindi ako makapaniwala na si Steven pala ang nakakausap ni Trina sa dating app. Nakakatawa kung iisipin dahil sobrang liit lang talaga ng mundo at parang sinadya o pinagplanuhan ng tadhana na magkita ulit silang dalawa. Kapag naiisip ko 'yon ay napapangiti na lang ako dahil kung si Steven ang makakatuluyan ni Trina ay mas magiging masaya ako. Napatingin ako sa salamin at pinagmasdan ang sarili ko na nakausot ng kulay puti na dress. Ang buhok kong bagsak ay pinanatili kong nakalugay at kahit kaonti lang ang nilagay kong blush on ay kitang-kita ko ang mamumula ng mukha ko. Nag-aayos ako ngayon dahil inaya ano ni Leandro na lumabas. Hindi ko alam kung saan kami pupunta at ang tanging sabi niya lang ay kakain kami, pero magbihis ako ng maganda. Na-gets ko naman siya kaagad dahil hindi naman siya ordinaryo or simpleng tao lang. He's De Luca at bilyonaryo siya! Nakakahiya naman kung hindi ko ibabagay ng kaonti ang sarili ko sa kaniya hindi ba? Isa pa