Chapter 71: Falling Despite the Fear

Hindi pa man ako tuluyang nakakabawi mula sa sinabi ni Leandro sa labas ay mas lalo akong hindi nakapagsalita nang makita ko ang buong itsura ng buong bahay. Napanganga ako at parang hindi makapaniwala na totoo ang nakikita ko sa harap ko. Maliwanag at maluwag ang loob, at puti ang halos lahat ng dingding at sahig na gawa sa makinis na kahoy. Ang unang bumungad sa akin at ang malawak na living area na may malalambot na beige na sofa at malalaking glass windows na diretsong tanaw ang dagat. Para bang kahit nasa loob ka lang, ramdam mo pa rin ang presensya ng dagat at simoy ng hangin sa bawat sulok. "S-Sobrang laki nito... sigurado ka ba na dalawa lang tayong mag-stay rito?" tanong ko kay Leandro habang patuloy na ginagala ang mga mata ko. Sa kanan ko ay may nakahilera na shelves na puno ng mga libro at sa kabilang side naman ay may nakasabit na mga paintings na halatang personal na pinili. "Yup! And we can do whatever we want here," sagot naman niya pagkatapos ay yumakap sa a

Last Updated : 2025-10-18

Chapter 72: Whispers and Unspoken Fears

Sa hapon ay nakatulog kami ni Leandro at napasarap yata ang tulog namin dahil nang magising ako ay halos pawala na ang liwanag sa labas. Pinagmasdan ko sandali si Leandro na mahimbing pa rin ang tulog. Nakalihis ang comforter hanggang sa bewang niya at kitang-kita ko ang mga abs niyang nakatambad sa harapan ko. Nakasanayan ko nang makita 'yon, pero hindi pa rin ako makapaniwala na sa akin lahat 'yon. Nag-init tuloy ang pisngi ko sa tuwing naiisip ko na maraming babae ang halos maglaway sa kaniya, pero heto ako. Ako lang ang laging nakakakita at nakakahawak dahil lahat ng parte ng katawan niya ay sa akin na ngayon. Napangisi na lang ako at tinawanan ang sarili dahil sa sariling kapilyuhan ko. Napailing na lang ako at humugot nang malalim na hininga bago tuluyang bumangon para magluto ng hapunan namin at kinuha ko rin muna ang cellphone sa bedside dahil tatawagan ko si Trina. Sa taas kami natulog kaya mahaba pa ang nilakad ko bago ako tuluyang makababa sa kitchen. Kanina ko pa n

Last Updated : 2025-10-18

Chapter 73: The Fear Between Us

Halos matulala ako habang nagluluto ng hapunan namin ni Leandro. Hanggang ngayon ay hindi pa rin pumapasok ng maayos ang lahat sa isip ko dahil mas inaalala ko si Rafael. Sigurado ako na may hinala na siya lalo pa at nagsinungaling ako sa kaniya sa pag-alis ko. Napabuntonghininga na lang ako nang matapos akong magluto at sandaling napatulala sa cellphone ko. Hanggang ngayon ay tulog pa rin si Leandro at hindi ko alam kung gigisingin ko na ba siya para kumain ng hapunan namin or tawagan ko na lang muna si Rafael para magpaliwanag sa kaniya. Hindi ko naiwasang mapakagat sa labi ko nang mariin dahil kapag tinawagan ko siya ngayon at nagpaliwanag ako ay hindi ba magmumukhang defensive ako? Halos mapahawak na lang tuloy ako sa ulo ko dahil paano naman ako makakapag-enjoy rito kung may iniisip na iba hindi ba? "My gosh, Trina!" bulong ko sa sarili ko dahil naalala kong si Trina ang nakaaksideng sabihin 'yon kay Rafael. "Gianna?" Halos mapatalon naman ako sa gulat nang marinig ko ang b

Last Updated : 2025-10-19

Chapter 74: Love in the Middle of Fear

Natapos ang pag-uusap namin ni Rafael nang gano'n lang. Hindi ko nakita kung ano ang exact na reaction niya after kong sabihin ang tungkol sa relasyon namin ni Leandro, pero alam ko na nabigla siya. Hindi ko alam kung kusa bang naputol ang linya ng tawag namin or sadyang binabaan niya lang ako ng tawag. Nawala rin kasi ang bar ng signal sa cellphone ko kaya hindi ako sigurado. Muli naman akong nagpakawala ng malalim na hininga nang muli kong maramdaman ang lamig ng hangin na tumatama sa balat ko. Napayakap ako sandali sa katawan ko at hinawi ang buhok na humaharang sa mukha ko dahil sa hangin pagkatapos ay napatingin ako sa cellphone ko. Eight thirty pa lang ng gabi at kanina pa ako rito nilalamig at nilalamok, pero tinitiis ko. Gusto ko lang din muna mapag-isa lalo na at sa wakas ay nakausap ko na rin si Rafael. May gaan sa puso ko at pakiramdam ko ay nabawasan ng kaonti ang ang bigat sa dibdib ko dahil sa pagtatago ko ng relasyon namin ni Leandro. Hindi rin totoo na mas mahalag

Last Updated : 2025-10-19

Chapter 75: War of Words with Luciana

"I-I'm sorry. Let's stop fighting, baby. Please? Let's fix this," paulit-ulit niyang sabi habang hinahaplos ako. Kahit na tuluyang bumuhos ang mga luha ko ay pinilit kong umalis mula sa pagkakayakap sa kaniya. Mabilis kong pinalis ang mga luha ko at nagtaas ng tingin sa kaniya. Mas lalo ko naman nakita ang pag-aalala sa mukha niya habang nakatingin sa akin kaya tinaas ko ang dalawa kong kamay para patigilin siya sa pagsuyo sa akin. "J-Just give me time tonight, Leandro. P-Please," paki-usap ko sa kaniya dahil tingin ko ay mas kakalma ako kung mapag-iisa ako ulit. Dinig ko naman ang mabigat niyang paghinga pagkagtapos ay tumango sa akin kahit na labag sa loob niya ang pakawalan ako kahit sandali lang. Nang tuluyan niya akong bitawan ay mabilis naman akong tumalikod palayo sa kaniya. Hindi ko alam kung saan ako pupunta, pero dumiretsyo ako papunta sa kwarto. Sana lang ay 'wag niya muna akong sundan dito habang hindi pa kalmado ang emosyon na nararamdaman ko. Nagpasya ako na maligo

Last Updated : 2025-10-21

Chapter 76: The Yes I Meant

Nanatiling tahimik si Luciana sa kabilang linya na para bang walang salita ang gustong lumabas mula sa bibig niya. Hindi ko naiwasang mapangisi kahit na ramdam ko ang kaba ko sa maaaring maging kapalit ng pagsabi ko sa kaniya tungkol sa relasyon namin ni Leandro. Naramdaman ko ang paghugot niya ng malalim na hininga mula sa kabilang linya bago tuluyang magsalita na para bang nakakuha na ulit siya ng lakas ng loob. "L-Leandro confessed to y-you?" nauutal niyang tanong na parang kinatatakutan niyang bigkasin ang mga salitang 'yon dahil natatakot siya sa magiging sagot ko. "Yes." Diretsyo at matapang na sagot ko naman sa kaniya. Mula sa kabadong boses kanina ay napaawang ang labi ko nang marinig ko ang pagtawa niya kaya hindi ko naiwasang mapakunot-noo. Napailing na lang ako at napabuntonghininga dahil mukhang nababaliw na nga talaga ang babaeng 'to. Nakakainis lang dahil bakit ba nakikipag-usap pa rin ako sa kaniya hanggang ngayon?! "Oh my, God! I really can't believe you!" nata