All Chapters of ทำไมถึงเป็นเธอ: Chapter 51 - Chapter 60

“ขออาบด้วยคนสิ เหงื่อออกแล้วเหนียวตัว นอนไม่สบาย”เสียงหวานใสร้องบอกพร้อมกับก้าวเข้ามายืนบดเบียดอยู่ใต้สายน้ำจากฝักบัวเดียวกัน ความนุ่มหยุ่นเสียดสีแนบไปกับแผ่นหลังกว้าง พร้อมกับสัมผัสอุ่นจัดแตะลงบนสีข้างพลางดันร่างของชายหนุ่มให้ขยับออกไปท่าทางยั่วยวนของหมอสาวทำเอาคชาแทบสติแตก เขาหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับเธอตรง ๆ เผยให้เห็นกายแกร่งที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นลอนคลื่นสวยงามและท่อนลำที่กำลังพองตัวอวดความแข็งแรง คชาสบสายตาตื่นเต้นของเธอแล้วยกยิ้มมุมปาก นิลกาฬเม้มปากเข้าหากันแน่น ใบหน้านวลแดงก่ำค่อย ๆ เงยขึ้นมาสบสายตาหยาดเยิ้มเธอยังคงจดจำทุกสัมผัสและความรู้สึกเมื่อยามถูกสิ่งนั้นทรมานจนแทบขาดใจได้อย่างแม่นยำ เพียงแค่คิดว่าจะถูกทรมานอีกครั้ง ขนอ่อนก็ลุกชันไปทั่วทั้งร่าง“แน่ใจแล้วใช่ไหมว่าอยาก.....อาบ?”“เคยมีใครบอกนายไหม ว่านายพูดมาก...อื้อ!”เพียงแค่หมอสาวช้อนสายตาหยาดเยิ้มขึ้นมาสบสายตา ยังไม่ทันจะได้นับ 1 ถึง 10 เส้นความอดทนของเขาก็ขาดผึ่งไปเป็นที่เรียบร้อยคชาสอดมือเข้าหลังท้ายทอยบังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นรับจูบที่ร้อนแรง ในขณะที่มืออีกข้างบีบเคล้นเต้าอวบเป็นจังหวะหนักเบาไปด้วยนิลกาฬยกสอ

คชากำหมัดแน่นจนสั่นเทาด้วยความหงุดหงิด แต่แสร้งยักไหล่อย่างไม่สะทกสะท้าน ถึงจะอยากตะบันหน้าหล่อเหลานั่นให้เป็นแผลฟกช้ำมากแค่ไหน ก็ต้องยั้งตัวเองไว้ก่อนเพราะหากหญิงสาวรู้เข้าคงเสียคะแนนไปหลายส่วน“รู้สิ โดยเฉพาะตอนที่เธอ......หึหึ”คชาพูดเพียงเท่านั้นแล้วเหยียดยิ้มอย่างผู้ชนะ ปล่อยให้อีกฝ่ายนึกจินตนาการใส่คำที่ขาดหายไปเอาเอง“ความคิดคุณนี่มัน....สกปรกสิ้นดี!!!”“เหอะ ถึงยังไงผมก็รู้จักเธอมากกว่าที่คุณคิดก็แล้วกันครับคุณณัฐพล”นัทมองท่าทีอวดดีของอีกฝ่ายแล้วส่ายหัวไปมา ผ่อนลมหายใจพยายามคุมอารมณ์ที่พุ่งพล่านของตัวเอง ซ่อนความโกรธเคืองไว้ภายใต้รอยยิ้มเย็นชาและท่าทีสบาย ๆ แล้วพูดตอกย้ำถึงความเปราะบางในความสัมพันธ์ของคนตรงหน้ามากขึ้น“ระหว่างคนที่ทำร้ายเธอ กับคนที่สามารถพาเธอไปสู่จุดสูงสุดของสายงานได้ คุณว่าคนฉลาด ๆ อย่างนิล เขาจะอยากอยู่กับคนไหนมากกว่ากันละครับ”“.....”“ผมสามารถแยกคุณกับนิลได้ไม่ยากหรอกนะ ถ้าผมคิดจะทำจริง ๆ มาลองแข่งกันดูไหมละครับ?”คชาขบกรามแน่นจนปูดโปน เอื้อมมือไปกระชากคอเสื้อของนายแพทย์หนุ่มเข้าหาตัวเองอย่างแรงจนกระดุมเสื้อเชิ้ตเม็ดบนสุดหลุดกระเด็น โมโหที่ถูกท้าทายจน

คชาผุดลุกขึ้นจากเตียงทันที หยิบฉวยเสื้อผ้ามาสวมใส่อย่างลวก ๆ ก่อนรวบตัวหมอสาวที่กำลังตกใจจนลนลานมาโอบกอด สบสายตาหวาดหวั่นของเธอแล้วคลี่ยิ้มบาง ๆ ให้กำลังใจ“ชู่ววว หายใจเข้าลึก ๆ ทำใจให้สบาย จะไม่มีใครเห็นว่าพี่อยู่ที่นี่ทั้งนั้น เดี๋ยววันกลับพี่มารับนิลนะคะ”"หะ? ดะ..เดี๋ยว เห้ออออ"คชาประทับจูบลงบนหน้าผากนูนอย่างอ่อนโยน ก่อนกระโดดหลบออกไปจากห้องผ่านทางหน้าต่างบานเดียวกันกับที่ใช้ย่องเข้ามา ทิ้งให้หมอสาวมองตามตาละห้อยเพราะยังไม่ทันจะได้นัดแนะอะไรกันเลย“ใจเย็น ๆ นิล ใจเย็น ๆ มันไม่มีอะไรร้ายแรงหรอก”เธอพึมพำบอกกับตัวเองซ้ำ ๆ พลางสูดหายใจเข้าปอดลึก ๆ ปรับสีหน้าให้เป็นปกติก่อนเดินไปเปิดประตู“เอ๊ะ! มีอะไรหรือเปล่าคะ ยังมาถึงเวลานัดนี่คะ”นิลกาฬเลิกคิ้ว สบสายตาแวววับของเรนนี่แล้วเอียงคอถามตาใสแป๋ว ทำสีหน้าใสซื่อ ก่อนจะรีบก้มหัวทำความเคารพอีกคนที่ยืนอยู่ด้านหลังไม่ไกล“สวัสดีค่ะอาจารย์หมอ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ”หมอสาวเม้มปากแน่นเมื่อพบว่าเจ้าหล่อนไม่ได้ยืนอยู่เพียงลำพัง มือเล็กพาลเย็นเฉียบ ใจเต้นไม่เป็นส่ำด้วยความตื่นเต้น แต่แสร้งเป็นไม่รู้เรื่องรู้ราวในสาเหตุที่คนทั้งคู่มาปรากฏตัวกา

ครืดครืดดด ครืดครืดดด‘คชา’ฟ้าใสเหลือบตามองโทรศัพท์มือถือที่ส่งเสียงร้องอยู่บนโต๊ะ ยื่นมือจะหยิบแต่ก็ช้าว่าอีกคนที่มือไวกว่า รีบคว้ามันมากดรับสายทันทีที่เห็นชื่อของคนที่ต่อสายเข้ามาปรากกฎบนหน้าจอ“โอ๊ยยยย เหม็นความรักจริง ๆ”ฟ้าใสยิ้มกรุ้มกริ่ม โผเข้าไปยืนประชิดแล้วแนบใบหูลงอีกฝั่งของโทรศัพท์มือถือ ไม่สะทกสะท้านกับคำด่าทอที่เพื่อนสาวทำรูปปากส่งมาให้เลยแม้แต่น้อยอยากจะรู้จังว่าคนที่ตอกกลับกลุ่มยัยพวกขี้เมาท์จนหน้าหงายเก๋ง จะพูดจายังไงเมื่อยามอยู่กันสองคนกับเพื่อนของเธอ“ฮัลโหล”(ถึงที่ทำงานหรือยังคะ โทษทีวันนี้มีงานด่วนเลยไม่ได้ไปส่ง)“ฉันมีรถและมีขานะ มาเองได้น่า แล้วนี่...นายว่างแล้วเหรอ”(ยังหรอก อีกเดี๋ยวต้องไปประชุมแล้ว ทิ้งงานไปตามเมียตั้งหลายวัน)เมีย!พูดออกมาได้ ไม่กระดากปากบ้างหรือยังไงฟ้าใสทำตาโต อุทานเสียงหลงหลังได้ยินสรรพนามที่อีกฝ่ายใช้เรียกขาน ตอกย้ำชัดเจนว่าเพื่อนของเธอได้ขี้ช้าง เดินท่องป่ากันไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว โอ๊ย ๆ อยากขี่ช้างงงงงงงง“โอ้ว มาย ก็อดดดดดด อ๊ายยยยย”นิลกาฬถลึงตาดุเพื่อนสาว กลัวว่าเสียงจะดังลอดเข้าไปในสาย เพราะคนข้าง ๆ แดดิ้นกรีดร้องพร้อมกับทำห

“คุณคะ แค่มองตา จีน่าก็รู้แล้วค่ะว่าคชาต้องการอะไร รู้ว่าคชาเขาแพ้ทางคนแบบไหน และก็รู้ด้วยว่าคชาไม่มีทางหยุดอยู่ที่ผู้หญิงจืดชืดไร้รสชาติอย่างคุณหรอกค่ะ”“....”“แล้วถ้าต้องเรียกผู้หญิงที่คลานขึ้นเตียงกับเขาทุกคนว่า ‘เมีย’ เอ....ถ้าอย่างนั้น จีน่าต้องแทนตัวเองว่าอะไรดีละเนี้ย”นิลกาฬยิ้มเย็นทั้งที่ในใจกำลังร้อนราวกับไฟสุม แม่นี่จงใจกวนประสาทเธอชัด ๆอยากจะงัดกับเธอใช่ไหม ได้!“อย่างคุณจีน่าไม่น่าเรียกว่าเมียได้หรอกค่ะ คุณสมบัติของคุณยังไม่เข้าขั้น เรียกว่าไม่เฉียดสักนิดเลยก็ว่าได้”“.....!!!”“ขนาดอยู่ข้าง ๆ เขามาตั้งหลายปี ทำไมถึงยังไม่เคยออกงานสังคมกับเขาละคะ? ขนาดฉันเพิ่งเจอกับเขาแค่ไม่กี่เดือน เขายังไปทานข้าว ไปรับไปส่งฉันทุกวันเลยนะคะ เสาร์อาทิตย์ก็ยังไม่เว้น นี่ล่าสุดก็เพิ่งลางานไปตามเฝ้าฉันถึงบนดอย คุณจีน่าเองก็คงพอจะทราบเรื่องนี้อยู่บ้าง”“....”“ถึงคชาเขาจะเอาแต่ใจไปนิด ชอบเถียงไปหน่อย แต่ก็น่ารักดีค่ะ อ่อ! แต่ไม่ดีอยู่อย่างหนึ่งค่ะ ชอบมารบกวนเวลานอนของฉันเป็นประจำเลยล่ะค่ะ เห้อ~ ผิวหน้าเลยแย่ลงเพราะไม่ค่อยได้นอนเต็มตา”นิลกาฬยิ้มอ่อน พลางยกมือขึ้นกุมแก้มนวลแดงระเรื่อของตัวเอ