The Prostitute Lover Of A Multi-Billionaire (WARNING: SPG) のすべてのチャプター: チャプター 61 - チャプター 70

SANDRA’S POVTumawag na ako kay Ninong Rey ngayong umaga. Matagal ko nang pinag-isipan ang araw na ito, at sa wakas ay handa na akong harapin si Benjamin Alburo. Alam kong habang-buhay akong hindi matatahimik kapag hindi ko siya hinarap.Nagpaalam ako kay Arthur sa pamamagitan ng text message. At gusto kong malaman niya ang lahat ng mga pupuntahan ko.Ako: Pupunta ako sa kulungan ngayon. Haharapin ko si Benjie.Arthur: I’ll go along with you, baby.Ako: Hindi na, kaya ko ito.Arthur: Baby, alam kong kaya mo. Pero ayokong mag-isa kang humarap sa taong sumira sa’yo. Please, wait for me.Ilang minuto pa lang ang lumipas nang marinig ko ang busina ng pamilyar na pulang Lambo sa labas. Nilingon ko siya mula sa bintana, at nandoon siya, nakasandal sa pinto ng kotse, suot ang itim na polo at itim na relo, at ang mga mata niya ay tila nagsasabing, hindi kita pababayaan.Paglapit ko sa kaniya ay mahigpit niya akong hinawakan sa braso. “Sigurado ka na ba rito, Baby?” tanong niya sa mababang t

SANDRA’S POVKinabukasan ay maaga akong nagising, mga bandang alas-sais ng umaga. Kahit medyo antok pa ako, pinilit kong bumangon dahil gusto kong makabawi sa mga lessons na na-miss ko nitong mga nakaraang araw. Habang nakaupo sa gilid ng kama, naalala ko pa ang hapunan namin ni Arthur kagabi, ang mga simpleng kwento niya tungkol sa trabaho, at kung paanong palagi niyang sinisigurong maayos ako bago siya umalis. Bago siya umuwi kagabi ay sinabi pa niya, “Sleep early, Sandra. You’ve got a long day tomorrow.”Ngayon, habang binubuksan ko ang kurtina at pumapasok ang malamig na hangin ng umaga, napangiti ako. Parang may bago akong sigla.Pagkatapos maligo, agad kong sinuot ang school uniform ko, pinatungan ng ID, at inayos ang buhok sa simpleng ponytail. Isinilid ko sa bag ang mga notebook, lapis, at ang baunan kong may kanin. Napagdesisyunan kong sa school na lang bibili ng ulam. Bago lumabas ng apartment ay sinilip ko muna ang phone ko at nag-text kay Arthur.Ako: Good morning, Arthur

SANDRA’S POV Kinabukasan ay masaya akong pumasok sa school. Magaan ang pakiramdam ko, parang bawat hakbang ko sa hallway ay may himig ng tagumpay. Hindi kami nagkita ni Kaydie buong araw dahil abala rin siya sa paghahabol ng requirements, at tulad ko, abot-langit na rin ang stress sa final exams. Gayon pa man, buo ang focus ko. Gusto kong tapusin ang linggong ito nang walang bitin o panghihinayang. Pagsapit ng hapon, habang naglalakad ako papunta sa gate upang mag-abang ng taxi ay may narinig akong tumawag sa akin. Si Arthur. Gulat na gulat ako at tumakbo papalapit sa kaniya upang yakapin siya ng sobrang higpit. Suot niya ang dark blue polo na paborito kong tignan sa kaniya, may dala pang maliit na paper bag at ngiting agad nagpalambot ng puso ko. “Wear this, baby,” aniya sabay abot sa akin ng isang paper bag. “Hindi pwedeng walang celebration.” Napangiti ako at tinanggap iyon. “Ano ‘to?” tanong ko. “Your dress for tonight,” Sagot niya at iginaya na ako sa sasakyan. “Gusto k

SANDRA’S POV Lumipas ang buong maghapon at hindi ko na namalayang gabi na pala. Tulad ng mga nakaraang araw, doon pa rin natulog si Arthur sa apartment ko. Nang gabing iyon, sinalubong ako ng amoy ng niyog at bawang mula sa kusina. Sa lamesa ay nakahain ang ginataang crab na tila kumikislap pa sa ilalim ng ilaw, at sa tabi nito ay isang malaking mangkok ng nilagang mais. “Baby, tikman mo muna ’to bago ka maligo,” sabi niya habang may hawak pang sandok at abala sa pag-aayos ng mesa.  Napangiti ako at lumapit, hinawakan ang kaniyang braso. “You’re spoiling me too much, Arthur.” Ngumiti siya, saka ako pinisil sa ilong.  “You deserve to be spoiled. Kung puwede ko lang gawing madali lahat para sa’yo, gagawin ko.” Napangiti na lamang ako sa kaniyang sinabi. Umupo agad ako at sinimulang tikman ang ginataang crab.  

SANDRA’S POV Kinabukasan, maaga kaming nagising ni Arthur. Umuna siyang maligo para sa susunod naming pamamasyal ngayon. Pagbukas ko ng bintana ay sinalubong ako ng malamig na simoy ng hangin at ang tanawing tila pintura ng langit na puno ng kulay abo’t bughaw. Nakatitig lang ako roon habang nakangiti at hawak ang tasa ng kape kong umuusok pa. Hindi nagtagal ay niyakap ako ni Arthur mula sa likod. Mainit at mahigpit. Tapos na siyang makaligo. “Are you ready for another adventure, my baby?” Napangiti ako’t tumango, ramdam ang lambing sa kaniyang tinig. Dali-dali akong pumasok sa banyo habang siya ay nagbihis na upang makabili ng umagahan namin sa labas. Alam niyang matatagalan ako sa paghahanda kaya sinamantala na niya ang pagkakataong iyon. Matapos ang lahat ng paghahanda at pag-aalmusal ay tumulak na kami paalis ng hotel. Sumaka